Cold turkey

‘Ikke is al vijf weken gestopt met roken. Cold turkey!’ zegt Vriendin glunderend.
Onverwacht staat ze voor m’n neus als ik buiten Rosa afspoel met de tuinslang. Als ik had geweten dat ze langs zou komen, had ik heel de week naar haar komst uitgezien.
‘Ik moest wel stoppen,’ vervolgt ze, ‘want als ik een sigaret opstak, ging ik bijna dood. Ik heb een luchtweginfectie.’ Dat laatste zegt ze op een toon alsof het een zeldzame aankoop betreft.
‘Slik je er pillen voor?’
‘Nee, tegen,’ zegt ze. ‘Chemische zooi. En ik heb ook bloedarmoede. Ik ben moe, joh! Weet ik ook eens wat dat is.’
‘Krijg je er iets tegen?’
‘Nee, voor. Staalpillen met ijzer.’
‘Van stoppen met roken en staalpillen slikken, kan je niet poepen.’
‘Dat is me opgevallen,’ bekent ze.
‘Ik krijg nog longonderzoeken. O, en de huisarts heeft me geadviseerd een afspraak met een coach te maken. Een coach!’ Ze trekt een gezicht alsof ze een dozijn levende insecten moet opeten.
‘Weet je wat zo fijn is aan adviezen?’ zeg ik.
‘Nou?’
‘Je kunt ze naast je neerleggen.’
Nu lacht ze. Het werd tijd.
Ze moet er helaas alweer vandoor. Het was een flitsbezoek: kort maar krachtig.
We omhelzen elkaar. ‘Zorg je goed voor jezelf, want daar ben je niet zo goed in?’
Ze wuift mijn opmerking weg.
‘Beterschap! En houd die koude turk erin, hè?’

Vriendins moeder staat op de stoep. Dat gebeurt vaker, want ze woont aan de overkant. We maken een praatje, grappen en grollen wat, tot ze vraagt: ‘Mag ik even binnenkomen? Ik heb slecht nieuws.’
Ik voel de glimlach in omgekeerde richting van mijn gezicht zakken.
Zodra onze billen de bank raken, zegt ze: ‘Carolien heeft gevraagd of ik het je wilde vertellen. Ze heeft longkanker. Uitgezaaid.’

Pas nadat ik drie vellen keukenpapier heb vol gesnotterd, besef ik dat het om háár dochter gaat.
Zo tactloos. ‘Sorry,’ zeg ik.
Het geeft niet, ze snapt het. Ze zegt: ‘Je moet maar – net als anders – kaartjes met gekke teksten naar haar sturen. Daar wordt ze blij van.’

Na twee chemokuren moet Vriendin wachten op de uitslag van een scan, die bepaalt of de behandeling effectief is.
Hemel en aarde zij geprezen: de tumoren zijn geslonken, sommige zelfs verdwenen.
‘Ik weet niet of ik zal lachen of huilen,’ app ik.
‘Doe het gewoon allebei. Maar wel tegelijk, hè?’ antwoordt ze.

Het gaat steeds beter; ze barst van de energie. Bestelt zelfs een nieuwe vloer voor haar huis.
Totdat ze na chemokuur vier maar niet opknapt en energie uitblijft. De scan is veelzeggend.

6 februari is ze overleden; 54 jaar oud.
Lieve Carolien, allerliefste vriendin.
Bedankt voor alles wat je me gaf en met me deelde. Maar vooral dat ik bij jou altijd mezelf mocht zijn.
Rust in vrede.

De wereld zal nooit meer hetzelfde zijn.

64 gedachten over “Cold turkey

  1. Dag lieve schat,

    van de cold turkey naar vreselijk ziek, naar dood.
    Afschuwelijk…
    Eerlijk gezegd heb ik er even geen woorden voor.
    In het Engels wordt het zo goed gezegd:
    “I’m sorry for your loss”.
    Hadden wij maar zo’n mooie uitdrukking.
    Dan zou ik die zeggen.
    Nu kan ik je alleen maar een dikke knuffel sturen… ❤

    En een dikke kus,
    Marlou

  2. Gecondoleerd.
    Nee, het zal nooit meer hetzelfde zijn zonder je vriendin.
    Ik weet er alles van.
    Zij heeft geen pijn meer, maar jij des temeer, zielspijn…………..
    Sterkte Kakel.

  3. Machteloos staan wij bij zo’n verdriet, woorden vinden wij niet.
    Moge je troost en sterkte vinden in de herinneringen die jullie deelden.

  4. Oh… wát afschuwelijk, en zo jong. Gecondoleerd en heel veel sterkte met de verwerking van “de lege plek”. Gelukkig woont haar moeder dus tegenover jou, voor haar is het nóg gruwelijker natuurlijk maar nu je zo dichtbij woont kun je proberen een beetje” soort van dochter”voor haar te zijn. Je kunt haar dochte rniét vervangen natuurlijk maar haar wél helpen in het rouwproces om iemand waar jullie allebei zoveel van hielden. Sterkte.

  5. Ach wat een ellende Mirjam.
    Gecondoleerd met het verlies van je lieve vriendin.
    Echt goede vrienden zijn meestal op een hand te tellen, daarom zo zwaar als je er een verliest.
    Heel veel sterkte en hou je goed xxx

  6. Verschrikkelijk! Wat een verlies, voor jou maar ook voor haar familie. Veel te jong, zo intens verdrietig is dit. Ik wens je sterkte en probeer te denken aan de goed tijd die jullie samen hebben gehad. Liefs, Marthy.

  7. Roken ik moet er niet aan denken, rook al ruim 40 jaar niet meer maar heb ook last van mijn longen.
    Weet zeker dat ik deze verslaving nooit meer wil, maar als je rookt is het hoe ouder je bent hoe moeilijker het is om te stoppen.
    Maar longkanker hoeft niet van roken te komen, maar blijft verdrietig.
    Van harte gecondoleerd met het overlijden van Carolien, blijft een klap in je gezicht. Hans

  8. O Mirjam

    ik begin te lezen aan wat ik denk een leuke keekopdeweek
    maar jij keek enorm de verkeerde kant op
    of was het ikke
    mijn oprecht gemeende condoleances met dit enorme verlies
    lieve groet , Karel

  9. Gecondoleerd. Wat een vreselijke ziekte is het toch, het is net een loterij waar je niet aan mee wilt doen. Heb je echter pech, dan krijg je het toch. Sterkte met het verlies van je vriendin!

  10. Dit verklaard een boel een vriendin verliezen aan deze ziekte is heftig.
    Je had tijd nodig en gelukkig ook genomen.
    Hou de mooie herinneringen vast en probeer de rest los te laten
    Hou je taai

  11. Ondanks groot verdriet, vind je weer de juiste woorden…..
    Deze tekst als troost, een song van Bart Peeters.

    Voor duizelingwekkend groot verdriet
    Bestaat geen medicijn
    Want we weten maar beseffen niet
    Hoe onvoorstelbaar kwetsbaar wij wel zijn

    Want magische woorden zijn er niet
    Het lot valt ons diep en zwaar
    Niets verzacht ons groot verdriet
    Dus steunen we mekaar

    https://www.youtube.com/watch?v=30VCzR-168E

  12. Ach mirjam toch, wat een vreselijk nieuws
    K wens je heel veel sterkte en ook haar mama en andere familie en vrienden
    Het klinkt alsof het wel erg vlug gegaan is
    Wat een ellende toch altijd die kanker

  13. Komen net van een goede bekende die 3 weken geleden stroke(s) heeft gehad en nu op revalidatie zit, zijn vrouw die niet hier woont heeft uitgezaaide borstkanker en heeft waarschijnlijk niet lang meer te leven,….. het leven is af en toe absoluut niet leuk of mooi! Laten we genieten van onszelf en van elkaar, hopen dat we onze geliefden lang bij ons mogen houden en zo niet: terugkijkend die warme gevoelens weer voelen! Sterkte

Laat een antwoord achter aan Klaproos Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *