Geen Joepie

“Goedemorgen. Gisteren heb ik een aangereden poes bij u gebracht. Hoe gaat het met haar?”  

“Helaas, mevrouw, ik heb geen goed nieuws. De dierenarts heeft de poes in moeten laten slapen. Het heupgewricht en een poot waren verbrijzeld. Niets meer aan te doen. De dierenarts vroeg wel of ik u nog een keer wilde bedanken dat u de poes bij ons heeft gebracht. Anders had ze langs de kant van de weg een langzame dood gestorven. Hopelijk is dat een beetje een troost voor u?”

“Wel een schrale,”zeg ik.

“Ja, wij vinden het ook jammer, hoor.” Ze zegt het een beetje sussend. Ik bedank haar en hang op.

 

Ik denk aan de stoere man. “Ik weet al hoe ik de poes ga noemen” zei ie gisteren in de auto. “Hoe dan?” vroeg ik nieuwsgierig. “Joep.”  “Joep? Nou, leuke naam wel voor een…uh…poes.”

Ja, maar ’t is de afkorting van een vreugdekreet.” Niet begrijpend had ik ‘m aangekeken. “Van… Joe-pie!”  Ik moest lachen om zijn enthousiasme. Ja, de stoere man is vast nog teleurgestelder dan ik.

 

Peinzend zoek ik de juiste woorden voor mijn sms’je aan Kind. Zou ze genoegen nemen met: ‘helaas’. Nee. Uitgesloten. In gedachten zie ik haar tijdens de les al opspringen, tegen de docent zeggen dat ze ogenblikkelijk haar moeder moet bellen en dat het ‘levensbelangrijk’ is. En tegen mij zal ze zeggen hoe ik het in mijn hoofd haal, om haar zo weinig informatie te geven!

Ik zucht. Peinzend verzin ik verder.

6 gedachten over “Geen Joepie

  1. Joepie-de-poepie had toch een stuk beter geweest in dit verband.
    ‘Tuig van de weg’ past overigens goed bij de bestuurder van de auto die het beest aanreed.
    Jammer dat je zijn kenteken niet hebt…

    • @ Janny: achteraf gezien was ik toch wel errug blij dat de stoere man hulp bood, terwijl het me ook weer verbaasde dat ik ingestapt ben. Wat zit n mens toch raar in elkaar!
      @ Emilie: de poes had geen bandje om, dus vandaar dat de stoere man haar wel wilde hebben (met achterlaten van adres voor ’t geval de poes wel een baasje heeft).
      @ Broeah: dat was het eerste wat Kind vroeg: heb je het kenteken van die sukkel? Achteraf dacht ik daar ook aan, maar toen was ’t te laat. Ik was helemaal ‘in shock’ door de aanblik van de poes… Als ik wist wie ’t gedaan had, zou ik hele vieze dingen bij ‘m door de brievenbus naar binnen gooien. Om mee te beginnen, hè? xxx suZ

  2. Wat sneu. Maar inderdaad wèl een troost dat ze niet langs de weg heeft liggen creperen….Zielig ook voor haar ‘baasjes’ die waarschijnlijk niet weten wat er met haar gebeurd is en wellicht nog hopen dat ze weer thuiskomt.

  3. Och, wat een trieste gebeurtenis. Je zou die mensen die zoiets veroorzaken toch.. he? Fijn dat stoere man en jij uit een ander soort hout gesneden zijn! Echt naar dat de poes het niet gered heeft. Sterkte ermee!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *