Vette pech

Nee, niet nu! Uitgerekend als ik naar de neuroloog moet voor een verse voorraad slaappillen start mijn auto niet… Relax. Geen stress. Eerst nadenken.
Heb ik de lichten laten branden? Nee.
Staat ie in de juiste versnelling? Ja.
Zit er benzine in de tank? Ja.
Dat was dat. Meer gevoel voor techniek heb ik niet. Damn! Ik ga de garage bellen voor een takelwagen.

Tring, tring.
‘Hallo, met Mirjam Kakelbont…eh…mijn auto start niet en ik heb ontzettend veel haast.’ Ik ben allerminst een hulpbehoevend, stresserig huiskipje, maar waarom klink ik dan zo?
‘Zo, zo, mevrouw. Eens even kijken. Heeft u uw lichten…’
‘…die heb ik niet aan laten staan. En zit ook genoeg benzine in.’
‘Okeej…Eerst maar even het stuurslot proberen dan.’ Koppig schud ik nee. Ik weet wat het stuurslot is, maar dat is ’t niet, dit is een serieus geval.
‘U pakt het stuur met twee handen vast,’ praat de stem onverstoorbaar verder, ‘in de tien voor twee stand, u trekt een paar keer hard aan elke kant, en dan komt het vast in orde. Zo niet, bel dan gerust terug. Succes mevrouw Kakelblond.’

Nou ja zeg, dat noemt zich monteur! En mij ook nog instructies geven alsof het om een handeling gaat die ervaring vereist. Tssss. Het is ook niet meer zoals het vroeger was. Toch maar proberen. Flink raggen ligt trouwens wel in mijn straatje. Ik ruk linksom en rechtsom, maar nada. Zie je dat dit een veel ingrijpender probleem is? Oeoeoeh…ik voel een driftbuitje aankomen. Het zweet loopt langs mijn rug en de ramen zijn beslagen. Een voorbijganger slaat me – tussen de vogelflats op het raam door – nieuwsgierig gade. Ja gluur maar, ik zit hier alleen wat in mijn eentje te trekken, en nu kssst, weg jij! Ik ga meteen de garage weer bellen; ik laat me niet als een klein kind behandelen! Of nee wacht, nog een allerlaatste keer. Ik roep alle autogoden aan en ruk nijdig aan het stuur.
Hoe bestaat het…ze start!

Toch maar goed dat ik over een berg doorzettingsvermogen beschik, anders hadden de monteurs vanavond nog slap van de lach onder de auto’s gelegen. Wat een afgang! Ik kan me de eerste paar maanden maar beter niet in de garage vertonen. Aan helemaal niemand vertellen is maar het beste. Alhoewel…fouten maken is menselijk. Adam en Eva deden het ook!

58 gedachten over “Vette pech

  1. En dan hadden Adam en Eva wel wat minder problemen als de moderne mens. Fouten moeten gemaakt worden. We leren er van.
    Hoewel sommige mensen wel heel grappige fouten maken 🙂

  2. Dat zou mij ook zomaar kunnen overkomen. Ik zal nooit het gezicht vergeten van de ANWB-meneer die me op de Afsluitdijk kwam halen nadat mijn auto halverwege weigerde.
    ‘Had u het lichtje niet zien branden op het dashboard?’
    ‘Ja, maar ik twijfelde. Ik dacht: als ik mijn dvd-speler aanzet zie ik ook een lichtje branden en dat is altijd een gunstig teken.’ 😀

  3. Ik heb de gouden tip voor je….

    op een doordeweekse dag kruip je rond half vijf in de middag achter de bosjes die het dichtst bij de garage-werkplaats staan…. je wacht tot de monteurs vertrekken…. en op het notitiepapiertje dat je in je zak had gestoken, schrijf je de kentekens op.

    Mocht het dan weer gebeuren dat ze jou als een dom blonTje behandelen dan keer je weer aan het eind van de middag terug naar de garage maar ipv achter de bosjes te kruipen zoek je de auto van de betreffende monteur op en lijm je (niet vergeten keukenhandschoenen aan te trekken) geladen maandverband over de bestuurdersdeur heen, die plakkerige kant zit er immers niets voor niets aan?

    ik wou je eerst adviseren om tegen de portieren aan te piesen maar ja dat is voor ons vrouwen enigszins moeilijk qua hoogte van de deurgreep….

      • tijd ingestoken?
        uitgedacht?

        welnee joh, ik zag dit al voor me bij het verhaal van die jager…. dus tja, kwestie van simpelweg uittypen 😉

        slechter dan jij? Welnee, we zijn aan elkaar gewaagd….laat die jager (en die monteur ook) maar hopen dat ze ons nooit samen tegelijkertijd tegen het lijf lopen.

  4. Handige jongens…

    camera’s en alarmen schieten als paddenstoelen uit de grond
    bestolen worden lijkt ons onafwendbaar lot
    gelukkig bestaat er zoiets als een stuurslot 🙂
    toch ontdekken velen een lege plek waar eerst hun auto stond

    Ja, autogoden kijken soms naar de andere kant, Mirjam. 🙂
    Lenjef

  5. Och als je haast hebt komen er steeds van die kleine ergernisjes voor.
    Een beetje nijdig worden helpt soms toch.
    Zoals b.v. Je wil een adres lezen, vlug – vlug- —Maar waar is m’n leesbril nu weer?—Zoek—zoek ! verdorie ik had hem daarjuist nog. Van frustratie even met je hand door het haar. Staat die stommerd toch boven op m’n kop zeker. —Zie je Mirjam zulke dingen gebeuren bij iedereen wel een keertje als rap moet zijn. Ook mannen hebben dat hoor.
    Leuk verhaaltje trouwens en zo ‘eerlijk’ verteld. Ik verklap het niet verder hoor!

    • Niets menselijks is mij vreemd, Tilde!
      Ik heb eens een blog geschreven over mijn dochter; zij raakt alles kwijt wat niet aan haar vast zit. Ondertussen begin ik al net zo erg te worden ;-(

  6. Toen ik nog een auto had, is mij zoiets ook wel eens overkomen. Toen kwam de monteur wel ……… ik kan je verzekeren dat ik me toen behoorlijk blond voelde 🙁

  7. Zo, wat een merkwaardige auto heb je daar zeg! Maar gelukkig hebben zij er verstand van en jij nu dus ook! Ja, ongemakken komen nu eenmaal altijd ongelegen. Je gaat niet in je auto zitten als je nergens naar toe moet, lijkt mij.

  8. hahahaha….ik zag het helemaal voor me en heel herkenbaar.
    Tegenwoordig dek ik me zo af en toe al zelf in met de woorden…ik zal wel last hebben van een blond momentje maar…

  9. Alalala, ja zoiets kan de beste gebeuren hé. Alleen mij niet omdat ik geeneens met de wagen kan rijden… elk nadeel heeft zo z’n voordeel hé 😉

  10. Best wel gênant 🙂 Maar het is ons vergeven omdat we vrouwen zijn. Laatst kwam ik bij de keuring ook in een gelijkaardige situatie terecht. Ik moest de motorkap openen en alhoewel ik het ooit al had gedaan, ik kon langst geen kanten meer bedenken waar die hendel zat. De man van de keuring deed het dan maar…met een blik die boekdelen sprak 😉

    • Wedden dat dit mij ook had overkomen? Toen ik moest afrijden voor mijn rijbewijs, heb ik allerlei handelingen in en rond de motorkap moeten verrichten, maar ik ben het weer zo snel mogelijk vergeten. Nutteloze informatie. Ik schakel gewoon een/mijn man in 😉

  11. God ik kreeg het ook meteen Spaans benauwd van je verhaal. En die garage…gewoon volgend keer doen of je neus bloedt. P.S. Was je nog wel op tijd bij de neuroloog?

  12. ik heb ook zo ooit in dien aard iets meegemaakt , ik wist het en was het gewoon vergeten, gewoon heel stom van me, nu komt dit weer te boven :o)

  13. Hahahah geweldig geschreven weer. En ik kan het mij zo voor mij halen omdat ik waarschijnlijk het zelfde zou reageren.

    Fijn dat de auto het toch weer deed, hoop dat je nog op tijd aangekomen bent.

    Liefs Debby
    Ps Je hoeft er geen moord voor te doen hoor;-) Als je mij mailt met gegevens stuur ik het je toe!?

  14. Wat is dat toch met die mannen dat ze altijd zo gaan praten tegen ons vrouwen? Alsof we geen flauw benul hebben hoe een auto in elkaar zit. Nou moet ik toegeven, hihi, dat ik ook blond ben op dit gebied maar dat is toch niet met alle vrouwen zo?

    Kakelblond? Tsss hoe komt hij erop, kwestie van slecht luisteren, ik hoop dat hij beter is in auto’s repareren.

    Leuk verhaal, niet leuk voor jou maar ik heb het met een smile gelezen.

    Fijn weekend Mirjam.

    xxx

  15. Hahaha! Kakelblond, hihi 🙂
    Maar het is goedgekomen toch? Weer wat geleerd, gewoon keihard aan het stuur trekken (maar toch niet op de weg hè? ;-))

  16. whaahhaha jawel hé, adam en eva deden het zeker,
    och mn lieve kakel, wat een getob met auto’s die het niet willen doen,.
    ik heb geluk, de papa van ace weet alles van auto’s:-)
    heerlijk:-)

    xxx

Laat een antwoord achter aan Mirjam Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *