Bobo

Hij kan niet praten, maar zijn lichaamstaal spreekt boekdelen. Grumpy verschanst hij zich in het nachthok met zijn dikke kont naar mij toe. Elke vezel in hem protesteert om dat verrekte reismandje weer in te moeten.
Op de passagiersstoel stampt hij in één keer alle strootjes door de auto heen. Het stof zit in mijn nek. Wacht maar, straks piept hij wel anders.

Waar oh waar zit de dierenarts? De operatie gebeurt in een andere plaats dan waar we op spreekuur geweest zijn, en ik zoek me het schompes. Ik klamp een vriendelijke ogende jongeman aan. ‘English, please,’ zegt hij, en laat er onmiddellijk op volgen: ‘This is mij first day in Holland!’ Trots wijst hij naar een groot pand recht voor m’n neus. Grote foto’s van dieren sieren de ramen en er staat met koeien van letters “dierenkliniek” op het gebouw. Ik zou toch zweren dat dat pand er de net nog niet stond!

Heb ik ff mazzel: er is nog precies één parkeerplaatsje vrij, en kijk, een spoor van hondendrollen leidt recht naar de ingang. Precies op tijd meld ik me bij de balie en geef Bobo af. ‘Dag vent,’ zeg ik, ‘flink zijn, tandjes op elkaar, en waag het eens om niet meer wakker te worden.’
Terug bij de auto schaam ik me dood. De laatste opengebleven lege plek die ik dacht te zien, is geen parkeerplaats maar de ingang naar de praktijk. Misschien moet ik toch maar meer peentjes gaan eten.

Half drie rinkelt de landlijn en zegt de assistente dat ik Bobo op mag komen halen.
Heb jij weleens een konijn een joint zien roken? Ik ook niet, maar zo kijkt Bobo wel uit zijn ogen. Stoned als een garnaal loenst hij door de tralies van de reismand, en bij elke bocht slingert hij zeeziek heen en weer. Als troost fluistert Kind lieve woordjes in zijn oor. De ouwe rakker heeft de gebitsbehandeling grootmoedig ondergaan. Hij is een tand en meneer Kakelbont een rib armer…

22 gedachten over “Bobo

  1. Maar een echte BOBO zal zijn verloren rib niet laten zien laat staan zijn verloren tanden. BOBO nu gewoon weer zelf eten jongen. Je kan van een Kakel niet het uiterste verwachten.

  2. Sir Hulk or Zeur Hulk, what in a name?
    Whauw, ben daar oprecht blij mee!
    Sir Hulk!
    Goed dat ik mijn schoenen al uit heb, kan ik er meteen naast gaan lopen, hi, hi.
    Mir, Mir, hou mij aub vast, ik stijg op!!!!!!!!!!!!!
    Voel mij als een Paul Meknartie.
    Geen woorden voor.
    Dank, dank, GROTE dank!
    .
    .
    .
    Sir.
    Sorry hoor, maar ik kan er nog niet aan wennen.
    Zo overweldigend.
    Veel leuker als een lintje op koninginnedag.
    .
    Ga nu slapen en dromen, en ik weet nu al zeker dat ik wakker zal schieten met een Hulkenbrul, schreeuwend, ” IK BEN SIR HULK “!
    .
    Als ik manisch overkom, dan klopt dat, ik sta/zit te stuiteren.

    • @ Sir Hulk. Aangenomen!

      @ Janny: Bobo loopt weer als een jonge vent door de tuin te hollen. Das een leuker gezicht dan een diamanten halsband 😉

  3. Ja… kapitalen kan je kwijt zijn aan dat dierengedoe! Praat me er niet van. Al we voor Bruun een diamanten halsband hadden gekocht waren we niet zo veel geld kwijt geweest als aan zijn doktersrekeningen.
    En had hij er bovendien beter uit gezien:-)
    Janny

  4. mijn dag is goed begonnen, al lachend gelezen en dat doet deugt zo vroeg.
    Bobo zal nog wel een tijdje slaperig blijven en nu niet direct gaan eten
    denk ik.
    Bedankt voor dar heerlijk stukje Mirjam.

  5. Ik heb zo met die arme schat te doen en dan bedoel ik meneer Kakelbont hoor, haha.
    Nee hoor ik hoop dat Bobo snel de oude wordt.
    Knuffel m maar van mij.
    fijne week.

  6. @ Hulk: wat vind ik jou toch een ontzettend fijne vent. Weet je wat? Ik benoem je tot erelid van mijn blog en zal je voortaan SIR Hulk noemen. How’s that? Zeg ja!

  7. @ Trees: ja hoor, geen centje pijn

    @ Hulk: dankjewel! Je hebt ‘m mij al eens eerder gegeven, maar doe het gerust nog een derde keer 🙂
    En vlak je eigen talent ook niet uit…

  8. Agossie, een konijn zo stoned als een garnaal, hoe diep kun je gaan? Hopelijk eet ‘ie straks weer naar hartelust.
    Meer peentjes eten … of naar een goede opticiën? Willem van Hanegem kan nu ook zien waar zijn golfballetjes terechtkomen

  9. Geweldig, ik zit hier met tranen in mijn ogen van het lachen. Net voorgelezen aan mijn dochter. Maar fijn dat hij alles goed heeft doorstaan… En ach… die rib armer, die hebben jullie er toch echt voor over!

  10. Meisje Kakel, wat een genot om dit te lezen.
    Je komt in de buurt voor de titel, die ik maar zelden weggeef, “schrijfwijf”!

  11. Ach, wat herkenbaar. Die stress en dat stampen. Wij hadden ook ooit een Bobo.
    Je schrijft leuk. Ik struikelde alleen over 2x “wijst”, maar dat ga je vast en zeker oplossen.

  12. Het stampen ken ik nog van vroeger toen wij een konijn hadden, maar een konijn stoned zien kijken, nee nog nooit gezien 🙂

Laat een antwoord achter aan klaproos Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *