Escaperoom

In de wachtkamer begint de ellende al: op de achtergrond klinkt horrormuziek.

(Klik op het filmpje voor een sfeerimpressie)

Roos denkt: ik word niet goed. Kan ik nog zeggen dat ik ziek ben?

Met een luide bonk zwaait de deur van de behandelkamer open. Het geluid van doodsklokken ijlt door de lucht samen met een snerpende tandartsboor. Het licht gaat uit en zeven dappere vrienden mogen de kamer binnenlopen.
De deur bonkt weer dicht. Ze krijgen precies één uur de tijd om te ontsnappen uit deze vervloekte kamer door verborgen aanwijzingen op te volgen en raadsels op te lossen.

Als dolgedraaide Duracelkonijnen beginnen ze te zoeken. Alles kan een code verbergen: spiegels, rontgenfoto’s, een gebit, getallen, een veeg bloed aan de muur…
Ze vinden een Latijnse zin die ze willen vertalen, maar Roos vindt dat niet logisch. Dat zij Latijn kennen, alla, maar dan zou 90% van de bezoekers hier vastlopen. Twee minuten later ontdekt een vriendin dat ze slechts enkele letters uit de zin nodig hebben.

Hoe verder ze komen, des te enger het wordt. Clue na clue wordt het donkerder in de kamer, klinkt de horrormuziek harden en worden de kreten angstaanjagender. Je concentreren is onmogelijk.

Iemand vindt een code voor een deur, maar niemand durft ‘m in te toetsen.
Het feestvarken zegt met trillende stem tegen haar broer: ‘Hiervoor heb ik jou meegenomen. Dóe het!’
Bij wijze van support schuifelen alle deelnemers naar hem toe en gaan om hem heen staan.
Hij opent de deur en dan staan ze voor een bakstenen muur met een gat. Terwijl bij iedereen de rillingen over de rug lopen, heeft één persoon het lef zijn hand in het gat te steken en een sleutel te pakken.

De sleutel past op een kist die zo groot is dat er best iemand in zou kunnen liggen. Zodra de deksel ietsje omhoog komt, wordt het aardedonker in de tandartskamer. Iedereen gilt het uit.

In de kist gaat een zwak, rood licht branden. Er ligt geen lijk in; het is een doorgang naar een diep en duister gat.
Dit is het zenuwslopendste uurtje dat ze ooit hebben meegemaakt. Sommigen kunnen de spanning niet meer aan, en klampen zich in een hoekje aan elkaar vast. Niemand durft door het gat te kruipen.

Roos – niet bepaalt gezegend met de staalste zenuwen maar wel degene die per direct de griezelkamer wil verlaten- stelt zich beschikbaar om als zwaan-kleef-aan achter de jarige door de opening te wurmen.
In een hoek van de ruimte brandt een flauw licht. De muziek op orkaansterkte overstemt het zegevierend gejubel van de vriendinnen: ze hebben het volbracht!

Met verhitte hoofden nemen ze het compliment in ontvangst: ze zijn de eerste van 55 groepen van de afgelopen week die het gelukt is te ontsnappen. Ze hebben zelfs nog negen minuten over…

Iets voor jou zo’n feestje?

65 gedachten over “Escaperoom

  1. ik had geen idee dat zoiets zelfs bestond!
    Ik was vroeger wel fan van het spookkot, zou dit dus ook wel ’s willen proberen… 😉

  2. Juist nu ik toe ben aan een beetje meer ontspanning kom je met zo’n oneerbaar voorstel… By the way: bovendien moet ik over een paar dagen naar de tandarts. Maar je hebt het allemaal wel zeer beeldend gebracht! Daarom.. eh, nou nee, toch maar niet.

  3. Am-me-nooit-niet. Ik houd al helemaal niet van tandartsenkamers en dan ook nog zulke horrormuziek erbij, dank je wel. Ik laat dit soort bezoekjes graag aan anderen over.

  4. Waar kan je dit doen , lijkt mij leuk om met mijn collega,s te doen, allemaal half boven de vijftig , werkend in de gezondheidszorg. Is eens wat anders dan een lunch of high tea

  5. Nou misschien dat m’n gezonde verstand me zou behoeden maar eh…. nee toch maar niet! Ik ben zelfs nog nooit in een spookhuis geweest;-)
    Maar Roos komt er wel, gewoon kei stressbestendig!

  6. Eh, nou ja, in de wetenschap dat er niets kan gebeuren, zou ik het wel eens willen meemaken. Samen met een paar neven en nichten die net zo “droog” reageren als ik, lijkt het me wel wat. Ik zit al ruim 25 jaar bij de EHBO en kan dus wel wat nep-bloed en fake-amputhaties hebben. Maar puzzlen en cryptische verwijzingen is niet zo mijn ding. Mijn arm in een donker gat steken om te voelen of daar iets is? Geen probleem! Ik hang regelmatig tot mijn oksel in het achtereind van een koe om te voelen of er een kalf aankomt en in welke positie. Lijkt me weinig verschil. Stroomstoten heb ik ook overleeft (=schrikdraad) dus wat kan er fout gaan? Het is bedoeld als feest, dus zal het uiteindelijk niet al te luguber eindigen toch??

    • Jij bent ab-so-luut stressbestendig 😀
      Je kan hoogstens verliezen door niet binnen één uur de kamer uit te komen, maar dan nog heb je een leuk uur gehad.
      Bij deze ben je aangenomen en nummer 3 van ons team 😉

  7. Ik houd wel van een goede horrorfilm dus dit soort feestjes is helemaal mijn ding. Ik weet tenslotte toch dat er niets kan gebeuren.
    Ik ben ook niet echt bang uitgevallen dus ja, ik kan zo’n feestje wel aan 😆

  8. Brrr nee dank u! Ik zat op het puntje van de bank brrr 🙁
    Fijne avond,
    Liefs -X-
    —————
    OT: Ik ben geboren en getogen in Rozenburg (tegenover Maassluis)
    Toen ik 21 was ben ik verhuisd naar Vlaardingen. Daar heb ik gewoond tot ik 27 was.

    Wel heb ik gewerkt in Rotterdam. Op de Meent bij de Kijkshop
    Toen leerde ik mijn man kennen en ben ik binnen 4 maanden naar Noord-Holland verhuist en daar woon ik nog steeds.

    Als ik met mijn zus afspreek (die woont in Rozenburg) dan spreken we vaak in Rotterdam af. Ik vind het leuk om Rotterdam weer te zien. Maar tegenwoordig voel ik me ‘veiliger’ in Amsterdam dan in Rotterdam. Heel raar, maar het is mijn gevoel.

    Nou ik heb zowat een pagina vol geschreven 😉
    Ik wens je een fijne zondag toe
    Liefs Vonnie -X-

    • Je bent voor de liefde naar Noord-Holland verhuisd? Niets mis mee!
      En als je gevoel het in Amsterdam veiliger vindt, gewoon aan toegeven.
      Liefs Kakel

  9. Ik heb over zoiets een reportage op de buis gezien, maar jij hebt dat blijkbaar meegemaakt… of is het je dichterlijke vrijheid en je verbeelding die in dit weer knap geschreven log tot uitdrukking komt?
    OT: sterkte met de rugpijn meid, hopelijk is het heel snel weer voorbij!

  10. Oeffff…….. vreselijk. Ik hou niet van horror, kan er ook niet tegen, zo’n schijterd ben ik.
    Knap hoor, petje af. Brrrrrrr……

    Liefs Frederique

  11. Ik moest even aan de Saw films denken.
    Het verbaast me dat zo weinig mensen dit zouden willen doen. Misschien omdat je het zo levensecht eng beschreven hebt. Mij lijkt het een fantastische avond uit.

  12. O ja, leuk!
    Ik kan wel wat spanning gebruiken#not.
    Levensecht geschreven Mirjam. Knap van die meiden hoor. Oké, plus dappere broer.
    Het zweet staat nu al in mijn handen.

  13. Nou echt niet, zegt dochter net naast me(ze las even mee en vond de muziek al spannend genoeg haha)
    Mij lijkt het ook niks. Ik heb geen stalen zenuwen meer 😉

  14. Voor de meesten zal het niet bepaald grappig zijn hé. Ik zou het wel leuk vinden denk ik, maar mijn halve trouwboek niet echt.
    Vrolijke groetjes.

  15. naaaaaah … ik denk dat ik maar oversla kakel… want ehhh,
    joh weet je,
    mijn leven is écht l spannend genoeg zo hoor:-)

    “PHEWWWW” shit roos,
    stop der meeeeeee, zeg…

    vannacht wéér een nachtmerrie:-)

  16. Mijn zoon is pas ook naar iets dergelijks geweest, uitje van het werk. Hij vond het geweldig maar bij hem klonk het een stuk minder eng en griezelig dan bij jou.

    • Roos heeft mijn stukje gelezen (dat doet ze anders nooit) en vond het nog niet spannend genoeg geschreven.
      Ik ben gezakt…
      Liefs Kakel

  17. Laat mij er maar gewoon lekker vanachter mijn laptop over lezen. Maar dat het voor die leeftijd een ervaring is om nooit meer – of zo snel mogelijk – te vergeten, kan ik me levendig voorstellen.

  18. Ik denk er niet aan. Ik hoop alleen maar dat ze het niet kwalijk neem dat ik bedank voor dergelijk “feestje”.

    En neen, ik ben niet bepaald een bangerik, maar ik krijg al de hippentrip van muziek in thrillers.

    Laat maar zo!

    😉

    • Achtergrondmuziek in thrillers vind ik spannender dan deze horrormuziek.
      Maar Roos heeft de muziek uitgezocht, dus…
      Groetjes Kakel

  19. Geslaagd!

    om mensen
    te testen
    op stress en andere enge toestanden

    verzinnen bollebozen
    zonder te blozen

    soms proeven
    waardoor
    sommigen op het kerkhof belanden

    Lenjef 🙂 🙁

Laat een antwoord achter aan Myriam Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *