Wilde eend

In het hoge gras waggelt een eend. Het is een vrouwtjeseend, zo eentje die in het vogelboek “de wilde eend” wordt genoemd. Aan deze eend kan ik echter niets wilds ontdekken. Nog niet.

De eend maakt een eenzame indruk. Ik vind dat wel een beetje zielig, maar misschien heb je onder eenden ook kluizenaars. Ik wil mijn tocht alweer vervolgen, als ik iets vreemds zie. De eend loopt door het gras alsof-ie iets achterna zit. Zijn snavel maakt happende bewegingen en komt ineens omhoog met iets wat spartelt. Het is geen visje, maar iets groens, waarvan de pootjes druk heen en weer friemelen. Inderdaad: een kikker! Die past nooit door de eendenbek.

Niet gestoord door mijn kennis – of gebrek daaraan – doet de eend geen poging de kikker los te laten. Integendeel. Wild – dus toch – schudt hij z’n kop met kikker heen en weer, alsof-ie een hond is die ergens zijn tanden in heeft gezet.

Een foto, denk ik, een foto! Dit geloof ik zelf niet, laat staan een ander aan wie ik het vertel. Ik rommel in mijn tas op zoek naar het toestel. Ik moet opschieten want de kikker is een aardig eind onderweg om verschalkt te worden.
Ik heb ruzie met het hoesje van het fototoestel, en ben zo afgeleid, dat ik nauwelijks opmerk dat de eend alleen nog moeite heeft met de kikkerbilletjes. Wanneer ik m’n fototoestel eindelijk paraat heb, is de kikker verslonden. Ongelofelijk.

In gedachten zie ik de kikker door de eendennek naar beneden glijden. Kon ik van die gedachte maar een foto maken, dan had ik tenminste nog wát. Bij nader inzien toch maar beter van niet; wie weet aan welke dingen ik nog meer denk.

Bij thuiskomst google ik: “eend eet kikker,” en…voila:

 

49 gedachten over “Wilde eend

  1. En jij maar denken dat die eenzaam en alleen was. Hij was heerlijk met zijn lunch bezig. Jammer dat gestoei met je camera was natuurlijk heel erg leuk geweest. Wie weet de volgende keer.

  2. As je bij dergelijke dingen nerveus wordt -haast, haast, haast, schiet nou toch op, rot hoes – is de kikker al lang het spijsverteringscircuit ingegaan. Maar je ziet: bidden hoeft niet meer, Google redt ook.

    • Terwijl ik daar sta te rukken aan dat hoesje, wéét ik dat kalmte me kan redden,
      maar het omzetten in “actie” blijft mijn minpuntje. Leve Google 😀

  3. Tja ………. zo werkt het nu eenmaal in de natuur …… de een zijn brood is de ander zijn dood. Mooie foto zeg, die laatste!

  4. ik heb het zelf nooit eerder gezien, maar het verwondert me ook niks hoor.
    Het moet toch zo verleidelijk zijn als je als eend zo’n hapje ziet voorbijzwemmen…

    🙂

  5. Ik dacht dat enkel ooievaars en mensen kikkers aten 😀
    Spijtig dat je deze gruweldaad niet kon vastleggen op foto. Volgende keer meer geluk…al wens ik het geluk eigenlijk meer de kikkers toe 🙁
    Smijt maar veel brood daar waar de eenden zitten, moeten ze daarmee hun buik maar vullen 😉

  6. Jeetje, geen idee dat eenden ook kikkers lekker vinden. Leuk verhaal Kakeltje!!! Jammer dat je te laat was, ik heb vaak hetzelfde 🙁

  7. Whaaaaa, geweldig:-)
    ja dát wist ik dan ook weer niet kakeltje, geweldig:-)
    nooit gezien ook, di e kikkertjes hebben het maar zwaar weet je, er zijn zóveel dieren die ze lekker vinden:-)

    ik hoef het niet, ik vind het zielig:-)

    dag kakelino, feest ten huize van ?

    xxx

    • Aai doont iet froks toe, Dien.
      Doe joe laaik snottie sneels?
      Just kidding of cors 🙂
      We moeten nog ff geduld hebben, maar dat lukt wel.
      Baai baai xxx

  8. Eenden eten kikkers. Dat wist toch iedereen? Ze eten nog veel meer dat mensen niet verwachten. Maar ja, ze moeten toch eten nietwaar? 🙂
    Je moest eens weten wat de mens allemaal et. Ja, echt waar! dat eten ze echt 😀
    grts

  9. Ja herkenbaar iets unieks en net te laat met het fototoestel De eend zijn buik gevuld en wij weer een potentiële prins armer 😉

    Welterusten voor zo !

    Liefs Laura

  10. Hahahaha, de natuur is je te snel af Kakel. Dat zie je maar weer. Trouwens. Shirel knoeit nooit zoveel. Ligt dat niet aan dat ze een meisje is? 😉

    Love As Always
    Di Mario

    • Dan is Shirel een prinsesje onder de meisjes.
      Als ik iets wits aantrek, springt het vuil uit zichzelf op mijn kleding.
      Het is nooit anders geweest, ik leer nu hoe ik daar het beste mee om kan gaan 😉

  11. Brrrr…Ik moet ineens denken aan mijn vakantiehond, die zag ik eens met alleen nog de pootjes van een kikker uit zijn bek.Schoonzoon haalde het uit zijn bek. Hè bah…liever nooit meer.

    groetjes, Ria

    • Dat heb ik een keer met de hond van mijn Vriendin gehad.
      Die had een muis in zijn bek, maar hij kreeg ‘m maar niet doorgeslikt.
      Heb ik dat beestje aan zijn staart uit de bek moeten trekken.
      Ik voel de rillingen weer over mijn rug lopen…

      • kijk zo voelde ik het ook toen ik die eend met die kikkepoten in zijn bek zag. brrrrr…..
        liefs, Ria

  12. Wat bizar, dat heb ik inderdaad nog nooit gezien. Geen wonder dat die eenden zo graag in mijn vijver wilden broeien, ieder jaar proberen ze het weer. Dat is natuurlijk paradijs met al die kikkers voor ze. Mooi verhaal…..

Laat een antwoord achter aan Mirjam Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *