Op lemen voeten

In de zon en uit de wind was het heerlijk toeven.
Mensen schoten als paddenstoelen uit hun huizen. Ook Joris en ik. We reden naar natuurgebied de Za.ag waar het wel de vierdaagse leek. Dat krijg je wanneer iets gepromoot wordt.

Een echtpaar parkeerde hun Auwdi naast onze auto en stapte uit. Allebei gehuld in zondagse kledij en akelig dure schoenen.
Joris stootte me aan en fluisterde: ‘Wedden dat die straks omkeren?’
Even later wurmden we ons door het ijzeren toegangshek. Het onverharde pad erachter lag er minder dras dan anders bij.
Desondanks schudde de Auwdi-vrouw zorgelijk haar speciaal voor rampen gereserveerde blik. ‘Hank, dit gaat ‘m niet wurden,’ zei ze tegen haar echtgenoot.

Tot onze verrassing stond er bij de splitsing naar links een bordje met “Verboden toegang.”

Iedereen liep braaf naar rechts behalve Man en ik.
Het bordje zei: “Geen wandelpad.”
Klopte helemaal! Het was een glibber- en glijpad.

Wij baggerden voort. Dan weer links, rechts, of het midden van het pad kiezend. Passeerden de autosloperij en het waterzuiveringsbedrijf. In de griend werd duidelijk waarom het geen-wandelpad-bordje was geplaatst: er werden driftig wilgen geknot. Op de achtergrond uitzicht op de Lekdijk.

Voorbij de roestige Beverbrug wrongen we ons tussen de houten palen het natuurgebied in.
De lucht blauw; knoppen aan de bomen: hier waren we voor gekomen.

Rosa – die aan een ernstige vorm van zelfoverschatting lijdt- probeerde een hele boomstam mee te sjouwen. Goed dat er geen andere wandelaars waren want die had ze van het pad gemaaid.

Joris zag het met zijn haviksogen als eerst: een zelfgemaakte hut. Wie droomt er niet van?

Onze ogen puilden uit toen we de verzamelde hoeveelheid (bouw)materialen aanschouwden. Hardop speculeerde Man – gek op getallen – hoeveel keer opa en oma heen en weer waren gelopen. In het gunstigste geval konden ze de spullen in een zeepkist over het baggerpad gesleurd hebben, waarna alles over het houten hek van het natuurgebied getild moest worden en dan nog een kilometer over hobbelig gras.
Op het bruine bord naast de ingang stond met witte verf de naam van de eigenaren en bouwers van de hut geschreven.
We leerden vooral één ding: dat opa en oma héél veel van Ferry, Sjouke, Noor, Ralf, Wies en Kim houden. En dat ze met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid in bed liggen met een hernia.

114 gedachten over “Op lemen voeten

  1. Inderdaad, helemaal niks voor mensen met een Auwdie. Die willen geplaveide paden. Leuk verhaal weer met de nodige kwikslagen en woordspelingen.

  2. Ben er ook al een paar keer met Wim wezen wandelen, inderdaad wat een bagger hier en daar maar ja misschien maar beter anders wordt het ook weer zo’n pretpark. Nu moet je er wel wat voor over hebben. Ik heb begrepen dat het bordje er staat omdat anders iedere keer de honden van de sloperij aanslaan als er iemand langsloopt. Kreeg de neiging ook wel om daar te gaan wandelen want het was wel beter begaanbaar.

  3. Altijd leuk die onbegaanbare paden, inclusief blubber enz., totdat …….
    Ik vertel het niet verder 😉
    Wij komen regelmatig in die gebieden, maar de lol met alle idioten die er dan ook hoognodig moeten zijn gaat er dan soms wel vanaf….
    Fijn weekend.

  4. Prachtig Mirjam . Zoals altijd bij jou verhalen zit ik hier heerlijk te genieten.
    Fijne avond en morgen een fijne, gezellige tweede paasdag
    Dikke knuffel:-)

  5. Goede morgen Kakeltje en een fijn paasweekend gewenst.
    Ik bewonder jullie natuurlijk om jullie anarchistische houding het waarschuwingsbord straal te negeren hihi, maar jullie weten nu waarom het er staat. Toch heeft het jullie een verrassende ervaring opgeleverd, dat is leuk meegenomen!

  6. Juist om dat het niet mag, heeft het aan trekkingskracht
    en je ziet toch weer andere dingen,de gewilde knotwilg
    zelfs Rosa word niet vergeten haar speeltje ligt klaar.
    en de schoenen van Joris en Mirjam die waren zeker niet om aan te zien.
    je titel is, hoe kan het anders wonderschoon!
    Wens je vrolijke Paasdagen……….
    en veel succes bij het vinden van een ei!!
    paasgroetje
    Christiene

  7. Heerlijk is dat hutten bouwen, deden we vroeger ook en de reuzepannensponzen beklimmen (levensgevaarlijk) maar we hadden geen bos in de buurt, dus in een parkje was de hut meestal zo weer verdwenen verdwenen.
    Mijn dochter heeft een duitse herder gehad die ook halve bomen mee naar huis toe sleepte, zo hadden ze dan weer wat te stoken in de open haard hahaha. Maar ja breng zo’n hond maar eens bij dat een halve boom een tikkie onhandig is op een grote wandeling door de modder.

  8. Ik zou het niet aangedurfd hebben om dat pad dan toch maar in te gaan. en als ik het wel gedaan zou hebben zou ik me steeds schuldig gevoeld hebben door iets te doen wat eigenlijk niet mag. Het verhaal van de hut begrijp ik niet helemaal.

  9. Als het weekend is en zonneschijn kun je inderdaad in sommige gebieden over de mensen lopen, of struikelen.
    Wandelen doe je in wandelschoenen en niet op hoge hakken.
    Hij is mooi: voor rampen gereserveerde blik.
    Het is inderdaad Hollandse klei onder je schoenen.
    Rosa heeft zeker last van zelfoverschatting, die van mij probeerde dan ook nog het tuin hek door te komen met de stok, boor, stam horizontaal.
    Mag dat wel een zelfgemaakte hut bouwen? Hans

    Ot, zeker een aardige leraar voor roos, een uitdaging.

  10. Nou, ik hou toch liever meer van proper voeten en verharde paadjes. Al kan het ook zijn doordat we door de jaren heen zo gewend zijn geraakt aan het rekening houden met de rolstoel van de jongste dat het een 2de natuur is geworden.
    Overigens hou ik meer van zand tussen mijn tenen

    • Zand tussen je tenen! Ik krijg meteen zin in de zomer.
      Jeetje, dat jullie jongste in een rolstoel zit. Logisch dat je baggerpaden mijdt.

  11. Ik wil Rosa van je lenen tegen de herfst, kan ze mooi de voorraad hout voor de open haard aanvullen;-)
    Túúrlijk doen opa’s en oma ’s dat voor hun kleinkinderen, wat is er nou mooier! dan met het grut in de hut een kopje “netalsof” thee drinken.

    • Riet, ik weet zeker dat jij het ook zou doen met Levin en Amber. Ik zie je in gedachten al sjouwen (-:
      Rosa komt je met plezier een pootje helpen.

  12. O heerlijk zo’n blubberpad, dat zijn de leukste paden! Wij hebben een laarzenpad en dat heet niet voor niets zo! Voordeel is dat je bijna niemand tegenkomt. Bijna niemand wil door de blubber ploegen en zeker niet als je van (af) stand bent haha.
    Na afloop even je laarzen en je honden afspoelen en klaar is Klara!

    Liefs Petr@

    • Het nadeel van wandelschoenen is dat je broek meteen de was in kan. Als ik naar de Zaag ga, trek ik m’n laarzen aan.
      Van (af)stand, wat een vondst (-: Inderdaad: je laarzen en hond afspoelen. Gewoon met de tuinslang.
      Liefs ♥

  13. Geen scherpe blik van Joris, hij had Rosa voor veel geld verhuurd aan lieden met een Mercedes Benzzz die Rosa als pak- en sleephond hadden gebruikt zodat ze niet een pedicure nodig hadden na de bouw van deze hut. En dat bord verboden toegang stond daar dus niet voor niets, dat geloop voor de hut, dat is maar flut! Toeval bestaat niet, zegt mijn collega Peter altijd, en hij zou toevallig deze keer gelijk kunnen hebben!

    • Wij verhuren Rosa helemaal nergens voor. Trouwens, ze is te dom om iets te trekken (-: Hadden we maar een Husky moeten kopen. Vandaag hebben we trouwens de eerste teek verwijderd.
      Zo’n hut is toch goud waard?
      Ik geloof pertinent niet in toeval! Hachelijk?

  14. Natuurgebied!

    wandelend tussen drassige wegels en vogelgezang
    ontdekt men soms een plaat
    waarop duidelijk te lezen staat
    dat de mens daar ongewenst is in het dierenbelang

    De pure natuur verdwijnt
    waar de mens verschijnt, Mirjam. 🙁
    Lenjef

    • Weer een nieuw woord geleerd: “wegel.” Wat leuk! Ik heb de betekenis opgezocht, hoor.
      Je laatste twee regels zijn veelzeggend…
      Dank voor je dichtwerk en lieve groet ♥

  15. Ik ga daar ook eens een kijkje nemen in de Zaag want ik hou wel van dat soort paden. Hier is het bij mooi weer altijd een soort vierdaagse in de Carnisse Grienden op zondag. Ik kies dan juist voor de doordeweekse dagen.

    Groetjes,

    Dorothé

    • In de Carnisse Grienden heb ik veel gefietst maar inderdaad altijd doordeweeks.
      Hetzelfde geldt voor de Loet en de Zaag: niet te doen op zondag. Wel een heel mooi gebied!
      Groetjes ♥

  16. Lekker zo’n blubberpad. Dat vraagt om laarzen die buiten met een gieter kan schoonspoelen. Blubber zat nu met die regen.
    Hond van ManmetHond sjorde ook altijd met halve bomen. Op blubberpaden.

    • Hej Cellie,
      We gaan altijd met mijn auto naar de Zaag zodat de auto van Joris schoon blijft (-:
      Ik spoel m’n laarzen meestal af in een sloot. Maar deze keer was het wel heel erg.
      Leuk gezicht, hè, die sjouwende honden.

  17. Hello dear…

    mijn alias, Arend Goudsmit, is een (boom)huttenbouwer.
    Soms… alsie alleen wil zijn haalt-ie de ladder naar boven en kijkt uit over de landerijen. Hij is mijn favoriete alias…
    Dus ja… als jij over hutten begint… dan ben ik niet meer weg te slaan!
    Ik wil hier in de tuin ook wel een hut, maar ik woon in de stad, dus ik heb buren en die willen natuurlijk niet dat ik ze ga bespieden vanuit mijn hut (want dat zou ik doen!)
    Daarom heb ik achterin de tuin een veranda gebouwd.
    Ook een soort hut…

    Lekker glibberen op het vochtige leem en de meute achter je kunnen laten…
    Goed idee!

    Dagdag…
    Xxx, Dasja

    • Hello darling
      Het liefst, nee, het állerliefst wil ik een hutje in de polder. Met helemaal niets. Nou ja, een klapstoel om op te zitten is genoeg.
      Schrijfgerei en een thermosfles neem ik zelf wel mee.
      Vroeger heb ik veel hutten in het bos gebouwd. Dat was toen we op de camping in Brabant stonden.
      Sinds ik het interview van Roald Dahl met Ivo Niehe heb gezien dat gehouden werd in de boomhut van Roald, ben ik verkocht. Zo’n hut wil ik voor erbij.
      Hebberig mens ben ik, hè? Maar ik deel ‘m met anderen! Met jou en Dien(-: (-:
      Dag lief ♥

  18. Op “” Lemen Voeten” is toch dat wandeltijdschrift?
    Misschien kun je daar jouw verhaal laten plaatsen>

    Vrolijke voorjaarsgroet,

    • Klopt! Dat heb ik jaren gelezen. Via de bieb, maar toch…
      Nee joh, daar is dit verhaal veel te eenvoudig voor, maar lief dat je meedenkt. Waardeer ik.
      Zonnige groet (ze schijnt boven de wolken…)

  19. hoe zou het met dat Auwdi-vrouwtje afgelopen zijn, vraag ik me nu af …

    een heerlijke lentewandeling, alhoewel ze het in dat hutjee niet droog zullen houden

    fijne dag Mirjam

    • De Auwdie-mevrouw ging thuis vast een pot sterkte koffie zetten.
      Op de foto zie je het slecht, maar er was een “bed, kookgerei en een bestekbak.” En er hing een krans boven de deur.
      Warme groet

  20. Het is best wel spannend om iets te doen, wat eigenlijk niet mag Mirjam. Je hebt er een mooi verhaal van gemaakt, ik zie Baron en Barones van Hebberniks helemaal voor mij….hihi.

    • Baron en Barones van Hebberniks (-: (-: Dezelfde humor als op je blog!
      Ik doe zo vaak iets tegen de regels dat ik het de gewoonste zaak van de wereld vind…
      Lieve groet ♥

  21. Prachtige plaatjes. Je hebt het weer zeer smakelijk beschreven allemaal. Ook die kakkers met hun mooie schoenen.
    Onze kinderen waren ook dol op hutten bouwen. Gelukkig deden ze dat dicht bij huis.
    Lieve groet uit Ravels.

    • Stiekem zou ik weer een hut willen bouwen. En bussie-trap spelen. Ik ben niet seniel, het is gewoon ook een vorm van een kinderwens (-:

  22. Je hebt heerlijk gewandeld. IK ben ook toe. Alleen komt niet van. IK moet ook zo weg naar tandarts. En daarna winkelen. Ik hoop droog blijft. Het zou gaan regenen. Rosa vind grote stam. Die willen mee nemen. Honden doen dit graag. Is soort speeltje. Raar geen wandelpad. Dat is zeker vreemd. Mooie omgeving is het daar. De laatste foto vast wel zwerver geweest? Echt verzamelaar is deze hutje. Ik heb hier genoten van je verhaal en je foto’s. Lieve groetjes,

    • Je bent wel naar Artis geweest. Of waren die foto’s al van een tijd geleden?
      Ik hoop dat je alleen voor (half)jaarlijke controle naar de tandarts bent geweest.
      Alle honden die je daar tegenkomt, lopen met stokken te sjouwen. Echt leuk!
      Lieve groet

      • Artis was verleden jaar gemaakt. Omdat we kunnen niet weg. Vanwege omstandigheden onze broer en onze ouders.Het is zoveel gebeurd. Het is beschrijfgelijk bij ons. Maar nog steeds niet voorbij. Allang kunnen wij zeker al maanden niet uit gaan. Dan had ik geen behoefte aan uitjes. Vanmorgen is halfjaarlijkse controle bij tandarts. Maar ik had ook opening aan onder voor tand. Ook meteen gemaakt. Verlopig hoefde ik niet terug. Pas over half jaar weer. Ja honden kunnen zo leuk spelen. Ik weet alles van. Onze ouders hadden toen hele leven honden gehad. DE laatste was golden retriever. Zo schatje ik kon alles mee doen. Ik mis ieder dag. Amber heet ze. Was vreselijke lieve hond. Voor jou lieve groet van ons.

        Fijne avond. ☆¸¸ .•*¨)☆.•´¸★.•*´¨)★

      • Nu je het zegt, herinner ik het me weer: Artis was verleden jaar.
        Jullie tobben al een tijdje met familie maar wel heel lief dat jullie zo veel hulp bieden.
        Het goede nieuws van de tandarts is dat je pas over een halfjaar weer terug hoeft.
        Houd je taai en lieve groet ♥

  23. heerlijk zo’n wandeling, maar natuurlijk met de juiste schoenen
    Ik zou me er ook amuseren
    Hier achter ligt ook zo’n plek, heerlijk toch!
    Een @->- voor jou.

    • Ik mag niet met mijn baggerpumps in Joris’ auto zitten. Daarom nemen we mijn auto. Maar ik rijd, hè? Dat vindt-ie niet zo leuk, haha.
      Een fijne plek dichtbij huis is het makkelijkst. Dan ga je er sneller naartoe.
      Een ♥ voor jou.

      • ja, dat is zo, je doet je schoenen aan en vertrekt, ik hoef dan geen fiets of auto…
        Ik wens je een fijn Paasweekend en hier is een @->- voor jou

    • Ja, hutten bouwen, kom we gaan!
      Een dakloze houdt het niet droog in die hut, dus die is het daar snel zat…
      Er staat een bord voor de hut, wie de “eigenaren” zijn. Is alleen niet goed te zien op de foto. Foto’s maken en ik is een slechte combi.

      • Haha, vooral als je óók nog niet wilt uitglijden of zo hè. Maar, blijven proberen 🙂 En je hebt hier trouwens al aardig wat mooie laten zien 🙂 Jee, wat heb jij weer veel reacties om op te reageren…

  24. WOWWWWW kakeltje, di e hut,

    ik wil ‘m 🙂
    wat een heerlijke wandeling hé, ik probeer ook altijd mensen te ontlopen in het bos 🙂
    feestje kan ik j e zeggen,
    topperdepoppie, maar die hut…….. Bwohhhhhh ik wil er ook een 🙂

    dag sweetie slaap lekker
    xxx

    • Plek zat in de Peel om een hut te bouwen. Als het maar niet ergens is waar SBB het bewind voert want die lust ik ongekookt (-:
      Een hut in de polder is ook fijn. Vragen we Dasja erbij en maken we er een driepersoons-hut van. Moet kunnen.
      Nou, dat wordt een theekransje (-:
      Baai baai sjerrie ♥
      En dat we toffe meiden zijn dat zullen we we-he-zen!

  25. Hotemetoten moeten op terrasjes mooi gaan zitten wezen en niet wandelaars in de weg gaan lopen. Hebben jullie de hut ook getest? Ik moet altijd even binnen gluren als het kan.

    • We zijn even binnen op onze hurken gaan zitten. Dat was lachen. Er was zogenaamd een bed, eetgerei en bestek. Een bloemenkrans boven de ingang maakte het compleet.

  26. ha die Mirjam
    ja zo’n mooi gebied moeten ze niet promoten , dan komen er ook geen hotemetoten in verkeerde schoenen , ik weet dat als je in de bergen op wandelpaden buiten de gebaande wegen een ongeluk krijgt mede door verkeerd schoeisel de verzekering niet uitbetaald , zou wel wat zijn voor dit soort gebieden hier , toch
    is dat niks voor jou een hutje in het natuurgebied , maar is er daar ook nog niet wat eb eb vloed , dus wel wat op hogere grond hoor 🙂

    ja ik ben tevreden met mijn huisje hier , vooral vanwege de plek waar het staat , zeer rustige buurt en een 100 meter van de hei 🙂

    slaap wel groet

    • Er is een paar ton in het natuurgebied gestopt door Zuid-Hollands Landschap en dan moet het gepromoot worden.
      Dat vonden we zo fijn van Noorwegen: nergens verbod- of waarschuwingsborden. Terwijl je daar goed kan verdwalen of onderuit kan gaan.
      Jij begrijpt mij, Karel (-: Ik wil zo’n hutje. Wat goed dat jij gezien hebt over eb en vloed. Het hutje staat op het droge!
      Slaap wel groet ♥

      • ha die Mirjam
        ik liep het Grote rivierenpad van Hoek van Holland naar Kleef en liep o.a dus ook langs de Nieuwe Maas , wel aan de andere kant van deze plek , stak toen bij Kinderdijk weer over
        ja zo kent elk land zijn eigen regels , hier vaak te veel vind ik

        slaap wel groet

      • ha die Mirjam
        ik liep het Grote rivierenpad van Hoek van Holland naar Kleef en liep o.a dus ook langs de Nieuwe Maas , wel aan de andere kant van deze plek , stak toen bij Kinderdijk weer over
        ja zo kent elk land zijn eigen regels , hier vaak te veel vind ik

        slaap wel groet

  27. mooi verslag
    heerlijk zo op wandel te gaan, of te glijden 🙂
    haha die Rosa, maar Dien haar Ace kon/kan dat ook, zag ik met eigen ogen, heb daar nog een foto van
    Indien je de weg niet meer terug had gevonden dan had je alvast een pracht van een schuilplaats

    • Diens Ace-konijn is er nog een stuk beter in (-: Ace is zo’n lieverd. Die neem je zo mee naar huis.
      Jammer dat jij er niet komt: je kan er geweldige foto’s schieten. Véél beter dan ik!

    • Joris zei hardop “zeventien” maar toen riep ik ineens: ‘Ze kunnen ook per boot de spullen hebben gebracht.”
      En toen was-ie de kluts kwijt. Sorry (-:

  28. Een avontuurlijke wandeling met als hoogtepunt de ontdekking van de hut!
    Mooi is het daar en dus ook best spannend, zowel voor de hond als voor jullie.

    • Je hebt het gevoel dat je daar in “het wild” loopt te struinen. Een beetje vrijbuitergevoel. Doet me aan vakanties in Zweden en Noorwegen denken.

  29. Jullie kozen voor ‘het mooiste’, Mirjam !
    Met eigen foto’s… Je kan het ! Schrijven (helaas!) is mijn sterk(st)e kant niet…
    Lie(f)s.

Laat een antwoord achter aan Dasja Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *