De gewone man

Stapt van der Schans nou naar binnen? Ja hoor, verrek, het is ‘m! De nare zelfingenomen kwast die haar ouders tot wanhoop heeft gedreven. Jarenlang stonden ze hun schamele inkomsten af, om hun lening af te betalen, en telkens verhoogde hij de rente. Haar ouders konden slechts berusten in hun droeve lot. Haar vader zou zich omdraaien in zijn graf als zij deze klojo fatsoenlijk van dienst zou zijn.

De winkel in anti-inbraak apparatuur die Lize met haar man runt, loopt uitstekend. Niet alleen het beste van het beste, maar ook betaalbare mogelijkheden voor de gewone man. “Je moet altijd open blijven staan voor de gewone man,” was haar vaders stokpaardje. Dit is een kans die ze niet mag laten glippen, maar hoe bedenkt ze zo snel een waterdicht plan? Terwijl ze met haar vingers op de balie trommelt, speelt ze ondertussen voor luistervink. Van der Schans wil een  degelijk beveiligingssysteem rondom zijn woning…Die woning kent ze, wie niet in deze omgeving? Geheel vrijstaand, rietgedekt, diverse schuren…

In Lizes hoofd beginnen radertjes te draaien. Hoe zou de gewone man het willen? Op hetzelfde moment dat ze zich de vraag stelt, weet ze het antwoord. Zo simpel! Onmiddellijk loopt ze naar achteren en belt haar broer die aan een half woord genoeg heeft. Hij schat het aantal kubs in en berekent de kosten. Met veel plezier zal hij dit klusje persoonlijk op zich nemen. ‘Spreek voor vrijdagmiddag laat af,’ adviseert hij, ‘dan heeft hij er het hele weekend plezier van.’ Ze gniffelen.

Met een smoes stuurt Lize haar medewerker naar achteren en helpt zelf Van der Schans verder. ‘Wat ik zojuist al zei…ik wil dus het meest simpele systeem, geen gedoe met alarm op ramen en deuren; mijn vrouw vindt dat te ingewikkeld. Gewoon een waarschuwing die indringers op anderhalve meter afstand van mijn eigendommen houdt.’  Lize beheerst zich om niet vals te lachen: zijn wensen passen precies binnen haar briljante plan. Ze stelt een simpele overeenkomst op.
‘Hoe gaat het met betalen?’vraagt de klant.
‘De ene helft vooruit, de andere helft na levering.’ Die tweede helft zal ze nooit krijgen, maar dat hoeft niet, want de aanbetaling dekt de gehele lading. Inwendig gloeit ze van triomf.
‘Vrijdag aan het eind van de middag,’ stelt ze voor?
Ze hebben een deal.

Vrijdag vier uur.
Een truck arriveert bij Van der Schans’ huis. Brutaal draait de bestuurder het erf op, rijdt  een rondje om de luxe woning en verdeelt de inhoud met een donderend geraas rond het huis.  Hortensia’s, buxussen en rozen die binnen de anderhalve metergrens staan, worden door de zware wielen resoluut verpletterd en onder de lading bedolven. Voordat de bewoners er erg in hebben, is de klus geklaard. En hoe! Rond het huis ligt een dikke laag grind. Het beste alarm aller tijden.
Voor de gewone man.

49 gedachten over “De gewone man

  1. Goedemorgen kakeltje,

    vanuit Haarlem een groetje…
    Wij hadden vroeger ook grint.
    En waar bleef dat toch?
    Na een paar jaar moest er weer een nieuwe laag op.
    De oude was gewoon verdwenen.
    Misschien ingelopen?

    Ik herinner me nog hoe het voelde, als er nieuw grint lag!

    Dagdag… heb het goed vandaag…
    x, Marlou

    .

  2. Whahaha het werkt inderdaad wel, heb ook grind naast mijn huis en je hoort inderdaad als er iemand loopt. Maar of ze dat bedoelden………..

  3. Hai Kakeltje,

    sja… John zegt: wraak is nooit goed.
    Dat kan waar zijn, maar toch…
    ergens in de verte
    is het tóch lekker!!

    dagdag!
    Liefs van Marlou

    .

    • Ik kan me niet voorstellen dat jij me ergens mee in het harnas kán jagen, Rietepietz 😉
      Het is mij ook een raadsel waarom in verhalen altijd het slechtste in me naar bovenkomt…

  4. Wraak kan zoet zijn en veel mensen verdien dat ook. Maar de vraag is ‘ hoe ver je mag gaan’ om later geen schuldgevoelens te krijgen.
    In bovenstaand verhaal was het goed gevonden. Die man zal er geen hartaanval van krijgen als hij op die knarsende steentjes moet lopen.
    Hoogstens wat kiezeltjes uit zijn schoenen vissen.

    • Ik hoop dat de man maar veel kiezelsteentjes uit zijn schoenen mag vissen.
      Net goed! Ik ben het met je eens: een bescheiden wraakactie.
      Liefs xxx

  5. Haha ik dacht ook eerst aan mest 😉
    Wat zouden de ouders ervan genoten hebben.
    Hij is weer leuk Mirjam!
    Ik zou met jou niet graag ruzie hebben haha.
    Groetjes
    Petr@

  6. whahahaha hare majesteit kakel ga ik je noemen want je schrijft zó koninklijk mooi hé,
    dat zal ‘m leren die kwast…
    hihi, maar eerlijk is eerlijk, grind is wel een waakhond waar de boeven niet graag mee te maken hebben,
    hoe simpel kan het leven zijn hé:-)

    “geweldig”
    een lieve groet een dikke knuffel maakt mijn hele dag weer goed:-)
    xxx

  7. ha die Kakel!

    lang niet “gesproken”… ik was wat in mineur en mijn linkerarm vertoonde rsi-verschijnselen.
    maar ik voel me weer goed, de arm gaat beter, dus ik ben er weer!

    En net op tijd voor een heerlijk “Kakel_verhaal”…
    Allemachtig… schitterend.
    Inderdaad… het beste alarm is een dikke laag grint.
    En van mij krijgt Van de Schans nog een schot hagel in z’n achterste: rente!!

    groetjes van Marlou

    .

  8. Verrassend einde. Ik zat vol spanning te lezen en begon zelf al te denken wat het zou zijn. Eerlijk gezegd had ik niet aan grind gedacht. Geweldig verhaal!

  9. Maar deze nare zelfingenomen kwast zal haar wel aansprakelijk stellen zodat alles weer opgeruimd moet worden. Maar de smaak van wraak is zeer zoet. Vind ze altijd prachtig je wraakverhalen.

    • Ik denk dat hij zich wel bedenkt. Ze heeft hem precies gegeven waar hij om vroeg 😉
      En voor zo’n bedrag kun je geen higt-tech anti-inbraakalarm verwachten!

  10. Vroeger hadden ze bij ons thuis ook grind onder de ramen,dan een randje schuin in de grond gewerkte bakstenen of zo, daarachter de tuin enz.. Leuke herinnering.

    groetjes, Ria

  11. Hahahahaha. Ze had ook nog een stuk of tien ganzen kunnen dumpen in zijn tuin. Ehhhh, dan gaat hij er zelf ook niet meer zitten, maar dat is een klein detail.

    Love As alwyas
    Di Mario

Laat een antwoord achter aan די מריו Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *