Hormoonheks

In mij woont een hormoonheks. Met haar valt alleen te leven als ze voldoende hormonen binnenkrijgt. Omdat ze een hebzuchtig kreng is, wil ze steeds meer pillen en dat was een gevaar voor mijn volksgezondheid.
De huisarts somde de bijwerkingen van de overdosering op: trombose, longembolie, borstkanker…
Oud nieuws want in een vlaag van verstandsverbijstering had ik de bijsluiter gelezen.

Wat ik kon krijgen, interesseerde me geen ruk, want zonder genoeg pillen slaap ik niet, krijg ik ’s nachts hallucinaties en hoor ik overdag geluiden die er niet zijn: rinkelende telefoons, kerkklokken, claxons, een waterfontein…
Echt, na drie dagen ben je je eigen grootste vijand en wil je dood. Waarom wachten als het toch een keer moet gebeuren?

Ik ben jarenlang gek verklaard door artsen omdat ze nog nooit van mijn probleem hadden gehoord. Hun advies was steevast: zoek een goeie psychiater.

Het was een (z)ware zoektocht naar de juiste specialist en twee weken geleden kreeg ik eindelijk erkenning. Een gynaecoloog zei dat ik gewoon een vrouw ben die veel extra hormonen nodig heeft, en ze kwam met de oplossing: pleisters. Doordat de hormonen via de huid worden opgenomen kan de dosering twintig maal lager dan oraal.
‘Plak op elke bil een pleister,’ adviseerde ze. ‘Na drie dagen vervangen en rouleren van plaats.’ De arts keek nog eens kritisch naar mijn lengte en gewicht en zei dat het ook wel op m’n heupen mocht.

Thuis schrobde ik mijn achterkant, scheurde de verpakking open en haalde er een groot, ovaal en doorzichtig stuk plastic uit.
‘Waar zal ik ‘m plakken?’ vroeg Man gretig, want hem viel de eer te beurt.
‘Waar jij wil,’ antwoordde ik meegaand.
Joris koos een locatie en duwde de pleister stevig aan. Dat kun je wel aan hem overlaten. ‘Je ziet er niets van,’ zei hij. ‘Je kan er gerust naakt mee in de tuin werken,’ grapte hij en pakte pleister nummer twee.
Ja, nee, het hoefde niet meer. Een beetje geintjes maken ten koste van mijn derriere!

Nooit geweten dat pleisters op je kont zoveel impact hebben op je hoofd.
Als Joris me een corrigerende pets wil geven, roep ik: ‘Niet op mijn billen!’
Ga ik zitten, denk ik: pleisters! Zitten ze er nog? Oh ja. Adem uit.
Sta ik op denk ik aan de pleisters. Als ik buk, m’n opdrukoefeningen doe, naar de de wc ga…Mijn toch al nerveuze geest is 24/7 met die zuignappen bezig.

Een dag na het aanbrengen van de pleisters, stapte Joris uit de douche en ik erin.
Man keek aandachtig naar mijn achterwerk. ‘Goh,’ zei hij, ‘die pleisters krijgen rimpels, net als je gezicht.’
Wat was hij weer leuk! Dreigend antwoordde ik: ‘Als je nog één grap maakt, plak ik op jou ook een pleister. Driemaal raden waar.’

Tijdens de nacht zijn beide pleisters vroegtijdig overleden.
Vrouwmoedig plak ik door. Ik zal die toverkol krijgen!

137 gedachten over “Hormoonheks

  1. Dat is toch goed nieuws hé, eindelijk krijg je erkenning voor je problemen en wordt je niet meer afgescheept met het gebruikelijke; het zit tussen je oren…
    Maar jij zou Kakeltje niet zijn als je er geen humoristische draai aan zou weten te geven hihi. Ik bewonder je daarvoor hoor!

  2. O, wat ben ik toch blij dat die heks bij mij al jaren met pensioen is zeg!! Al, zoveel last als jij heb ik nooit van haar gehad, maar het is wel lekker hoor.

  3. *grinnik*… Joris zijn gezicht kennende hoef ik geen moeite doen me voor te stellen hoe het staat bij deze acties…

    En weet je? Zo jammer dat jij de show van Purper van het afgelopen seizoen niet gezien hebt… daarin zit een stukje muziek over hoe het tegen kan zitten in het leven en 1 van de refreinregels is …. “adem in, adem uit …én leef”…
    Iedere keer dat er iets gebeurt… kijken Anita en ik mekaar aan en 1 van ons, of samen tegelijkertijd, zingen dan ‘adem in… ‘… dan schateren we al snel terwijl we de tranen van de wangen moeten afvegen…. zie je t voor je ?

    xxx♥♥♥

    • Anita en jij zijn net tweelingzussen. Leeftijdsverschil doet er niet toe!
      Ik luister wel eens naar: “Ik heb zo’n heel zwaar leven” van Brigitte Kaandorp. Ook leuk.
      Dikke liefs ♥

      • ja mooi om zo de omgeving te zien tijdens de koers
        ik had vandaag ook een rustdag , vind het heerlijk hihi
        en bij de renners is dat verschillend , de 1 graag en voor de ander hoeft het ook niet , maar ik weet zeker dat het lichaam er blij mee is
        fijne avond groet

  4. Ik smeer iedere dag een vleugje hormonengel op mijn huid. Laag gedoseerd. Dit op advies en op voorschrift van de gynaecoloog -professor in het universitair ziekenhuis. Als hij het niet weet… Ik kan het in ieder geval iedereen (menopauzevrouwen) aanraden. Een vleugje hormoon voelt als een wereld van verschil. Geen opvliegers en al die andere nare klachten. Enkel positieve ervaringen.

    • Een vleugje hormonengel waardoor je leven leuk blijft. Wat goed dat je die gynaecoloog gevonden hebt.
      Ben je in België geweest? Die zijn daar toch een stuk in verder dan artsen in NL.

      • Jazeker! Ik zond gisteren meer uitgebreide informatie als antwoord op je vraag.
        Veel succes met je pleisters!

      • Je mail heb ik ontvangen, hartstikke bedankt!
        Je hoor (leest) nog van me.

  5. Ik moest gelijk aan mijn moeder denken, die had ook pleisters aan het begin van haar overgang. Op haar bil , gingen we dagje naar de sauna, dreef al heel snel de pleister in het zwembad, riep mijn tante in het plat amsterdams..’An je pleisters verzuipt 😉 geweldige herinnering! Maar ik hoop dat ze je helpen hoor!

    • Wat! Bestaan die pleisters al zo lang?
      Een geweldig verhaal over zwembad/sauna. Ik vroeg me al af of ik ermee in zee zou kunnen. Het antwoord weet ik nu wel (-:

  6. Ik duim dat ze helpen!! En als de bips niet blijft werken, dan verhuis je ze gewoon een etage hoger; heb je het gewoon origineel ‘op je heupen’. Succes xx

Laat een antwoord achter aan Yova Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *