Een erbarmelijk fenomeen

Buiten is het donker en stil. Met Rosa in mijn kielzog loop ik naar de nieuwe wijk in het dorp. De wijk zou volledig bebouwd worden maar wegens gebrek aan belangstelling en/of financiële middelen ligt driekwart braak. Dat stukje grond is zijn eigen leven gaan leiden: weilanden met rietsigaren en wilgen langs de slootkant.
Recht ligt een kort straatje.

Nevelslierten hangen laag boven de grond. Het heeft iets om in deze stille donkerte te lopen. Alsof je alleen op de wereld bent. Ik hoor elke stap die ik zet, slechts onderbroken door een enkel dieselschip op de Lek.

In een huis floept een licht aan. Ik loop er voorbij.
Rosa loopt los met een knipperlichtje om haar halsband en snuffelt aan wat tuintjes. Ik roep haar en kijk achterom. Mijn oog valt op een man bij het verlichte raam. Bijgestaan door het schijnsel van uitgerekend de enige straatlantaarn die de buurt rijk is, weten mijn ogen niet wat ze meemaken. Een erbarmelijk fenomeen! Een man staat in zijn blootje voor het raam; een bierflesje aan zijn mond. Zijn lichaam ziet grauw als een grafsteen. De man ziet mij en gaat er breed en magistraal voor staan, alsof hij zeggen wil: kom maar op met je commentaar. Gealarmeerd blijf ik onbeweeglijk staan. Ik overweeg een kruising tussen humor en een zenuwtic. Ik zie het rampscenario al voor me: Rosa zal op de stoep pal voor de blote man gaan zitten poepen en dan kan ik teruglopen om het met een plastic zakje van het trottoir te schrapen. En zien hoe de vlag erbij hangt…

Mijn gevoel voor humor wint. Ik zie de kerel gewoon als een parcours met hindernis. Als Rosa per se voor zijn neus wil gaan zitten kakken, heeft ze mijn zegen. Ik draai me om en leg de rest in het halfdonker af.
Ook al zal de zon straks in het oosten opkomen, in het westen begint het te gloren. Langzaam kleurt het oranje in de lucht roze. Ik sta stil en geniet van het spektakel in de lucht. Hier kan geen nieuw kledingstuk van de keizer tegenop!

85 gedachten over “Een erbarmelijk fenomeen

  1. Schitterend verhaal. Al voor de nieuwe bundel (ik mail je snel) Fijne wandeling, al dacht ik eerst dat het zich ’s avonds afspeelde. En gezellig, zo’n stukje natuur achter glas.

Laat een antwoord achter aan Paul Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *