Drukwerk

Ze heeft veel te hoog van de toren geblazen. Tegen iedereen die het wilde horen, heeft ze verteld dat ze bezig is met het schrijven van een roman. Zo eentje waarin mensen thuis in een gemakkelijke stoel en een kop thee bij de hand, de ganse dag willen blijven lezen. Nu vragen vrienden of het boek vordert en wanneer ze het mogen lezen. Ze durft niet. Toen ze eenmaal aan het schrijven sloeg, bleek haar schrijfstijl erbarmelijk slecht te zijn, en karakters uitwerken een nachtmerrie.

Blaadje na blaadje schreef ze vol, maakte er een prop van en gooide die in de richting van de prullenbak. Ze heeft een aardig goede worp ontwikkeld. Een cursus “schrijven” zou heel nuttig zijn, maar daar heeft ze het geld en de tijd niet voor.
Inmiddels heeft ze haar schrijfwensen genuanceerd: het hoeft geen bestseller meer te worden, áls het maar uitgegeven wordt. Ze ziet ze het (l)even niet meer zitten, en besluit vroeg naar bed te gaan.

’s Nachts moet ze menigmaal op een drafje naar het toilet. Te lamlendig om een passend slot voor haar roman te verzinnen, besluit ze haar manuscript in gedachten ritueel te verbranden, en zich voortaan te gaan toeleggen op korte verhalen. Op datzelfde moment wordt ze overspoeld door een ideeenstroom. Golf na golf slaat over haar heen. Het is iets totaal anders dan ze ooit bedacht heeft, maar volgens haar kan het best een vreugdevolle onderneming worden. Er trekt een zucht van verlangen door haar lijf.

Ze verstuurt een handje e-mails , en een uitgever die reageert dat het best iets kan worden, omdat het weer eens wat anders is, maakt ze een afspraak. Uiteindelijk gaan ze met elkaar een zee. Ze krijgt een hand en een brede grijns. De titel van het boek “Lezen op je gemak” klinkt beslist dubbelzinnig, maar het zál gedrukt worden, al is het dan op rollen wc-papier.

55 gedachten over “Drukwerk

  1. Soms heb je zo veel ideeën maar je krijgt ze niet op papier gezet.
    Bij mij gebeurt het soms dat woordjes in bed tot me komen, ik weiger dan om op te staan om ze op te schrijven, probeer ze vast te houden tot ’s morgens vroeg. Soms lukt het , soms zijn die woordjes ook weg …. tja dan heb ik pech en wacht ik wel tot er weer woordjes tot me komen

  2. Hoi Kakeldikakel…

    is er eigenlijk een limiet aan woorden voor een kortverhaal?
    Ik ben op het ogenblik korte verhalen van Rasha Peper aan het lezen: Fantoompoezen.
    Kan ik je aanraden, voor tussen de bedrijven door….

    Heeeee…. heb het goed vandaag!
    liefs van Marlou

  3. Ik ben dol op korte verhalen (en weet ondertussen hoe moeilijk het is een echt verhaal met kop staart en middenstuk op papier te krijgen) en lezen op het toilet..

  4. Dan zijn het wel HEEL kortstondige korte verhalen… Maar ook al kunnen ze de lezer niet bekoren, ze hebben in ieder geval wel een functie gehad 😉

  5. Is dit autobiografisch? Zo ja dan gaat dit helemaal goed komen.
    Eerst schrijven voor jezelf en niet met het oog op het einddoel.
    Beleef plezier, hou het lekker voor jezelf en als een klein geheimpje. En dan ineens is het daar om uitgegeven te laten worden. Daarbij zou ik het ook door meerdere tegen die tijd laten lezen, want zelf zou wel veel te veel kritiek erop hebben.

    Veel schrijf plezier!
    Liefs Debby

    • Meestal ben je voor jezelf veel te streng. Maar als ik een trui gebreid heb, zie ik de foutjes zitten, dus ja, waarom niet bij een verhaal?
      Gewoon doorgaan met oefenen. Ik heb nog stapels verhalen liggen waar ik geen passend eind aan weet te breien. Best frustrerend.

  6. Op een toiletrol, hmmm dat zijn inderdaad lage wehhh… drukkosten.
    Maar het wordt nog goedkoper als je het zelf kan drukken. Ik bedoel, als je toch bezig bent, nietwaar… Maar ja, hoe maak je in vredesnaam zulke kleine lettersjabloontjes. En het vreet tijd natuurlijk. En dan het digitaliseren nog. Nee, dat wordt niks.
    Hoeveel mensen lezen er nog een kort verhaal. En hoeveel mensen lezen daarbij nog iets dat de moeite waard is. We leven eigenlijk in een armoedige tijd wat dat betreft.

    Misschien moeten we eens aan groepsdrukken doen… whahahahahahaha.

  7. Dat zal met jouw verhalen nooit gebeuren. Als die gebundeld zijn ze waard om op een gezellige plaats te zitten lezen. En dan nog ik zie niemand met zijn laptop naar de plee gaan. ha ha 😉

    inspiratie heb ik genoeg, maar krijg het niet op papier. Altijd die telegramstijl, daar raak ik maar niet van af.—En dat leest niet leuk,
    Ooit een kort verhaal aan een kenner laten lezen.. Zijn commentaar was ; “Goed idee , zou een mooi verhaal zijn. MAAR wat een belabberde schrijfstijl” …. En ziedaar ! dat was mijn eerste en laatste schrijfsel dat onder iemands ogen kwam. Zeer lang geleden was dat !

    • Laat een ander je plezier nou niet vergallen, Tilde Gewoon blijven proberen! Zonde dat je gestopt bent.
      Ik ken trouwens iemand die een boek geschreven heeft met alleen maar heel korte zinnen…
      Geen idee wie de auteur is.

  8. Hai kakeltje…

    ja… dat is een goed idee…
    Hoewel… ik zit nooit zo lang op de plee…

    Maar… het hoeft dan ook niet daar gelezen te worden, toch?
    Het is van hogere waarde als je iets heel houdt.
    Ik heb dan ook de bescheurkalenders van Koot en Bie nooit afgescheurd, maar heel gehouden…

    Dat zou ik met jouw werk ook doen!

    Liefs, Marlou

    .

  9. Haha ik meen me te herinneren dat jij je beste ideeen op de plee krijgt! 😉
    Dus dit verhaal heeft een dubbele moraal, lijkt me zo.
    Ik denk dat jouw verhalen te goed zijn om op toiletpapier ‘gedrukt’ te worden!
    Misschien een bundeling van al je leuke verhalen in een boek!

    • Ik mijn beste ideeen op de plee? Kan ik me niet voorstellen. Meestal ren ik naar de wc en ben ik verdwenen voor ik er erg in heb.
      Maar als jij het zegt 😉

  10. wauw:-)) wat een geweldig idee,
    ik ben geen lezer van lange verhalen maar een paiertje zou ik wel klaarkrijgen 🙂
    hoewel ik altijd errrrrrg snel van bil ben op de plee,
    🙂

    die moeite wil ik me wel geven:-)

    kakeltje,
    je bent een ster:-)
    xxx

  11. Schrijven valt nog niet mee, maar daarna. Het schijnt steeds moeilijker te worden voor auteurs om hun boeken te verkopen, en het schijnt dat alleen de topnamen nog een leuk inkomen kunnen vergaren.
    De keus om het op wc papier te laten drukken is best een slimme.

  12. Ik ken het van mensen dat ze lezen op de wc. Ikzelf kan me er niets bij voorstellen. Het is komen, zitten en weer wegwezen. Lezen doe ik wel ergens anders.

    Maar zo’n idee als in je verhaal ja dat lijkt me toch wel wat.

    • Ik jou een leuke dinsdag ;-0 De maandag is namelijk al om…
      Eigenlijk nooit geprobeerd of je op een wc-rol kunt schrijven. Je brengt me nog op een idee 😀

      • hahaha, ik probeer het ook, maar ik zal dan waarschijnlijk zeker 4-lagig moeten nemen?

  13. Een wc-rollenboek dus ahw, voor eenmalig gebruik 🙂
    Ik denk dat talent wel een noodzaak is, als je te graag wilt lukt het misschien juist niet?

    • Daar loop ik ook tegenaan: als ik echt mijn best doe op een verhaal wordt het drie keer niks. Bij verhalen ben ik dus afhankelijk van invallen…

  14. ‘Hee, dit gaat over mij!’ dacht ik! Want ja: die roman wil ik nog steeds schrijven en dat hij vertaald wordt in 80 talen staat voor mij ook als een paal boven water. Nu alleen nog de personages, het onderwerp en een ijzersterk plot en ik ben klaar 😀 Hoe is het met het konijn?

    Ik heb trouwens wel eens wc-papier gezien met spreuken e.d.erop gedrukt – vond het erg leuk.

    • Echt waar? Dus zo origineel ben ik dus niet ;-(
      Ja, zo’n roman wil ik ook wel schrijven. Of nee, maak er maar een thriller van. Eentje in de trend van eh…Dan Brown. Ik ben gelukkig niet veeleisend 😉

  15. Volgens mij is het met schrijven zoals met schilderen of tekenen.Je hebt het in je of je hebt het niet.
    Dit verhaal bewijst wel dat je grote kans maakt dat het je lukt.

    Groetjes, Ria

  16. Een boek schrijven zou niets voor mij zijn. Kom hier bij bloggers heel vaak getalenteerde schrijvers tegen, vind dat echt knap die verhalen die ze bedenken en schrijven. Jij ook Mirjam, ik geniet daar echt van hoe je van een gewoon iets zo’n mooi beeldend verhaal kan maken.

  17. Mooi en gedeeltelijk ook een erg herkenbaar verhaal. Het is ook zeker mijn droom om ooit een boek te schrijven, maar heb mijn eisen inmiddels al wat naar beneden bijgesteld. Met veel korte verhalen te schrijven probeer ik ervaring op te doen.
    En daarmee kom je inderdaad al een heel end!

  18. Tja schrijven is nog niet zo makkelijk… Maar daar wil ik het vandaag eigenlijk niet over hebben dame Kakel. Als ik vannacht wakker word omdat er een klein boefje onder mijn bed ligt… Die mij wakker moet laten schrikken. Dan maak je het wel even te bont…. Ik weer waar jouw site is, dus ik kom je opzoeken dan 😉

    Love As Always
    Di Mario

  19. Lijkt me gewéldig! Ik had toen de kinderen nog thuis woonden een “pleeboek”, onwijs leuk met grappen en grollen omtrnet tpoiletgebruik maar óók ruimte voor iedere “bezoeker” om er z’n hoge nood te verwoorden.
    Toch eens zoeken of het nog ergens op zolder tussen de rommel ligt want ik kan me herinneren dat het héél amusant was dat erin geschreven was.Goed bezig deze schrijfster;-)

Laat een antwoord achter aan tilde Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *