Overwinnen

WE-300 Schrijfuitdaging van Plato met als titel: overwinnen.


Te laat ziet ze de grote kuil in het wegdek, en voor het goed tot haar doordringt, ligt ze op de grond. Auto’s jakkeren door plassen voorbij. Geschrokken en gekneusd krabbelt ze overeind, en zet haar fiets op de standaard. Grote grutjes, moet je zien hoe ze eruit ziet: een hak van haar schoen is afgebroken; in haar panty zit een grote knol; tel daar nog de ontbrekende knoop van haar jas bij op, en ze is een wandelende zak van Max. Ze kan wel janken. Heeft het nog wel zin naar het sollicitatiegesprek te gaan?

In een wanhoopspoging heeft ze een eenregelig sollicitatiebriefje geschreven, waarin ze naar een baan vraagt, ongeacht welke. Toen ze in het antwoord de beschikbare vacature las, moest ze even slikken, maar ze concentreert zich keihard op de voordelen: eindelijk zal ze onder de mensen komen.

Thuis zit haar man die op zijn wenken bediend wil worden. Iedereen in Nederland moet langer doorwerken, maar wie mocht er profiteren van de VUT? Harrie; haar hork van een man, die haar uitkaffert en vernedert. ‘s Nachts ligt ze ervan wakker. Heel haar leven zit ze al gevangen in een keurslijf van brave burgerlijkheid, en ze weigert langer onder zijn juk te leven; er zijn grenzen aan wat een mens verdragen kan. Vastberaden stapt ze op de fiets. Ze móet die baan hebben. Thuis gaat ze dood.

Veertig minuten later staat ze bezweet weer buiten, waar het droog is en de zon schijnt. Het sollicitatiegesprek is wonderbaarlijk goed verlopen want ze is aangenomen! Nu al vreest ze Harries schamperende en honende opmerkingen. Maar zij heeft A gezegd en desnoods gaat ze door tot de Z, maar zij gaat voortaan drie dagen per week als toiletjuffrouw in de Hema gaat werken. Ze kijkt omhoog en ziet geen vuiltje aan de lucht.

22 gedachten over “Overwinnen

  1. En ja hoor, nu kan ik wel weer reageren(grmph)
    Dat lijkt me nou net een baantje voor mij, ik denk hierbij aan lijfelijke straffen voor de heren die over de bril plassen.
    Heerlijk, ik ga ook solliciteren!

    • @ Geesje: 🙂 🙂

      @ Margreet: ik lag eerder te stuiteren door die pling-plong muziek. Ben inmiddels twee keer geweest, maar slapen doe ik er nog niet van. Deed het bij jou iets??

  2. Ik kan het alleen maar met de anderen eens zijn. Je schrijft echt goed. Ook ik heb genoten van dit verhaal met een lach en een traan. 🙂
    Groetjes van een schoonmaakster. 😉

  3. Hahahaha, ze moet er niet uitgezien hebben toen ze daar binnen kwam en dan toch als toiletjuf weer naar buiten. Subliem gevonden Mirjam…. ik heb genoten van je verhaal.. je schrijft erg leuk.

  4. Weet je in jouw verhalen herken ik altijd mensen en de situaties waar ze in zitten, bedoel niet dat één persoon het hele verhaal is maar de types.
    In de struikelaar herken ik mezelf, dat zou mij ook kunnen overkomen.
    Harrie de hork herken ik helaas ook maar al te goed
    En de vrouw die moeite heeft met haar man die thuis alleen maar op de bank zit herken in mijn goeie vriendin is.
    Ik geniet heel erg van je verhalen omdat ze met humort geschreven zijn maar ook zo echt zijn. En die toiletjuf van de Hema, ik heb er ooit en blog op mijn oude weblog over geschreven omdat ik Hemaverslaafd ben haha.

  5. Ba, niet het leukste jobke, doch ze verdient een centje…….en ze zal andere mensen leren kennen. Ik heb horen vertellen dat die toilet mevrouwtjes dikwijls vertrouwenspersonen worden van mensen met problemen.
    Kan ze misschien eens vergelijken met die van haar.
    Wat zijn je verhalen toch altijd goed ! !

    • @ Tilde: welkom!
      @ Ikenmij: de mevrouw van personeelszaken keek naar de binnenkant 🙂
      Nog een geluk dat het blog maar 300 woorden mocht hebben van Plato, want anders had ze ook nog haar gehad dat in slieren voor haar gezicht hing, omdat ze haar plastic regenkapje vergeten was…

  6. Grappig dat je bij mijn verhaal die vrouw de kaart uit die mans zijn hand wilñde laten rukken. Dat heb ik nu met jouw dame hierboven: wèg bij die man. En toch vind ik zo´n vrouw iets onoverwinnelijks hebben. Leuk geschreven Mirjam, met veel gevoel voor subtiele humor. Graag gelezen.

  7. Een wandelende zak van Max ha en zoals Plato al opmerkte die laatste zin.Geweldig weer,ik geniet hier altijd met volle teugen van je verhalen.Deze keer humoristisch met een onderliggend probleem,maar ook de treurige verhalen vind ik prachtig.

  8. Mirjam, telkens als ik hier lees krijg ik een prettig gevoel. Hier zit iemand met plezier te schrijven. Je schrijft vlot, er gebeuren soms de meest vreselijke dingen maar het blijft toch humoristisch. Nu ook weer. Waarom gaat ze niet van die kloothommel af? Nee, hoor… ze gaat liever maar werken. Jawel, dat werkt, want wáár werkt ze? Bij de toiletten. En dan die afsluiter er nog bij. Vind je het gek dat ik hier af en toe niet meer bijkom. Geweldige WE. De link staat er.

Laat een antwoord achter aan ikenmij Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *