In de stoel

Ik voelde altijd al een onbedwingbare hunkering om in deze stoel plaats te nemen. Zelden was het moment geschikter: het ziekenhuis is de rust zelve. Bij de koffiecounter zit welgeteld één man en de servicebalie is leeg.
Ik kijk weer naar de stoel: voor het luttele bedrag van twee euro is-ie tijdelijk van mij. Ineens krijg ik haast, diep een muntstuk op, werp het in het kastje en neem plaats.

Langzaam gaan mijn benen omhoog. Ik heb echt zin in dit zen-momentje en leun ontspannen achterover.
Onder me voel ik diverse rolbewegingen. Het is alsof ik op airbags zit waar afwisselend lucht wordt in- en uitgeblazen.
Abrupt stopt het rollen en begint het apparaat te trillen. Ik grijp mijn tas op schoot steviger vast en kan mijn lachen niet inhouden. Aan deze euforie komt snel een eind want ineens komt het ziekenhuis tot leven. Het is alsof de massagestoel een magneet is die patiënten uit alle hoeken en gangen naar zich toetrekt. De mensen gaan bij de koffiecounter of de parkeerautomaat stellen zich in filevorming op, en hebben niets beters te doen dan naar mij te kijken.

Twee zussen blijven arm in arm op enige afstand voor me staan. Ze hebben sjaaltjes om hun nek geknoopt alsof ze padvinders zijn en om hun mond zitten plooirokjes. Hun gezichten  stonden op chronische bezorgdheid maar sinds ze mij in hun vizier kregen, straalt de zon op hun gelaat.
Een man pakt zijn vrouw bij de elleboog en zegt: ‘Die stoel wilde jij toch ook altijd zo graag proberen?’
‘En dan door iedereen bekeken worden,’ sist ze hem hard toe. ‘Ik dank je feestelijk!’

In één keer is alles weg wat de stoel belooft: “Een moment van ontspanning in deze gejaagde tijd.”
Ik sta slechts nog óp spanning.

Ik sluit mijn ogen en doe alsof ik hier niet ben. In plaats daarvan zit ik op een matje op het strand en luister naar de golven.
Het lukt niet.
In mijn hoofd ben ik alleen maar met de toeschouwers bezig. Ik heb het gevoel dat ze zich ten koste van mij amuseren. Dit is vele malen enger dan een naaktselfie maken. Als dit nog lang duurt, raak ik overstuur.

Zelden duren vijftien minuten zo lang.
Zodra de onderkant van de stoel omhoog komt, wacht ik niet tot de zitting stilstaat. Ik vind een glimlach, zet ‘m op mijn gezicht en schiet overeind alsof ik gelanceerd word. Dat is dom. Heel dom. Het begint te draaien voor mijn ogen en van ellende moet ik me weer terug in de stoel laten zakken.
De twee zussen volgen gebiologeerd mijn actie. Dankzij mijn te lage bloeddruk krijgen zij extra waar van mijn geld.

Ik begrijp volkomen waarom ik nimmer mensen heb zien plaatsnemen in deze massagestoel: hij is slecht voor je gezondheid. Hij werkt vooral op de lachspieren van anderen.

80 gedachten over “In de stoel

  1. Hai Mirjam! Dankje wel voor je lieve bericht! Mja , ik ben inspiratieloos, dwz eerste regels lukken goed maar daarna… Komt een beetje door andere dingen aan mijn hoofd dus geen rust; beetje ook doordat ik een hele tijd wel steeds veel had geproduceerd. Dan is het even op hè. Ik vermoed dat het goed komt.
    Maar doordat ik zelf weinig te bieden heb voel ik me ook niet zo vrij om van jou(w werk) en anderen te genieten! Gek misschien maar zo zit het.

    Dit verhaal is geweldig! Alleen wat een ellende zeg. Het hele probleem is natuurlijk die openbaarheid! Waarom zo’n stoel niet even ergens rustig kan staan waar je privacy hebt??? Je zet de zonnebank, of de sauna, of hoppa, een pedicure, toch ook niet zomaar ergens neer, open en bloot? Dus! Grmbl.
    Liefs en zonnestraaltjes ☼ van hierzo!

  2. Heerlijk verhaal weer. Zo’n stoel moet je thuis hebben. In het publiek werkt het op de lachspieren. Ik ben eens heel raar gevallen met de fiets, het leek op een ingestudeerde acrobatische toer van een clown die niet had misstaan in het circus, maar ik had geen publiek.

    • Wees blij dat je geen publiek had (-:
      Ik ben eens met racefiets en al omgevallen omdat ik bij een stoplicht niet op tijd mijn schoen uit mijn pedaal kreeg.

  3. ha die Mirjam
    ja een paar apart onderweg hoor , we hebben veel gein tijdens de wandelingen , genieten van de natuur en het wandelen op zich
    dus ik bracht wat mooie herinneringen boven , van een fijne tijd en een mooi ritje op de fiets door een mooie omgeving
    ik heb nog niet gegoogeld 🙂
    ik sluit zo af en ga de batterijen weer opladen met een goede nachtrust
    en zo 1 wens ik jou ook
    slaap wel
    lieve groet , Karel

  4. Het is inderdaad zo, zou het ook niet uitproberen waar zo veel mensen bij zijn.
    Heb het wel al eens ooit gedaan, ergens waar niemand was op vakantie en het was wel zalig hoor

  5. wandelen in Engeland ?
    ik heb dat hele land wel zo’n beetje rond gefietst 🙂
    ja Gouda 1 van de vele steden die ik wil bezoeken en een wandeling maken
    een pracht dag hier , met op het eind een paar spatjes en goed en wel thuis een hoosbui , nog ff wat met fototjes bezig , Gerard weg gebracht , thuis gekomen koers gekeken en gegeten , tukkie gedaan , gebadderd , wat zaken van de oude pc overgehaald naar de nieuwe
    zo een rustig tv avondje en tussendoor mijn achterstand in mijn en blogs zien weg te werken
    fijne avond en oant moarn

  6. Zo’n stoel is aan mij niet besteed en nu helemaal niet meer nu ik weet dat het lachwekkend voor anderen is. sinds kort heeft eega een stoel waarin ook een massagestand zit., alleen zie je daar niets van, je hoort alleen maar een gebrom. Jammer. Ik had wel zin gehad in een dagelijkse portie lachspierenoefening.

  7. Ik vind het zalig. Als we onderweg zijn naar onze eindbestemming en er staat er eentje in zo’n Frans Tankstation, dan ga ik er mooi in. Zalig 🙂

  8. Ooo, ik wist niet eens dat zo’n stoel bestond… Ik denk wel dat het zalig moet zijn om die uit te proberen maar dan zonder toeschouwers! Ik kan het me indenken dat het de langste 15 minuten van je leven waren en ik begrijp ook, net zoals jij, waarom die stoel altijd leeg blijft hihi.
    Schitterend verhaal alweer, knap geschreven ook, ik heb het in één ruk gelezen!
    Bedankt lieve Kakel voor mijn eerste lach van de dag en maak er een heel mooie zondag van!

  9. 🙂 jij maakt ’t allemaal mee kakelino….
    en ten kostte van wat….

    vrouwke toch…

    zo’n stoel wil je thuis hebben toch 🙂
    xxx

  10. Blinde vrienden

    soms doen mensen dingen
    waarover anderen
    nog jaren nadien lachend spreken

    behalve zij die hen als hun eigen broekzak kennen
    ook met ongeziene prestaties door ’t leven rennen

    misschien worden
    door de zotheid
    vrienden blind voor elkaars gebreken

    Met naar de hemel wijzende mondhoeken gelezen, Mirjam.
    Lenjef 😀

  11. En dan moet hiér iedereen er óók nog om lachen, maar dát komt natuurlijk door je hilarische schrijf stijl.
    Maar wat Liesbeth zegt, ik zou de directie een hint geven dat er véél meer te verdienen valt aan die stoel wanneer die “met het oog op privacy” een andere plek krijgt.

    • Er staan twee stoelen naast elkaar. Ik was steeds van plan een vriend(in) mee te nemen naar het ziekenhuis als ik een afspraak had/heb, zodat we samen voor joker kunnen zitten in die stoel. Maar er melden zich maar geen vrijwilligers… De stoelen staan in een redelijk rustige hoek in het zkh maar het kan altijd beter. Misschien dat ik de stoel nog een keer “na sluitingstijd” probeer, want binnenkort mag ik een nachtje komen “slapen.”

  12. arme schat, waarom stel je het ziekenhuis niet voor de locatie van die stoel te veranderen? Je hebt het maar wel mooi geprobeerd toch?

    • Ja, gewoon in een apart kamertje (-: Zonder glas in de deur.
      Had ik ook nog de pech dat het koffietijd was en de helft van het personeel buiten op de stoep gingen roken. Ook met uitzicht op mij. Ik voelde me bijna zielig. Bijna maar, hoor.
      Lieve groet

  13. *schater*
    Ik mag bij de kapper altijd in zo’n stoel als ik bij de wastafel zit. Puur genot: massage over mijn rug en schouders en zijn vingers die mijn hoofdhuid masseren! Kippenvel!! 🙂

    • Echt, bij de kapper? Dat is nog eens ongekende luxe. Lijkt me héérlijk. Ik word ook blij als iemand mijn hoofdhuid masseert 🙂

  14. Ojeee ik zie mezelf precies zo zitten, geweldig. Nu weet ik door jou verhaal dat ik het beter niet kan doen 😉 Hoop voor je dat je eens zo een stoel tegenkomt waar echt niemand is en dat je heerlijk kan relaxen.

    • Misschien dat ik de stoel binnenkort een keer na “sluitingstijd” ga proberen. Binnenkort krijg ik een slaaponderzoek.
      Lieve groet

  15. Haha dat heb jij weer! Ik zie het voor me Mirjam.
    Eerlijk gezegd heb ik nog nooit zo’n stoel ergens zien staan, maar dat ligt vast aan mij. Maar nu weet ik dat als ik er een zie, ik er zeker NIET in moet gaan zitten haha

      • eigenlijk let me niks, maar dan moet mijn rugsparende stoel eruit, hopelijk heeft ie een goeie vorm 😉

  16. Ik heb er in een Centerparcs wel eens in gezeten, maar dat was veel korter dan 15 minuten, en ik was er ook geen bezienswaardigheid. Een vriend van me heeft zo’n massagestoel in de auto, dat is wel heel relaxed. Alleen de ogen dichtdoen is dan niet zo verstandig.

  17. Hahahahhahahaa. owh sorry hoor, maar ik was zeker naar je gaan kijken en misschien had ik het systeem wel gesaboteerd en langer laten werken.

    Love As Always
    Di Mario

    • Haha 🙂 Laten we een keertje samen gaan. Dan komen we alleen niet meer bij van het lachen, vrees ik. Maar lachen is ook goed voor onze gezondheid.
      Dikke kus

  18. Zo’n stoel hoort ook ergens privé te staan!!! Als hij dan niet té heftig schudt en kneedt kan het heerlijk zijn. Maak jij dit nou echt mee? Ach,een ervaring rijker! Fijn weekend.

    • Denk je dat ik alles uit mijn duim zuig? Die vraag krijg ik wel vaker.
      Ik ben gewoon te onbesuisd. Zeker gezien mijn leeftijd zou ik verstandig moeten handelen maar dan neemt mijn nieuwsgierigheid het weer over.
      Het was gewoon een domme actie…

  19. Sommige stoelen gaan op rolletjes en trillen de mensen samen.
    Het is net of je een rodeo hebt gedaan, wel tot vermaak van de toeschouwers.
    Je zou er geld voor vragen. Hans

    ot, geeft niet Mirjam, je was zelf even afwezig dus ik dacht die komt wel weer op mijn log.

    • Zo’n rodeostier lijkt me ook wel leuk om te proberen. Maar alleen als er niemand kijkt (-:
      Bedankt dat je het zo sportief opvat, Hans.
      Lieve groet

  20. Haha, ik kon een glimlach niet onderdrukken. Ik wil ook iedere keer in zo’n stoel gaan zitten. Maar weet nu zeker waarom ik het niet ga doen…

  21. Pracht verhaal Kakel, heerlijk zo’n stoel misschien, maar zeker niet en plein publiek , dat lijkt me minder geslaagd. Jij hebt gelukkig nog een gevallen glimlach gevonden om op te zetten en ach kijk je goede daad was, dat je wat vreugde onder de toeschouwers hebt kunnen brengen, zo moet je het maar zien.

  22. haha k zit toch ook te lachen hoor Kakeltje
    niks van aan trekken, je hebt een goede daad verricht, die patienten konden wat afleiding gebruiken
    en kijk nu moet je je nooit meer afvragen hoe het zou zijn 🙂

  23. Je moet maar zo denken dat je een aantal mensen een paar leuke minuten bezorgd hebt .Ik zie het wel voor me haha .
    Liefs Elisabeth

  24. hahahaha,hiho. Je hebt lachspiegels en lachstoelen.
    Maarre, wat aardig van die mensen om je niet even te hulp te schieten zeg.
    Of je zegt volgende keer, als je opstaat al shakend: dddddoookkkkkttter?!
    Groet. Wilma

    PS ‘k zou zo eens met je meegaan,haaha. Mens ik lig nou al dubbel!!

    • Dát is het! Het was geen massagestoel maar een lachstoel. Voor de toeschouwers…
      We kunnen gemakkelijk samen gaan, want er staan daar twee stoelen naast elkaar (-:

  25. dus echt ontspannen was het niet , of je moet je van de omgeving af kunnen sluiten en maling hebben aan al die andere lui 😉
    probeer het nog maar eens , oogjes toe en snaveltje ook 🙂
    wens je een fijn weekend
    lieve groet , Karel

  26. Bij een chiropractor mocht ik ooit op zo’n bank liggen.
    Zalig en mooi uit het zicht …..

    Wat heb jij er weer een prachtverhaal va gemaakt.

    Zomerse groet,

Laat een antwoord achter aan Elisabeth Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *