Liesbeth – de lieverd heeft me al twee schrijfschriften per post gestuurd – vroeg hoe Roos tegen mijn duistere periode heeft aangekeken.
Ik mocht er van Roos over schrijven als ze maar wel haar veto erover mocht uitspreken. Vanzelfsprekend.
Roos kan ik lezen als een opengeslagen boek.
Ze wilde wel een gesprek maar vond het moeilijk erover te beginnen.
En ik wilde haar er niet mee belasten.
Aan de andere kant is het fijn als je dingen kunt uitspreken. Dat is waardevoller dan ze in een afscheidsbrief te moeten schrijven of lezen. Waarom mag je wel over euthanasie praten als je ongeneeslijk ziek bent maar is het een taboe als je je verpletterd voelt door het leven?
De oplossing kwam per post.
Ik herkende het handschrift, scheurde de envelop stuk en zag een blauwe kaart. Binnenin schreef Roos dat ze onvoorwaardelijk van me houdt, ongeacht de keuze die ik maak.
Ik begon te brullen op de deurmat. Roos kwam met een noodvaart haar kamer uit de trap afrennen en we huilden op elkaars schouder.
‘In deze moeilijke tijd wil ik er ook voor jou zijn, mam. Voor mij deed en doe je alles.’
Ik verzekerde haar ervan dat het niet aan haar lag maar aan mij.
‘Dat weet ik toch. Je bent gewoon een elastiekje waar de rek uit is.’
‘Kom,’ zei ze.
Ik moest mee naar haar kamer.
‘Ik ben zo terug,’ zei ze. Met dampende mokken, en Rosa in haar kielzog kwam ze naast me op haar zitzak zitten. Met een vooruitziende blik had ze de keukenrol onder haar arm gestoken.
Ze roerde met ferme halen door haar thee. ‘Ik wil niet aan de zijlijn staan. Ik wil je hélpen. Maak me wakker als je ’s nachts stuk zit.’
Dat wilde ik niet. Haar leven ging gewoon door. Zij moest naar college en naar haar werk.
Ze vroeg of ik iets voor haar wilde doen. Ze was alleen bang dat ik het mutserig zou vinden. Ze liet het me zien en ik wist niet waar ik kijken moest; vond het zó lief.
‘Dan heb je ook wat te doen,’ legde ze uit, ‘als afleiding.’
Om de beurt snoten we onze neus in een vel keukenpapier.
Ik keek naar haar oogverblindende witte smoeltje en voelde dat ze het gat vulde dat in m’n binnenste zat.
Twee dagen later vielen drie boekjes door de brievenbus. We bladerden ze door en beslisten unaniem: deze wordt het. Roos typte nog een lijst met vragen over uit de andere boekjes, voordat we ze retour stuurden.
Samen kochten we een zilver medaillon. Op de achterkant wilde ze “Mama” gegraveerd hebben.
In de binnenkant bengelt een klein hartje en er is ruimte voor een foto.
‘Geen foto,’ zeiden we allebei tegelijk.
‘Je kan er stukjes uit m’n neus in doen,’ grapte ik.
‘Of afgeknipte stukken teennagel,’ zei Roos. Meteen kregen we de slappe lach.
Ze zei dat ze me een geweldige moeder vond.
Ik wierp tegen dat mijn enige vaardigheid is dat ik blind kan typen met tien vingers. Dan gierden we weer.
In plaats van te gaan stappen met vriendinnen, naar koor of het Erasmus te gaan, wilde ze voor me thuisblijven. Eenmaal heb ik van haar aanbod gebruik gemaakt. De andere keren werkte ik haar persoonlijk de deur uit. Ze appte me, stuurde snapchats, legde lieve briefjes voor me neer en was m’n chauffeur als ik te moe was om te rijden maar tóch een vers Italiaans schepijsje wilde. Of nieuwe sokkenwol. Ze deed boodschappen voor me en liet Rosa uit. Ze downloadde alle afleveringen van Downtown Abbey voor me. ‘Kijken, mam, doen!’
Maar boven alles maakte ik gretig gebruik van haar gezelligheid.
Ik ben zo trots op mijn Kind.
Net twintig en ze gedraagt zich als een volwassene. Haar dapperheid gaf en geeft me kracht om door te gaan. Al had ik haar alles liever bespaard, door alle ellende voel ik me nauwer met haar verbonden dan toen ze nog aan mijn navelstreng zat.
Ik ben stil ervan, kan even geen woorden vinden ik zou ze zelfs niet uit kunnen spreken op het moment, er zit een prop in mijn keel.
Een ding je hebt een pracht dochter <3
Twee mooie mensen, moeder en dochter. Ik ken jullie niet persoonlijk maar mijn gevoel zegt alles.
Dit is inderdaad een engel zonder vleugels, maar ze geeft JOU vleugels lieve Kakel, vleugels om het leven weer in te kunnen vliegen, wat een mooi mens is ze!
Ik krijg er een brok in mijn keel van, bijna ga ik met jullie mee snotteren… TOP!
ha die Mirjam
ik zit morgen bij de dokter , toch maar ff naar laten kijken
zit 2 x / maand in soda water , verzorg mijn voetjes best goed , hebben het bij mij ook best zwaar en dus verdienen dat ook
en ja dan de GEIN , die houd ik er graag in , er is zoveel ellende rond om ons , een een dag niet gelachen = juist
een dag niet geleefd
wens je een goeden nacht
en een lieve groet
Heel verstandig om even naar je onderdaan te laten kijken.
Ik hoop dat het niets ernstigs is.
Lieve groet
nu het is niets aan de scharnieren , zuiver net iets onder het vel , ze heeft het allemaal goed bekeken en me zelfs pijn gedaan 🙂
ze zegt doe wat rustig aan , is het na het weekend nog zo , terug komen
ik zeg wat is rustig aan , het plan is om morgen 20 KM te gaan wandelen , ze keek me gek aan hihi
ik bekijk het vanavond en morgen ochtend en beslis dan
lieve groet
Je zit vast niet op mijn advies te wachten, Karel, dus dat geef ik je dan ook maar niet.
Wel een heel fijn weekend en een lieve groet.
mag gerust advies geven hoor Mirjam
ik zeg altijd 2 weten meer dan 1
maar weet dat ik aardig eigenwijs ben 🙂
Oef, dat kwam even aanvliegen zeg, wat een geweldig kind heb je en wat is ze lief voor je. Wat ontzettend fijn dat ze jou lichtje was in de duisternis. Dikke knuf xxx
Kinderen … Soms halen ze het bloed onder je nagels uit maar op andere momenten… Zijn ze je anker, je houvast, je alles…
♥
Van muisgrijs naar zwart
niet menbare muizenissen
kunnen
van het korte leven een hel maken
vergrijzend in slaaploze nachten
door roetzwarte gedachten
gelukkig kan de liefde
van een kind
soms de hardste duisternis kraken
Ontroering vult mijn hart, Mirjam.
Lenjef
Dankjewel voor je rake woorden ♥
* snik*
kakel, verdomme….. zit ik alweer met een dichtgeknepen strot….
je hebt er patent op ….
dag hartje “Always and forever”
<3
Ik stuur je wel een vel keukenpapier naar je toe, hartzlein.
zo aangrijpend Kakeltje
wat een lieve topdochter heb je
super leuke foto van je persoonlijk engeltje
Zelf vind ik het ook een toffe foto.
Lieve groet
Snik…ik moet er een beetje van huilen. Onbetaalbaar die Roos. En ik zeg ook nog maar een keer dat ik zo blij ben dat het licht aan het einde van de tunnel eindelijk weer in het zicht is. Dikke kus voor jou en Roos en iedereen die je lief is.
Toen ik het had opgeschreven, vroeg ik me af of het niet te heftig was. Maar meestal als ik iets in 1x opschrijf, is het goed.
Jij bedankt dat je steeds aan me dacht en me lieve kaarten en berichtjes stuurde. *smak*
Zit ik daar in Croatië lekker op een terrasje terwijl manlief aan het klimmen is naar een waterval, lees ik je blog. Stil, emotioneel. Ik kan me niets voorstellen bij zo diep zitten dat je niet meer wil leven maar Roos ZIET en LEEST jou helemaal! Ze snapt eea of voelt je aan. Geweldig. Fijn dat jullie elkaar zo na zijn. Liefs en digitale Zweedse knuffel, Ingrid (SE)
Ik begrijp het ook als andere mensen er niets van snappen. Ik bedoel, je kind achterlaten, welke moeder dóet zoiets nou?
Heb ik je helemaal uit je vakantiestemming gehaald (-: Veel plezier nog en een goede reis terug naar Zweden.
Lieve groet
Moeder-dochter, dochter-moeder.. een heel speciale liefde. Heb ik ervaren met mijn moeder en nu weer met mijn dochter. Die Roos van jou is een kanjer! Op de mijne na, denk ik de liefste dochter van de wereld. Maar jij bent ook een topmoeder, kan niet anders. Ik ben dol op het liedje van Do.. kende het niet voor ik het in 2008 op TV zag. Mijn moeder was toen net 2 jaar daarvoor overleden. Het lied gaat over haar (of een) moeder, maar in jouw geval zou het zomaar over je dochter kunnen gaan. Houd je taai meissie!
Veel liefs XXX
https://www.youtube.com/watch?v=kRoZdY4lqDA
Mooi lied! Ik kende het niet. Net of plagiaat heb gepleegd op de titel, haha.
Bedankt voor je lieve woorden. Samen staan we sterk. Alle moeders en dochters (hoop ik.)
Lieve groet
Als je dat maar voor ogen houdt… dat SAMEN zegt alles!
Lieve groetjes en een dikke knuffel!
Ben even heel stil…
Ja snap ik helemaal dat je trots op Roos bent…én helemaal terecht natuurlijk
Je hebt een kánjer van een dochter die het helemaal snápt.
Het verbaast me zo váák dat mensen in jouw situatie vrijwel nooit iemand om zich heen hebben die een doodswens serieus neemt en alleen maar “uit je hoofd willen praten”. Roos deed precies waar je dan iets aan hebt, een warm mens zijn die, als je het écht wilt, bij je wil zijn zodat je niet alleen uit het leven hoeft te stappen want dát moet het ergste zijn wat er is.
Heb je écht goed gekeken of er niet stiekem wat vleugels ingeklapt onder de trui van Roos zitten, want dát ze een engel is staat wel vast, wat fijn dat je haar hebt XXX
Je raakt precies de kern! Ik had er ook een stukje over geschreven maar heb het weggehaald. Wilde de enkeling die het wist niet voor het hoofd stoten.
Maar dat vond ik echt het meest knappe van Roos. Dat ze mijn keus respecteerde en me daardoor beter kon bereiken dan die paar anderen bij elkaar.
Ik waardeer je reactie enórm!
Dikke pakkerd.
Roos is héél bijzonder dat ze dit zo jong al begrijpt. Natuurlijk zal het héél moeilijk zijn iemand waar je van houdt te zien sterven, maar het is duizend keer minder erg dan het alternatief nou ja, ik ga geen gruwelbeelden oproepen , géén afscheid kunnen nemen en het verschrikkelijke gevoel voor een nabestaanden dat je gefaald hebt, de gedachte dat je geliefde deze weg alléén moest gaan.
Roos faalt niet, wat een prachtig kind, en niet alléén op die foto.
Riet, je kleurt mijn dag! Wat zeg ik: mijn weekend 🙂
Geweldig meid, je dochter en jij zijn zo verbonden in lief en leed, dat kun je aan alles merken. Zo kun je je weer een beetje aan haar optrekken en als het soms nodig is, zal zij steun van jou ontvangen. Dat is een band die niemand kan verbreken.
Klittenband, Haba!
Me ♥ Roos!
Wat een lieve dochter heb je toch. Zo moeder zo dochter!
Je mag trots op jezelf zijn Mirjam.
Ik denk dat je , door erover te schrijven en het te delen, anderen in een soortgelijke situatie tot grote steun zal kunnen zijn.
Dikke knuffff!
Me-hartje-Roos stond er;-)
Staat er ook, kijk maar (-:
Weet je wat het mooiste is van dit alles? Roos is zo’n prachtige vrouw geworden door jou, en door alles wat jullie sameb hebben. Roos mag trots zijn en jij zeker ook. Nu ga ik even een stuk keukenrol zoeken. <3
Prachtig.
Ik moest even slikken.
En héél hard knipperen.
Dikke kus live M. En Roos. Ook eentje voor jou.
je hebt je engel in huis…
dat is het mooiste wat je kan overkomen
ik wens je een heel tof weekend!
Wat een schat!!Onbetaalbaar!!
Love and a big hug for all of you!
okay, een poot voor Rosa!!!!
Wilma
Je bent zo’n prachtig mens en het is allemaal zo kutterig verdeeld. Pfff hevvie stuf ik vraag weer eens ergens om. Die prachtige momenten daar mag je dochter ontzettend blij mee zijn dat weet ze wel toch?
Inmiddels is ze weer een zieltje zonder zorgen.
Mijn vader zei: “Het is rot voor Roos dat het met jou allemaal zo loopt, maar het is tot nu toe het enige minpunt in haar leven.”
Dat relativeert de boel net iets té, maar de strekking is duidelijk.
Ik vond je vraag wel lief. Als ik ‘m niet had willen beantwoorden, had ik je dat wel laten weten.
Fijn weekend!
Het zachte kantje in de praktijk ! Very moving …
Je bent RIJK Mirjam, met zo’n dochter!!
Snuf, heb je nig een stukje keukenrol?
Trut.. ik zit hier gewoon keihard te janken zeg. Nou niet alleen door jou he.. Ook die Roos van jou is schuldig. Jullie zijn geweldig, vergeet dat nooit.
Love As Always
Di Mario
Heel stilletjes gelezen ….’
ja zo is dat Mirjam
ik heb veel plezier van het pctje , en ik hoop dan ook snel de nieuwe te hebben
ben blij dat de pps in goede aarde viel
wens je een goede nachtrust
lieve groet , Karel
Ook ik ben stil ……
Weet even niet wat te zeggen of misschien juist wel, een sterke moeder en dochter met een onlosmakelijke band.
Dat is echte liefde voor je kind en die weer voor moeder.
Dat spreek je niet altijd uit, dat voel je, het is er gewoon.
Heel herkenbaar en het voelt rijk. Hans
Ze is mede zo daar haar moeder. Mooi stuk dat je schreef. Eerlijk, kwetsbaar, open. Dank je daarvoor.
De liefde is fantastisch! En geen enkele vorm van liefde is zo sterk als die tussen ouder en kind…geniet ervan!
zou bijna een keukenrol gaan halen 🙂
je hebt een dochter uit duizend
ik durf niets te zeggen.
Wat kan je hier over zeggen ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….. top dochter……………………………………….. top mam ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Een cliché is dat je krijgt wat je verdient …. ben ik blij dat jullie elkaar verdienen.
Stil, zonder woorden ….
Ik weet even niet wat te schrijven, moet het over me heen laten gaan. Maar je hebt wel een super dochter…
Wat een mooie foto ook! Mensen die je helpen bij tegenspoed, dat zijn echte vrienden!
Goud waard
lief groetje, Ria
Wat een kanjer van een dochter. Wat een mooi, ontroerend stuk schreef je er over. Wat heb jij veel om voor te leven.
Hierrrrrrr die keukenrol(len)!!
Mooi he, die liefde van je kind voor jou en andersom. Dat die je weer heel kan maken, heler dan je was.
Wat een mooie laatste zin!
Ben even stil… mooi zo ‘ n dochter! En ik heb er zelf ook zo een!
Mooi hoor! Je kent het gezegde: je oogst wat je zaait….
Wat een geweldige lieve Dochter heb je Mirjam, zij maakt het leven de moeite waard toch?
Ik ben stil ,gewoon heel erg stil van je verhaal .
Liefs Elisabeth
Wat een schat is ze toch, een rots in de branding en eentje om trots op te zijn!
Liefs!
Wat een vreselijk ,vreselijk lief kind heb je! Geniet daar uitgebreid van, zegt zij die dat ook zo moeilijk vindt. Hier willen ze in zware tijden ook wel alles voor mij doen en vaak zeg ik dan, jullie eigen leven leiden dat is het beste wat jullie voor mij kunnen doen. Dikke knuffel
Ontroerend. Ze is net zo’n mooi mens als haar moeder.
Rillingen, tranen in mijn ogen. Koester het, deze prachtige verstandhouding met je dochter!
slik…..snik………slikkkkkkk
En toch…. heeft ze gelijk, je bent een moeder uit 1000-en…. en jij hebt ook gelijk…alleszins !
-x-♥
Prachtig!