Onslow

Keek op de week (94)

Wil niet klagen, want komen tot nu toe pandemie geruisloos door, maar toch. Twee mensen (plus hond) 24/7 op m’n lip…raakt mijn ME-lijf uitgewrongen van.
Op dag dat mijn speldenkussen weer vol zat, zei ik tegen Roos: ‘Je vader kan best in Den-Haag gaan werken. Geen file, er werkt daar niemand, lunchpakket mee, alle drankautomaten tot z’n beschikking…’
Roos vond idee fan-tas-tisch.
Kreeg daarna oprisping van schuldgevoel. Heb blijkbaar toch empathische genen.
Vroegah – toen ik nog op Vriendins huis paste – ging ik daar weleens zitten. Nam ik zelf koffie mee. Zat ik in stromende regen onder riante veranda. Druppels roffelden op dak. Voelde knus. Nu doen “nieuwe” bewoners hetzelfde. Raar volk.
Bij gebrek aan ruimte om op te kunnen laden, wil ik klein huisje. Ergens op lapje grond in polder. Alleen: hoe vertel ik het mijn man?

Liep met Rosa over smal pad langs hondenzwemvijver. Midden op pad stond auto van Staatsbosbeheer. Op bankje zaten twee boswachters te lunchen. Wenste ze smakelijk eten en vroeg: ‘Mag ik langs de auto lopen of is dat niet de bedoeling?’
‘Dat mag, als u maar wel uw hond aan de riem doet.’
Had weinig behoefte aan gesprek waarin nieuwe regel zou worden toegelicht.
Lijnde geïrriteerd Rosa aan. Verderop voorbij bocht liet ik haar weer los.
Forout with the goat!

Dagen later declameerde Joris uit plaatselijke courant: ‘Omdat het steeds drukker wordt in de Krimpenerwaard heeft de gemeente besloten van wijde omgeving rondom Surfplas een recreatiegebied te maken. Daardoor moeten honden aan de riem en zullen regels strikt worden gecontroleerd. Op overtredingen staan boetes variërend van 95 tot 140 euro.’
Man keek mij betekenisvol over leesbril aan, alsof hij wilde zeggen: een gewaarschuwd mens betaalt voor twee.
Klinkt als uitdaging.

Het was dringen – op afstand – bij kassa’s. Zelfscans bij AH bleken dienstweigeraars.
Uiterlijk van man naast mij in rij deed me denken aan Onslow uit tv-serie Schone Schijn. Er was weinig appetijtelijks aan kerel. Om mijn gedachten te rechtvaardigen, krabde hij ongegeneerd aan z’n gat, pulkte broek uit bilnaad en wreef over ontblote horecaspoiler.
Wendde gelaat af en keek in dat van vrouw naast me, die kort naar kerel-met-pens knikte en afkeurend hoofd schudde. Als antwoord deed ik oogrol. Een oudere dame knikte ons goedkeurend toe.
Onslow had ongezonde belangstelling die hij wilde deelde met man in rij: ‘Leuk om naar jonge maaisies achter de kassa’s te kaaike, hè?’
Aangesprokene deed of z’n neus bloedde. Ik mocht ‘m onmiddellijk, en dacht: iemand met buik als Onslow past vast niet aan beademing op z’n buik op IC-bed. (Kakel, Kakel, dat je zoiets denkt, alla, maar dan ook nog opschrijft…)
Loerde in zijn winkelwagen: bier, braadworsten, bier, gehaktballen, bier, chips en gevulde koeken. Als Onslow niet oppast, ontwikkelt-ie nog scheurbuik.
Rij winkelwagens schoof door. Gaf oudere dame van rechts voorrang. Onslow wilde invoegen van links en stond ineens naast me, almaar wrijvend over pens.
Wilde er kreunend van zuchten, maar voor je het weet heb je naam in dorp.
Oudere dame voor me maakte fout: ze wierp blik op Onslow, waarop hij – grijnzend en  wrijvend – tegen haar zei: ‘Goed gereedschap hangt altijd onder een afdak.’
Mens geneerde zich dood.
‘Iets wat onder een afdak hangt, wordt zelden gebruikt.’ Hoorde het mezelf zeggen en schrok ervan. Blossen kleurden mijn wangen.
Oudere dame echter lachte hard met hoge uithalen. Zo gul en gracieus dat het wachtenden alom aanstak. Op één persoon na.
Dat hielp.

119 gedachten over “Onslow

  1. Ha Mirjam,
    op zijn tijd mopperen doen we allemaal,leuk huisje,wat dacht je iets voor in je achtertuin.
    Even je zelf terug trekken,en een verhalen schrijven ,een avontuur in de supermarkt.
    Leuk hoe jij met humor je boodschappen binnenhaalt.
    Lieve groet
    Christiene.

  2. Nee, hoor, je mag best wel eens af en toe klagen doe ik ook ………. maar dan niet omdat ik met nog 2 mensen zit opgesloten, maar alleen …….. elke situatie is rot op dit moment, gewoon omdat we allemaal voelen dat we in onze vrijheid worden beknopt.

  3. Vanmiddag even aan manlief zitten vertellen, dat van die Onslow en jou reactie .We lagen dubbel !,
    Ik houd wel van je gevat reageren, zou het zelf niet kunnen !

  4. Bij Onslow moet ik altijd aan de tv serie ‘schone schijn’ denken.
    Maar toen had ik alleen de titel nog maar gelezen.
    Een eigen plekje is altijd wel zo prettig om te hebben.
    Ach Rosa is van goede wil. Hans

  5. ja Mirjam die foto is van een paar dagen terug 🙂
    niks is modern , alles komt terug
    ik heb de ma van m’n vader nooit gekend , haar man was enkel de vader van de jongste kinderen , wie de vader van mijn pa is weten we niet
    m’n beppe , de moeder van mijn ma , was een schat , haar man een degelijke maar stugge man
    nu jij was een goede leerling denk ik , want ik geloof nooit dat jij een loeder bent hihi
    fijne avond groet

Laat een antwoord achter aan Mirjam Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *