Lief portret

‘Oh, wat is dat voor foto?’ vraagt Kind. Terwijl ze het zegt, grist ze ‘m van het kastje en bekijkt ‘m in haar handen. Ademloos bestudeert ze het portret. Is het een foto van een gestorven favoriet huisdier? Nee, ’t is een persoon. Een popidool dan? Zoiemand als Justin Puber? Niet helemaal.

‘Deez is al oud zeker,’ zegt ze.
‘Ja, 1600 Slag bij Nieuwpoort,’ zeg ik, ‘vèr voordat jij geboren werd. Om precies te zijn één jaar.’
Ze knikt. Tevreden met het antwoord zegt ze: ‘de foto is nu van mij. Ik zet ‘m op mijn kamer.’ Ze vraagt het niet, ze deelt het alleen mee. Ze draagt de persoon op de foto op handen naar haar kamer. Nu staat ie op haar bureau en ze is er als een kind zo blij mee.

Een foto van haar vader uit 1995.

7 gedachten over “Lief portret

    • @ Hanneke: ja! Vijftien jaar en ze gaat nog gewoon op z’n schoot zitten. Wie zegt dat pubers altijd alleen maar lastig zijn?

    • @ Ha Hulk: sta jij er letterlijk en figuurlijk even goed op 😉

      @ Janny: Ja, 15 jaar doet veel met een mens. Zelf zegt hij dat hij niet begrijpt dat ie nog niet geheel grijs geworden is “met twee van die vrouwen in huis.” Maar zij en hij: twee handen op één buik.

Laat een antwoord achter aan admin Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *