De kromme jongen

Drie mannen keken ongeinteresseerd naar de poursuivants van de Tour de France op het grote flatscreen. Het was het enige wat bewoog in de kroeg.
De meest linkse van het stel – tevens de dikste – sloeg het restant van zijn bier achterover en liet een boer.
De barman – een stevige man met een Jezus-tattoo op zijn linker bovenarm – liet zijn ogen van het flatscreen naar de de boerende klant dwalen.
De boer gebaarde naar zijn glas en werd op zijn wenken bediend.

Een dame liep vanuit de keuken het café in.
De boer keek met grote belangstelling naar de komkommer die ze in haar hand hield.
De vrouw pakte een mes uit een la, gaf een snee in het plastic waarin de kromme jongen verpakt was, en trok het plastic er met een geroutineerd gebaar af.
De boer duwde met zijn elleboog tegen de arm van de maat naast hem; een grijns op zijn lippen.
De dame hield de komkommer nu onder de kraan en maakte stevige veegbewegingen.
Beide mannen maakten verheerlijkte geluiden. Ze kreunden steeds harder terwijl de vrouw de groente afdroogde.
De derde man deed niet mee. Hij tuurde met slaapogen door zijn brilletje naar het tv-scherm alsof hij aanvoelde in welke stemming de vrouw verkeerde.

De bardame nam de afgedroogde komkommer in haar hand, hield ‘m bij het kromme uiteinde vast en maakte er een schietbeweging mee naar de twee mannen die haar handelingen op de voet volgden.
De derde man knikte instemmend in zichzelf: zó’n stemming dus.

Met het mes maakte de vrouw gehakt van de komkommer, en toen ze klaar was, keek ze de zojuist nog lachende mannen een voor een kort aan, draaide zich om en verdween door de klapdeuren de keuken weer in. Onduidelijk was waarom ze de komkommer niet gewoon in de keuken gesneden had.
Eén ding was wel duidelijk: geen van de mannen voelden zich geroepen het haar te vragen. Noodgedwongen zetten ze de achtervolging in op de poursuivants.

46 gedachten over “De kromme jongen

  1. Heerlijk verhaal weer, bij mij groeien ze in de kas zonder plastic dat scheelt weer haha……… Ja de tour de France ik volg het echt niet zo nu en dan krijg ik iets meer maar vraag me geen naam, ken er niet een…….

    • Ik vind het zó jammer dat de Tour weer voorbij is! Kijk er altijd naar uit.
      Maar het zou saai worden als we allemaal hetzelfde waren.
      Jij hebt volgens mij een veel bredere belangstelling dan ik. Waarschijnlijk ook door je werk voor de krant, maar je hébt het zonder meer.

  2. Goede morgen Kakeltje.
    OT: kan jij paardrijden dan? Wow ik doe het je niet na! En ik hoop dat je even goed zal zijn in het berijden van de hele komende dag….

  3. Haha een vrouw naar mijn hart! Ik had wel een frans cafe voor ogen, smaakvol ingericht met formica tafeltjes.
    Ik geloof dat het echt komkommertijd is 😉

  4. Een lange groene komkommer
    Een banaan, heel geel en heel krom
    Een bosje bleke asperges
    En een grote zurebom
    Bom, bom

    Mannen, dat zijn kijkers, ze kijken lang en veel
    Naar hun kostbaar kleinood, (??) tafereel
    ’t Zijn kijkers (…)
    © Marijke Boon

    … en zo weet je wat de ene groente, de boon, van de andere, de komkommer, denkt *wink, big smile*

  5. whaha, leuk geschreven
    k dacht eerst dat het komkommertijd was en je niet zou weten waarover geschreven
    maar k denk dat jij daar nooit een probleem mee hebt, wat jij allemaal uit je mouw kan schudden, super!

  6. Zou zie je maar dat vrouwen ook echt de balls hebben. Heerlijk genoten van je verhaal en vooral de zin ‘Met het mes maakte de vrouw gehakt van de komkommer’. Vind het zo’n prachtige zin <3

  7. Diep gewortelde voorkeur

    sommigen
    verkiezen
    een grote komkommer boven kleine radijsjes

    vaak meer dan velen willen
    kunnen smaken verschillen

    het is
    soms de bron
    van tweedracht zowel bij jongens als meisjes

    Lenjef 🙂

  8. Hahaha… en ’t mag dan komkommertijd zijn maar niet bij jou is het dat duidelijk niet, wat een heerlijk en sappig verhaal… 🙂

  9. Ik ben ook altijd de meest linkse, en dan gaat het niet over de plek waar ik zit of sta 😀
    Zulke mannen vind ik -hoewel ik zelf ook het kind in me laat leven- altijd erg kinderachtig. Maar goed, de vrouw weet dat ook wel en daarom sneed zij de kromme jongen in de bar en niet in de keuken.

  10. Krijg hier een ambivalent gevoel van… van de ene kant denk ik, wat een klojo’s (op brilletje na) en van de andere kant komt er iets in me op wat je het best kunt omschrijven als castratieangst 🙂 En da’s best eng…

    • Oh, maar zo is dit verhaal helemaal niet bedoeld! Het kwam zomaar in me op toen ik aan “komkommertijd” dacht. Het verhaal schreef zichzelf…

      • Oh maar je hoeft je niet schuldig te voelen, Mirjam. Ik schreef net als jij iets op wat ‘in me op kwam’ (na het lezen van je heerlijke komkommertijdverhaal). En gelukkig kan ik castratieangst net als andere angsten weer even makkelijk laten afvloeien 😀

  11. Ze was als een spin in haar web…… Eerst de mannetjes laten zien wat ze ‘eventueel’ in huis zou kunnen hebben, maar wel laten weten dat ze daarna de ‘heren’ met huid en haar op zou vreten….
    Met andere woorden: blijf uit mijn buurt!

  12. Woehaha, waar haal jij toch al die ideeën vandaan en wet er bovendien schitterende stukjes over te schrijven? Ik doe het je niet na hoor, imo ben jij een virtuoos met taal!

  13. Haha, ik zag het allemaal weer voor me! De boze blikken van de vrouw en de verlekkerde blikken van de mannen… Ze heeft ze goed lik op stuk gegeven zonder woorden.. 😉

  14. Mannen aan de bar hebben er snel last van dat hun hoofd op hol slaat door een vrouw.
    Duidelijk dat ze nu de uitdaging blindelings hebben aan genomen.
    Door de tour, ga je vanzelf een logje bedenken. Hans

  15. genoten van je schrijfseltje! Toen we nog een restaurant hadden, stond ik ook vaak achter de toog groenten te snijden, toen kon dat nog allemaal. Moest ik bij het lezen van jou logje spontaan aan denken.

Laat een antwoord achter aan willy Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *