Het is een zeldzaam mooie zomeravond. Lief en ik fietsen door een nagenoeg lege polder. Het is zo stil, het lijkt wel of we de Krimpenerwaard voor onszelf hebben. Als we de bocht van een onverhard pad nemen, is als bij toverslag de leegte gevuld. Links van het pad zitten twee mensen in het gras in kleermakerszit tegenover elkaar. Het is een kleurrijk duo: de man draagt een lange rode “jurk” en de vrouw een oranje. Het zijn mooie mensen om te zien, met hun donkere tint en loshangende, zwarte haar. Een feest voor het oog.
Totdat we dichterbij komen, want dan blijkt dat ze een pittige discussie voeren. Ze praten Pakistaans, dat typische mengelmoesje van Engels en Hindi. Ik versta er geen fluit van en dat is jammer, want in mij huist een onverzadigbare nieuwsgierigheid. Waarover maken ze ruzie? Zou een van hen vrolijk buiten de deur gesekst hebben? Of was slechts het eten aangebrand?
Het stel stoort zich niet aan Lief en mij, en ratelt ongehinderd door. De kerel klinkt als een norse boer en de dame als een whiskeydrinker met aangevreten stembanden. Beiden luisteren slecht naar elkaar. Eigenlijk helemaal niet, want ze kakelen continu door elkaar heen. Ze maken een opgefokte indruk, en Joris kijkt me met een betekenisvolle blik aan: straks vliegen ze elkaar nog in de lange haren.
Rechts van het pad ligt een zwarte damestas. Hij ligt erbij alsof-ie te vondeling is gelegd. Eensklaps voel ik me machtig. Ik hoef alleen maar de tas mee te grissen, en het stel zal in een handomdraai eensgezind de achtervolging inzetten. Had ik het maar gedaan.
Vlak voor de volgende bocht, kijken we nog even achterom: het ruziemakende stel zit er nog steeds. Dan ronden we de bocht, en ineens is alles anders: voor onze ogen zakt de zon als een oranje bal omlaag. Enkele tellen later wordt vreedzaam herkauwend vee in zachtroze nevels gehuld. De dag had niet mooier kunnen eindigen.
Je kan van alles tegenkomen dat merk ik wel haha….. Maar wat is ie mooi onze polder he om te fietsen of te wandelen. Fijn dat het je ook weer lukt zo nu en dan 😉 En een prachtige foto zo.
Je maakt wat mee bij jou in de polder.
Het lijkt wel Venserpolder in de Bijlmermeer.
Vrolijke groet,
Ik zag ze zitten hoor die twee… maar goed dat je je er niet me bemoeid hebt, misschien waren het wel wolven in kleurrijke kleding… 😉
En dat in onze mooie, rustgevende polder. Heel beeldend geschreven, Kakel!
Leuk tafereeltje dat je voor ons schetst met woorden.
Soms moet je niet te ver zoeken om inspiratie op te doen.
De inspiratie komt meestal zelf op mij af.
Groetjes.
Heerlijk he, om zo af en toe getuige te zijn van dit soort gesprekken en/of ruzies? Ik loop buiten altijd met gespitste oren rond – wat zeggen ze nu weer, al die mensen?!? Je hebt er een pracht van een foto bij gedaan. Heerlijk om naar te kijken – bijna meditatief!
Ik kijk en rijd met je mee door de polder……..mooi Mirjam.
Ik blijf wel met dr vraag zitten of dit stel de dag ook in harmonie heeft afgerond. Soms blijf ik er last van houden als ik ruziënde mensen zie. Dan moet ik het met een mooi beeldend plaatje op een zijspoor rangeren en zo werkt jouw mooie foto ook.
Ik houd ook van een positieve afsluiten 😉
en nu op het gemak nog eens gelezen …. ik beweeg helemaal in je schrijven …. zo beeldend mooi
té lang niet langs geweest, maar je kunt het nog allemaal prachtig neerzetten.
Zo beeldend beschreven dat ik gewoon even met jullie meegereisd ben! Prachtig!
Prachtig!!!
Mirjam jij schrijft het zo levendig dat ik dat paar zo voor m’n ogen zie zitten. En ook nieuwsgierig ben geworden naar hun ‘gesprek’.
Wat een goed geschreven verhaal kan doen hé
Spijtig dat je het niet eens gaan vragen bent (ha ;ha)
Zie je nou dat ik toch die tas had moeten oprapen, hihi.
Liefs xxx
misschien maar goed dat je hen niet verstond, want ruziemakende mensen is niet plezant…..
gelukkig eindigde je fietstochtje veel leuker
ik wens je een fijne vrijdag en voor straks een leuk weekend
Ook ik zie het voor me ,jammer om zo’n prachtige zomeravond te verdoen met ruzie .Maar jullie hebben in elk geval genoten!
Mooi verhaal.
Prompt kreeg ik een liedje in mijn hoofd van Ede Staal:
T Het Nog Nooit Zo Donker West
Nog nooit van gehoord, dus dat heb ik even ge-You-Tube-d.
Maf hè, dat je brein zo werkt? Mooie keuze, van je!
Niet wetend dat hun “ruzie” nog eens “beroemd” zal worden.
Maar het wekt wel mijn nieuwsgierigheid dan… waar zouden ze het over hebben gehad en zullen ze ook zo van die zonsondergang hebben kunnen genieten. Leuk!
Dat kunnen wij nooit geweest zijn. Oke, ik heb geen zwart haar, maar ik hou er ook niet van om in het openbaar dingen te gaan beargumenteren op een manier waarop je zou denken dat we een meningsverschil zouden hebben.
Love As Always
Di Mario
Als je een dag rijker eindigt dan je hem bent begonnen is het een waardevolle dag!
je hebt dit prachtig beschreven, Mirjam. Ik zie de verschillende taferelen zo voor me. Al kan het ook zijn dat het feit dat we zelf ook veel fietsen mijn fantasie meehelpt… 😉
In elk geval heb je een prachtige zonsondergang gezien!
Het hoekje om (al was het een bocht, maakt niet uit 😉 ) en de wereld is meteen eenstuk vreedzamer 😀
Het was net alsof we ineens in een filmdecor reden 😉
Even zeggen dat je 3 reacties goed zijn aangekomen kom nog terug bij jou om hier rustig te lezen nu douchen en ergens gaan uit eten
Oh boy: alle drie 😀 Ik dacht dat ik weer iets fout had gedaan…
Eetse lekker!
Ik zag ze zitten, die twee…
En wat een prachtige zonsondergang…
Bekvechten vind ik altijd een beetje uit den boze. Met deuren slaan helpt beter, maar dat kan niet in de polder natuurlijk.
😉
Bekvechten heeft eigenlijk alleen zin als je tussen je eigen argumenten door naar de ander luistert.
Ze ouwehoerden maar door.
Met deuren slaan helpt inderdaad altijd. Vooral de deur van onze woonkamer knalt lekker 🙂
Raar om zo in het openbaar te gaan zitten bekvechten… Ik zou er ook nog een poosje over na gaan lopen denken, als ik het zou meemaken.
Het zóu kunnen dat het gewoon hun manier van praten is, zie je wel vaker bij andere culturen dat het in onze oren als ruzie klinkt.
Misschien had zelfs die prachtige zonsondergang ze niet eens stil gekregen, wát een plaatje!
’t Was maar een raar stel. Behoorlijk geirriteerd. Jammer dat ik geen zakmes bij me had, had ik de sfeer kunnen snijden…
Ja, en helemaal zelf geschoten die foto. Een unicum!
Wat sneu voor dat stel. Nu hebben ze deze prachtige plaatjes gemist. Knap geschreven. Ik was er eventjes bij …
wat jammer dat die kakelende ruziemakers het beeld verkloten hé.
wat je hier laat zien is werkelijk gaaf,
ach ruziemaken komt natuurlijk in alle talen voor:-)
en misschien waren ze wel aan het oefenen:-)
kakeltje,
je bent een ster weet je dat wel ,
xxx
xxx
Dienlala!
Wij kijken altijd naar de positieve dingen in het leven.
Vandaar dat we zulleke toffe meiden zijn 😀
Knap, dat die twee mensen keurig bleven zitten tijdens hun ruzie. Gebruikten ze wel hun handen om de argumenten kracht te geven?
Misschien hadden ze helemaal geen ruzie en was dit hun normale manier van converseren met elkaar. Net als Italianen, die ook altijd lijken te schreeuwen tijdens een gewoon gesprek.
De man zette zijn woorden kracht bij door met een hand op zijn knie te slaan (gelukkig niet haar knie 😉 )
En de vrouw zat continu met haar hand voor zijn gezicht te wapperen; alsof ze hem koelte toe wuifde.
Ik had de indruk dat ze behoorlijk geagiteerd waren.
Lief en ik schaamden ons bijna om er langs te rijden.
Prachtig…NL is ook mooi en je hoeft niet eens ver weg.
Gelukkig werd de mooie sfeer niet bedorven door die 2 ruziemakers!
Jammer dan he, dat je het niet verstaat 😉
Maar dat geeft weer ruimte voor je fantasie.
Weer heel mooi geschreven Mirjam!
Liefs Petr@
Je blijft gewoon doorgaan met lezen, hè?
Jeuken je schrijfvingers nog niet?
Bedankt voor je lieve woorden.
Hou je taai!
Lief xxx
Ja lezen nog wel 😉
Mijn foto’s willen ook weer aan t werk haha.
Gaat goed hoor, krijg steeds mooie plaatjes en berichten binnen vanuit Indonesie, dus dan gaat het met ons ook goed! Ik was vrijdag jarig dan is het wel even vreemd dat hij er niet is.
Liefs
Gefeliciteerd! Zowel met de mooie plaatjes als je verjaardag ;-D
Je 51-ste alweer. Wat is dat jaar snel gegaan…
Liefs Kakel xxx
haaa Kakelinooootje,
wat een ontzettend gaaf beeld heb je geschetst!!
Ik zag die twee al zitten met hun prachtige kleren en lijven en haren en dan die stemmen en die ruzie…
Net een klein filmpje…
Een kleinoodje…
Daar hou ik van.
Dag! heb het goed vandaag en remember everything!!
Marloulou…
.
Lief Marlouloutje,
Ik ben nog blij met je mooie uitslag.
Laten we er samen op toosten!
Een filmpje had wel leuk geweest, hè?
Het was ook een heel vreemd gezicht om dat stel daar zo te zien zitten.
Ik zou me naar schamen, maar ach, zo maak je nog eens wat mee…
Truste Loulou, en morgen heel gezond weer op. Plus alle dagen daarna 😀
haaa…
ik ben op en…
gezond!!~
Dagdag…
Liefs van Marloulou
In die sfeer, in dat moment. … waren jullie bofkontjes.
Nu een hele dikke knuffel! ! Xxx
Helemaal als je nagaat dat Lief en ik nooit ruzie hebben 😉
Jij een dikke knuffel en twee klapzoenen terug!
Mooi verhaal weer Mirjam, ik zou wel een heel boek van je willen lezen.
Je bent altijd zo lief met je reacties en ik zou met plezier een boek voor je schrijven.
Maar waarover??
Liefs x
Een serie korte verhalen lijkt me precies bij jou passen. Ikzelf vindt het wel een subliem idee eigenlijk :p.
Jij wil zeker korting 😀
Mocht ik echt iets publiceren, dan krijg jij zeker een gratis gesigneerd exemplaar!
glimlach……Mooi hoor ik heb er echt even genoten hoe mooi jij beeldend kan schrijven.