Hortend en hikkend komt hun auto naast de mijne tot stilstand. Er zitten twee rasechte Hollandse dametjes in die zich degelijk hebben voorbereid op het weer buiten. Reeds in de auto hebben ze hun doorzichtige regenkapjes al op. Buiten is het droog.

Ze lopen synchroon en op de manier zoals House dat doet: zwaar leunend op been en stok, zodat ze daarna een iets verende beweging omhoog maken. En allebei tegelijk, want ze zijn tot in de detail een tweeling! Ze lopen het winkelcentrum in, en nemen niet de moeite hun regenkapjes af te zetten. In hun vrije hand hangt een ouderwets tasje. Hun monden bewegen een stuk sneller dan hun benen.

Een uur later loop ik naar het toilet bij de Hema, en zie daar: de gezusters House gaan aan een tafeltje zitten. In de Hema schijnt blijkbaar de zon, want de kapjes mogen af. Ze voelen aan hun haar.
‘Ze zijn wel fijn die kapjes, hè, maar je haar gaat er altijd zo plat van zitten,’ verzuchten zij tweeën eensgezind. Ze vouwen de droogkapjes op en binden ‘m om de stoelleuning vast.
Ik duik het damestoilet in en doe ik een merkwaardige ontdekking: op de spoelbak ligt een autosleutel, die ik beleefd afgeef bij de klantenservice.

Beladen met boodschappen sta ik bij mijn blauwe koets. Net op tijd, want het begint te spetteren. Vanuit een ooghoek zie ik tweeling House aan komen hobbelen. Het spetteren gaat over in plenzen, en voor hun doen stappen ze stevig door. Tot ieder naast een autoportier staat.
Ze voelen synchroon in jaszakken en tasjes, en wisselen ongeruste blikken.
Er begint me iets te dagen. Ik stap uit.
‘Bent u uw autosleutel kwijt?’ Ze knikken.
‘Ik heb ‘m gevonden’, zeg ik, ‘op het toilet bij de Hema.’
Ze kijken elkaar aan. Moeten ze dat hele pokkeneind teruglopen? Vandaag nog? Zaten ze nou maar in een rolstoel. Samen met de regen zakt de moed hun in de schoenen.
‘Ik ga wel even,’ bied ik aan. Ik hol naar de klantenservice voor de sleutel, breng een bliksembezoek aan het cafetaria  – ‘sorry, ik ben iets vergeten, ja, dank u wel’ – en race naar de uitgang. Buiten trekken ze alle sluizen open. Mensen wachten op een kluitje bij de uitgang tot het ergste water gevallen is. De zusjes House staan zeikzat en verkleumd naast hun auto. Zonder regenkapje.
Dáár krijgen ze pas plat haar van…