Kouwe kak

Onder een strakblauwe hemel struin ik met acht hondenbaasjes door de polder. Het is een prettig zootje ongeregeld. Veertien honden – variërend in soort en maat- lopen kriskras door elkaar.
‘Daar heb je ze weer!’ roept iemand op luide toon.
Ik ga op m’n tenen staan, kijk over alle hoofden heen en herken zowel bazin als hond.

Het beest heeft Rosa al twee keer gebeten.
De eerste keer was ze nog een pup en zocht ze jankend haar heil in de bosjes. Ik had op z’n minst een verontschuldigende blik van de tegenpartij verwacht maar die stiefelde stoicijns rechtdoor, in de richting van een bruggetje waar zes kauwtjes op de leuning haar wantrouwig aankeken.
De tweede keer dat Rosa een knauw kreeg, rende ze van angst de sloot in.
‘Hij deed niets, hoor!’ zegt de bazin in het voorbijgaan.
‘Koop een bril!’ adviseerde ik.

Nu gebeurt er van alles tegelijk. Er wordt geroepen, gefloten en aangelijnd. Honden en baasjes krioelen door elkaar.
De bijter loopt inmiddels ook aan de riem maar stort zich op het laatste moment in het voorbijgaan alsnog op Rosa.
‘Hij deed niets!’ houdt de baas stug vol. Ze wil er de sokken inzetten, maar ik versper haar de weg. Mijn zenuwstelsel is rechtstreeks verbonden met mijn tongspier.
‘Dit is de derde en laatste keer! De eerstvolgende keer dat uw hond weer bijt, krijgt-ie een hijs van me.’
‘Mevrouw, het zijn maar honden,’ verzucht ze.
‘En ik heb het recht het op te nemen voor mijn eigen hond.’
De roedel maakt meelevende geluiden.

De bazin heeft geen antwoord paraat. Ze is altijd in gezelschap van haar vriendin. Niet bepaald een modisch hoogstandje. Zon en weder dienende gaat ze gekleed in een regenjas met bijbehorende zuidwester in Burberry-look. En ze heeft een air. Hooghartig en met een geacteerde vrolijkheid roept ze: ‘Als u Boris een hès geeft, krègt u van mè ook een hès.’
‘Dat geeft niet,’ zeg ik luchtig, ‘ik ben mans genoeg voor twee.’
Blijkbaar heeft de zuidwester een lage frustratietolerantie want ze roept nijdig: ‘Arrogant kreng.’
‘Dat zal moeilijk gaan,’ zeg ik, ‘want een kreng is een dood hondje. ‘
De bekakte vrouw zwijgt.
Haar gezicht echter vertelt me dat het nog lang geen lente was.

100 gedachten over “Kouwe kak

  1. Kordaat aangepakt, Mirjam! Nu hopen dat jouw goede voorbeeld navolging krijgt van de andere hondenbezitters. Als ze alleen deze hondenbezitter aanspreken, dan blaft ze vast wat minder hard met haar ontkennende gedrag.

  2. Erg zeg, dat ze het zelf blijft ontkennen, terwijl iedereen om haar heen duidelijk weet dat haar hond toch echt de boosdoener is. Goed dat je haar hebt aangesproken! Al ben ik bang dat ze er niets van geleerd heeft.
    Een fijne zondag,
    groetjes Mickey

  3. Leuk met Miss ‘Bucket’ erbij.
    Ik hoop dat je aan het genieten bent van een heerlijke rustpauze, hoewel ik me toch een beetje ongerust maak.
    Lieve groetjes!

  4. Alles goed, lieve Mirjam? Het blijft zo stil. Nog bedankt voor je lieve kaartje en mooie woorden. Het heeft mij zo goed gedaan. * Hug*.

    Liefs Frederique

  5. zo is dat kakel, als ze aan mijn honden komen, spring ik ook in het geweer,sterker nog ik had haar al een hés verkocht,
    sommige honden moeten gewoon een muilkorfje om als ze vrij zijn, niks mis mee, kan thuis weer af, sommige mensen mogen elkaar ook niet dat bijt… niks mis mee..

    jou mag ik heel erg graag… jou ga ik niet bijten, maar beschermen:-)

    xxx

  6. Het is ergens wel zielig voor het bijtende beest. Het hondje heeft vast geen opvoeding gehad van Mvr Air. Maar je hebt in ieder geval de komende consequenties goed duidelijk gemaakt.

  7. Er worden hier regelmatig honden dood gebeten door andere honden, de daders zijn vaak dezelfden, het zijn ook de honden die kinderen bijten. Gelukkig is het mij of mijn kinderen nooit overkomen, want ik zou baasje en hond niet zomaar weg laten lopen, dan ga ik op z’n minst oom agent erbij halen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *