Ging een hek naar de ortho

Keek op de week (99)

Vond leren hondenhalsband op wandelpad in polder. Eentje die vaak was gedragen. Dat zijn de mooiste. Was van ene Fleur met 06 van baasje op penning. Stuurde WhatsApp en eigenaar reageerde dat hij zich rot had gezocht en blij was met vondst.
Haalde volgende ochtend band op. Als dank bracht hij vier kakelverse eitjes van eigen teelt mee. Inclusief klein bruin veertje. Voelde me koningin te rijk. 

‘Doet u mee aan actie voor gratis kledingcheque ter waarde van 450 euro?’ vroeg kassamedewerker Kruidvat.
‘Ja, graag!’ zei ik.
Achter me bromde vrouw: ‘Ik doe niet mee; ik win toch nooit wat.’
‘Als u nergens aan meedoet, niet,’ zei ik vriendelijk.
Vrouw keek me woedend aan.
Zag dat vrouw jokte; ze had wel degelijk iets gewonnen, ware het niet de hoofdprijs. In haar gezicht zat bruine wrat met haren.

Eerste week lockdown kreeg ik spleetje tussen voortanden. Daarna schoven tanden ernaast als witte Griekse huisjes over elkaar heen en knapte – pang!- retentiespalkje (ijzeren draadje) achter ondergebit.
Zat ik maanden later als oud hek weer in orthopraktijk.
Jongeman keek naar m’n gebit.
Vroeg me af: moet jij niet naar school, of college volgen via internet maar hij bleek ortho te zijn.
‘Vindt u het goed als ik trucje toepas?’ vroeg hij.
‘Als het een goed trucje is wel.’
Heb nu ijzeren plakkertje op twee tanden met stevig elastiek ertussen.
Met mijn mond dicht zie je er niets van.

Drie kleine huilende meisjes. ‘Mevrou-hou, we du-hur-hur-ven er niet langs.
Midden op pad stond zwaan met roedel jongen. Zelfs Rosa was onder indruk.
In afscheidsmusical van lagere school, speelde ik rol van hippie die in ooievaar werd veranderd. Die acteerervaring kwam me van pas.
Bond Rosa’s riem vast om lantaarnpaal, spreidde armen, maakte vliegbewegingen en blazende geluiden. Nee, geen broekhoest.
Sprak flemend: ‘Hup, met je dotjes het water in. Ik doe jullie niks.’
Zwaan snavelde kroost het kroos in en bekeek mij wantrouwig.
Ik haar ook. Het zijn net honden: laat je rug zien en ze happen in je hielen.
‘Opschieten, anders laat ik de hond los!’ riep ik dreigend. Dat hielp. Blazend koos ze uitgebroede eieren voor haar geld en glipte sloot in.
‘Lief hè, kleine zwaantjes?’ zei een van de drie meisjes. ‘Maar alleen als ze zwemmen,’ voegde ze er aan toe.

Weer gefietst. Benen doen eindelijk weer wat ík wil. Wist nog precies waarom ik liever op zadel zit dan op een stoel.
Zag onderweg van alles. Twee duttende geiten op houten vlonder boven sloot. Duikende visdiefjes. Fuutjes onder moeders vleugels. Zwevende zwaluwen. Kudde koeien met alle koppen dezelfde kant op.
Moest uiteraard weer piesen (the story of my life). Het klotst ook zo op een zadel. In Stolwijk – heb nog naar je gezwaaid, Marthy! – zag ik langs kaarsrecht pad twee wilgen staan. Dichterbij twee mensen eronder op een bankje.
Kansloze missie.
Om de bocht wenkte wuivend gras me maar geroeste afvalbak gaf doorslag. Plaste net lekker toen ik geluid boven me hoorde. Een drone! dacht ik geschrokken. Bleek sportvliegtuigje te zijn.
Later, langs brede sloot met vissende vrouw, vloog ding weer laag over.
Omhoog wijzend, riep ik naar haar: ‘U moet bukken!’
Vrouw kon waarschuwing wel waarderen.
Bijna thuis zag ik twee hollende hazen door weiland rennen. Leken te zweven boven gras. Kwamen dichterbij en sprongen over sloot. Ik remde en stopte. Moest wel; ze kwamen van rechts.

100 gedachten over “Ging een hek naar de ortho

  1. Ja Mirjam,je maakt van alles mee, en dan dingen vinden op je pad
    zo als die hondenriem,die man dolblij………………
    en wat een leuk idee kippen eitjes krijgen,als je niks verwacht.
    Plassen onder weg ,moet je wel heel creatief zijn aan gelegd
    als vrouw,maar voor jou geen probleem, fietsend of wandelend.
    Groetjes Christiene.

  2. ha die Mirjam
    ja leuk hé die foto , ik kom daar zeer zeker eens eten 🙂
    nou ik heb genoeg van fijnstof met mijn longemfyseem 🙁
    maar als ik door Amsterdam banjer voel ik me geen vreemde hihi
    fijn weekend groet

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *