Zweetvoeten

De lucht is tranen trekkend weerzinwekkend en voor een gewone sterveling niet te bevatten.
Als Charles ’s avonds uit de bus stapt, kunnen ze hem thuis in de eetkamer al ruiken.
Onderweg stoppen koeien met herkauwen; houden vogels op met zingen; vallen muggen bij bosjes dood uit de lucht, en lopen mannen van het riool een straatje om.
Het zorgt voor vernederende taferelen op zijn werk. Collega’s hoesten demonstratief als hij op de gang voorbij loopt, of vragen zogenaamd voor de grap of hij al een andere baan aan het zoeken is.
Hij kan ze niet mild stemmen door te vertellen wat hij allemaal al heeft geprobeerd: wisselbaden, cremetjes, twaalf maal daags schone sokken, homeopathische balsems, geurvreters, kruidenthee, ochtendurine…
Zelfs de huisarts – een heel meegaande – weet het niet meer.

Echte liefde houdt zijn vrouw op de been, totdat ook zij het niet meer trekt.
Via via komt ze achter naam en adres van een arts die gespecialiseerd is in de behandeling van kwalijke dampen. Helaas betaalt de verzekering niets, en is zowel de reis als de behandeling duur.
Het voorstel van zijn vrouw om zijn collega’s om een financiele bijdrage te vragen, wordt op het werk met gejuich ontvangen, en er wordt grif gegeven.
Als de piloten onderweg niet bezwijken van de lucht, maken ze een goede kans.

De specialist legt uit dat het om een zware ingreep gaat, maar dat hij veel ervaring met de specifieke operatie heeft en dat de prognose goed is. De littekens zullen thuis mooi helen. Het revalideren zal wel lang duren, drukt de arts hen nadrukkelijk op het hart.
Hij zal een tijd lang op krukken moeten lopen, maar bijkomend voordeel van de behandeling is dat hij geen last meer zal hebben van zweetvoeten, ingegroeide teennagels, en eksterogen. De invoelende blik en geruststellende woorden van de arts klinken het echtpaar schoon in de oren, en met vertrouwen zien ze de behandeling tegemoet.

‘De operatie is geslaagd,’ fluistert zijn vrouw hem in zijn oor. Met gloeiende wangen staat ze naast zijn bed. Ze ziet eruit als een blije doos. Wat wil je? Reikhalzend kijkt ze uit naar het moment dat de wereld weer aan hun voeten ligt, en zijn nooit meer sokken van hem zal hoeven wassen.

50 gedachten over “Zweetvoeten

  1. Sinds ik geen dier meer eet is mijn lichaamsgeur ook veranderd.
    Hoewel ik af en toe nog wel kaas eet, heb ik toch geen tenenkaas meer in mijn sokken.

    Mooi gruwelijk blog, met plezier gelezen.

    Vriendelijke groet,

  2. Het is er de tijd niet voor maar goed:

    Zweetvoeten
    Vol verwachting
    zag ik mijn schoen daar staan.
    Nog even een wortel,
    toen ben ik naar bed gegaan.

    De volgende ochtend,
    geen kado, alles vol met roet.
    Ik las het briefje.
    Sorry…mijn paard werd niet goed…
    © Hans
    *wink, big smile*

    Fijne zondag Kakeltje!

    • En nóg een gedicht, het houdt niet op!
      Roos draaide rustig de cd van Sinterklaas in de zomer.
      Van mij mag je elke maand over de Sint schrijven 😉

  3. Man heeft er wel veel voor over om zijn vrouw bij zich te houden! Nou ja het heeft natuurlijk nog meer voordelen. Hij zal niet zo snel bij haar weglopen….. en op zijn werk kunnen ze nu een subsidie aanvragen omdat ze een invalide in dienst hebben. Krijgen ze daar ook hun geld weer terug.

  4. Ik was mij elke dag want ik zen ne proopre gast
    Mijnen bek die stinkt ni en van zweet hemmek giene last
    Mor oep 1 plek oep men lijf zen er ander norme van kracht
    D’r is het ni te doeng, d’r weurde direct deur de stank versmacht

    Want ik heb zweetvoeten en die stinken als de pest
    Ja mijn stinkpatees rieken just lak koeiemest
    Want ik heb zweetvoeten en da’s vreselijk ambetant
    Want deur al die stank
    Loept soems alles uit de hand

    In ’t begin oep den troep waren ze content van mij,
    Mor na amper een week was veur mij d’r alles veurbij
    De kolonel kwam binnen
    Toen ‘k m’n kombats had uitgedaan
    En deur al die stank kostem ni langer oep zen benen staan

    Want ik heb zweetvoeten en die stinken als de pest
    Ja mijn stinkpatees rieken just lak koeiemest
    Want ik heb zweetvoeten en da’s vreselijk ambetant
    Want deur al die stank
    Loept soems alles uit de hand

    ‘k gon elk jaar oep reis nor e landje heel vaar weg
    meestal hemmek chance mor vlee jaar haddek effe pech
    ik ging toen nor turkije en alles viel d’r goe mee
    totda’k m’n schoenen uitrok in ’t midden van ne moskee

    Want ik heb zweetvoeten en die stinken als de pest
    Ja mijn stinkpatees rieken just lak koeiemest
    Want ik heb zweetvoeten en da’s vreselijk ambetant
    Want deur al die stank
    Loept soems alles uit de hand

    golle zit na veur ons en denkt: waddis da veur brol
    zingen over zweetvoeten is toch wel onderbroekenlol
    mor ge zou wel anders denken moeste w’euns schoenen is uittrekken
    dan mokte da ge weg zijt, iedereen zou direct vertrekken

    Want wij hebben zweetvoeten en die stinken als de pest
    Ja euns stinkpatees rieken just lak koeiemest
    Want wij hebben zweetvoeten en da’s vreselijk ambetant
    Want deur al die stank
    Loept soems alles uit de hand
    © Hopeloos

    *wink, big smile*

  5. Ik heb hier onmiddellijk een binnenpretje bij omdat ik aan mop moet denke die ik ooit hoorde .
    Die man was te klein geschapen…hij wilde ‘m zó groot hebben dat hij over de grond zou slepen” waarna hij bij dezelfde arts terecht kwam;-)

  6. Lieve Kakel, ik was al eens bij je geweest om een hele rits (oude en nieuwe) verhalen te lezen. Maar was er niet aan toegekomen om te reageren. 🙂
    Ook deze kwam me bekend voor, zeker door het lugubere einde.
    Daarom keek ik even snel naar de categorie. 😉
    Je schrijfstijl is nog steeds onnavolgbaar des Kakels. 🙂

  7. Slechte heelmeesters maken natuurlijk ook stinkende wonden, mee hoor, dan maar gelijk rigoureus. Anders had ze dat weer gehad!
    Hoe verzin je het weer;-)
    Veel liefs en een fijn weekend Narda

  8. Nou niet hopen dat hij met zijn rolstoel door de hondenstront rijdt…. 🙂 Ik ga weer glimlachend het weekeinde in en wens jou ook een heel fijn weekeinde toe.

  9. een verhaal met een reukje aan…

    hoe kom je er bij, vraag ik me af..

    in elk geval het was een drastische ingreep…, zelf zou ik het niet graag gedroomd hebben..

    groeten

  10. Voetnoot

    een volle zweem
    van scherp
    penetrante alles overheersende geur

    ook al draagt de bron een trouwring
    is vaak de oorzaak van diepe walging

    liefde is blind,
    maar door stank
    sluit men soms de slaapkamer deur

    De man viel duidelijk van zijn voetstuk, Mirjam! 🙂
    Lenjef

  11. Nu moet je me toch eens vertellen Kakaltje of dit een waar gebeurd verhaal is of dat het weer maar eens uit die koker vol fantasie van jou komt… *wink, big smile*

  12. Hahahaaa… die Kakelionootje!

    Hoe kom je er op!!
    Ohohohhhh… wat vreselijk… om zó van je zweetkakkies af te moeten komen…
    Om zo nooit meer je teennagels te hoeven knippen…

    Gelukkig is het een verhaal van jou.
    Dus ik weet wel beter…

    Dagdag!
    We gaan het weekiende in!
    Ik hoop dat het jouwe het leukste ooit is…

    Liefs, Marlou

    .

    • MaMaLou-tje! Jouw reactie is altijd een feestje 😀
      De zon schijnt en het weekend staat voor de deur: een perfecte combinatie.
      Geniet ervan met je verloofde!
      ByeBye swietie
      Liefs Kakel

  13. Criminal Minds.
    Het was wel simpeler op te lossen door goede schoenen aan te schaffen. Schoenen van het juiste materiaal en katoenen sokken 😀
    Natuurlijk, teennagels knippen is oervervelend en blijft de rest van je leven terug komen, maar toch…
    Leuk geschreven 🙂

Laat een antwoord achter aan Liesbeth Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *