Ik houd van je

Sinds de kleuterschool was ze mijn moeders beste vriendin, en ik wist niet beter dan dat ze mijn biologische tante was. Ze was een stevig dame, die levenslang aan de slanke lijn deed; had een royale boezem; een bril met jampotglazen en altijd knollen in haar kousen. Zette ze koffie dan vergat ze water in het apparaat te doen, en melk kookte bij haar eeuwig over. Overal waar zij kwam, ontstond vanzelf een lichte chaos.
‘Van jou komt weinig terecht,’ beloofde haar godsdienstleraar op de lagere school, ‘want jij bent een rotte appel.’
Die belediging droeg ze met trots.

Haar levenswerk was het vullen en leegeten van een vriezer die de helft van haar keuken in beslag nam. Ze was de grootste afneemster van ’t IJsboerke; de beste klant van de bakker en het “trouwste” lid van de Weight Watchers. Ze rookte als een open haard, en scheurde rond in een rood koekblik, waarin ze rustig midden op de trambaan stil bleef staan.
‘Ik doe een goede daad,’ zei ze dan, ‘mensen halen door mij de tram nog.’
Mijn moeder probeerde ze dronken te voeren door een longdrinkglas voor meer dan de helft met rum te vullen, en er een flutbeetje cola in te doen…
Liepen we samen over de markt dan stootte ze me aan en zei ze: ‘Mir, moet jij eens opletten hoeveel mannen er Piet heten,’en dan riep ze uit volle borst:’Pie-hieiet!’ Hoe meer mannen er omkeken, hoe harder zij het uitgilde. Jammer voor haar dat de Tena Lady’s nog niet waren uitgevonden.

Haar leven was verre van gemakkelijk, maar ze bleef vrolijk. Zelfs toen ze kanker kreeg, was haar humor niet te vernielen. Toen ik huilde omdat haar haar bij bosjes uitviel, troostte zij mij door te zeggen: ‘Geeft niks griet, die groeien wel weer aan, en tot die tijd neem ik gewoon een pruik. Ik dacht zelf aan een hanenkam. Denk je dat die me staat?’

Haar kille en egoïstische man, vond dat ook doodzieke vrouwen hun taak in de huishouding niet mochten verkwanselen en hun man, kostte wat kost, moesten blijven behagen. Zelfs toen ze op het laatst niets meer kon, vond hij het teveel moeite een kopje thee voor haar te zetten. Wat moet ze eenzaam zijn geweest…

Tijd heelt veel wonden, zeggen ze. Dat ze zoveel jaar na haar overlijden, nog steeds gemist wordt, wil zeggen dat ze een bijzonder mens is geweest.
Ze mocht dan vol grappen en grollen zitten, ze stond als eerste op de stoep als iemand hulp nodig had.
Ik vond haar net een grote bloemkool: ze had voor iedereen een stronkje.
Vele keren heb ik aan haar graf gestaan. De laatste keer was vlak voordat haar man erin bijgezet zou worden. “Op bezoek gaan” vond ik daarna teveel eer voor hem.

Al vierentwintig jaar heb ik spijt. Spijt als haar op mijn hoofd dat ik nooit vier simpele woorden tegen haar gezegd heb. Waarom heb ik wel met haar gelachen, gehuild, gezongen en gegeten, maar heb ik nooit gezegd hoeveel ik voor haar voelde?
Daarom: doe het zolang het (nog) kan:
Schrijf het. Fluister het. Zeg het. Schreeuw het!

53 gedachten over “Ik houd van je

  1. wat een mooi en lief logje, Mirjam.
    Ontroerend ook.
    Het moet echt een bijzonder mens geweest zijn, en optimisme was duidelijk aan haar besteed!

  2. een warme tekst Mirjam..

    hoe komt het eigenlijk dat we “Ik hou van jou” zo moeilijk over de lippen krijgen; vraag ik me af..

    prettige dag gewenst

  3. jij kan zo goed schrijven
    het raakt me steeds weer…
    deze vrouw moet fantastisch geweest zijn,
    je schrijft erover alsof het gisteren was

  4. Lieve vader

    een kwart eeuw na zijn dood kus ik zijn foto nog elke dag
    hij staat veilig achter geslepen glas
    ik wou dat het op zijn wangen was
    waarom zei ik haast nooit dat ik hem zo enorm graag zag

    Je raakte een heel gevoelige snaar, Mirjam!
    Lenjef

    • Ik heb er een heel verhaal voor nodig, en jij vat het samen in twee zinnen:
      “Hij staat veilig achter geslepen glas,
      Ik wou dat het op zijn wangen was.”
      Een juweeltje van een reactie.
      Ik begrijp dat het schrijnt. Toch denk ik dat je vader wist hoeveel je om hem gaf…
      Liefs Kakel

  5. Ik zeg die woorden ook veel te weinig, hoog tijd om daar iets aan te gaan doen nu het nog kan.

    P.s. Waarom zijn de mannen in jouw blogjes (in jouw leven) allemaal h*ft*rs. Je ex, zijn vriend, die leraar, de man van Tante en volgens mij nog een paar meer.

    En om gelijk de woorden maar te gebruiken, ik hou van jou(w blogjes).

    • Dankje, Adam 🙂 Want ontzettend lief van je <3 Jou(w blogjes) mag ik ook heel graag.
      Er waren meer hufters dan me lief waren. Over de ergsten kan ik niet eens praten. Laat staan schrijven...
      Gelukkig zijn ze nu verleden tijd en heb ik een kanjer van een man. En een fijne vader en broer. Tel uit je winst!
      Liefs Kakel

  6. Ik weet zéker dat ze dat wel geweten heeft, meestal straalt je dat uit in de manier waarop je met mensen omgaat. Soms worden die woorden wél gezegd maar slechts om iets te bereiken. Stop met spijt hebben, dát moet alleen Godsdienstleraar hebben, sterker nog, die zou zich dood moeten schamen om dat ik zijn functie te zeggen!

    • Misselijke vent, die godsdienstleraar. Heeft niets met liefde voor de medemens te maken.
      Hij zei tegen mijn tante: “Jij bent de rotte appel uit de mand. En die ene rotte steekt altijd de rest aan. Wegwezen!”
      Ach, die kwast is vast allang dood. Maar daarom hoeven we nog niet goed over hem te praten 😉

  7. Beter laat dan nooit is hier meer dan ooit van toepassing. Wat een warm pleidooi voor een heerlijk mens. Er zouden meer van dit soort mensen moeten zijn – de wereld zou er van opknappen.

  8. Wat een mooi en ontroerend verhaal Ze heeft het echt wel gevoeld en geweten hoeveel je van haar hield,daar twijfel ik niet aan .
    Liefs Elisabeth

    • Ik weet ook zeker dat zij wist dat ik van haar hield. Ze heeft altijd tegen me gezegd dat ik eigenlijk ook een dochter van haar had moeten zijn 🙂

  9. Ha, lieve kakel!

    wat een ontzettend lief en fijn eerbetoon aan Tante.
    Je kunt het alsnog zeggen tegen haar, hoor! Want ze hoort je heus wel.

    Ik zeg het nog elke dag tegen mijn overleden zus.

    Zet maar een fotoote van Tante met een kaarsje erbij.
    En dan doe je het kaarsje aan en zeg je: “Dag lieverd, ik hou van jou…”

    We hebben elkaar nog nooit ontmoet, maar ik denk, dat ik wel van je zou kunnen houden.
    Ik vind je een grote schat!

    Dagdag…
    Dikke pakkerd van Marlou

    .

    • MarLouLou, ik knap altijd zo op van jouw reacties 🙂 Altijd de juiste woorden op het juiste moment…
      Voor ik ’s avonds ga slapen zeg ik haar altijd even gedag. Net als mijn oma. Een prettige gewoonte, en ik verbeeld me altijd dat ze het voelen.
      Jouw manier vind ik een heel mooie. Ik denk dat ik ‘m ga overnemen.
      Wij liggen elkaar wel, dat geloof ik ook!
      Liefs en een knuffel
      Kakel

  10. Het is en blijft voor sommige mensen erg moeilijk om te praten over emoties – goed of slecht. Jammer, want als je openstaat krijg je zoveel terug.

    • 25 jaar geleden was het ook niet gebruikelijk om dergelijk woorden tegen elkaar te zeggen.
      Tegenwoordig is dat een stuk makkelijker. Mijn dochter zegt het zeker 5x per dag tegen me. Of via een WhatsApp 🙂

  11. Hoe kan je nou tegen een kind zeggen dat het een rotte appel is? Ik verbaas me er telkens over als ik zoiets hoor of lees. Van de week ook zoiets vreselijks op het nieuws..
    Maar goed, het is nooit te laat om te zeggen hoeveel je van iemand houdt. Zelfs als die persoon er niet is of niet meer is kun je ie woorden uitspreken 🙂

    • Die kerel was geen gewone godsdienstleraar maar een heel dómme godsdienstleraar. Gelukkig was mijn tante een mens dat dergelijke dingen niet oppotte. Ze stak er eerder de draak mee. Tegen mijn favoriete mensen zeg ik het elke dag <3
      LIefs Kakel

  12. Wat een bijzonder verhaal. Zeggen dat je van iemand houdt is soms zo vanzelfsprekend dat je er nooit over nadenkend het hardop te zeggen.

    • Vroeger was het niet gebruikelijk dergelijke woorden te zeggen. Tegenwoordig “mag” het wat meer.
      Maar ik weet zeker dat mijn tante wist dat ik om haar gaf.
      Liefs! Kakel

  13. Je doet me aan mijn broer denken hoe vaak heb ik achteraf niet gedacht van waarom heb ik toen je nog was niet gezegd hoeveel ik om je geef nu zou ik het willen uitschreeuwen en kan het niet meer.
    Naar het kerkhof ga ik niet maar zijn foto hier op de kast daar sta ik vaak naar te kijkrn en heel stilletjes te fluisteren

    • Ik weet zeker dat mijn tante gevoeld heeft dat ik veel om haar gaf. Ik heb de woorden alleen niet “hard” gemaakt.
      Mensen die samen opgroeien en hun jeugd met elkaar delen, hebben een band voor het leven. Een band waar niemand tussen kan komen. Omdat je kinderjaren nooit meer met iemand anders gedeeld kunnen worden. Jij was voor je broer waarschijnlijk net zo bijzonder als hij voor jou! Alleen vonden jullie het zo “gewoon” dat jullie samen waren dat je er niet bij stil stond. Zeker als kind doe je dat niet. Voel je niet schuldig, Micheline…
      En doe wat Marlou doet: ze zegt elke dag tegen haar overleden zus: “Dag lieverd, ik hou van je…” En brandt dan een kaasje naast haar foto.
      Je hebt niets te verliezen als je het doet <3
      Liefs Kakel

  14. Goh lieve Kakel, jij wist als geen ander mijn hart met dit schitterend verhaal te raken! Ik heb er gen woorden voor, hoe je het allemaal zo mooi kan beschrijven… wat een gave heb jij!

  15. Zalig mens ondanks het feit dat haar leven ook niet over rozen liep. We zeggen het niet omdat we er van uitgaan dat mensen wel weten wat we voor hen voelen maar je hebt gelijk. Het mag /moet eens gezegd worden ook…liefst voor het te laat is.

    • Sommige mensen kunnen ook niet zo goed bij hun gevoel. Maar dan zouden wij het voorbeeld kunnen geven…
      Groetjes Kakel
      PS: wat ben jij stil! Alles goed??

  16. Héél belangrijk om het wel te doen. Ik was er nooit zo goed in. Maar nu kan ik het aardig… Moet ik zeggen. Er is nog een lange weg te gaan, maar er zit verbetering in het geheel.

    En ik denk dat ze het heus wel wist van jou. En dat ze snapte en begreep dat je niet zo uiterig was 😉

    • Dat ik niet zo uiterig ben, wat een mooie zin 😉
      Mijn tante wist het. Ze heeft zelf tegen mij gezegd dat ze vond dat ik eigenlijk haar derde dochter moest zijn…
      Liefs Kakel

  17. Een mooi verhaal, ik zie haar zo voor me, ook al heet ik geen Piet.
    Een lach en een traan, soms zijn een paar woorden genoeg om een leven te veranderen.
    Maar je aanwezigheid en graag bij haar zijn zal ze echt wel hebben herkent dan je van haar houdt. Hans

  18. Wat een heerlijk mens!
    Wat heerlijk dat je haar in je leven had en ik weet zeker dat ze wist dat je van haar hield.
    Waarom vinden we dat toch zo moeilijk om te zeggen?
    Wij zeggen thuis meestal I love you, net of dat makkelijker is, gek he?

    Liefs Petr@

  19. Af en toe Kakel. Lijk ik net een emotioneel wrak. Als ik van je hou, dan wil ik dat je het weet. En het nadeel van mij. Er zijn zoveel soorten van houden van. Dat ik maar niet op hou op een dag. Dat ik nog niet opgesloten ben, dan wordt er niemand meer opgesloten. Ik kwam afgelopen vrijdag mensen tegen die ik al 30 jaar niet had gezien. Aan het einde van de avond wist ik het zeker. Al die dertig jaar heb ik van ze gehouden.

    Love As always
    Di Mario

  20. Kakel jij bent een té gek mens, maar tot tranen toe bewogen zeg ik nu tegen jou dat ik van jou hou en hoop bij jou nog vele jaren trouw te kunnen lezen.

    Liefs, Ria

  21. Je hebt het misschien niet gezegd, maar ze heeft het wel geweten. Je huilt niet om iemands haar, als je niet om die persoon geeft. Ik houd van jou zit in veel meer dan woorden.

    Knuffel!

  22. ze heft het vast gevoeld: Zij houd van mij.
    Is het ook niet zo dat je gewaardeerd wordt na je dood? Wat kan het leven er mooier uitzien als we iets durven zeggen,toch?
    Love, Wilma

  23. Ja dat snap ik Mirjam. Maar ook zonder woorden zal ze dat wel begrepen hebben.
    Ik doe het tegenwoordig wel ook bij mijn moeder en zij ook. Heeft ze nooit zo gedaan hoor, ze was niet zo sentimenteel. Een mooie hommage aan je “tante” .

  24. Ja hé, de simpelste 4 woorden, krijgen we zó moeilijk uit ons nekje,
    maaaaaaaar misschien ook wel omdat we door schade en schande wantrouwen zijn geworden, zuinig tegen wie we ze zeggen, want je zou wel weer eens hard en vakkundig op je hart getrapt kunnen worden…..

    Kakeltje, jij een van mijn vriendinnekes waar in van hou,
    en zo heb ik er nog een paar die ik kan tellen op een hand.

    menslief, ik hou van je,
    en ik hoop dat ik nog 100 jaar mag lezen bij je, en genieten, en die tante…
    wel, die is elke dag bij je, zolang je aan haar denkt, is ze niet vergeten,

    en nú…. ga ik me een heerlijk glas wijn in schenken, en proost op jou en het lieve mens.

    xxx

  25. Het zeggen is inderdaad iets dat wij in het algemeen te weinig doen maar ik wert wel dat zij het wel wist van jou.

    En …. Wij zeggen het wel… Ik hou van jou xxx

Laat een antwoord achter aan Rietepietz Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *