Er was eens…
Lang, laaaang geleden – de late Middeleeuwen zo’n beetje – stuurden twee mensen dit kaartje naar familie, vrienden en kennissen met de mededeling dat zij ‘verblijd waren met de geboorte van een dochter’. En dat kind ben ikke. Dus ja, vandaag is mijn verjaardaag… (dankje, dankje). Het gezin was pas compleet toen er tweeënhalf jaar later een ontdeugend jongetje geboren werd. En wij leven al aardig lang en best gelukkig…
Hieperdepiep…. Hoeraaaaaaaaaaaa!
28 jaar, wat een mooie leeftijd zeg…