Drama

Ken je dat? Dat je ’s avonds in bed stapt, je ogen dichtdoet en in slaap valt? Letterlijk? Je bent onderweg naar dromenland maar je valt van een trap de diepte in, en je lichaam reageert daarop met een schrikreactie.
Dat komt – kortgezegd – omdat je lichaam vermoeider is dan je geest.

Zo’n slaapstuip had ik nou iedere nacht.
Alleen  – ipv van dat ik van een trap lazerde – kreeg ik een schok door mijn lijf alsof er 220 volt op werd gezet. Of meer.
Na de ergste schrik concentreerde ik me op m’n ademhaling – adem in, adem uit – en voelde me weer langzaam wegzinken in een weldadige toestand….en daar was schok nummer twee. En dat keer op keer op keer. En het werd alsmaar erger. Omdat er iets mis is met mijn REM-slaap.
Ik moest genoegen nemen met hazenslaapjes van één of twee uurtjes per nacht. Als ik al sliep. Al die tijd snurkte Joris naast me dat dat het een aard was. Het liefst had ik stiekem mijn neus in zijn pyjamajas gesnoten.

Dat ik moe was, was een understatement. Nooit werden mijn interne batterijen eens lekker opgeladen. Sombere gedachten lagen als vanzelfsprekend op de loer. Ik zag het als geestelijke fysiotherapie om ze te weerstaan maar het was alsof ergens in mijn hoofd een Bermudadriehoek zat waar alle hoop en levensvreugde in verdween. Ik voelde me genaaid door het leven en deed een moord voor een narcose.

Ik vond het leven niet meer leuk. Het liefst wilde ik stoppen met ademhalen en onder een steen gaan liggen. Ons dorp heeft een begraafplaats op een juweel van een locatie: midden tussen de weilanden, waar kieviten buitelen, koeien herkauwen en grutto’s hun eigen naam roepen. Het was alsof de rust me riep.
Ik sloot mijn tweedehands boekwinkeltje bij Bol en gaf ruim 300 boeken aan een goede doel.
Ik schreef de wachtwoorden van m’n telefoon, laptop en tablet op.
Bloemen, muziek, in mijn hoofd had ik alles al geregeld.
Schreef afscheidsbrieven en verscheurde ze weer. Het was een strijd van leven op dood. En geloof me, als ik íets ben, is het een doorzetter.
Wees blij als je het niet begrijpt.

Ondanks dat ik er uitzag als een lijk in de maneschijn, de seks-appeal van een haringkar bezat, en de neiging had bij elke opmerking van een huisgenoot mijn lip op te trekken en te grommen, hield Joris dagelijks hetzelfde gelijkmatige humeur. Hij werd niet boos, maar zei trots – alsof het mijn persoonlijke verdienste was – : ‘Schat, jij bent mijn branding.’
Roos schreef lieve briefjes, zorgde voor koffie en bakte suiker- en glutenvrije koekjes voor me.

Ik deed nog wel wát.

Ik brei(de) sokken.

Ik kookte.

Als de zon scheen, lunchte ik in de tuin. Saartje en Rosa kuierden zij aan zij over de bodembedekkers. Kwamen ze tulpen of akelei tegen dan liepen ze die plat alsof het een wedstrijd was. Een beetje hovenier zou er een rolberoerte van krijgen.

Ik luisterde naar muziek: David Bowie (who else?), Talk Talk, Coldplay, Tom Odell  en The Blue Nile.

Ik veranderde van huisarts. De nieuwe is ondernemend en pleegt veelvuldig overleg met mijn neuroloog. Sinds kort heeft laatstgenoemde eindelijk het juiste medicijn in de juiste dosering tegen de stuipen gevonden.

Ik ben een nieuw traject gestart bij een klinisch Psycho-Neuro Immunoloog. Een kruising tussen veel wetenschap en een beetje alternatief. Voor zover je voedingssupplementen alternatief noemt dan. Als klap op de gelukspijl slaap ik door de supplementen beter door.

En altijd was daar Rosa.
Ongeacht het tijdstip en de stemming waarin ik ’s nachts in de woonkamer arriveerde, verwelkomde ze me met een roffelende staart. Samen klommen we op de bank. Terwijl Rosa snurkte en mijn voeten warm hield, keek ik Netflix. Ik – die nooit iets van series kijken wilde weten – jaste er in recordtijd alle seizoenen van Donwton Abbey doorheen. Een kostuumdrama over mensen met een verfijnde levensstijl waar nieuwsgierigheid een slechte eigenschap is. Ik ben hardcore-fan van Lady Granthem geworden; een rol van Dame Maggie.
Leve Roos: waar Netflix stopte, downloadde zij de afleveringen illegaal voor me verder.

Ik heb veel bezorgde mailtjes, lieve kaarten en meelevende WhatsApps van trouwe lezers gekregen.
Maar ik zat te opgesloten in mezelf om te reageren. Ik leefde maar half. Het was alsof ik gevangen zat in een doolhof zonder uitgang. Alsof ik een schip in een fles was. Ik nam alles waar maar kon nauwelijks reageren.
Lieve iedereen, bedankt voor alle aardige dingen die jullie tegen me zeiden. Dank, dank, dank dat jullie mijn gekakel misten en dank voor elk warm woord dat jullie schreven. Ik heb elk bericht gekoesterd.

Ik heb zin om weer te bloggen maar heb (nog) totaal geen inspiratie. Dus help me een handje: heb je een vraag, wil je iets van me weten? Mail ‘m naar pippi at freeweb punt nl en dan probeer ik ‘m te beantwoorden.

Tot gauw!

135 gedachten over “Drama

  1. Hoi Kakel,
    ook ik wil even laten weten dat ik het fijn vind weer van je te horen. Wat heb je het ontzettendzwaar (gehad) maar fijn dat je weer op d goede weg bent. Dat thuisfront……wat kan dat toch ONTZETTEND belangrijk zijn! Man, kind en zeker HOND met lijflijke aanwezigheid, verwennerijtjes, aandacht en praathulp. Herkenbaar (vooral die man, hadden toen geen huisdieren en zoonlief had toch wel behoorlijke moeite metmijn huil- en angstbuien!Kakel, hopelijk tot gauw weer. Inspiratie-onderwerpen: die vakantie die je misschien hier nog eens gaat houden ……

  2. Kakel.. eindelijk een teken van leven. Zelfs mijn reader moest wennen dat je weer eens berichtte, want hij had niets doorgegeven. Inspiratie komt vanzelf wel weer, weet je niet waarover je moet schrijven.. je hebt 16 categorieën, dus ik denk dat ze allemaal wel een verhaaltje willen vertellen.

    Love AS Always
    Di Mario

    …. had ik al verteld dat ik blij ben dat je er weer bent….

  3. Fijn dat jij ook geen last meer van schokken hebt. Je zou er bijna niet meer door naar bed durven gaan.
    Ik ben blij dat ik weer blog. Het begin is er…
    Warme groet

  4. Ik was al bang dat je afwezigheid te maken had met iets behoorlijks ernstigs. En helaas was dat ook zo.

    Wat ontzettend fijn dat tij is gekeerd, dat je géén afscheid van ons allen hebt genomen.
    Dikke knuffel! XX

  5. hey Mirjam,

    ik vind het sneu dat je zo diep zat, en ik hoop oprecht dat je weer springlevend blijft nu!
    Je hebt al vaker vermeld dat je vroeger (?) veel gefietst hebt. Vertel me dan eens welk ritje je mij in je woonomgeving kan aanraden. Misschien komen wij wel eens die kant uit… 😉

      • Dat is een mooie afstand. Ik ga mijn best doen en zal je de route mailen.

      • mailen mag ook, maar ik had het eigenlijk als suggestie bedoeld voor je blog, Mirjam… 😉
        Had je toch gevraagd, niet?

      • Klopt als een zwerende vinger (-:
        Begrijp ik hieruit dat je alleen een virtueel fietstochtje wilt maken? Of wil je ook weten waar je links- dan wel rechtsaf moet?

  6. Kakeltjeeeeeeeeeeeeeee !!!!!!!!!
    Laat de ellende achter je, hoe verschrikkelijk die ook was.
    Ga genieten van elke seconde die goed is in je leven.
    Way to go girl !

  7. Lieve, lieve Kakel, wat een drama inderdaad.
    Leve je levenslust, ik hoop dat je je heel snel weer beter voelt. En geef je geliefden -al dan niet harig- een dikke knuffel van mij, en laat je dan door hen omhelzen.

  8. Lieve Kakel ,ik ben door omstandigheden ook een hele tijd minder in de blogosfeer geweest. En jammer genoeg weet ik hoe het is om te verlangen naar de rust van een vredige begraafplaats. Ik ben blij te lezen dat het met jou weer de goeie kant op gaat. Ik denk aan je. Hou je sterk XXX Myriam

    • Lieve Myriam, dankje voor je bemoedigende woorden.
      Ik heb het bloggen gemist. Niet omdat ik een slaaf van mijn blog geworden ben, maar gewoon, het schrijven en het contact met andere bloggers. Maar wat niet gaat, gaat niet. Ik bekeek het maar per dag. Daar had ik mijn handen al aan vol. Ik wens je van alles alleen maar het beste. Houd stand!
      Warme groet

  9. Heeeeee 😉 teken van leven. 😉
    Was al bang dat die kak diepvries geworden was, blijkt de kouwe kak hete shit te zijn geweest…..

    In elk geval zullen Joris en Roos geen kouwe voeten hebben de aankomende winter met al het sokkengebrei.
    En Roos… met de madeliefjes …. om te knuffelen.

    Niks verklappen van Dowtown Abbey, wij zijn nog de aankomende maanden……
    aan het afkijken.

    • Echt vreselijk. Keek ik eens op mijn blog en zag ik dat stomme mens weer in die struiken vallen. Ze kwam mijn neus uit.
      Veel plezier met het bekijken van DA!
      Lieve groet

  10. Lieve Mirjam, wat fijn dat je weer wat licht ziet aan in dat doolhof waar je opgesloten zat.
    Jou verhaal raakt mij, wat betreft Rosa. Wat kunnen honden toch waardevolle wezens zijn…………… ook ik heb zo’n lieverd in mijn leven gehad, die mijn door mijn hele moeilijke jeugd heeft getrokken.
    Hoop dat je de weg naar je oude ik weer ingeslagen bent, en dat die weg voorspoedig zal verlopen. Liefs, Minoesjka.

    • Als kind had ik ook een hond. Ze werd per ongeluk doodgereden. Het is al bijna dertig jaar geleden maar ik weet nog precies hoe ik me toen voelde.
      Het klinkt misschien raar, maar toen ik opgenomen was in het Sophia heb ik vooral mijn hond gemist. Honden…je dikste maatje.
      Heel veel sterkte jij, morgen!

    • Lieve Dieneke,
      Heel erg bedankt voor je lieve kaart en je mailtjes. Het is fijn als mensen aan je denken. De kleinste dingen hebben de grootste impact…
      Warme groet ♥

  11. Ha die Mirjam, jaaaa daar was ze ineeens weer!!! Goed weer hier iets van je horen, dat betekent dat het (hoop ik) weer in een stijgende lijn gaat. Ik maakte me al zorgen. Liefs en dikke knuffel!

    • Ik “doe” het weer (-: Ik heb alle vertrouwen in het nieuwe PNI-programma. Elke week hoop ik dat het een beetje beter zal gaan.
      Ach, ik bekijk het maar per dag/nacht.
      Warme groet en een pakkerd!

  12. Hoi lieve Kakel,
    Het opgesloten zitten in jezelf herken ik wel en nee helaas heb ik geen passend antwoord hoe eruit te geraken.

    Mijn wens voor jou, dat de wisseling van HA die samenspraak met je Neuroloog houdt uit eindelijk lijdt naar de juiste oplossing voor jou en dat jij jezelf terug vindt en krijgt.

    Dikke knuffel en liefs Laura xxx

    • Hej Laura,
      Dankjewel voor je lieve woorden. Hier spreekt duidelijk een ervaringsdeskundige.
      We moeten er op onze eigen manier steeds weer uit zien te komen. En soms helpt het door te beseffen dat elk huisje zijn kruisje heeft.
      Warme groet en een pakkerd.

      • Zo is dat ieder huisje heeft zijn kruisje en ieder kruisje heeft zijn “kruispunt”,de ene dag is de keuze makkelijk om links, rechts of rechtdoor te gaan andere dagen dan sta je stil of ga je terug, hoe dan ook is het vallen en opstaan xxx

  13. Zo’n schok ken ik wel ja, maar danvan maar een héél enkele keer en niet héél heftig. De rest ken ik de hemel zij dank niet uit eigen ervaring maar ik was al bang dat er iets ‘met een doolhof” om je heen was.
    Je begrijpt, ik ben héél blij dat je je er weer aan kon ontworstelen en ik op m’n rondje weer een geweldig logje van je vindt. Want aan je schrijven is in ieder geval niets meer te merken, daar sijpelt je gebruikelijke humor er weer door zelfs bij zo’n ellendig verhaal, ( meer dan) Welkom terug X

    • Rietepietz! Heel erg bedankt voor je mailtje. Ik vond het fijn iets van je te horen.
      Nu loop jij in de lappenmand (lijkt me moeilijk lopen, trouwens.) Ik hoop dat je ergste leed inmiddels geleden is.
      Liefs en beterschap xxx

  14. He Mirjam, blij weer wat te lezen van je al is hetgeen te lezen is niet mooi. Vind het heel erg voor je en gun je zo graag dat het anders is. Fijn dat je zo gesteund wordt door je man en dochter en die doerak van je Rosa. Ik hoop dat het voor je de goede kant opgaat. Veel liefs van mij

    • Hej Anneke,
      Ook fijn weer iets van jou te horen. Ik begrijp dat je nu door een moeilijke periode gaat door het verlies van je moeder.
      Zo worstelt iedereen zich een weg door het leven. Ondanks het grote verlies hoop ik dat de mooie herinneringen aan je moeder de overhand hebben.
      Sterkte en een lieve groet.

  15. Ik wist wel ‘iets’, maar ik wist niet dat het zo erg was….
    O lieverd, wat een eenzaam gevecht! Ik ben zo blij dat je er gewoon nog bent!! Twee armen om je heen en een dikke knuffel. Xx

  16. heel erg blij dat je terug aanwezig bent, in blogland ook, maar vooral met je geest
    dat je de uitgang vond van het doolhof, waarnemen maar niet kunnen reageren, er de kracht niet voor hebben ook, t is herkenbaar, zo vreselijk lastig, als een plant leef je dan, hopelijk eentje die Rosa en Saar dan niet vertrappelen 😉
    Niet te veel hooi op je vork nemen nu, letterlijk alles stap voor stap

    hé ja, soms heb ik dat ook dat ik een schok krijg bij het inslapen, wist niet wat dat was
    maar meestal slaap ik moeilijk, weinig kans op schokken

    downton abbey is dan ook een superreeks, ik ben fan, als dat al kan zelfs verliefd op de serie 🙂
    en moest ik een hondje zijn ja dan was Rosa degene waar ik voor viel, wat ziet ze er prachtig uit met haar madeliefjeskroontje

    zorg verder goed voor jezelf!! dikke knuffel

    • Het was echt een gevecht tegen mezelf en ik had aldoor het gevoel dat ik het niet ging winnen.
      Jij hebt natuurlijk aan een half woord genoeg…
      Heel erg bedankt voor je lieve kaartje en je mailtje. Ik was er oprecht blij mee.
      Dankje voor je lieve woorden. En wat leuk dat we in Downton Abbey iets gemeen hebben.
      Warme groet!

  17. hey sweet kakeltje,
    ik ben gewoon “blij” dat je er weer bent, …. kijk je een beetje uit… geef je niet téveel ineens..
    hier loopt niks weg hé, dat zie je wel.

    dikke knuffel, en rosa……
    ik kom je stelen, maai koodnes wat een scheet:-)

    <3
    hartjes
    xxx

    • Hej Dienelidino ♥
      Jij hebt me er doorheen gesleept met al je foto’s en WhatsApp-berichtjes.
      En ze kwamen altijd precies op het juiste moment. Alsof het zo moest zijn.
      Rosa…swiet Rosa. Zij kleurt mijn dag.
      Dikke pakkerd!

    • Dankje, dankje (-: Voor je lieve kaartjes met opbeurende woorden.
      Het is fijn om te merken dat je gemist wordt…
      Een lieve groet en een heel dikke pakkerd!

  18. Goed om je hier terug te zien en te lezen. Het leven kan soms hard zijn. Dat ondervonden wij hier ook na al dat heen en weer geloop omwille van onze dochter. Inspiratie kan ik niet aanbieden daar ik zowat zelf door de inspiratie zit.
    Groetjes.

    • Hej Francky!
      Jouw leven gaat ook niet over rozen maar je blijft knokken.
      Ik wens je moed en vertrouwen. En geniet van je tijdelijke blogrust.
      Warme groet

  19. Vaak aan je gedacht en had me gisteren nog voorgenomen op log te gaan vragen of e iemand iets kon zeggen.
    Vlak voor ik afsloot om naar de bios te gaan zag ik dit berichtje. Wat een opluchting. Ze is er ging het door me heen en blij stapte ik de deur uit.
    Doe rustig aan ,alles komt weer goed.

    Liefs, Ria

    • Wat lief dat je aan me gedacht hebt!
      Het ergste leed is geleden, ik kijk met vertrouwen uit naar elke nieuwe nacht.
      Warme groet ♥

  20. je bent er weer eens, je stond in de lijst onderaan met nog een paar anderen, en nu zag ik je weer bovenaan staan :o)
    welkom back
    ik hoop dat je vlug veel onderwerpen hebt om over na te denken en te schrijven

    • Hej Lutje! Toch makkelijk zo’n lijst. Zie je zonder dat je hoeft te zoeken wanneer iemand weer wat gepost heeft.
      Ik ben blij dat ik er weer ben. Ik kom weer snel naar je humorvolle blog kijken.
      Warme groet.

  21. heb je ok gemist en dacht dat ik mss iets gezegd/geschreven had dat je boos of wat ook zijn zou.
    Had /heb ook een dip en zou het liefst op de maan gaan zitten(als je zin hebt?!) en dan propje schieten of zo….
    Dat met schokken heb ik soms ook. Mens je krijgt er zowat van van,en dan denk ik ook nog: even opletten of het niet weer gebeurd,haha, wat een slaapkop.
    Maar ik ben blij dat je er weer bent.
    Groet uit een regenachtigelenteovertheocean. Maar het is zo droog en voor de bosbrand is het goed.
    Wilma

    • Ik boos? Op jou? Mafketel (-:
      Het spijt me te lezen dat je ook in een dip zit. Ik wist al dat je er bekend mee was, maar iedere keer als het je treft, doet het me toch een beetje zeer.
      Probeer het per dag te bekijken. Dat maakte het voor mij behapbaar. Maar ik weet dat het gemakkelijker gezegd dan gedaan is.
      Propjes schieten vanaf de maan…hoe verzin je het? Je humor doet het gelukkig nog.
      Hang in there!
      Warme groet en een knuffel.

  22. O lieve lieve Kakel, ik heb je ze enorm gemist, zo hoopvol keek ik soms wel meerdere keren op een dag of je alweer blogde. Je 24 uurs noodlijn vertelde amper iets maar genoeg om meer kaarsjes voor je te branden dan je kan vermoeden. Ik overwon zelfs mijn tegenzin om naar de kerk te gaan en daar hetzelfde te doen. Ik wist het, ik voelde het, het ging niet goed, maar ik wist ook dat ik niets kon doen dan laten weten dat ik aan je dacht, een kort berichtje omdat ik wist dat je moeilijk zat.
    Ik las ondertussen je boek als eerste na het zwaarste boek van mijn leven en in elke zin, in elk woord miste ik je schrijfsels nog meer.

    Het eerste idee wat me te binnen schiet is misschien een blog hoe je gezin deze periode met jouw heeft gezien. Of alleen vanuit je dochter, dat mag ook.

    Je bent een mooi mens en ik ben zo ontzettend blij dat het beter met je gaat liefs!

    • Liesbeth, wat een ontzettende lieve woorden. Ik word er helemaal verlegen van.
      Elke dag keek ik naar je kaart van Pippi Langkous. Die heb ik met dubbelkleef op de spiegel geplakt. Ik zat gevangen in een zee van duisternis maar kon toch steeds glimlachen naar de kaart.
      Het ergste leed is geleden, het is weer voorbij. Dankjewel voor je medeleven en voor het branden van de kaarsjes. Je zal het niet geloven maar ik heb het gevoeld.
      Je vraag zal ik beantwoorden.
      Een warme groet en een enorme dikke pakkerd.

  23. Heerlijk weer iets van je te horen. Ik was erg bezorgd. Wat een heftig verhaal. Ik had het vaak over je. Zelfs Hubbie vroeg aan mij of je alweer iets van je had laten horen.
    Doe rustig aan. En je gezin? Goud waard.

    Liefs en een hele dikke knuffel, Frederique

    • Hej Frederique ♥
      Heel erg bedankt voor je lieve mailtje. Ik ben blij dat ik weer een beetje normaal kan functioneren.
      Het was een gevecht tegen mezelf. Lief dat zelfs Hubbie aan me gedacht heeft. Jullie zijn een bijzonder stel!
      Lieve groet en een dikke pakkerd.

    • Hej Merel.
      Heel af en toe keek ik op facebook en zag ik berichtjes van jou voorbij komen, dus ik bleef een beetje op de hoogte.
      Dank voor je lieve woorden.
      Lieve groet ♥

  24. Ik had wel een vermoeden dat het niet goed met je ging, maar dat was dus een understatement …. Ben echt blij weer een blog van je te lezen, ben heel blij voor je dat het de goed kant op gaat! En jouw Rosa, Roos en Joris zijn hun gewicht in goud waard!

    • Zonder liefde om me heen had ik het jaren geleden al opgegeven.
      Ik ben blij dat ik het weer “doe.”
      Dankje voor je lieve woorden.
      Warme groet

  25. Zelf verzinnen wat je maar kwijt wilt, is mijn advies.
    Ja, het leven kan erg zuur zijn met een mankement, en gelukkig is er aan steeds meer dingen iets te doen, met goede hulp.

  26. wat fijn weer van je te horen! Ik begon me al af te vragen wat er met je gebeurd was. Of dat je gewoon even tijd nodig had voor andere dingen. Dat bloggen komt vanzelf wel weer. Dat is nu even minder belangrijk. Wel dat je weer rustig aan beetje bij beetje tot jezelf komt. Dat is nu het belangrijkste wat er is!
    Veel sterkte, liefs Mickey

    • Bloggen was totaal niet belangrijk maar ik miste het wel.
      Keek ik naar dat achterlijke plaatje van dat maffe mens dat steeds in de struiken viel. Ze irriteerde me mateloos.
      Maar alles op zijn tijd.
      Bedankt voor je warme woorden.
      Lieve groet!

  27. Zo blij wat van je te horen! Durfde niet goed te vragen. Heftig! Dikke hele dikke knuffel! Gelukkig maar dat je gezin je zo steunt! En euh niet sokken breide hè, blijven doen ook al worden het shawls. Of konijnen maar nu draaf ik door;) het blijft moeilijk wat je hebt en ja zo herkenbaar!

    • Hej Martine!
      Nog bedankt voor je lieve berichtje. Ik ga gewoon door met sokken breinen al zijn ze niet zo mooi als die van jou. Misschien kan ik eens een paar bij je bestellen? Ik leef wel op grote voet: maat 40.
      Door de vermoeidheid liep ik ook vast. Anders trok ik mijn hardloopschoenen aan en rende de polder in. Het blijft roeien met de riemen, maar laten we proberen te blijven genieten op de vierkante meter.
      Liefs Kakel

  28. Wat fijn om weer iets van je vernemen Mirjam, ik heb je echt gemist hoor. Maar nu ik dit lees, kan ik goed begrijpen dat je geen zin had in bloggen. Dit is/was een nare tijd voor je hoor. Ik hoop van ganser harte, dat het spoedig beter met je zal gaan, en je weer zin in het leven krijgt.
    Lieve groeten van Edward.

    • Ha Edward! Jij was ook al zo lief om me een berichtje te sturen. Dankjewel!
      Al had ik gewild dan had ik nog niet kunnen schrijven. Er kwamen hoogstens letters, laat staan zinnen. Maar ik ben ook geen type om over ellende te schrijven. Onzin, dáár houd ik van (-:
      Ik kom meteen bij je langs. Zie je zo.
      Liefs Kakel

  29. Ik moet bekennen dat ik pas toen ik weer een nieuw blogje van jou in mijn feedreader zag staan dacht ‘oh Kakel heeft heel lang niets meer geschreven, het zou toch wel goed met haar gaan’. En nu lees ik dit en pfffft, meid wat heb je het moeilijk gehad. Sorry, het was me niet opgevallen, het enige excuus dat ik heb is dat er veel mensen in mijn feedreader staan. Maar ja, dat is geen excuus eigenlijk.

    Gelukkig lijkt het nu de goede kant op te gaan. Heel veel liefs en sterkte.

    • Ik begrijp helemaal wat je bedoelt met de feedreader. Als er heel veel bloggers opstaan, valt eentje meer of minder je niet op…
      Volgens mij doet Grote Zus examens. Veel succes voor haar.

      • Grote Zus doet inderdaad examens. Morgen weer twee en dan woensdag nog een. Zal blij zijn als het er op zit.

  30. Mens, wat ben ik blij om weer een berichtje van je te lezen. Ik heb veel aan je gedacht, ik mistte je zelfs, gek, want ik ken je niet eens. Ik dacht wel dat er wat met je zou zijn, wist natuurlijk niet wat maar ik bleef maar denken dat je wel weer eens boven zou komen drijven. Je zat even onder water als het ware maar je bent er gelukkig weer, Kakeltje. Je heb het zwaar gehad maar kijk maar niet meer om maar vooruit. Die inspiratie komt wel, ik lig nou al weer in een lachstuip over diverse opmerkingen van jou.

    • Achterom kijken is niets voor mij. Voorbij is voorbij. Ik heb goede hoop dat ik nu eindelijk eens van die slaapproblemen afkom.
      Het is raar maar heel waar: je gaat je hechten aan de bloggers die je volgt. Je kent hun verhalen, juist de kleine dingen die je over ze weet, betekenen het meest, en dan ineens is er radiostilte.
      Bedankt dat je me miste!
      Lieve groet

  31. Wat heerlijk om hier weer te kunnen lezen. Meisje, wat heb jij moeten afzien. Ik hoop dat alles nu alleen maar bergopwaarts gaat. Een mega knuffel uit Vlaanderen.

  32. Hé zeg, had er totaal geen idee van … Nou wel dat het zo op en af gaat maar dit is toch niet mis hoor! En dan zou je denken dat de wetenschap, lees: geneeskunde, toch al behoorlijk ver staat om een mens toch wat deftig te kunnen helpen. Mooi niet dus, al zitten ze nu toch wel wat op het juiste spoor. Ik duim voor je, zeker weten ☺ Wel fijn dat je zo’n begripvolle huisgenoten hebt. Dikke pluim ☺ Take care … en die inspiratie die komt wel terug…

    • Het probleem met slapen is dat bij diverse slaaponderzoeken in het ziekenhuis wel de oorzaak is vastgesteld (“kapotte” REM-slaap) maar er geen remedie tegen is. Ik ben zo blij dat de schokken nu weg zijn. De rest komt wel weer. En we worden een dagje ouder en dan duurt het wat langer (-:
      Fijn weer wat van je te horen!
      Lieve groet

    • Hej Terrence.
      Het “writersblock” (ahum) duurt nooit lang. Over een tijdje heb ik zoveel inspiratie dat m’n pen m’n hoofd niet kan bijhouden.
      Ik houd je in de gaten!

  33. dat is me nog al niet wat
    toch wil ik dat wat er in mijn ogen echt uitsprong in dit schrijven
    ” de seks-appeal van een haringkar ” die is enorm
    zo ook die van Rosa
    die beiden zijn een zeer goede therapie
    je snapt het zeker al , ik maar weer gein
    al ik hoop is dat je weer wat ze noemen de oude word en toch jong blijft
    lieve groet , karel

    • Op je blog heb ik gelezen dat je heel dicht bij mij in de buurt bent.
      Nu niet meer denk ik, maar vanochtend wel. Beetje eigenaardige tekst maar ik wil mijn woonplaats niet op het internet zetten.
      Ik duim dan je voor je wandeltocht van morgen droog weer hebt!
      Warme groet

      • kan niet zeggen wanneer , maar was hier al eens , want je werd gemist;) nu weet ik waarom
        ja ik wandel het Grote Rivieren pad en vandaag dus naar Ameide , mooi plaatsje , als ik daar de route weer op pik voor de volgende etappe , wandel ik ff door het centrum
        ik liep deze wandeling vandaag , morgen krijgen we regen 🙂
        fijne avond groet

  34. Jemig de pemig zeg!! Dat was bijna een tragedie in plaats van een drama geworden. En ik snap je maar al te goed.
    Heerlijk dat je weer kakelt. En zacht tokken is ook kakelen.

  35. Jeetje wat een verhaal! Dat is geen kleinigheid waar je doorheen gaat! Dat schokken bij de eerste slaap herken ik wel, niet vaak gehad maar zoals iedereen weleens een keertje en je schrikt je idd het apezuur. Als ik dan lees dat jij dat herhaaldelijk hebt dan kan ik me goed voorstellen dat je daar niet happy van wordt. 🙁
    De andere openbaring is heel heftig om te lezen, zoals je al bezig bent geweest met de voorbereiding van je eigen dood…
    Fijn dat je goeie steun binnen je eigen gezin hebt en niet te vergeten deze lieve lab!!
    Ik heb ook ooit een depresssieve periode gehad en ben daar heel goed uitgekomen, ook samen met familie, muziek (eindeloos hetzelfde spelen) en onze lieve hond.
    Fijn om te lezen dat je weer hernieuwde energie hebt en wat een opluchting voor jedat de nieuwe arts en theraphie goed bevalt!
    Enne…ik ben verslaafd aan kostuumdrama…Downton Abbey, heerlijk maar jammer genoeg afgelopen!
    Voor nu: Opwaarts, zie de toekomst positief tegemoet!
    Misschien beetje Mindfulness dingen op je blog plaatsen, help soms wel een beetje 🙂
    Dikke beterschapknuffel en ik hou je blog in de gaten!

    • Die schokken waren echt vreselijk. En altijd op het moment dat je het meest ontspannen bent. Op een gegeven moment durfde ik niet meer naar bed.
      En slapeloosheid veroorzaakt depressies. Ik weet wel hoe ik mezelf moet aanpakken maar dit was té zwaar. En inderdaad: eindeloos dezelfde muziek spelen. Maar ik “doe”het weer (-:
      Bij jij ook zo’n fan van DA? Ik heb ze nog maar pas ontdekt en kon aflevering na aflevering kijken, heerlijk.
      Mindfulness heb ik van Gupta geleerd. Ik heb ook heel veel aan de ontspanningsoefeningen van yoga gehad.
      Ik heb je blog gevonden en ga je toevoegen aan mijn keeslijst.
      Lieve groet

  36. Zo fijn om even wat van je te horen .Nee geen lange tegenreactie over wat ik al dan niet herken .Neem je tijd die je nodig hebt lieverd het gaat om jou ,om hoe jij je voelt en of je op dit moment wilt bloggen of niet want dat is jouw keuze nu .Koester je man dochter en je diertjes want daar gaat het om ,die zijn zo belangrijk in je leven .
    Liefs en een dikke pakkerd van mij ,Elisabeth

    • Elisabeth! Bedankt voor je lieve berichtjes ♥ Jij hebt maar een half woord nodig…
      Ik heb echt zin om weer te gaan bloggen maar alleen als ik zin heb en anders niet.
      Een warme pakkerd,
      Kakel

Laat een antwoord achter aan Mirjam Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *