Toekomstdroom

Schrijfopdracht WE300 van Plato (van de maand augustus) met als thema: uittreding.

‘Je mag gaan persen,’ zegt de vrouw naast haar.
Persen? Moet ze nou ook nog gaan persen? Ziet dat mens niet dat ze niet meer kán? De weeen hadden elkaar in zo’n rap tempo opgevolgd, dat ze ze niet meer weg had kunnen puffen. Ze is nat van het zweet, en haar lange haren plakken op haar gezicht en in haar nek. Het irriteert haar dat de vrouwen tussen haar benen kijken en nauwelijks aandacht aan haar besteden. Oh…ze weet precies wat die ouwe zeuren van haar denken: dit is je straf. Nette meisjes bevallen niet ongetrouwd van een kind.

Alsof zij de zwangerschap gewild heeft. Ze was weleens met haar kleren en jas aan in haar bed  gekropen, in de hoop dat haar vader het teveel moeite zou vinden haar uit te kleden, maar zelfs daar had de keurige katholieke kerel zich niet door laten weerhouden. Daardoor was zij een schande voor haar familie geworden. Omdat de kerk het niet mag weten, en haar vader gewoon verder wil met zijn dagelijks leven, moest zij vertrekken. Haar leven was naar de gallemiezen. En haar moeder zou ze nooit meer zien.

Wat er ook zou gebeuren, zij zou achter haar kind blijven staan. Altijd. Het zou geen gemakkelijk leven  voor haar worden, maar ze zou het er beter vanaf brengen dan haar schijnheilige vader.

‘Persen,’ roept de non weer, ‘je bent er bijna!’
Ze voelt hoe haar vliezen breken en tegelijkertijd wordt haar dochter geboren. Een mooi en compleet meisje. Ondanks haar vermoeidheid stralen haar ogen.
‘Hoe ga je haar noemen?’
‘Michelle,’ zegt ze trots. ‘Michelle Martin.’

Ze kan niet vermoeden dat haar dochter vijftig jaar later in een klooster haar leven zal slijten, en het beter voor haar veiligheid is, om er nooit meer een voet buiten te zetten.  

 

15 gedachten over “Toekomstdroom

  1. wauw, wat een verhaal.
    heel sterk geschreven, je zou bijna medelijden hebben met het kind: zo’n begin, vraagt bijna om een akelig eind.

  2. Mirjam…..je hebt jezelf overtroffen met deze , prachtig geschreven WE300. Ik kreeg kippenvel. Michelle, een meisjesnaam. Nu…een naam met zoveel negatieve lading.

  3. mooi verhaal Mirjam, door je schrijven kwam ik op de site van Plato terecht en de schrijfopdracht , knap dat jij een andere invulling aan uittreding gegeven hebt.

  4. Ik krijg er nauwelijks een reactie uitgeperst omdat het hele gebeuren me telkens weer aangrijpt, alle viespeukerij, maar ik wil het toch proberen omdat je het mooi beschreven hebt! Goed gedaan:D

  5. Mooi verhaal, Mirjam. De laatste alinea was in feite overbodig. De apotheose ligt bij de naam van de pasgeborene.

    Overigens is iemand jou al voorgeweest bij het bedenken van dit plot.
    Er is ooit een pracht verhaal van Roald Dahl verschenen. Ook hier een moeilijke bevalling en een mooi opgevoerde spanning. De laatste zin van dat verhaal luidt: Gefeliciteerd mevrouw Hitler, het is een jongen.

    Maar dat doet niets af aan jouw verhaal hoor. Jij perst er tenslotte ook nog eens een incestueuze vader bij. Hoe diep kan het leed van een mens gaan.

    Ik zal de link even toevoegen aan de WE van Augustus. 🙂

    • @ Plato: hmmpf, ik dacht origineel te zijn. Het verhaal van Roald Dahl ken ik niet. Wat een eindzin!
      Ik heb idd getwijfeld of ik de laatste alinea zou plaatsen of niet, en heb er toch voor gekozen omdat anders het opgegeven woord “uittreding” er niet in zou voorkomen. Maar je hebt gelijk: zónder is beter.

      @ Desire: een kogel voor haar vind ik te vriendelijk.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *