Russische roulette

Keek op de week (96)

‘We zijn gescheiden!’ riep ik.
‘Is het geen corona dan is het wel een sloot!’ riep baas Puck, zoals altijd met gulle lach.
Stonden ieder op smal geitenpad te midden van weelderig koolzaad en fluitekruid. Hij in korte broek, korte mouwen; ik in zomerjurkje.
‘Het lijkt wel zomer,’ zei hij. ‘Anders is het zeikweer- mag ik thuis niet zeggen,’ schaterde hij, ‘en sinds ophokplicht schijnt de zon.’
Puck had Rosa in smiezen en wilde naar overkant zwemmen. ‘Hier blijven,’ riep z’n baas. ‘Straks kom ik met andere hond thuis, dat mot ik niet proberen. Heb je de nieuwe bordjes gezien?’ informeerde hij. ‘Die met “honden aan de lijn” bij hondenzwemvijver? Erger me kapot.’
‘Daar kunnen we wel wat aan doen…’ zei ik geheimzinnig.
Hij schaterde van voorpret. ‘Wattan?’
‘Vuilniszakken en stukken touw meenemen en om bordjes binden.’
Man kwam niet meer bij van lachen. ‘Zouhouhou je dat echt doehoen?’
‘Ja, hoor. Als geintje.’
‘Ik ook, maar dan heb ik thuis wat uit te leggen,’ lachte hij. ‘In plaats van vuilniszakken kan je hondenpoepzakjes gebruiken,’ dacht hij mee.
‘Schone of gebruikte?’
Het werd hem te veel. Hij lachte zo hard, hij stikte er bijna in.
‘Gaat het wel?’ vroeg ik.
Hij knikte en gebaarde met zijn hand dat het goed kwam. Na een tijd zei hij: ‘Ik heb nog maar anderhalve long…Ging met pensioen en maand later…bleek ik longkanker te hebben…Ik ben gezond, hoor, heb af en toe weinig adem… Loop jij naar links; loop ik naar rechts. Kijk uit dat je niet in Opsporing Verzocht komt, hè?
‘Dat kijk ik nooit.’
‘Houd ik voor je in de gaten.’
‘Is goed. Sterkte!’

Ging naar apotheek. Nooit flauwtjes binnenlopen want dan sla je tijdens wachten tegen de vlakte. Van stress zullen ze daar niet overlijden.
Eindelijk was het mijn beurt. Huisarts (met uiterlijk en uitstraling van onze vorige premier) hielp me. ‘Herhaalmedicijnen van Kakelbont, alstublieft.’
Arts kwam terug en overhandigde mij doosje onbekende medicijnen bestemd voor ene meneer R. Vonk.
‘Deze zijn niet voor mij. Ik heet Kakelbont en heb madopar besteld.’
Man keek mij aan met blik: ik make geen voute, en sprak op pastorale, belerende toon: ‘Dat…Kan…Niet,’ en schoof doosje naar mij.
Dat kan niet? Make that the cat wise. Apotheek hier is je reinste Russische roulette.
‘Het is zo. Kijk maar op het etiket,’ zei ik en schoof doosje terug.
Temperatuur in apotheek zakte aanmerkelijk.
Hij ging het navragen. En nakijken.
Doe dat. Haal ik intussen m’n duikbrevet.
Na tien minuten – het was werkelijk uniek – kwam huisarts terug mét juiste medicijn. Met glimlach alsof hij er persoonlijke slag voor had geleverd.
Ik prees zijn inzet en kreeg het zelfs voor elkaar vriendelijk ‘tot ziens’ te zeggen. Mét twee gekruiste vingers op mijn rug.

Grapje van internet.
Meisje zegt tegen haar vader: ‘Later als ik groot ben, wil ik ook haren in mijn neus.’

Postcrossing:
Kaart van Ola uit Wroclaw, Polen. Zo leuk! Herken brug van foto’s. Roos is daar zomer 2018 met drie vriendinnen enkele dagen geweest.
Ola schrijft: ‘As your favourite colour is blue, I have chosen this card with the blue Grunwaldzki bridge. I have seen your address on the map and you have so many rivers there! Unbelieveble!
Indeed, Ola. Om over (openstaande) bruggen en veerponten (die altijd aan overkant liggen) maar te zwijgen.

103 gedachten over “Russische roulette

  1. Met een strook water ertussen moet je wel veilig kunnen wandelen…. en als je dan ook nog de plekjes weet…..
    En tegenwoordig mag je blij zijn dat je nog dezelfde krijgt als de vorige, of die die weer een cent goedkoper zijn……

    Fijn weekend en tot ……

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *