Asielzoekershond

Keek op de week (25)

Moest me ochtend na slaaponderzoek afmelden bij hoofdverpleegkundige.
Deed dat om 8.06 uur.
Vrouw had saai shampoo-reclamehaar en bleek met twee verkeerde benen uit opklapbed gestapt.
Ze riep nors: ‘U bent te vroeg! U wordt pas 8.15 verwacht!’
‘Zal langzaam lopen,’ beloofde ik.
‘Wacht nog vijf minuten!’
Lapte “advies” aan cowboylaarsjes. ‘Ga wel paar keer met lift op en neer. Bedankt voor overnachting,’ acteerde ik opgewekt.
‘Mevróuw!’ riep ze. Vrouw toonde haar weerbaarheid door me achterna te lopen doch had korte benen en ik heel lange. Stond al in lift toen zij pas halverwege de gang was.

Zou bijna naam van snoodaard onthullen die te weinig postzegels plakte op mijn kerstkaart waardoor ik strafporto moest betalen.
Maar…hij kwam met de oplossing: “Volgens Google kun je je kaart voor strafporto in de papierbak gooien, de ontvanger heeft geen schuld en hoeft dus niet te betalen.”
Pakte meteen de envelop met strafporto-kaart waar ik “geweigerd” op had geschreven. Sterk staaltje werk van mezelf met negentien nietjes.
Wilde ze verwijderen met keukenmes maar was bang mezelf in rug te snijden. Ont-nieter aanschaffen leek me wijzer. Ben zodoende toch op kosten gejaagd.
Bewaar envelop nu als relikwie.

Sinds afgelopen maandag is Roos’ schema business as usual. Colleges zijn begonnen, evenals Erasmuskoor, werk, filmpjes kijken op de bank en heeft ze onderwerp voor eindscriptie gekozen (voor geïnteresseerden: multimorbiditeit.)
De verjaardag van beste vriendin Suzanne werd gecombineerd met een hoera-ik-ben-terug-uit-Finland-feest.
Vanavond (zaterdag) een koor-gala. En tussendoor toch nog tijd vinden om koffie voor me te zetten. Hear, hear!

Waterige middagzon scheen. Was vergeten op buienradar te kijken en werd in Koeienbos geteisterd door bui die het midden hield tussen waterig ijs en ijskoud water.
Passeerde een vrouw met twee loslopende honden. Eentje leek op Rosa maar was hoger en dunner. Vroeg wat voor merk het was. Wist eigenaresse niet want ze heeft Donna twee maanden geleden uit asiel gehaald waar dier anoniem gedumpt was.
Vrouw liep weer door, want brrr, koud! Donna weigerde mee te lopen want Rosa had een bál.‘
‘Die van haar zijn we net kwijtgeraakt!’ riep de vrouw.
Ik bleef staan. Vermoedde dat vrouw terug moest lopen om Donna te komen halen.
Rosa duurde het allemaal te lang en plonsde demonstratief een sloot in.
Gaf uiteindelijk Rosa’s reserve-bal maar aan Donna die ogenblikkelijk veranderde in hysterisch opgetogen beest. Voelde me bijna ruimhartig mens door afgelebberde tennisbal cadeau te geven.

Las leuke kinderuitspraak op internet.
Moeder vertelt:
“De dokter tegen mijn dochter van drie: ‘Gebruik jij ook tabletten?’
Meisje zei: ‘Alleen in de vaatwasser.”

123 gedachten over “Asielzoekershond

  1. Konden mensen maar zo blij worden van een simpele reserve-bal …
    Ook hier geen lente in de ogen van de tandartsassistente pffff … waarom kiezen ze voor zo’n baan als ze er geen plezier in hebben?
    Maar: g e f e l i c i f l a p s t a a r t met je verjaardag!

  2. lang zal je leven lang zal je leven, lang zal je leven in de gloria, in de gloria in de gloria,

    lieve lieve lieverd…..
    als je je ogen opendoet ben je zo hartstikke jarig, dat je niet weet waar je bent:-)

    ik wens jou en je schatten een heel fijne dag
    xxx
    dag sweetie

    • Door jou voelde ik me drie dagen jarig. Ik kreeg post van je, lieve whatsapps én nog een felicitatie op mijn blog.
      Ik wist gewoon ff niet meer waar ik was ♥
      En je bent de enige die voor me gezongen heeft 😀 😀
      Baai baai swiet hanniebie xxx
      Houd de moed erin, hè?

Laat een antwoord achter aan Anna Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *