Obese

‘Bobo eet niet,’ zegt Roos zorgelijk. Dat is inderdaad onrustbarend, want eten is zijn lust en zijn leven. Bobo’s rug staat bol van de pijn, en zijn buik voelt aan als een trommel. Af en toe trekt er een kramp doorheen, die me doet denken aan mijn barensweeen. Bobo’s reactie is dezelfde als de mijne toentertijd: hij weet niet meer waar hij van ellende moet kruipen, en bij elke golf komt er een kreun over zijn lippen.

En hij verhaart, niet normaal. Zijn hele lijf zit onder de losse dotten. Als je dan ook nog zijn soep-ogen ziet, zou je zweren dat hij een zwaar verwaarloosd knaagdier is. Dan moet je wel zijn prominente lijf negeren, anders is je eerste gedachte: daar zit een obese konijn.

Rillend van angst en stress, laat ons sulletje zich onderzoeken door de dierenarts. Zijn conclusie is dat Bobo door het oog van de naald is gekropen: hij heeft een verstopping gehad die op miraculeuze wijze spontaan is opgelost. Een waar wonder.
Zijn ziek-zijn is een combinatie van veel haar binnenkrijgen, en falende darmen. Daardoor wordt zijn weerstand minder en krijgt hij vieze ogen, legt de arts uit. Medicijnen en veelvuldig borstelen kunnen hem er weer bovenop krijgen.
‘Kunnen,’ zegt de man met nadruk. ‘Garantie tot de deur, want Bobo is oud.’ Nou, ik zal Bobo krijgen! Hij paste met dat overgewicht toch maar mooi door dat oog; ik weiger dan ook zijn aandoening te zien als een voorstadium van gehele aftakeling.

‘En hij is dik. Véél te dik,’ vervolgt de dierenarts. Hij kijkt mij over zijn leesbril bestraffend aan. De huid van ’s mans kalende hoofd weerkaatst het licht. Er zitten haren van Bobo op. Evenals achter zijn brillenglazen en onder zijn neusvleugels. Terecht, mompelt een vals stemmetje in mijn hoofd.
‘Er moet zeker twee kilo af. Hij mag voortaan nog maar twintig gram brokjes per dag.’ Twintig gram? Wil hij dat Bobo bewusteloos valt? Een crashdieet zou de man zelf ook goeddoen. Die gedachte houd ik natuurlijk voor me; ik wil de kerel te vriend houden. Ondanks dit slechte nieuws laat Bobo zich gretig in zijn mandje stoppen.

93 euro’s armer, maar Bobo en veel medicijnen rijker, omarm ik zijn behandeling met liefde. De shotjes, de zalf en het veelvuldig borstelen, missen hun uitwerking niet: hij komt er weer dik bovenop. Nu alleen nog een geaccentueerde taille…