Hannibal

Altijd als ik op de fiets zit, gebeurt er wat. Zo ook vandaag.
Onderweg kijk ik graag naar koeien. Rond Oudewater staat een kudde met kalfjes. Vandaag staat er ook een tractor in de wei. De boer heeft het gras op het weiland naast de koeien geschud en is onderweg naar de uitgang. Hij moet een stuk schrikdraad losmaken om in de wei van de koeien te komen. Een klusje van niets, maar er is een probleem: een stier met het formaat van een olifant staat naast het stukje draad en is niet van plan opzij te gaan. De boer zwaait met zijn armen en roept allerlei verwensingen, maar zonder resultaat.
Ergo: de stier neemt een dreigende houding aan en schraapt met zijn poot over de grond.

Na vijf minuten heb ik het gezien en wil ik opstappen, maar ik krijg medelijden met de boer.
Ik loop over de weg naar het gezichtsveld van de stier, trek mijn bontgekleurde fietsshirt uit en begin er mee te zwaaien. Mijn actie trekt toeschouwers. Ellendig is dat.
Onder hen staan drie stoere mannen op mountainbikes. Ze dragen helmen, wappershirts en witte kniekousen. Ze vermaken zich dik en verroeren geen vin.
Ik voel me een blote idioot, maar nu ik toch voor joker sta, wil ik volslagen in mijn plan. Die stier zal me in zijn vizier krijgen en ik zal laten zien dat ik meer ballen heb dan die drie stoere binken bij elkaar!

De stier zwaait met zijn kop en kijkt in mijn richting. Langzaam loopt hij op me af.
Oh shit. Eerlijk gezegd heb ik het niet zo op stieren. Zo’n groot beest en maar zo’n klein stukje draad tussen ons in. Zal ik me achter de mountainbikers verstoppen? Dan maar geen lefmeid.
Maar het is te laat. De stier zet er de sokken in.

Ter plekke blijf ik bijna dood. In mijn ooghoek zie ik de verrichtingen van de boer: uitstappen, draad losmaken, instappen, doorrijden, uitstappen, draadje vastmaken en weer instappen.
Ik heb het gevoel alsof de tijd stil staat. Bewegingloos sta ik langs de kant. Ik wil weg, maar mijn voeten luisteren niet.
Steeds dichterbij komt de stier.
Ik zie zijn kolossale lijf, zijn massieve kop, machtige horens en zijn neusvleugels die snel bewegen. Ik kan hem zelfs ruiken. Hij ziet er geïrriteerd uit. En door wie zou dat komen?
Dat draadje knapt straks en dan loopt-ie zo over me heen.
Achter me staan de drie binken zich te verkneukelen. Stelletje langharig tuig!

Ineens is de tractor er en is alles voorbij. Als bij toverslag laat de stier alle belangstelling varen, en kuiert bij me vandaan naar zijn harem toe. Tien meter verderop gaat- ie met zijn kont in mijn richting staan schijten. Zelfs van deze afstand kan ik de vlaaien horen vallen.
Alle toeschouwers stappen weer op de fiets.
Ik weet niet hoe snel ik mijn shirt weer moet aantrekken. Door de haast trek ik ‘m achterstevoren aan; echt iets voor mij.
De boer rijdt de weg op en wenkt me. Is dat wel verstandig?

Hij schatert luid: ‘Hahaha, je bent voor mij nog banger dan voor de stier!’
Ik geneer me. Snel over iets anders gaan praten.
‘Moet u eh…morgen weer het gras schudden?’
‘Ja, en overmorgen moet de baalwagen erdoor.’
Mooi. Weet ik waar ik de komende twee dagen waar ik niet naar toe moet fietsen!

Je hebt het vast al gezien: de foto is van Dien! Senk joe dier.

55 gedachten over “Hannibal

  1. Wauw, held. Misschien geen verstandige actie, maar toch, heldhaftig. 🙂
    En een prachtige foto van Dien.
    Ik kan me die keer nog levendig herinneren dat we ergens in de buurt van Naarden Vesting een groene route fietsten. Over de dijk met de schapen was leuk maar ineens moesten we langs een paar liggende koeien. Alleen, die ene had wel een erg grote kop en dikke nek. Op het moment dat we er voorbij gingen stond ie op en werd mijn vermoeden bevestigt. Het was een stier. Wat was ik blij dat ie niet achter ons aan ging. We moesten er vrij dicht langs en er zat geen draadje, niets tussen ons in.

  2. Hahahahaha, wat een verhaal, dat had ik willen zien. Nee echt ik had je niet uitgelachen. Hooguit toe gelachen…. echt.

    Love As always
    Di Mario

  3. Schitterend verhaal! Vooral het einde ervan is hilarisch, ook al was je gegeneerd en zal je er de komende dagen niet snel langs fietsen hihi. Nu ja, er zijn nog wel andere wegen waarop je van deze heerlijke lentezon jan genieten hé? Fijne dag nog Kakeltje!

  4. Je bent een héld…. en die boer is een onbehouwen vent dat hij je niet eens bedankte…. groot gelijk dat je hem in het vervolg z’n eigen boontjes laat doppen.

  5. de meeste lef en pit zit bij vrouwen,maar dat wisten we al natuurlijk.Maar jhe bent de ballen van deboer vergeten, die durfde ook niet toch?
    Groet, Wilma

  6. Een van die fietsers met witte kniekousen zou zomaar mijn neef kunnen zijn. Ik zal het hem eens vragen zondag.
    Ja, mensen kunnen nu eenmaal gevaarlijker zijn dan zo’n stier. Oppassen dus 😛
    De foto herkende ik gelijk.

  7. ha die Kakel!

    Wat een topfoto van ons vriendinneke…
    En wat een topverhaal van jou!
    Je hebt een soort van film geschreven: ik stond erbij en keek ernaar….

    Stoere bink!
    Dat dier ook: gaaf en stoer!

    Ik ben misschien wel gaaf, maar zeker niet stoer!
    Ik zou een eindje om gaan…
    Schijtebibber die ik ben…

    De zon schijnt!
    We gaan er op uit.
    Doewie!!
    X, Marlou

    .

    • Ik was een beetje dom, Marlou…
      Mensen in de oertijd renden hard weg voor gevaarlijke beesten en ik was als verlamd.
      Het is niet te hopen dat ik de wolf tegenkom 😉 Al hoewel ik het stiekem wel zou willen…
      Endjooi jor dee sunsjaain!

  8. Wat weer een heerlijk verhaal. Fascinerend hé, zo’n vetnek van een stier. Ik weet precies wat je bedoelt met de angst voor zo’n ongeleid projectiel wanneer hij staat te loeren en met zijn poot te schrapen. Wij zijn eens met rugzak en tent door de Spaanse sierra morena gelopen (Andalusië, stierenland bij uitstek) en gingen daar dikwijls de hekken over en dan dwars door de finca’s, waar koeien, kalveren en stieren vrij rondliepen. Zo lang je niet te dicht bij de kalveren kwam, waren de stieren zo mak als een lammetje, maar we waren altijd opgelucht wanneer we weer wat afstand hadden genomen. Soms stuitten we op ommuurd terrein waar alleen maar een heleboel van die zwarte (vecht?)stieren liepen en we waagden het maar liever niet om over die muren te klimmen. Dan maar liever een paar kilometer omlopen.

    • Een boer uit ons dorp is door een eigen stier op de horens genomen.
      Het dier nam een aanloop, sprong over een sloot heen en het was gebeurd.
      De boer is met een gebroken heup in het ziekenhuis beland.
      De stier is dezelfde week nog verkocht aan de slager…
      Toch maar goed dat jullie omgelopen hebben.

  9. Ik moest even kijken of deze uit de oude doos kwam.. want om nu zonder t-shirt op de fiets te zitten is erg koud.. Een pracht verhaal… 🙂

  10. Woehahaha Kakel! Je bent toch ook zo’n sociaal dier dat je die -toch wel stugge boer naar mijn mening- gaat helpen 😉
    En geholpen heeft het, daar gaat het om. Stoerder dan alle toeschouwers bij elkaar, dát ben je 🙂

  11. whaaaaa, Kakel, je weet zeker wel , wat er door mij heen ging afgelopen zaterdag:-)
    geweldig wat een mastodonten zijn het hé, en ze zijn niet eens bang ook nog niet
    geweldig,
    je bent een wijf met ballen 🙂
    ehhhhh
    dat klinkt wel erg lullig niet 🙂
    maar goed, je weet wat ik bedoel:-)

    “top” boer gered, je bent een held 🙂

    slaap lekker van zwarte krulletjes met hoorntjes.

    xxx

  12. Ja de foto kwam mij al bekend voor!
    Wat een lef Mirjam, echt heel stoer, dat doe ik je niet na!
    Maar kon er wel een bedankje af van de boer of had hij alleen maar lol om je actie?

    • Ik denk dat-ie stiekem wel blij was.
      Hij vertelde dat de stier al een keer uit beschermingsdrang een tractorband had vernield.
      Toen ik vroeg waarom hij de stier niet verkocht, zei hij dat de stier zo goed zijn werk deed (met een knipoog naar de kalfjes.)
      Ik vond het echt dóódeng en heb geen idee hoe het af was gelopen zonder tussenkomst van de tractor.

      • Aha! Jij denkt dat ik het uit mijn duim heb gezogen 😎
        Roos heeft altijd dromen…zo krijg ik ze niet verzonnen. Zelfs ’s nachts leidt ze een gelukkig leven 😉
        Ik kom even bij je buurten om te kijken of je nieuws over je patient hebt. Tot zo xxx

      • Nee dat dacht ik helemaal niet…. Dat denk ik nooit bij jouw verhalen ….

        Juist daarom had ik zo’n voorgevoel dat het er aan zat te komen

        Wat fijn dat mijn voorgevoel het eens mis heeft :-))

      • Nouhou

        Ik kan het jou niet uitleggen….zeker hier online niet…. maar dit is niet de eerste keer dat ik me vergis hoor… de afgelopen dagen zaten vol met vergissingen van mijn kant ;-((

        -x-♥

Laat een antwoord achter aan Marlou Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *