Een domme vraag?

Schrijfuitdaging WE-300 van Plato met als thema: verdelen.
Het woord mag niet in het verhaal genoemd worden. 

Languit ligt hij op de grond. Door de gekleurde ruitjes van het bovenraam, werpt zonlicht groene, gele en rode vlekken op het geblokte keukenzeil.
Gerard probeert de kleuren te pakken met zijn hand, en de stralen tussen zijn gespreide vingers door op zijn gezicht te laten vallen.
Hij verschuift zijn bovenlichaam zodat hij de wolken voorbij kan zien glijden door het kleurloze onderste raam. Hij vindt het net een bewegend schilderij: de zon speelt tikkertje met de wolken. Zo Blijft hij een tijdje naar buiten liggen kijken.

Hij tuit zijn lippen en laat er lucht uit ontsnappen terwijl hij nadenkt over een vraag waar hij op internet het antwoord niet van kan vinden. Raar; Google weet toch op alles raad? Of zou zijn vraag een domme vraag zijn?

Gerard voelt de vloer onder zich trillen en kijkt naar de deur waar elk moment zijn moeder naar binnen zal komen lopen.
Daar is ze!
Met een knie duwt ze de deurklink naar beneden. Ze loopt de keuken in en tilt twee volle boodschappentassen op het aanrecht.

Gerard zwaait en lacht naar haar. Dan springt hij overeind en geeft haar een zoen.
Zijn moeder dwarrelt met haar hand door zijn haar en wrijft hem over zijn koud geworden rug.

Samen ruimen ze de tassen leeg.
Gerard reikt haar de boodschappen aan die de koelkast in moeten. Ze voelen elkaar stilzwijgend aan.
Als alles is opgeruimd, pakt zijn moeder een stoel, gaat erop zitten en kruipt Gerard bij haar op schoot.
Met haar hand draait ze plagend rondjes over zijn buik. Heb je honger? vraagt ze.
Gerard giechelt. Een verse boterham met feesthageslag gaat er altijd in. Ineens wordt zijn gezicht ernstig. Hij kijkt zijn moeder recht aan en vraagt met monotone stem: ‘Mama, maakt het geluid als de zon door de wolken breekt?’

63 gedachten over “Een domme vraag?

  1. Wat een mooi verhaal. Lief die vragen van zo’n klein jongetje. Het kan inderdaad enorm lawaai maken als een wolk breekt – onweer enzo nietwaar? Wat dom van Google dat ze daar geen antwoord op hebben.

  2. Jaaaa…. ik ben hier even stil van. ZO mooi, zo lief… Echt prachtig Kakel. Je hebt het in je om de mooiste verhalen te schrijven.

  3. Een prachtig verhaal, heel teder en iets wat je direct meeneemt. Aan de reacties te lezen roept het bij sommige de vraag op of het een autistisch kindje zou kunnen zijn. Met mijn zusje in mijn achterhoofd zou dit zo geweldig bij haar passen, maar aan de andere kant… Vragen stellen past bij elk kind. Heel mooi! X

  4. Het spel van licht kan je bekoren, zeker op het geblokte keukenzeil.
    Google weet veel, maar geen antwoorden die uit je hart opbloeien.
    Een heel leuke verhaal. Hans

    ot, leuk dat je van de muziek geniet.

  5. Ik probeer me voor te stellen welk geluid de zon zou kunnen maken als ze door de wolken breekt. Het zou misschien iets van een donderslag hebben. Voor iets originelers heb ik te weinig verbeeldingskracht.

  6. Hé hé…. Ik moest even bijlezen. Ik kom er gewoon niet meer aan toe de laatste weken. Er moet zoveel gedaan worden…. Ik probeer foto’s te nemen van het werk dat hier verzet wordt en dat dan in een andere blog te verwerken. Maar dat is dus ook een heel werk; Tja (diepe zucht) een kwestie van tijd-verdelen.

  7. Soms worden vragen begraven

    tussen
    onze eerste
    en laatste nog bewuste dagen

    liggen levensverhalen vol vragen
    waar velen zich niet aan wagen

    sommigen
    kunnen
    de antwoorden moeilijk verdragen

    Ja, Mirjam, soms vraag ik me af…. 🙂

  8. Wat heb je dit prachtig (breekbaar) geschreven. Ik moest ook gelijk aan een autistisch kind denken. Gerard, de naam is ook zo…niet speels, niet echt een naam voor een kind. De naam klinkt mij altijd zwaar, serieus. Gek hè?!
    Ik moest ook denken aan Kylian, die ook veel letterlijk nam. ‘Heb jij ook een Rood borstje mam?’ Dat soort uitspraken. Topper ben je. X

    • Gerard was de naam die als eerste in me opkwam. Had ik er langer over nagedacht dan had ik waarschijnlijk een modernere naam gekozen.
      Zelf vind ik het ook een zware naam. Doet me aan donkerbruine eiken wandmeubelen denken. Stom, dat namen zoiets in je op kunnen roepen.
      Een Rood borstje 😉 Geweldig kind heb je, toch. En zo gewoon gebleven!
      Liefs Kakel x

  9. Ik begrijp dat dit een vraag van een dove jongen is? Het zou zo een vraag van een autistisch kind kunnen zijn. Ik vind deze vragen geweldig, het zet mij tot nadenken en vaak probeer ik samen met mijn kind dan een antwoord te vinden, hoe fout deze ook kan zijn.

    Mooie WE!

    • Vragen zijn nooit fout. Hoogstens de antwoorden.
      Narda zei ook al dat de tekst haar aan een autistisch kind deed denken.
      Apart, zulke associaties!
      Groetjes Kakel

  10. er zijn geen domme vragen , alleen domme antwoorden wordt er gezegd…..
    na deze vraag voel ik de stilte weer, zoals toen ze samen hun winkelvalies opruimden….

  11. Doen alsof je het weet en dan met de mond vol tanden staan.Wat dom.

    Prachtig als je kunt schrijven alsof het zich voor ogen van de lezer afspeelt.

    Liefs,Ria

  12. Je hebt het heel mooi verwoord, je hebt gewoon talent om op een beschrijvende manier de dagelijkse gang van zaken in beeld te brengen.

  13. Mooi, ingetogen geschreven. Rake detaillering bij het beschrijven van hoe de jongen ligt, denkt. En die vraag op het einde… geweldig.
    Ooit vroeg ik eens (tja je houdt van lezen en dan komt je bepaalde woorden tegen) aan mijn moeder wat een pleisterplaats was. Ik dacht dat het iets heel raars was, met wonden en pleisters maar mijn moeder gaf een heel ander antwoord. Ik herinner me dat ik het nauwelijks kon geloven.
    Daar moest ik bij het lezen van deze warme WE, plotseling aan denken. Aan mijn moeder.

  14. Ik heb het al vaker gezegd – wat schrijf je beeldend en invoelend. Alsof je hier weer precies weet hoe het is om daar als kind op de grond met die lichtstralen te spelen. Hele mooi WE weer.

    • Domme antwoorden zijn pas fout!
      Bedankt voor je e-mailtje. Ik ga de foto van je molen van je gravatar gebruiken voor mijn leeslijst.
      Groetjes Kakel

  15. wat kan jij goed schrijven
    één woord als opdracht en dan komt dit verhaal er uit met zo’n mooie vraag, top!
    en Klaproosje haar aanvulling over de harp is subliem

  16. Ik ben zo benieuwd welke leeftijd Gerard heeft. Waarschijnlijk doet het er niet toe, in mijn beleving lijkt hij zo volwassen al weet ik niet waarom

    • In heb het verhaal geschreven met de gedachte dat Gerard zeven of acht jaar is. Maar als jij bij hem een volwassen leeftijd vindt passen, is dat toch ook goed?
      Uiteindelijk gaat een verhaal pas leven in het hoofd van een lezer!

  17. Domme vragen zijn vragen die niet gesteld worden. Voor de rest zijn het alleen maar vragen die er tot doen.

    Love As Always
    Di Mario

  18. Een domme vraag? Ik vind het een mooie vraag, en er gaat bij mij van alles werken. Inspiratie voor muziek en beelden.
    Niemand die het antwoord op die vraag weet. Het zou toch mooi zijn als we dat wisten 🙂

    • Domme vragen zijn de vragen die niet gesteld zijn.
      Alles kan een bron van inspiratie zijn. Als je het maar toelaat in je hoofd.
      Soms heb ik aan één woord of beeld genoeg om een verhaal te schrijven. Soms komt er helemaal niks.
      Groetjes Kakel

  19. Mooi geschreven!
    En een domme vraag… Absoluut niet, neem het letterlijk en je bent dom als je je niet afvraagt of het geluid maakt….;-)

  20. Kijk dát bedoelde Harrie nou, weer een prachtig verhaal!
    Bij ” Gerard voelde de grond onder zich trillen” moest ik terugdenken aan het dove zusje van een vriend. Haar aandacht werd getrokken door een dubbele stamp op de vloer, en met een behoorlijk dove man wéét ik natuurlijk hoe belangrijk gevoel en trillingen voor dove mensen zijn. Horenden staan daar vaak niet bij stil. Knap ingeleefd!

    • Mijn lieve omaatje was doof. Dat heeft ze overgehouden aan een verwaarloosde middenoorontsteking. Je weet wel: geen geld voor een dokter.
      Daardoor hebben we geleerd langzaam en duidelijk te praten. De meeste mensen gaan schreeuwen; dat heeft geen enkel nut.
      Ze kon zelf grapjes maken over haar doofheid, maar in gezelschap kon je zien dat ze zich alleen voelde. Wij zorgden er wel voor dat dat nooit lang duurde.
      Dus ik heb een beetje voorkennis 😉

      • dat is wel duidelijk anders had je nooit geweten hoe het werkt!
        Je slaat de spijker op de kop, ook bij Henk moet ik altijd opletten dat hij m’n mond kan zien én duidelijk articuleren. Feestjes zijn voor hem geen feestje meer!

  21. prachtig geschreven kakeltje,
    dat zo’n ventje het kan omschrijven dat de zon door de wolken breekt…
    da’s wel heel bijzonder,
    niet eens zo’n gekke vraag, ik denk dat veel volwasseneen daar ook mee zitten, en niet meer durven vragen, bang om dom gevonden te worden,
    wel ….
    er bestaan géén domme vragen,
    lieve gerard,
    het kraakt niet….. God heeft er een zonneharp van gemaakt,
    nu maakt het muziek, engelachtig mooi, als de zon doorbreekt,

    https://youtu.be/yK7rZ-kpQM8

    en komen de diertjes naar buiten en laten zich zien,

    Dag kakeltje…
    lof lof lof joe.
    xxx

    • Jouw antwoord is weer een typisch Klapper antwoord!
      Gewoon door blijven vragen, Dien. Toon Hermans schreef:
      “Hoe ouder hoe wijzer. Dat is een geweldige kreet. Dus zorg dat je lang blijft leven. Dan kom je een boel aan de weet.”
      En zo is het maar net.
      Hoe heb je die harp met huppelende herten nou weer gevonden? Pas écht bij jou. Ik heb de link opgeslagen op mijn tablet.
      Kan ik er naar luisteren als ik wakker lig 😉
      Je bent een kanjer! <3 <3 <3

Laat een antwoord achter aan clair1991 Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *