Auto kwijt

Sjouwend met boodschappentassen word ik aangeklampt door een oudere vrouw. Op een toon vol deernis zegt ze: ‘Mevrouw…ik… eh…weet niet meer waar mijn auto staat.’ Beschaamd buigt ze haar hoofd.
‘Weet u nog naar welke winkel u wilde?’ vraag ik. Links en rechts noem ik er wat op, maar alle keren schudt de vrouw haar hoofd.

‘Zullen we in mijn auto een paar rondjes rijden?’
Dat vindt ze een goed idee, want om nou lopend vijf parkeerterreinen af te struinen…
‘In wat voor auto rijdt u?’ vraag ik, denkend aan een Suzukietje. Nee, aan discriminatie op het uiterlijk doen de Kakelbontjes niet mee.
‘Ik rijd in een rode golf,’ zegt de dame.
Als ze ‘m kan vinden dan.

Op parkeerterrein één staat niets. Bergen auto’s, maar niet de hare. Op twee: ook niets. Drie en vier: noppes. Nadat we op parkeerterreinen vijf ook haar auto niet hebben kunnen vinden, kijkt ze alsof het einde der tijden is aangebroken.
Ik gluur stiekem opzij. Ze ziet er verzorgd uit: paars krulhaar, nette dracht, ietsje lippenstift… Zou ze seniel zijn? Dat ze op de fiets gekomen is. Nou ja, dat kán toch? Hoe los ik dit op? Ik zet haar gewoon uit de auto.

Plots…pang! krijg ik een ingeving. ‘We kunnen nog bij de bieb kijken,’ zeg ik.
‘Bij de bieb…’ zegt ze een beetje dromerig… Ineens veert op: ‘Ja, ik weet ’t weer! Ik moest naar de bieb! Mijn auto staat bij de bieb!’ Zegevierend kijkt ze me aan. ‘Oh, oh, oh, ik was al bang dat ik dement begon te worden. U zult wel gedacht hebben…’
‘Nee hoor,’ lieg ik beschaafd.
‘Kijk,’ wijst ze, ‘daar halverwege staat ie.’
Bij een rode golf zet ik de auto stil.

‘Sorry, mevrouw, dat ik u heb lastig gevallen. Sinds mijn man is overleden ben ik constant de kluts kwijt. Ik leg de koekjes in de vriezer; broodjes in de koektrommel; en om te weten welke dag het is moet ik op teletekst kijken. Bedankt voor uw hulp. Zal ik u iets voor de benzine geven?’ Haar hand gaat richting de rits van haar tas.
‘Nu beledigt u me een beetje,’ zeg ik.
Het arme mens schrikt zich te pletter. Wordt het haar alsnog teveel. ‘Heeft u een papieren zakdoekje?’ snottert ze.
‘Nee, maar wel twee mouwen,’ zeg ik.
Ze giechelt.
‘Als ik even tussen uw benen mag graaien?’
Ze kijkt diep geschokt.
‘Ik wil alleen het dashboardkastje maar openmaken.’
‘O.’
Ik scheur een vel keukenpapier van de rol en geef ‘m aan haar. ‘Wilt u de rest van de rol ook nog vol snuiten?’ bied ik aan.
Ze schiet in de lach. ‘Wordt het toch nog gezellig,’ grapt ze mee.

Ze stapt uit. Bij het achteruitrijden schampt ze nog net geen boom; voor het gemak vergeet ze dat verkeer van rechts voorrang heeft; en via de ingang van het parkeerterrein rijdt ze naar buiten. Verder is ze helemaal gezond!

76 gedachten over “Auto kwijt

  1. God….dat arme mens. Wat een geluk dat ze jou aansprak, geen twee lopen er rond die met dat mensje zouden rondrijden om haar auto te vinden. Je bent super!!!! Pfff, heb echt medelijden met die vrouw. Verdriet doet rare dingen met een mens 🙁

    • Je laat zo’n mensje toch niet staan? Ik weet zeker dat anderen haar ook geholpen hadden.
      Het wás ook een zielig verhaal. Dan realiseer je je dat het zomaar je moeder of een tante kan overkomen…
      Groetjes Kakel

  2. Het leuke van jouw verhalen is dat ik ook weet waar ze zich afspelen en hoe het er uit ziet en waar je haar auto gevonden hebt. Haha je komt ze wel tegen he.

  3. O Mirjam wat een leuke ontmoeting weer!
    Ze is “gewoon” de kluts een beetje kwijt dat is heel iets anders dan dement!
    Goed gedaan!

    Een blunder beging ik vandaag, eigenlijk een vieze.
    Omdat er bij ons op het werk verbouwd wordt hebben we tijdelijk een dixie-toilet.
    Ik heb er nog nooit gebruik van gemaakt maar nu dus moest “het” gebeuren.
    Ik ben bekend met een caravantoilet waar een hendel naast zit om het gat in de pot te openen, hier zat ook een hendel (dacht ik) waar ik aan trok, maar het was de afvoer van het pisgootje voor de mannen. Haha ik heb hem weer provisorisch terug geplaatst voor zover dat ging, maar ik moest daarna wel even mijn handen goed boenen. Bah …. pies, wat vies.

    • Dat is een pislinke blunder 😉 We zullen het maar niet verder vertellen. God, wat ben ik blij dat jou zulke dingen ook overkomt, hihi 🙂
      Ik ben een keer per ongeluk met mijn voet in de wc terecht gekomen. Ik wilde iets ophangen en gleed uit (ik vond het teveel moeite de klep dicht te doen. Erg, hè?)
      Leuke reactie!
      Fijn weekend en liefs

    • Weet je dat ik op het moment een beetje de pest in had? Ik dacht: er lopen hier zoveel mensen, spreekt ze uitgerekend mij aan. Zo nobel ben ik dus niet 😉
      Fijn weekend, Narda!
      Liefs Kakel x

  4. Aggossie. ja dat effect kan het verlies van je partner hebben, zéker als je zelf ook al wat ouder bent! Jij bent een schat natuurlijk…. !

  5. Hoe jij dit kan blijft me een raadsel, jij weet van zo’n gebeurtenis niet alleen een schitterend verhaal te maken, je vertaalt het dan nog in al even schitterende zinnen… petje af hoor!

  6. Arm mens. En herkenbaar. Ik ben mijn wagen ook regelmatig kwijt haha maar bij mij komt het door mijn geheugenproblematiek. Anyway, daar heb ik nu een google app voor.
    Ik zei het eerder al, je bent een goed mens. Lekker behulpzaam enzo.. Houd dat er in. 🙂

  7. je hebt dit weer leuk geschreven, vooral hoe je aan je keukenrol komt :o)
    maar ik lach hier nu mee, zelf ging ik eens met de zoon naar Brugge, en ik dacht, ik zet mijn auto aan de kerk….zijn er daar misschien wel 10 kerken…..

  8. Heerlijk verhaal. En je vroeg gisteren om blunders, nou vooruit eentje dan. Heb ooit ( heel lang geleden) uit veiligheid mijn auto weggezet toen ik even alvast een biertje ging pakken voor voor ik 2 en 3 oktober ging vieren zodat ik er niet mee naar huis kon maar hij wel veilig stond. Heb daarna twee dagen naar mijn auto lopen zoeken zo ver had ik hem in de wijk weggezet.

    • Dát is inderdaad nogal een beetje domme blunder 🙂 Twee dagen lang naar je auto zoeken…
      Leuk dat je het hebt “opgebiecht.”
      Fijn weekend!

  9. Eigenlijk een triest verhaaltje, maar wel een beetje komisch geschreven.
    Mocht ik ooit mijn auto kwijtzijn…. hoop ik dat je een keukenrol hebt voor me 😉

    • Welkom A van de Aa en bedankt voor je reactie!
      Dan hoop ik dat je een keukenrol nodig hebt om tranen van het lachen af te vegen :-))

  10. Ja, van sommige dingen kun je goed van slag raken natuurlijk. Je kunt daarom ook niet altijd oordelen over iemand. Maar.. het was misschien wel beter geweest voor de veiligheid van een ieder dat jullie de auto niet gevonden hadden.

    Love As alwyas
    Di Mario

    • Ik heb getwijfeld of ik die laatste regels erbij zou schrijven of niet. Het komt een beetje denigrerend over naar oudere bestuurders toe en die moeten het al vaker bezuren. Aan de andere kant maakte ze in no-time die drie missers…
      Liefs Kakel

      • Alleen denigrerend als je het zelf zo wilt zien. Dit had duidelijk met verdriet te maken. En daarbij, ik kan ook zat jongeren die niet kunnen rijden, maar die denken dat ze het wel kunnen, dat is misschien nog wel gevaarlijker.

        Love As Always
        Di mario

      • Ik had het niet denigrerend bedoeld. En je hebt gelijk: jongeren die zichzelf overschatten zijn een gevaar voor zichzelf en een ander.
        Liefs Kakel

  11. Ach gossie, ze heeft haar zielsmaatje verloren en is echt de weg kwijt. Zo iemand wil je toch knuffelen en nooit meer loslaten?

  12. ik heb het één keer meegemaakt dat ik bijna niet meer wist waar ik m’n wagen gezet had. Ik had er dan ook meer dan een kilometer wandelen opzitten nadat ik hem achtergelaten had. En door een wirwar van straatjes m’n doel bezocht. Het vereiste toch wel wat oriënteringsvermogen om hem terug te vinden.

    • Je bent in goed gezelschap, Billy: al drie bloggers hebben zich gemeld met eh… problemen van het oriëntatievermogen 😉
      In parkeergarages heb ik ook altijd moeite mijn auto terug te vinden. Tegenwoordig maak ik een foto met m’n mobiel.
      Fijn weekend!

    • Ik denk altijd maar: het zou mijn moeder ook kunnen overkomen. Alhoewel die geen rijbewijs heeft 😉
      Fijn weekend!
      PS: doet jouw dochter na de mei-vakantie nou examen? Er staat me iets van bij…

      • Klopt, ze is hard aan het studeren. Maandag begint het…..
        Fijn weekend :-))

      • Spannend, hè? Ik ga voor je dochter duimen! Bij Roos heeft het ook geholpen ;-))

  13. aaach ze is nog wat van slag sinds het overlijden van haar man
    heel vervelend als je verward bent
    maar dan komt daar zo’n engeltje met de naam kakel voorbij…

  14. Ik begin nu te begrijpen waarom je me niet wilde vertellen waar in Zuid Holland je precies woont. Raar volkje daar zeg, je schiet er echt van de ene redding in de andere hulpverlening. Word jij binnenkort verkozen tot de Florence Nightingale van de Randstad? 🙂

    • Ik stel me nooit ergens verkiesbaar voor, al helemaal niet voor een onderscheiding. Daarvoor moet je toch minstens 20 jaar vrijwilligerswerk doen?
      Al heb ik mensen die dat werk doen hoog zitten.
      Fijn weekend, Harrij!

  15. Gelukkig kwam dat vrouwtje jou tegen … Hopelijk is het tijdelijk hoort het bij het rouwproces

    Wij zijn juist terug van de luchthaven … Onze ver weg zoon zit nu in de buik van die grote vogel

  16. och help, dit is ook wat. Hopelijk is ze goed thuis gekomen.
    Je hebt aan trekkkings kracht voor bepaalde mensen denk ik.
    Kijk, je zou een lintje verdienen!
    I am serious!!

  17. whaaaaa, maar ze doet het toch nog maar 🙂

    geweldig vind ik het,
    zonder angst en of gene, hoppa gaan met die banaan:-)

    leuk geschreven weer kakelino:-)
    xxx

  18. Een pracht verhaal Mirjam, een beetje triest maar toch ook wel om te lachen hoor. De rest van de keukenrol ook nog vol snuiten, vind ik echt meesterlijk.

  19. Zo zie je maar dat er achter iets verwarrends, iets heel ernstigs schuil kan gaan.
    Gelukkig kwam het mensje bij jou terecht.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *