Loslaten

In korte tijd zeiden drie mensen tegen me dat ik Roos moest loslaten.
Ik vroeg me af: is dat een hint van het universum?

De eerste viel erover dat Roos op haar 19e nog thuis woont.
Het is wat! Je zou bijna denken dat ze het naar haar zin heeft.
Als Roos wil, kan ze op kamers, maar ze kijkt wel link uit: kan ze alles zelf doen, moet ze een baantje zoeken en houdt ze minder tijd over voor leuke dingen. En ze vindt ons nog zo gezellig 🙂

Nummer twee vond het “bezopen” dat Roos doordeweeks om 23.30 uur thuis moet zijn en geen lid mag worden van een studentenvereniging.
Ik zie er de opwinding niet van af. Die regel is de nuchtere wet van de beperkte mogelijkheden. Kind ziet het leven als één grote feestelijke uitverkoop. Ze vindt studeren leuk, maar alles leuker dan studeren.
Uitgaan vinden Joris en ik prima, maar wel in het weekend; niet als ze de volgende dag college heeft.

Dame drie was verontwaardigd dat Roos geen fatsoenlijk baantje heeft. Vier uur per week bijles geven aan middelbare scholieren vond de vrouw onder de maat. Studenten leiden immers een “zeer gemakzuchtig leven?”
Nou ben ik niet te beroerd mijn mening te geven, maar ik had geen zin in een conflict en veroorloofde me slechts de kritische vraag hoe de vrouw dat wist, want geen van haar drie kinderen hebben gestudeerd. Ze keek me aan alsof ik haar geslagen had.

Als het op m’n kind aankomt, ben ik manisch positief. Ik ga er niet prat op dat haar hersens uitstekend ontwikkeld zijn; talenten heb je niet voor het uitzoeken. Het maakt ook niet uit wát je studeert; ieder kind doet wat het kan. Een mbo-opleiding is ook een vervolgstudie. Is een beetje geestelijke ondersteuning van de ouders dan zo erg?

Roos zit in het tweede jaar van haar studie en werkt zich te pletter om toegelaten te worden tot het Honours-programma. Daarnaast heeft ze nog ritsen hobby’s (pianoles, Erasmuskoor, gitaar spelen, sport) en vriendinnen (uit eten, naar de film, veelvuldig ouwehoeren). Wij betalen haar opleiding en uitjes met plezier maar er moet wel iets tegenover staan, en dat is inzet.

Zeg nou zelf: van die paar regels gaat Roos toch niet dood?
Soms vraag ik me af of mensen loslaten niet verwarren met gemakzucht…

100 gedachten over “Loslaten

  1. Ja, de bemoeizucht van sommige mensen kan heel vermoeiend zijn. Zolang jullie maar weten dat jullie het goed doen – dat is het belangrijkste. Wat anderen vinden is bijzaak. Is eigenlijk helemaal geen zaak 😉

  2. Mijn oudste dochter zei laatst nog: mam vroeger vond ik het niet altijd super als je regels en grenzen gaf maar nu (26 en bijna moeder) ben ik blij dat je me ze hebt meegegeven. Je hebt het nodig om als volwassene in de maatschappij te functioneren. Dus nee, niks mee mee hoe het gaat Laat Roos lekker Roos zijn en jij je eigen grenzen stellen. Geniet maar lekker dat ze nog thuis woont!

    • Toen ik in verwachting was, zag ik op de BBC een documentaire die over opvoeden ging. Iemand die er verstand van had zei dat als je kinderen van drie jaar niet onder de duim hebt, je het daarna wel kan vergeten. Ik heb hard zitten lachen op de bank. Totdat Roosje-in-de-knop groter groeide en ik snapte waar de kerel het over had.
      Regels geven duidelijkheid…niets mis mee!

  3. Wat grappig dat jij altijd iets losmaakt bij de mensen! Als ik zie hoeveel reakties je hier steeds krijgt.. en ook ik geef altijd een uitgebreidere reaktie dan ik (tegenwoordig, hm) gewend ben 🙂 Beetje wetenschappelijk soms, oeps…

  4. 19 jarige studente en nog thuis.. waar bemoeit men zich mee vraag ik me af….

    Roos zal haar eigen weg wel gaan, wanneer ze vindt dat het moment aangebroken is…

    en van kinderen mag je gerust wat inzet verwachten, dat zullen ze later toch ook moeten doen…

    groeten

  5. Hé mijn vorige reactie zie ik niet.
    Nieuw poging.
    Wel een heel lieve foto.
    Altijd makkelijk om over een ander een oordeel te hebben en te praten, hoef men het niet over zichzelf te hebben.
    Als Roos gelukkig is met haar leven, wie zijn zei dan om het te veranderen.
    Maak maar gewoon je studie af op jouw manier, als je voortijdig stopt, zit je met een schuld, je bent nog hartstikke jong Roos, laat ze maar kletsen. Hans

  6. Naar mijn idee moet je kind van die leeftijd niet dwingen uit huis te gaan. Zeker niet in deze dure tijden. Waar bemoeien de vrouwen zich mee. Dit is iets voor je dochter en jou. Jullie weten wat het beste voor haar is. En dat er bepaalde regels zijn, is toch normaal. Zeker als je onder 1 dak woont. Daar wordt niemand slechter van.

    • Dankjewel voor je lieve woorden. Fijn dat je weer gelegenheid hebt om te reageren. Ik hoop dat je gezondheid langzaam maar heel zeker terugkomt!
      Lieve groet

  7. ach goed doe je het nooit. De beste stuurlui staan aan de wal toch? Onze kids krijgen geen cell(mobile) phone voor ze het kunnen betalen of zo.
    Wij betalen de studies en wat is er verkeerd als ze thuis wonen. Gezellig toch??
    Groet, Wilma

  8. Laat iedereen lekker kletsen, of je nou links of rechts om iets doet er is altijd wel iemand die er iets over denkt te moeten zeggen.
    Geweldig dat het goed gaat met Roos en haar studie.
    Laat haar genieten van alles wat op haar weg komt

  9. Waarom willen mensen zich toch steeds (zogenaamd voor je bestwil) bemoeien met de manier van leven van een ander? Zolang jullie allemaal content zijn met de situatie zoals deze nu is, laat je het toch lekker zo?

  10. ha die Kakeltje!

    Zoooo… lekker weer op honk.
    Fijne post ontvangen: Dank je wel!
    De andere lathyrus had ik al gezaaid in Oostenrijk en deze komt lekker hier in de tuin.

    En wat betreft het loslaten…
    Het is maar net wat iedereen wil!
    Ik wilde pas op mn 22ste op kamers en mijn Roos al op d’r 18de.
    En alles was goed zoals het was.
    Gelukkig had ik geen bemoeiallerij… Dat had ik inderdaad ook heel vervelend gevonden…

    Dagdag: ga gewoon door met wat je doet. Heerlijk toch!
    Xxx, Marlou

    • MarLouLou…weer terug op je honk. Gezellig dat je weer in Blogland bent.
      Je hebt de andere envelop ook ontvangen, gelukkig… Er staan je heel wat bloemetjes te wachten.
      Als Roos voor een studie in Utrecht gekozen had, woonde ze ook al op kamers.
      Maar het Erasmus is dicht bij huis dus waarom zou ze moeilijk doen?
      Liefs en een knuffel

  11. Laten ze lekker met hun eigen zaken bemoeien. Je doet het hartstikke goed en je dochter ook. En wat nou loslaten…19 jaar en studerend, straks kunnen jullie trots zijn en uitvliegen doet ze evengoed wel als de tijd daar is.

  12. Jullie hebben het samen goed voor elkaar, klinkt als een gezellige en gedreven boel. Vooral laten kletsen en schouders ophalen. Is nog goed voor je lijf ook. 😉

  13. Ze is gewoon heel slim!
    Wie wil er nu wonen in een vies studentenhuis, met gedeelde douches en keukens (IEW!!), met lawaai, met beperkte ruimte… als je gewoon thuis kan blijven.

    Wat een onzin… ik ken er zoveel die nog thuis wonen. Zelf heb ik dat ook lang gedaan. Als ze gaat werken, heeft ze nog een heel leven vol verantwoordelijkheden voor zich.

Laat een antwoord achter aan Martine Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *