Een beha te ver

Keek op de week (78)

Ging naar bieb voor gratis boek “Winterbloei” van Jan Wolkers in kader van Nederland Leest.
Zag welgeteld één exemplaar op standaard. Vroeg aan medewerker: ‘Mag ik deze meenemen?’
‘Ja, natuurlijk! Het is de laatste, mevrouw, hij heeft hier op u staan wachten. Geniet ervan!’
Was in nopjes. De laatste! Veel leuker dan eerste.

Paula uit Sesamstraat is overleden.
Herinner me fragment dat ik samen met Roosje-in-de-knop zag.
‘Een prik halen doet pijn en ik ben bang voor de naald,’ zei Paula tegen Pino.
‘Maar Paula, als de naald komt, doe je je ogen dicht, je voelt even een prik, doet je ogen open en het is voorbij.’
‘Pino! Snap je het dan niet? Een prik doet bij mij veel meer pijn dan bij andere mensen!’
Vond dat geniale uitspraak.
Zal Paula nooit vergeten.

Hele huis omgekeerd maar ben schrijfschrift definitief kwijt. Voelt als aderlating. Het is afwachten wanneer inspiratie komt. Niet van: ik ga zitten en schrijf. Nee, pas als ik idee krijg, ga ik zitten, en dan schrijft het verhaal zichzelf. Op toetsenbord rammen, werkt niet. Het lukt alleen als ik schrijf met pen op papier. Overal in huis ligt schrijfgerei. Zelfs op wc (lach niet!) Desnoods krabbel ik op oude envelop, kassabon of servet. Lang verhaal kort: inspiratie komt op als kakken en dan ga ik als de brandweer.

‘Er lag kaartje onder je ruitenwisser, schat,’ zei Joris.
Pakte kaartje aan en kreeg van nijd zweet op bovenlip. Rende ermee naar keuken en knipte het woest in stukken. Kreeg pas rust toen snippers in afvalzak verdwenen.
‘Een of andere idioots 06-nummer bellen wanneer ik mijn auto wil verkopen. Huh!
Rot op met je kaartje! Dat gebemoei! Zijn ze helemaal gék geworden! Ik rijd haar total loss, of ruil haar in als ik een nieuw rijdend hondenhok wil.’
‘Inruilen?’ Man gilde het uit van plezier.
‘Ja, en jij mag m’n nieuwe betalen!’
Joris’ plezier verdween op slag.
Mijn nijd ook. Lekker opgeruimd gevoel.

Gebeurde tijdens winkelexpeditie met Man. Hij wachtte buiten terwijl ik afrekende in Hunkemuller, want meegaan winkel in, is Joris een beha te ver.
Kwam R. tegen en zij begon gesprek. Toen R. even ademhaalde, haastte ik me te zeggen dat Joris op me stond te wachten.
‘Wie is het?’ vroeg R. ‘Die aan de overkant?’
Ik knikte.
‘Hij heeft al zijn haar nog! Leuk type!’ riep R.
Ik probeerde met nieuwe blik naar Joris te kijken. Hij zag me loeren en knipoogde.
‘Sjézus!’ riep R, ‘hij knipoogt zelfs nog naar je. Ik ben al blij als mijn man me gedag zegt als-ie thuiskomt van z’n werk.’
‘Knipoog eens naar hem,’ adviseerde ik. De wetenschap dat Joris niet opkijkt als ik nakend voor zijn aangezicht verschijn, hield ik voor mezelf.

Onze tweezitter is gereserveerd voor Rosa. Op kleed, dat wel.
Wanneer kleed niet goed ligt, legt hond kop op bank en wacht berustend tot huisgenoot activiteit onderneemt. Deze keer was ik de sigaar.
‘Heb je zo’n moe hoofd?’
Eindelijk iemand die het ziet.
Ik drapeerde kleed over bank.
Rosa – met smekende blik – baas, wil je me nog kontje geven?
Des ochtend om 5 uur ontbijten gaat je niet in je bruine hondenvacht zitten…
En die blik van hond als ze na een uur draven, zwemmen, mollen graven en ballen op bank dut doet: Baas, hoepel op met je telefoon. Ik lig hier te chillen.

83 gedachten over “Een beha te ver

  1. Nou wil ik ook naar de BH winkel, kijken of die van mij buiten gaat staan knipogen of onbewogen meeloopt. En dat hondengedrag ken ik hier in de katten. Hier mauwen ze gewoon dat de doos ergens anders heen moet, dat ze een kontje in de doos wil of eruit.

  2. Het grut heeft hier niet zoveel briljante opmerkingen gemaakt, of wel maar dan wil ik ze niet onthouden. Nog steeds zou ik dat stel wel eens achter het behang willen plakken, helaas werken ze samen en loop ik een grote kans dat ik met een grote (hele grote roepen ze meteen) klodder behanglijm tegen de muur geplakt word.

      • Ik buig nederig, dank dank dank…..!
        Maar ik had ongeveer geschreven “mwah…. mijn man heeft met zijn 83 jaar nog haar, en veel, op een licht aangroeiende ( of is het nou uitvallende) tonsuur na.
        Rosa is overduidelijk ondersteboven van haar haar personeel!
        En volgens mij was ik vergeten ze schrijven dat het zo leuk is dat je weer logjes schrijft, maar ik kan me vergissen want dat zeg ik nooit natuurlijk, ga je alleen maar van naast je schoenen lopen.

      • Wij blijven positief – net zoals de fles halfvól is – dus heeft Henk een licht aangroeiende tonsuur.
        Rosa ondersteboven van haar personeel (-: Typisch jij!
        Nee, je had nog niet gezegd dat je blijf bent dat ik weer blog ♥

  3. Bij mij raakt van alles kwijt, dus schrijf ik verhaaltjes op computer, maar als die crasht is een schriftje misschien weer handiger. Uitspraken van kinderen wel op drie verschillende schijven gekopieerd. Ik hoop dat je je schriftje gauw weer tegenkomt, ligt altijd op de laatste plek waar je zoekt.

    Geweldig hond, een tweezitter nog wel 🙂

    • Vorig jaar kerst heb ik een harde schijf gekregen. Helemaal alleen voor me eige (-: Het werkt, hoor, maar doe mij maar blauw op wit.
      De driezitter is voor ons!

  4. Hahahha ik herken jou reactie hierboven, heb ik ook. Zegt iemand op straat ik heb zo genoten of gelachen over wat je schreef op je site of op de krantenpagina, regelmatig denk ik dan oh ja wat heb ik geschreven dan 🙂

  5. Een boek die op je wacht moet wel bijzonder zijn.
    Nou zeker Paula uit Sesamstraat was toch een begrip.
    Herkenbaar krabbeltje voor de weblog.
    Oh ja, die kaartjes had ik wel toen ik nog auto reed.
    Joris staat er positief op bij de vrouwen.
    Ach Rosa is gek op warmte en een handje. Hans

    @ inderdaad het zijn momenten om je kinderen te koesteren.

  6. Echt héél héél erg van je schriftje, maar misschien, wie weet, opeens, wanneer je niet meer zoekt, vindt je het terug en wel op een hele “logische” plek. Tenminste zoiets overkomt mij dan 🙂

  7. Vreselijk die briefjes onder je ruitenwisser, je denkt meteen dat het een bon is. Een enkele keer vinden wij een kaartje op de mat van een makelaar die vraagt of je je huis wilt verkopen. Dan denk ik ook ga weg vent waar bemoei jij je mee.
    Blijft waardeloos dat schrift. Ook alle kasten van de muur gehad?

  8. Ik ben een tijdje terug met mijn moeder Hunkemöller binnengestapt. Niemand die me scheef bekeek.
    Jammer van dat schrift. Ik noteer alles in google drive. Kan je niet kwijt geraken.
    De katten houden de bank in bezit.

  9. Goede middag Kakel, ik ben ook een schriftje kwijtgeraakt, al een tijd hoor. Maar dat was jammer genoeg het schriftje waarin ik leuke uitspraken van mijn kinderen noteerde. Want die dingen vergeet je zo snel, ik heb er nog altijd spijt van dat ik het nooit meer heb teruggevonden.
    Wat haar betreft, zowel, mijn vader, als mijn man , als mijn zoon waren/zijn vrij jong kaal geworden. Ik haal dan meestal de spreuk van mijn vader aan :”Op een verstandig hoofd groeit geen haar” Ach je hebt het natuurlijk niet voor het kiezen vrees ik.

    • Het schriftje met uitspraken van Roos heb ik in een la liggen. Er staan zulke geweldige uitspraken in. Ik herinner me iets over “Kortegordijngeheugen.” Zou op moeten zoeken hoe oud ze toen was.
      Dan is het verlies van een schrijfschrift nog te overzien, Haba.

  10. Hoi, ja ik heb ook wel eens zo’n kaartje onder de ruitenwisser gehad, gelukkig was het geen prent haha.
    Mijn man heeft ook al zijn haar nog, al wordt het dan wat grijs 😉
    Ik zeg maar zo, liever grijs dan kaal.
    Die lieve Rosa boft maar dat ze op de bank mag, Guus mag dat echt niet, al probeert hij het stiekum wel.

    Liefs xxx

    • Dit is jouw 250-ste reactie! Wat véél.
      Joris’ haar wordt wel dunner.
      Als niemand thuis is, gaat Guus dan stiekem op de bank? We hebben één regel: Rosa mag niet op bed.
      Liefs ♥

      • O echt, 250(!) wat veel, wat ben ik toch trouw haha.
        Als ik boven ben bijvoorbeeld, gaat hij snel op de bank liggen. Ik hoor hem eraf springen als ik halverwege de trap ben.
        Als we weg gaan gaat hij in de bench.

    • Ik had het boek in een ander dorp kunnen halen (daar geldt m’n abonnement ook) maar dicht huis is wel zo gemakkelijk.
      Paula is vorige week overleden. Klik maar op de link in m’n blog.

  11. Ach ja, Paula. Alweer een icoon minder.
    Wat schrijf je toch beeldend. Heerlijk hardop gegrinnikt. Altijd fijn. Ook al herken ik sommige zaken niet (auto, hond, man, samen bh kopen) toch geniet ik van je blog. Wat zeg ik; ben zo blij dat je weer schrijft. In een schrift of online. Blijf schrijven. In het zand mag ook.

  12. ha Kakelino,

    heerlijke Keek op de Week…
    Zit lekker een beetje met je mee te lachen.
    Met je schriffie dat kwijt is, met je ouwe autootje, met de beha-koop en die foto van Rosa…
    Die laatste maakt mijn dag heelemaal 100!
    Een prachtfoto van een lieve schat..

    Dagdag…
    groetjes van Marlou

    .

  13. Is het zo bijzonder als je je haar nog hebt als man zijnde? Dan mag mijn kapsel er ook wezen want, en vol, en lang. Grijns. Meegaan een beha winkel in vind ik niet zo’n probleem. Ik heb niet zoveel last van schaamte en dat komt vaak erg goed uit. Bentley is te klein om heel de sofa in beslag te nemen maar als je er zit zal hij er alles aan doen je warme plekje te bemachtigen. 😀

  14. Rosi Rosa… gij hebt een heerlijk leven ja ja …

    stop met zoeken kakelino….. dat schrift komt ergens vandaan let maar op….
    maar als je blijft zoeken vind je het niet, 🙂 zeg dat ik het gezegd heb…
    ohhh sweetie lord. jij gaat echt je kleine koektrommel niet verpatsen, geloof ik ook niks van:-) en die vette knipoog, ha’k willen zien 🙂
    ik ken iemand die heeft een hekel aan knipoogjes… begrijpe wie begrijpen kan 🙂

    dag m’n hartenscheet, jij bent m’n donderslag
    geniet van vandaag, terwijl ik van mijn héérlijke bezoek ga genieten 🙂

    dikke kus.
    xxx

    • Die auto heb ik al 19 jaar en ze was een tweedehands (of derdehands) toen ik haar kocht. Wacht maar, straks rijd ik in een oldtimer (-:
      Joris zegt: “Je mag de stad niet in met jouw auto.” Tsssk. Dat wil ik niet eens. Het OV is veel gemakkelijker en goedkoper.
      Ik kreeg eens een knipoog van de Straatkrantverkoper na het kopen van z’n krantje. Dat was meteen de laatste keer. Een knipoog van een andere man vind ik ranzig.
      DagDag Dienie. Heb het fijn in de Peel ♥

  15. Ik denk nog steeds aan je schrift met verhalen. Heb je echt in alle tassen gekeken die je over mee nam. Misschien een oproep op Social Media plaatsen zodat de vinder zich kan melden. Je woorden zijn nog niet op, maar ik snap dat je deze verhalen mist.

    • Ik denk dat m’n schrift tussen een stapel gelezen kranten is terechtgekomen en daarna in de oud-papier-doos. En het oud-papier is al opgehaald…
      Bedankt voor het meedenken!

  16. Mannen durven haast nooit bh winkel erin. Het kan wel voorstellen. Ik heb keertje gehad dat ik man zag in de winkel van bh om te helpen. O nee gaat bij mij verkeerde keel gat. Gauw weg gegaan. Weg wezen. Maar je schrijft heel goed verhaal. Jij durft ieder geval. Pfff… Rosa lekker luieren op de bank met zijn dekentje. Schattig hond heb je. Leuke foto. Fijne dag voor jou.

    • Een man die in een lingeriewinkel werkt? Daar zou ik niet meer naar binnen gaan.
      Ik vind het al irritant als verkoopsters door het gordijn willen loeren als je je staat om te kleden.
      Rosa is ontzéttend lief…als ze slaap (-:

      • Daar ben ik bang voor. Hoort geen daar man te werken. Ik vertrouwde helemaal niet. Ik wacht later. Toen was het vrouw. Gelukkig….Geef maar knuffel aan lieve Rosa. Een schatje.

  17. Heerlijk schrijven en daar ben je goed in 🙂
    Rosa in ruste ja dan moet je wel
    Als het dekentje maar goed ligt…
    Onze hond lag altijd onder het gordijn (gebruikend als sluier 🙂
    Wat zijn het lieve honden hè
    Groetjes

  18. Ik ga gerust mee naar binnen bij de hunk, maar ik kan me niet inhouden qua commentaar, dus ze gaat tegenwoordig zonder mij. Terwijl ik zoveel mensen heb willen helpen met een goede keuze.

    Love As always
    Di mario

  19. ha die Mirjam
    wat weer een heerlijke week had jij
    Rosa heeft gelijk hoor , maar om 05:00 uur al ontbijten ? pppfffttt
    Hunkermolen is ook geen winkel voor mij hihi
    dat kaartje onder de ruitenwisser lijkt toch minder erg dan een bekeuring

    ik ben blij dat je mijn foto’s mooi vind 🙂
    ja ik genoot de rustdag , morgen weer anders

    fijne avond groet

    • Karel, ik moest je uit de spam-map vissen! Hoe krijg je dat voor elkaar? Heb je een nieuw e-mailadres?
      Zodra ik ’s ochtends wakker ben en de vaatwasser heb leeg geruimd, krijgt Rosa eten. Eigenbelang.
      Zodra ik ontbeten heb, ga ik terug naar bed. Als ik dat doe zonder Rosa eten te geven, begint ze te janken als een husky.

      • ha die Mirjam
        nee hoor geen veranderingen aan deze zijde , ik moet me hier wel elke keer aanmelden 🙁
        ja ik weet dat jij wist dat ik in Emmen was 🙂
        genieten daar hoor en in goed gezelschap ook
        ja de walibi is lief , of in ieder geval ziet er zo uit hihi

        dus geen eten dan janken als een husky hihi

        fijne avond groet

  20. Tja, zo’n bij zo’n laatste exemplaar, heb je toch zoiets van…lekker puh!!!!
    Ach ja, Paula is nier meer, meneer Aart nog wel hè?
    Je zult wel aardig wat rollen toilet papier hebben vol geschreven…..hahahaha.
    Manlief was dus opeens niet zo vrolijk meer, ik kan mij daar alles bij voorstellen!
    Er is toch hoop ik niets mis met Joris hè?
    Ach gut, zo krijgt Rosa nooit de rust die ze hard nog heeft.
    Ik leef niet op grote voet hoor Mirjam, maatje 42 valt best mee toch?
    Vorig jaar had ik ook mijn schoen gezet, de volgende ochtend lag er alleen maar een dode vlieg in.
    Lieve groetjes, Edje.

    • Meneer Aart is er nog! Heeft een hoop stampei gemaakt dat Sesamstraat moest verhuizen van tijdstip en zender. Helaas voor niets.
      Maat 42 is netjes. Een maatje meer dan m’n dochter (-:
      Dag Edje ♥

  21. Vroeger schreef ik ook alles met pen en papier en de interviews doe ik nog steeds zo. Voor mij geen opname apparatuur. Maar heb wel geleerd om via de computer te gaan schrijven en dat bevalt me ook wel prima. Heb ooit in het ziekenhuis wel geschreven achterop maandverbandzakjes en alles wat voorhanden was haha…..als ik maar kon schrijven.

  22. Ik geloof dat er weinig mannen vrijwillig Hunkemöller binnen stappen, die lieverd van mij in ieder geval niet, die zou ook buiten staan blijven staan. Knipogen doet hij nooit maar die van jou wel, maakt me een beetje jaloers.

  23. Balen dat je het kwijt bent.. gebeurd hier ook, met alle leeftijden. En vragen ze mij waar het is. Geen idee, denk even na! Ja zeg….
    Bedank Rosa voor de tip,: Al’s ik het zat ben ga ik ook op de bank liggen. Al’s er iemand zeurt zeg ik dat ik aan het chillen ben!!
    Groetsels!!
    Wilma

    • Oh dus jij bent ook De Vrouw Die Weet Waar Alles Ligt in huis?
      Vanmorgen moest Roos hóllen om de bus te halen. Twee minuten later stond ze weer op de stoep: OV vergeten. Nergens te vinden en vindt ze het gek dat ik niet weet waar haar OV ligt.
      Liefs

  24. Bofkont !
    Een prik doet (ook!) bij mij veel meer pijn… Zo ‘blijft’ Paula bij.
    Blijft erggg…,Mirjam, dat schrijfschrift.
    Ikea strooit ze ook rond…
    Er ontsnapte een korte ‘ha’ !
    Hond heeft het goed op !
    Lie(f)s.

    • Jij geeft op elk stukje een reactie en dat weet ik vaak niet over welk stuk het gaat, terwijl ik het zelf heb geschreven…
      Hond heeft allesbehalve een hondenleven!
      Lieve groet.

      • Gewoon per paragraaf, Mirjam, meestal in de juiste volgorde !
        Lie(f)s.
        @En ’t staat nu nog verkeerd ook…, pfff… ‘k drukte niet op beantwoorden…
        L.

      • Ik snap dat je per paragraaf je reactie plaatst. Maar ik ben vergeten wat ik heb geschreven (-:

Laat een antwoord achter aan Petr@ Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *