Overnieuw

 

Ze mag me dan dierbaar zijn, soms zou ik Kindlief  met plezier achter het behang willen plakken.  Vandaag is soms.

Chagrijnig staat ze voor de deur. Ze kwakt haar overvolle tas op de gangvloer en steekt  geïrriteerd van wal: “Ik wil nú op muziekles!” Ja, dat ze op muziekles wil, was mij de laatste weken al duidelijk geworden.

“Maar,” help ik haar herinneren “eerst komt theorieles + examen en dán pas kun je een instrument kiezen.” “Nou, das niet waar,” zegt zij “toevallig gaat dat héél anders, hoe precies anders weet ik ff niet, maar niet zoals jij het zegt.”

Ze neemt plaats op de wc en met de deur ver genoeg open, vraagt ze: “Waarom mag ik niet naar muziekles?”  “Omdat jij zelf niet weet wat je wilt. Je wilt op zangles; gitaarles; een uur extra naar dansles; en keybordles. Fijn dat je vader en ik een tijdje geleden op jouw uitdrukkelijk verzoek geen paard voor je hebben gekocht. (‘Ik hoef alleen maar een paard, verders niks!!’) want nu rijd je niet eens meer paard! Ik kan jou niet overal je zin in geven.” Nou, zij ziet daar anders het probleem niet zo van in.

Samen met haar grote boodschappenlucht probeert ze mij haar mening op te dringen, een uitzichtloze situatie, zo weet ze. “Als je over een half jaar nog steeds op muziekles wilt, prima, maar dan moet het nog steeds goed gaan op school en ga je een uur sport minderen.”  “Grmpf.” De sfeer in huis gaat er niet op vooruit. De lucht ook niet.

Na haar wc-bezoek wast ze haar handen, spettert alles onder, laat ze zich met een plof op de bank vallen, en deelt mee dat ze best iets te drinken lust. Vermoeid stop ik de rest van haar betoog. “Vandaag heb ik je gemist,” zeg ik, “en nu je thuis bent, vind ik er niks aan.”

“Weet je wat?!” ze veert enthousiast omhoog. “We doen het nog een keer over! Ik ga opnieuw voor de deur staan, ik bel aan en dan doe jij de deur open, net als de net, maar nu doen we gezellie.”

Ik lach geamuseerd.

Drie tellen later staat ze weer voor de deur, drukt op de bel en doe ik open. We vliegen elkaar om de nek. Zo, das beter. Tijd voor koffie en een sappie. Mèt iets lekkers, natuurlijk,want ja,we hebben wat te vieren!

7 gedachten over “Overnieuw

  1. Zeg, als er de volgende keer wat te vieren is (met wat lekkers) kunnen je mij dan even waarschuwen?
    Bel ik ook aan en vlieg ik je ook in de armen! Deal?!

  2. Bella Bella,
    Je doet je naam eer aan. Je bent beeldschoon. Ik heb je gezien op een foto, liggend op je zij. Niets van de opmerkingen je verzorgster aantrekken, mensen weten niet beter.
    Dikke knuffel van Adje

    • @ Incinta: Ja, ik kan het allemaal niet meer bijhouden. Kind is toch al zo’n enorme bruistablet, knap vermoeiend bij tijd en wijlen. Maarre.. jij spreekt uit ervaring, dus pfff, bedankt!

  3. Mijn persoonlijke verzorgster klaagt dat ik onwelriekende windjes laat als ik bij haar op schoot zit. Als ik er eentje laat ontsnappen – als blijk van liefde- dan begint ze te zuchten en met de tv-gids te wapperen. Maar ze snapt het gewoon niet. Jouw kindlief wel!

    • Lieve Adje, mijn verzorgster heeft me jouw berichtje voorgelezen en ik kreeg er tranen van in mijn ogen. Eindelijk heb ik een zielsverwant in jou gevonden, omdat onze baasjes ons niet begrijpen. Als dank dans ik huppelend rondjes om mijn bazinnetje en drapeer ik een lint van fijne, prachtige keuteltjes, zó beeldschoon om te zien, werkelijk een lust voor het oog. Weet je hoe zij mij als dank dan noemt? Ik wil het graag met je delen Adje, maar zul je het niet aan Faffientje vertellen, want de schaamte drukt (sorry voor de woordspeling) zwaar op mij. Zij dus – mijn bazinnetje- noemt me…eh.. oh, ’t is zo erg… poepdoos. Schrijnend, niet? Dus al ben ik een konijn, ik weet welk leed jij moet doorstaan. Hier in huis is een hok – zij dus noemt het een weecee- en daar komen zulke onwelriekende lcuhten vandaan, in één woord: afschuwelijk! Eén keertje heb ik er een appelflauwte van gekregen, zo konijnonterend. Wij zouden samen een vuist moeten maken – jij en ik – voor meer respect. Pootje van Bella (en een uh…ragfijn rond keuteltje. Ik hoop dat jij mijn inspanning wel op waarde weet te schatten). Bella

Laat een antwoord achter aan Adje Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *