Donkere dagen

De lichtjes in de kerstboom branden en Roos heeft overal in huis kaarsjes aangedaan. Ik zie er geen flikker van. In mijn hoofd is het aardedonker. Verdriet raast als een inktzwarte wolk in razend tempo dichterbij.
Slapeloosheid: mijn ergste vijand.
Sinds weken slaap ik slechter dan ik ooit gedaan heb. Mijn gevoel voor humor is er plankgas vandoor gegaan, het leven voelt als een taakstraf en mijn hoofd als een rugzak die ik niet kan afdoen.
’s Nachts voel ik me alleen op de wereld.

Opmerkingen waarmee iemand het bloed onder mijn nagels vandaan haalt:
-als je moe bent, slaap je vanzelf
-slaap je niet, dan rust je toch.

Een mens moet natuurlijk afleiding zoeken. Ik heb dan ook al aan alles gedacht: de kleuterschool, de rode schoentjes van de Efteling, de Slegte in Rotterdam, mijn eerste bril, mijn zesde paar lenzen, die speciale fietsvakantie op Sardinië en Corsica…

Het is jullie schuld dat ik dit in de openbaarheid gooi: jullie bestoken me allemaal met bezorgde mailtjes.
Liever houd ik alles voor me, kruip ik in een donkere hol en pas als ik het weer licht zie, klauter ik naar buiten.
In mijn hoofd is geen ruimte voor een lichtje. Nou vooruit, een heel kleintje dan: mijn boek “Larie en Liefde” is uit. Je kunt het bestellen bij bookaholics.com of bij mij. Stuur me even een mailtje naar pippi at freeweb punt nl. Alleen als je wilt, ik dring niet aan. Maar haast je nu ik nog signeren kan.

Roos heeft een facebook-account voor me aangemaakt. Totaal verkeerde timing. Aan de andere kant is het fijn te weten dat ik vrienden heb…

Karoeza heeft de illustratie gemaakt.
De foto is niet geweldig. Gelukkig heb ik meer verstand van schrijven 😉

97 gedachten over “Donkere dagen

  1. Ach jeetje, Kakel, ik wist helemaal niet dat je een boek had geschreven. Of eigenlijk toch wel, want ik heb het wel eens tijdens mijn leestochtjes in de zijlijn van jouw blog zien staan. Maar er dus geen acht op geslagen.
    Dat komt natuurlijk omdat in november 2015 mijn liefste is overleden en ik sindsdien nauwelijks of niet meer in de blogosfeer heb verkeerd. Ja, af en toe een klein berichtje en hier en daar een stukkie lezen, maar dat was het. Ik heb me vooral bezig gehouden met de nalatenschap, mijn verhuizing en het schrijven van een boekje over het geheime vroegere leven van Sjeng (nou ja, geheim, in zoverre dat bijna niemand van mijn vrienden en kennissen wist dat hij – voordat wijpsycholoog werd – een verdienstelijk kunstschilder is geweest).
    En nu heb ik een blogje geschreven over mijn boek en schreef Matroos (van blogje-om) dat we wel een boekenclub konden beginnen met alle boekenschrijvers in ons blogmidden, waaronder jij dus.

    Dus, wat hartstikke leuk dat jij een boek hebt geschreven. De kaft ziet er erg aantrekkelijk uit. Loopt het een beetje?

    • Het geeft toch niets dat jij het niet wist van mijn boek? Of eroverheen gelezen hebt? Je had wel wat anders aan je hoofd!
      Je lief verliezen is al moeilijk genoeg. Het lijkt me wel een goede manier van rouwverwerking om een boek over zijn leven te schrijven.
      Een boek uitgeven moet je niet doen om geld aan te verdienen. Je moet het vooral léuk vinden, of omdat het je afleiding biedt.
      Ik heb gekozen voor een uitgever waar je ze “op afroep” kan laten drukken.
      Succes met uitgeven van je boek!

  2. Gelukkig is er in je hoofd geen plaats voor een lichtje; dan zou je een soort van pompoen zijn.
    Het is nu dus meer snikken en grimlachjes. Weet dat er aan je gedacht wordt. Je slaapt er niet beter van maar het voelt hopenlijk wel fijn.

  3. Je humor is er echt niet vandoor gegaan. Het is bij jou nu het enige dat een beetje slaapt… Om nieuwe kracht op te doen zodat het jou na lange tijd weer een onbedaarlijke lachbui kan bezorgen. Wacht maar es af! Dat gebeurt. Altijd. Als je er maar in blijft geloven.

  4. Niet boos worden, maar ik leef enorm met je mee. Gelukkig heb ik dit moeilijke jaar maar ongeveer 3 slapeloze nachten gehad, maar daar was ik niet blij mee. Ik heb geen remedie voor je. Helaas moet jezelf dit probleem oplossen. Misschien als de verkoop als een tierelier gaat lopen, dat er dan wat rust in je hoofd komt.

    • Haha: niet boos worden maar ik leef enorm met je mee 😉 Ik heb ook aan jou gedacht toen ik aan anderen dacht die het dit jaar ook niet cadeau hebben gekregen. Vandaag las ik een mooie spreuk:
      Als je niet vooruit durft te kijken, doe het dan niet.
      Als je niet achterom wilt kijken, laat het dan.
      Kijk naast je, dan zie je dat ik naast je loop.
      Zo simpel maar zo waar.
      Gelukkig zijn er veel mensen die naast me lopen. Dat geldt ook voor degenen zoals jij die me een hart onder de riem steken.
      Niet boos worden: ik ben er blij mee!

  5. Je eigen boek, hoe cool is dat???! Hopelijk kun je ervan genieten als het weer licht wordt in je hoofd. Dikke knuf van iemand die tussen donker en licht zwerft, maar wel even jouw boek gaat opzoeken!

  6. Dag lieve schat,

    ja, ik weet dat we niks kunnen doen.
    En alle goeie raad is gewoon geen goeie raad.
    Het is allemaal niks!

    Maar je gaat volhouden!
    Er komt vast wel een eer een lichtpuntje en daar ga jij gewoon middenin staan.

    Weet je wat: ik zet een reiki-douche boven je hoofd.
    Dan krijg je in ieder geval wat goeie energie naar binnen…

    En verder… ik zie hier in de krant een artikel over bio-wiet.
    Iets voor jou? Misschien niet om te roken, maar wiet-olie????

    I love you…
    Marlou

    .

    • Wiet-olie…laat ik dát nou nog niet geprobeerd hebben!
      Ik wou dat ik nog rookte, dan stak ik een joint op 🙂
      Ik zie ons al samen zitten op jouw/mijn stoepje…
      Dikke pakkerd, ik vind je een tof wijf ♥

Laat een antwoord achter aan Broea Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *