Afwisseling

WE-300 schrijfuitdaging van Plato

Deskundig speurt hij met de Swiffer in zijn hand de woonkamer rond. Vanochtend heeft hij alles gezeemd, maar stof valt heel de dag door naar beneden. Dat zie je, zeker wanneer je zoals hij dagelijks de  ramen zeemt en zonnestralen vrij naar binnen schijnen.

Hij kent mensen die boekenplanken hebben met een grijze waas eroverheen. Of die televisie kijken zoals ze vroeger in barre winters naar buiten probeerden te kijken: eerst tegen het glas blazen en  dan met je hand een opening in een ijsbloem poetsen. Of mensen bij wie je voeten vastplakken aan de keukenvloer. Zelf poest hij alles tot het blinkt. Hij is trots, dat zijn kookplaat zo glanst dat hij zijn spiegelbeeld erin kan zien.

Na de dood van zijn vrouw kreeg hij zo’n enorme dreun van eenzaamheid, dat hij bedacht ter afleiding de meest vlekkeloze schoonmaker ooit te worden. Niet dat hij er plezier aan beleeft. Na zichzelf een weekend lang grondig geobserveerd te hebben, was het tot hem doorgedrongen dat hij een slaaf van zichzelf geworden was. Dat hij geen leven meer had, zo ernstig zat hij bij zichzelf onder de plak.

Sinds hij in therapie zit, gaat het gelukkig wat beter. Hij kan er al voorzichtig grapjes over maken: ik ben S en heb metvrees. Dat was het begin van de stap vooruit. De therapeut had gezegd dat hij niet mocht verwachten dat hij van de ene op de andere dag genezen zou zijn, maar dat het juist in kleine stapjes moest gaan. Daar is hij zich van bewust en daarom is hij ook zo tevreden over zichzelf. Twee vliegen in een klap, daar houdt hij van!

Glimlachend pakt hij de bloemenvaas. Hij gooit de bloemen weg, spoelt de vaas schoon en gooit er een tablet Kukident in, samen met zijn kunstgebit.

25 gedachten over “Afwisseling

  1. Dank voor je bezoek aan mijn weblog en je lovende woorden. Ik zal ze nooit vergeten! Daarom een tegenbezoek waarmee ik tot mijn verrassing in Villa Kakelbont beland. Verrassend. Even verrassend als het stukje over de schoonmaakfoob. Goed geschreven verhaal, al raad ik de man aan een weblog te beginnen. Is hij ook lekker bezig en heeft een ander er ook nog wat aan. Als het dan maar niet over schoonmaakmiddelen gaat.
    Ik heb je opgenomen in mijn weblogronde, dus dit was niet mijn laatste bezoekje aan je villa.

  2. Jakkes, en daar moeten dan weer bloemen in? Hahaha… nee hoor, leuk verzonnen. De naam ook. Je kunt wel steradent in de vazen gooien (en in de toiletpot) maar ik denk niet dat er dan ook een kunstgebit achteraan gegooid moet worden. Arme meneer S metvrees.

  3. haha was een mooi verhaal en ben het met vele eens, die slotzin, schitterend gevonden zeg, wat een fantasie beschik jij over ;’) Met heel veel plezier gelezen.

  4. Hi, hi… dat einde!
    Doet me denken aan mijn moeder, die niet altijd precies meer weet wat ze doet. Ze pakte laatst haar kunstgebit uit een tissue waar ze hem had ingepakt, samen met….. een tablet Sterident!
    Ik dacht nog even dat jij om een hoekje had gekken bij mijn moeder!
    Janny

  5. S. heeft metvrees… en dan die vraag van Mrs. T. Kostelijk.

    De laatste zin was natuurlijk een uitsmijter van jewelste. Een vaasje met kakel… herstel kukident. Is het niet goed voor de vaas dan is het toch het gebit wel de baas.

    Meesterlijk stukje. Met één grote grijns gelezen.

    Kakel, wist je dat er in Hasselt (België) een Villa Kakelbont bestaat ( een winkel)? Zal ik daar nou eens een foto van maken voor jou?

    • @ Plato: dank weer voor je lovende woorden. Voor die foto houd ik me heel hartelijk aanbevolen!

      @ Judith: jij wacht gewoon op de voorjaarsschoonmaak 😉

  6. Haha, ik vind ‘m leuk! Toevallig heb ik net een paar dagen een glazen vaas op het aanrecht staan die ik maar niet mooi schoon krijg. En met een beugelende pre-puber in huis heb ik ook nog van die kunstgebittabletten. Ik heb er nooit aan gedacht om die in de vaas te gooien. Morgen eens kijken of het werkt 🙂

  7. Alleen met je schaduw

    hoe mensen zich zullen gedragen na een afscheid
    het is moeilijk te voorspellen
    omdat niemand kan vertellen
    wat iemand zal doen in een zee van eenzaamheid

    Graag gelezen, Mirjam.
    Lenjef

    • @ Lenjef: dankjewel voor je prachtige gedicht!
      @ Geesje: hij maakt er een grapje van. Zijn voornaam begint met een S en dat is tevens de eerste letter van het woord Smetvrees.
      @ Natasja: eerlijk gezegd weet ik niet of het werk, maar mijn Vriendin vertelde het me. Voor onze beugels gebruikte ik altijd schoonmaakazijn.

  8. Kukident?
    Is dat een inweekmiddel?
    En gooit ie dan zijn kunstgebit er in om de vaas schoon te knabbelen.
    Wat een rare man is dat!

    Ik heb wel smetvrees!
    Ik HAAT het namelijk als ik heb stofgezogen en dat apparaat staat net in de kast dat ik ergens een kruimeltje ontdek wat ik vergeten ben.
    Gloeiende, gloeiende!’
    Daar kan ik NIET tegen.
    Maar nu vraag ik mij af, heb je dan smetvrees? of ben je een stofnerd? of een Hulkjeprecies?

  9. Leuk verhaal, met een onverwacht en niet geheel realistisch slot. Maar dat vergeef ik je, omdat het zo verrassend en lachwekkend is. Goed gedaan!

  10. Wat een prachtig verhaal… En dat einde, om te gieren! Daar kan ik nog wat van leren ;-).
    Ik ken wel een aantal mensen die extreem vies kunnen zijn van iets, maar echt smetvrees is het niet denk ik, dat lijkt me heel erg lastig.

  11. leuk einde, zou het helpen? kukident voor een schone vaas???
    ga het ook eens proberen, heb toch geen kunstgebit……
    (wegens tijdgebrek heb ik al je stukjes wel gelezen, maar niet gereageerd)

  12. Wow die stap van kunstgebit met kukident in de bloemenvaas…..de genezing van zijn smetvrees is wel met een hele grote stap vooruit gegaan….

    Mooi verhaal!

Laat een antwoord achter aan Mrs. T. Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *