Uit de kast

Ken je dat programma van de EO met Arie B, waarbij homo’s uit de kast komen? Nou, ik niet. Tenminste, ik heb erover gelezen in de krant, maar that’s all.

 

Zelf vind ik ’t nu welletjes om uit mijn eigen kast te komen. Je zal van mijn bekentenis niet steil achterover van je stoel glijden, want ik ben niet lesbisch, heb geen minnaar, ga me niet bekeren, wil geen man worden en niet scheiden van Man en Kind. Ik heb niets gestolen of iemand geslagen, nee, eigenlijk is het doodgewoon. Maar tegelijkertijd toch weer niet, want ik zwijg erover als het graf. Ik heb er nog niet één blogwoord aan besteed.

 

’t Is heus niet moeilijk te beschrijven, hoor. ’t Zijn maar drie woorden. Maar ze staan zo akelig zwart op wit. Zodra ik ze geschreven heb, wil ik ze terstond deleten. Alsof daarmee de klacht ook weg is.

 

Ik ben moe, hondsmoe, rete-moe, jankmoe en misselijk-moe. Al een half jaar niet gesport (en gespoord ook niet), heel soms een rondje op een gewone fiets (wat weer volstrekt niet-gewoon is.) Als ik een goeie dag heb, ga ik shoppen…bij de Albert Heijn dan. Na het leveren van deze krachtinspanning is de koek wel op. Ik breng de dagen zittend op de bank door en verveel me te pletter. Over mijn gezicht hangt een grauwsluier en ik heb zin om de hele dag keihard schuttingwoorden te gillen. Strontvervelend is het en stikchagrijnig ben ik.

 

De fles is halfleeg, want: ik houd niet van rust. Ik wil de Krimpenerwaard onveilig maken met fietsen of hardlopen. Lekker shoppen en geld verkwisten. De stadse lucht in Rotterdam opsnuiven en naar Dudok voor koffie met gebak. Kontsleeën met Kind, en tijdens oud-en-nieuw met haar samen  vuurwerk in hondendrollen duwen en daarna afsteken.

 

De fles is halfvol, want: goh, ik kom aan! Shoppen kan ook via internet! Ik kan Kind helpen met huiswerk; Bella pesten; koken; buiten royaal het vogelvoer bijvullen; op jacht naar verjaardagscadeautjes;  ideeën opdoen voor het vernieuwen van de slaapkamer; muziek downloaden; gedichten leren schrijven bij Poëzie in Beweging.  En… mijn fiets heeft geen winterbeurt nodig, nou zeg, dát scheelt nog eens scheppen geld.

 

Soms staat Vriendin op de stoep. Zij is een doorzetster van de bovenste plank: ‘Ja, ik dacht, ik kom gezellig even bij je langs.’ Zei ze nou gezellig? Dapper ding! Laten we ‘t maar op gezelschap houden. ‘Je weet waar de koffie staat, he?’zeg ik dan, ‘en doe mij ook meteen een bakkie.’

Luiheid dient de mens. Was het maar luiheid! 

    

6 gedachten over “Uit de kast

  1. Lieve Mirjam, ik heb iemand gekend die haar hele leven gebukt ging onder reuma. Altijd pijn. Toen er een periode aanbrak, waarin ze voortdurend moe was, zei ze: ‘Aan pijn leer je wennen; vermoeidheid als deze is vele malen erger dan pijn.’ Ik kan me maar een heel klein beetje voorstellen, hoe zwaar jij het moet hebben en hoop oprecht dat er betere tijden zullen aanbreken. Liefs, Avalanche

  2. Wat naar voor je dat je je zo rot voelt. Maar je intense vermoeidheid moet toch ergens vandaan komen? Ik neem aan dat je daar wel onderzoek naar laat doen?
    Zijn je slaapproblemen nog steeds zo erg?
    Ik hoop dat er toch snel verbetering in deze situatie komt. Dit klinkt niet als Mirjam!
    Beterschap!
    Liefs,
    Janny

  3. Denk vooral aan de leuke dingen mama!
    Je kan ook spelletjes op het internet spelen om je af te reageren 🙂
    zijn echt heel grappig! kan je bijv. een computer in elkaar meppen 🙂

Laat een antwoord achter aan Kind Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *