Een sierlijke vogel zweeft boven de stad. Het lijkt wel… een ooievaar. In Rotterdam? Na tien minuten snap ik het: het is de helft van een paar dat het ooievaarsnest pal boven het spoor van de NS bewoont, op de grens van Diergaarde Blijdorp. Zouden de jongen met oordopjes geboren worden? Die horen toch nooit meer een kikker kwaken na zoveel luidruchtige decibellen?

Het is een prachtige dag, een maandag en lekker stil. Op een voortdurend geklik-klik-klik naast me na. Ze heeft niet voor niets een fotoblog, natuurlijk. We praten en lachen, kletsen en giechelen, strijken veelvuldig neer op terrasjes, en kijken met verbazing toe hoe een grote, brutale meeuw van een bord op het terras drie stukjes saté naar binnen schrokt. Met stokje en al!

De apen worden gevoederd. Bokito dendert door het verblijf. Tussen de tenen van zijn voor- en achtervoeten klemt hij rode bieten. In zijn nachtverblijf bijt hij de schillen eraf, spuugt ze uit, en kauwt kroot voor kroot verlekkerd naar binnen.
Een ijsbeer drijft in het water met zijn achtervoetjes omhoog, gelijk een toerist in de Rode Zee.
Een leeuwin luiert in de zon. Haar echtgenoot zoekt toenadering, maar zij wil niet, en zij heeft – ook zonder kleding – de broek aan. De koning van de dieren gaapt verveeld.

De zon doet haar best, de sfeer is optimaal, en meer wensen hebben we niet. Het is dag met een gouden randje. Op twee minpuntjes na: er staan te weinig losse bankjes verspreid door de dierentuin 😉 en ze verkopen in de restaurants geen koffie zonder caffeine. Verder was het uitstekend vertoeven in Diergaarde Blijdorp. Bedankt voor de fantastische dag, Mel. Ech wel!