Zeker en vast

Check, check, dubbel check, dát is Lief. Enkele dagen voordat Icesafe failliet ging, had Man het geld van “zijn” bank weggesluisd en elders geparkeerd. Je bent risicoMANager of niet, natuurlijk.

Ook in ’t dagelijks leven laat Joris weinig aan het toeval over. Kleding moet matchen: overhemd, stropdas, broek en sokken.
‘Schat, zal ik de donkerbruine of de middelbruine sokken dragen. Wat vind jij?’ Hoe ik ’t voor elkaar krijg, weet ik niet, maar ik wijs altijd net de verkeerde kleur aan.  Gaan we weer huiswaarts na de vakantie? Lief vraagt strijk en zet: ‘Zijn de kledingkasten leeg, dames?’
‘Ja!’
‘Onder het bek gekeken?’
‘Ja-ha!’
‘Niks meer in de wasautomaat?’
‘Nee-hee.’
Je voelt ‘m al zeker? Joris loopt ALLES nog een keer na.
‘Laat ‘m nou maar, mam,’ zei Kind wijs, ‘anders zit ie straks in de auto toch alleen maar te zeuren.’
Zitten we startklaar in de auto, vraagt Kind achteloos: ‘Bij wie heb je de sleutel ingeleverd, pap?’
Lief draait zich om en is even ontoerekeningsvatbaar. De sléutel?
Aaaah…er gaat ‘m een licht op: er zat geen slot op  de deur, maar een toegangscode. Leuk geprobeerd!

Nu komt het.

Van de week kwam Joris thuis uit ’t werk. Acht uur ’s avonds, het was al donker. Jas en schoenen trekt hij altijd aan en uit zonder het licht aan te doen. Hij gaat gewoon op de lucht af. Maar deze keer deed ie het licht aan en riep ons. En als hij roept, dan hóllen wij. Onze moeite werd beloond: Lief keek ons aan met het gezicht van Sinterklaas op pakjesavond.
Hij zei: ‘Moeten jullie nou eens kijken.’ Kaarsrecht stond hij tegenover ons. We keken naar zijn hoofd maar zagen niets vreemds. Toen wees Joris met zijn wijsvinger naar beneden.
‘Ik heb vandaag op twee verschillende schoenen gelopen.’
Vol verbazing keken we naar zijn voeten en ja hoor: één bruine, en één zwarte schoen.
‘Hoeveel collega’s hebben dat gezien?’ stamelde ik. Ik zag het maar kon het nog steeds niet geloven.
‘Volgens mij niet één,’ zei Lief losjes.
Kind zakte bijna door haar benen van het lachen. Ik werd overweldigd door een onbeschrijflijk  gevoel van blijdschap. Het is een beetje alsof Man nu bij een speciaal genootschap hoort.

31 gedachten over “Zeker en vast

  1. Icesafe. Dat begrijp ik dus niet. Waarom voor een 0,25% extra rendement dat risico nemen. Maar ja, wij zijn op ons 45-ste gestopt met werken. Mede dankzij het feit dat wij dit soort risico”s niet wilden nemen.

    Groeten M&L

    • @ ekim: dat (b)lijkt het risico niet waard. Veel collega’s van BJ zijn de mist in gegaan. Velen voor meer dan 100 duizend euro. Zelf hadden we daar geen spaargeld staan. We zien jullie als ons grote voorbeeld 🙂

  2. Wat een prachtig verhaal.. zie het zo voor me. Ik ben wel eens met een trui binnenstebuiten op mijn werk gekomen, haast, haast en ze zagen het nog ook. Wel gelachen er om trouwens….

  3. Manlief is terug op aarde. Verdorie, ook hij is feilbaar. Maar het aardige is natuurlijk dat hij het uit zichzelf zegt. Hij verschuilt zich niet achter feilloosheid, hij komt vrolijk voor zijn fouten uit. Dat MOET dus wel een leuke kerel zijn. Maar ja, wat wil je. Jij hebt hem gekozen.

    En van jullie twee dan zo’n dochter. Die wordt later cabaretière, dat kan niet anders.

  4. Wat een leuk verhaal Mirjam. Ik zou zeggen “nog van dat ” Dan kan ik nog eens hartelijk lachen ! ! !
    Maar het is niet voor herhaling mogelijk zeker ?

  5. WHAAHAAHAA! Prachtig Mirjam, hij reageerde wel kalm voor zo een controlefanaat.

    (ik dacht eerst : onder het BEK?? Wat is dat nu weer? Ik begrijp nu wel dat dat onder het BED moet zijn.)

  6. Geen zicht!

    men zag hem met een zwarte en bruine schoen gaan
    een verbaasde collega maakte de man er op attent
    verdorie, antwoordde deze met een Hollands accent
    en zo heb ik thuis in de schoenkast nóg een paar staan

    Graag gelezen, Mirjam.
    Lenjef 🙂

  7. Hahaha! Zo ben ik eens naar mijn werk gegaan met het prijskaartje van mijn nieuwe jas nog onder mijn oksel bungelende. Erg charmant ook…

  8. Whahaha! Wat heb je ’t ook weer heerlijk beschreven! Sonnetje herkent er overigens best iets in hoor. Geen twee verschillende schoenen, dat niet. Maar ze heeft ooit wel buiten gestaan met jas aan, werktas mee om pas dan tot de ontdekking te komen dat die pantoffels wel heel lekker liepen, maar toch minder geschikt waren om mee naar het werk te gaan…. Gelukkig op tijd ontdekt!

    • @ Sonnetje: even dacht ik dat je je pyjama nog aan had, maar het bleken je toffels te zijn 😉
      Ik kan nergens je blog meer vinden! Wil je je site aan me doorgeven please?

  9. Hier is dubbelcheck nog niet genoeg. Ook al heb ik alles zelf al helemaal nagelopen, tóch nog een keer kijken. Ik laat ‘m maar, als hij zich er dan beter door voelt… ;-). Maar o wee het moment dat hij met twee verschillende kleuren schoenen de deur uit gelopen is kom ik echt niet meer bij 😀

  10. Geweldig hoor!! Ik heb ook zo”n checkman, ik word er soms stapeldol van maar inmiddels laat ik het maar, is een stuk rustiger 😉

  11. Kan bij mij niet gebeuren.
    Hulken zien onwijs scherp in het donker, en……………ik heb maar 1 paar schoenen!
    .
    Superleuk als een ´checkcheckmannetje´ dat overkomt!

  12. Geweldig. Mijn neef plaatste vorige week een foto van zijn schoenen op Facebook. Hij had ’s morgens in de donkere hal een blauwe en beige schoen aangetrokken. Lachen.

Laat een antwoord achter aan Hartelijke Hot Hulk Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *