Kaaskop!

Ik neem jullie even mee terug naar de vakantie. Ook daar moet gegeten worden en vol goede moed loop ik naar een rij winkelwagentjes. Nou, nou, deze karretjes kunnen naar ‘n museum: er moeten nog Belgische franken in. Ik gok dat vijftig cent genoeg zal zijn, wil het muntstuk in de gleuf steken, als een geparfumeerde dame met paars haar, haar karretje in de rij wil aanschuiven. ‘Zal ik ‘m van u overnemen?’ stel ik voor, en druk haar vijftig cent in de hand.

Binnen in de super wordt mijn aandacht getrokken door een hoge glazen kast. Het ding ligt vol aardappels. Met een ruk aan de hendel kun je elke gewenste hoeveelheid piepers laten vallen en verpakken. Handig voor mensen zoals wij, die met tien kilo een jaar doen en bij wie piepers altijd op eigen kracht de kast uitlopen.

Juist op het moment dat mijn hand de hendel grijpt, hoor ik een mannenstem boos roepen: ‘Mevrouw! Mevrouw!’ Verschillende dames draaien zich om. Ik ook. De boze man kijkt naar mij en beent met grote passen op me af. Toen had ik meteen met het winkelwagentje over ‘m heen moeten rijden, maar dat kon ik nog niet weten. In zijn kielzog volgt de mevrouw met het paarse haar. Ze kijkt niet blij. Terwijl ik koortsachtig verzin welke grove fout ik heb gemaakt, klit een kleine optocht winkelwagentjes samen rond de aardappelkast.

Wijdbeens en gehuld in schutkleuren vraagt de man: ‘U bent Nederlandse zeker?’ Ik knik beduusd.
‘In plaats van twee euro, heeft u mijn moeder vijftig cent gegeven voor het wagentje,’ blaft de man.
‘O,’ zeg ik. Meer komt er niet uit. Even maar hoor, want direct doet mijn tong het weer.
‘Waarom heeft uw moeder dat niet gezegd? Dan had ik haar toch die twee euro gegeven?’
Nee, nu wordt ie helemaal mooi! De man is getergd  tot in zijn knieholten en zegt ziedend: ‘Staat u hier ook nog de schuld in mijn moeders schoenen te schuiven? Gierige kaaskop!’ Hij kijkt of hij elk moment zal gaan spugen. De klanten volgen ons gesprek op de voet: een uitje in hun dagelijks sleurbestaan. Zijn moeders houding zegt dat ze door mijn actie het vertrouwen in de volledige mensheid heeft verloren.

Ik word een beetje onzeker van al die starende blikken, pak mijn knip, graai er anderhalve euro uit en druk het de man in z’n hand.
Ruzie om anderhalve euro. Lekker goedkoop.

17 gedachten over “Kaaskop!

  1. Paars haar, je bedoelt vast dat erg geblondeerde haar wat vrouwen vroeger hadden. Weer een heerlijk verhaal!

    Ik had mot op Kreta, de rekening was veertig euro!!!! te hoog en de ober noemde mij een “malakka”, jammer genoeg voor hem versta ik een paar woordjes Grieks. Mijn lief kon me nog net terug trekken want anders?????

  2. Nou já: dat had die meneer niet even beleefder aan je kunnen vragen? Alsof iemand dat expres doet. Bah, wat een overtrokken reactie zeg…

    PS: nee, natuurlijk vind ik dat niet erg. Leuk zelfs! 🙂

  3. Ik zie het stel vóór me !Sinds er karretjes zijn waar verschillende munten inpassen neem ik geen karretje over! Maar bij een vergissing ga ik over zo’n flutbedrag geen verhaal halen hoor 😉

  4. Pff wat een vertoning zeg, sta je echt even helemaal voor joker voor niets….. Klopt het dan toch van die “domme belgen” haha…tenslotte vinden ze ons ook gierige kaaskoppen haha.. Wel een mooi verhaal al zal je je even niet zo lekker gevoeld hebben.

    • @ Hartelijke Hulk: dat was idd in de buurt van de Franstalige Belgen!

      @ Klaproos: ik had ook eigenlijk een paar van die piepers naar ’s mans hoofd moeten gooien.

      @ Anneke: achteraf valt het altijd wel weer mee, maar op ’t moment zelf…

  5. Dan heb je zeker in de buurt gezeten van de Franstalige Belgen?

    Persoonlijk heb ik nooit met iemand ruzie.
    De 2x dat ik in die contereien vertoefde, dus wel!

    Dus ik snap jou verhaal HELEMAAL

  6. whaahahhaha
    ik denk der gaat wat met die aardappelen gebeuren maar nee, het verhaal krijgt een héél andere wending,

    wat heb ik toch een saai leven ik heb nooit ruzie in een super:-)

  7. Tiens, wat een consternatie. 🙁
    Omdat je niet kunt zien wat er in zo’n karretje zit (plastic muntje bijvoorbeeld) neem ik al jaren geen karretje meer over. Door ervaring wijs geworden dus. 😉
    Weer heerlijk humorvol geschreven. 🙂

  8. Nou jaaa wat vreselijk zeg, het moet niet gekker worden…ik hou niet van paars haar (hahaha…)

    Oh hihi zit ik het hele logje al te denken:’Wat een gedoe om die anderhalve euro, wie is er nou “gierig”” En dan eindig je er mee hahaha.

Laat een antwoord achter aan hanneke Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *