De hufter en de dode eend

Keek op de week (132)

‘U mag het potlood houden,’ sprak vrijwilliger op stembureau.
‘Mag ik er eindelijk aan likken,’ zei ik.
Dat wil ik niet; het is het idee.
Rode potloden hangen bij verkiezingen steevast aan ketting die is vastgenageld in stemhokje. Daarboven bordje met tekst: “Verboden aan het potlood te likken.”
Vanwege dat verrekte virus ben ik in bezit van collectors item.
Buiten – weer bevrijd van mondkapje – veegde bloemist zijn straatje.
‘Alles goed, Martin?’ informeerde ik.
‘Stuk beter als het twintig graden warmer is,’ antwoordde hij gevat.
Niets zo gemakkelijk als kiezen voor mooi weer…

Opende slaapkamerraam en hoorde: Grut-to, grut-to, grut-to. Goed begin van dag.

Was geen beetje dom maar heleboel. Schaamte gierde uit m’n poriën. Jarenlang reserveerde ik boeken bij bieb. Van sommige hoorde ik nooit meer iets. Wat bleek?
Klikte per ongeluk op tabel naast reservering en zag tot ontsteltenis dat standaarddatum een maand was. Een maand! Hapte zowaar naar lucht.
‘Geen stijl dat dat niet duidelijk op website staat aangegeven,’ aldus Joris.
Voelde me gesterkt, maar schrijnde nog steeds.
‘Moest je voor die boeken ook euro betalen?’ vroeg Man.
‘Ja, dat is het leven,’ antwoordde ik. Vind dat overigens geen probleem; bibliotheken gaan gebukt onder bezuinigingen.

Verzaakte taak. Liep te kletsen met Baas en zag te laat dat Rosa fietspad opliep, met fietser in aankomst.
Riep: ‘Ró-sá, stóp!’
Hond stopte pal naast bruggetje waar ze bruine billen op wegdek duwde; braaf met bal in bek.
Viel bijna van verbazing bewusteloos achterover.
Fietser gaf me compliment.
Zei: ‘Meneer, dit is werkelijk voor het eerst in de geschiedenis.’
Samen met Baas zorgde fietser voor explosie van decibellen in natuurgebied.

Fietste door boerengehucht. Remde want mannetjeseend zigzagde over weg. Zeker verliefd. Leek me stug dat-ie z’n GPS uitprobeerde. Wist watervogel te omzeilen, terwijl ik achter me auto hoorde naderen.
Verwachtte dat bestuurder zou remmen voor dier, maar die reed door. Eend z’n nek klapte dubbel en dier werd geplet. Misselijk was ik, maar vooral ziedend. Woedend. Furieus. Was in staat man achter stuur – samen met zijn moreel defect – de strot om te draaien.
Drie meter verder stopte auto – Merc cabriolet – bij provinciale weg.
Mijn blik viel op kentekenplaat. Reed naar links – daar was tevens oversteekplaats voor fietsers –  en riep door openstaande raampje: ‘Te veel moeite om uw voet op de rem te zetten? Dan had de eend nu nog geleefd.’
Man, eind zestig, zijden sjaaltje, onderkin en zelfverzekerde blik: ‘Wie denk jij dat je bent?’
‘Ik spreek u aan op uw rijgedrag.’
‘Met je rode haar,’ schamperde kerel.
‘Beter dan een kale knar. En vertel me niet dat daar hersenen onder zitten want dan had u wel op de rem getrapt.’
‘Je verbeeldt je nogal wat! Geef toe dat je jaloers bent dat je man niet zo’n dure auto bezit.’
‘Mijn man heeft fatsoen, dat is voor geld niet te koop. Trouwens…’ Liet seconde stilte vallen voordat ik grievende woorden uitsprak: ‘…die auto is niet van u. Het is een leasebak.’
Kerel wilde verbaal uithalen maar bleef hangen in verbazing.
‘Kentekenplaat,’ zei ik minzaam, stapte op, stak provinciale weg over en sloeg aan overkant linksaf secundaire weg op.
Auto zoefde voorbij; hanswort claxonneerde als idioot.
Ik hield me blind en doof. Zelfs mijn middelvinger gunde ik ‘m niet.

Ophaalbrug bij Achterbroek

92 gedachten over “De hufter en de dode eend

  1. Ik mocht ook het potlood houden, nou ja potlood het was maar een heel klein potloodje. Op zich wel weer logisch want er hoefde maar een stip mee gezet te worden. Wat goed van je om te zien dat het een lease auto was, dat is het mooiste repliek geven wat er bestaat.

  2. Ik ben hier veel te lang niet geweest maar wat is het gezellig om weer eens wat van je te lezen Kakel! Hoewel: dat verhaal van die eend is natuurlijk in- en in treurig en je zou wensen dat de bestuurder…enfin. Dat soort dingen mag een mens niet zeggen en eigenlijk niet eens denken

  3. ja je kan me op m’n woord geloven hoor Mirjam , het is een mooie pps
    een ieder mag van mij geloven wt ie wil , maar zolang ze het mij niet kunnen laten zien , geloof ik het niet

    rustige avond groet

  4. Inderdaad…wat een hufter! Daar zul je vast nog wel van gedroomd hebben, dat beeld raak je niet zomaar van je netvlies.
    Die Rosa…zou het het toch nog leren dan?

  5. Wat een miezerig mannetje , bah !
    Je hebt hem goed op z’n nummer gezet.
    Waren we laatst jou maar tegen gekomen, met Rosa.
    Manlief is gevallen met de fiets, na al verschillende honden te hebben ontweken, sprong er een grote plotseling tegen zijn voorwiel. Gelukkig goed afgelopen.

      • Hij had gelukkig alleen maar een beschadiging aan zijn knie, maar je schrikt wel. Het is een ouwe taaie hoor en we hebben al weer heel wat kilometers gefietst. Jij bent trouwens ook goed bezig, fietsen is zó lekker hè !

      • Dank voor je reactie. Ik ben blij dat de schade beperkt bleef!
        Veel fietsplezier samen.

  6. Hey Mirjam
    Wat een ongelofelijke hufter die vent! Zeker als je de kans hebt om te remmen, dan doe je dat toch! Ik heb ooit gezien hoe een moedereend met pulletjes werd aangereden, ik word nog misselijk als ik er aan denk.
    Je hebt hem goed van repliek gediend, bravo!

    Wat goed dat je Rosa zo perfect onder appel hebt haha 😉
    Ja je kan jou om een boodschap sturen.

    Bij ons mocht je het potlood niet houden.
    Waarschijnlijk ging hij in een sopje en weer door voor de volgende ronde.

    Liefs van je zus
    X

    • Gatfer, zien hoe een moedereend met pullekes wordt aangereden. Een aanslag op je zicht en ziel.
      Ik denk niet dat die egotripper er iets van heeft geleerd, maar ik kon wel m’n gram kwijt.
      Roos heeft vijf cursussen met Rosa gevolgd, dus haar komt alle lof toe.
      Je mag mijn potlood hebben! Kun je je postcrossingkaarten ermee schrijven (-:
      Een kus van je zus ♥

  7. U is zo heerlijk bijdehand.
    Ik fietste vandaag langs man in scootmobiel die links op het fietspad bleef rijden.
    Dus ik uiteindelijk rechts er langs.
    Alleen kwam hij toen naar echts.
    ‘Wie denk je wel wie je bent, Ik ben gehandicapt’.
    Ik, ‘en dat is een reden om u asociaal te mogen gedragen?’
    Ik hoorde nog van alles achter me terwijl ik doorfietste.
    Maar ja, slechthorend, hoef ik me ook niet af te vragen wat voor lelijke dingen ik allemaal naar me toegeslingerd kreeg 🙂

    • Als gehandicapte hoef je je niet aan de regels te houden en is de openbare weg van jou? En dan ook nog commentaar hebben. Ik vind het schaamteloos.
      Heel goed, gewoon van je laten afglijden!

  8. Hoi Mirjam,
    Wat heb ik weer genoten van je verhaal.
    Wat een gedoe om die potloden, ik moest hem gewoon in een bakkie wegzetten in het stembureau?? Die stonden uren later natuurlijk op marktplaats voor de liefhebber.

    Wel balen dat je je gereserveerde boeken telkens misliep. Maar die Euro is alleen nodig, wanneer je hem vanuit een andere bieb uit een andere regio moet laten komen. Want anders is het bij bieb AanZet gratis toch?!

    Eén ding is zeker, de GPS van die eend was niet oke en nu zeker niet meer. Vervelend om zo die eend doodgereden te zien worden. Grappig hoe je die bestuurder beschrijft en typisch jij hoe je daarop reageert…haha…!!

    Groetjes, Marco

    • Mocht jij het potlood niet mee naar huis nemen? Blijkbaar kijken ze de mensen aan (-: Als je wilt, mag je de mijne hebben.
      Inderdaad: je betaalt een euro als het boek van buiten de regio komt. Bijna gratis.
      Groetjes!

  9. Je hebt hem sterk voorzien van repliek. Alleen daarom al vind ik je geweldig! Rosa weet diep in haar ziel dat je toch echt haar baas bent. Al zal het waarschijnlijk voorlopig weer bij deze ene actie blijven vrees ik.

    • Op Koekel lees ik dat er in België behalve met een rood potlood ook met een gewone pen mag worden gestemd. Of loopt de info achter en stemmen jullie elektronisch?
      Een ♥ voor jou.

  10. Volgens mij is er een heel speciaal plekje in de hel voor hem gereserveerd, wat een eikel. Ik heb het potloodje fijn achter gelaten als iedereen een karretje kan pakken en schoonmaken, kunnen ze ook een potloodje poetsen.

    • Onwillekeurig wil je zelf over zo’n man heen rijden. In een enorme trekker of een vrachtwagen vol met zand (-: In veel gemeenten deden ze ook aan potloodje poetsen.

  11. ja mooie gedichten hé
    ben echt blij dat ik dat boekje vond 🙁
    ik zon regelen , en dat om ,ff spieken , 19:30 uur , zal niet meevallen hoor
    simsalabim laat er zon zijn ff wachten
    Zing mee met ‘Bikini vol zand’
    Als de zon weer schijnt

    En je huid verwarmt met haar gulle lach

    En elke zorg verdwijnt

    Als de zon weer schijnt, met haar toverkracht

    Simsalabim alles gaat zoveel beter

    Abracadabra iedereen viert met ons mee

    Ik hoef geen toverspreuk om te weten

    Jij en ik, wij zijn zon, wij zijn zee

    Refrein:

    Wat een zomer, jij en ik op het strand

    Mijn hart vol dromen, mijn bikini vol zand

    Ik ben toen zomaar in je armen beland

    Mijn hart vol dromen, mijn bikini vol zand (x2)

    Als de zon weer schijnt

    En de wereld lacht weer van oor tot oor

    Elke zorg verdwijnt

    Elke schapenwolk huppelt er vandoor

    Simsalabim alles gaat zoveel beter

    Abracadabra iedereen viert met ons mee

    Ik hoef geen toverspreuk om te weten

    Jij en ik, wij zijn zon, wij zijn zee

    Refrein:

    Wat een zomer, jij en ik op het strand

    Mijn hart vol dromen, mijn bikini vol zand

    Ik ben toen zomaar in je armen beland

    Mijn hart vol dromen, mijn bikini vol zand (x2)

    Het wordt een zomer die we nooit vergeten

    En wat er morgen ook gebeurt, ik neem je mee

    Ik hoef geen toverspreuk om te weten

    Jij en ik, wij zijn zon, wij zijn zee

    Wat een zomer, jij en ik op het strand

    Mijn hart vol dromen, mijn bikini vol zand

    Ik ben toen zomaar in je armen beland

    Mijn hart vol dromen, mijn bikini vol zand (x2)

    Refrein:

    Wat een zomer, jij en ik op het strand

    Mijn hart vol dromen, mijn bikini vol zand

    Ik ben toen zomaar in je armen beland

    Mijn hart vol dromen, mijn bikini vol zand

    Wat een zomer, jij en ik op het strand

    Mijn hart vol dromen, mijn bikini vol zand

    Ik ben toen zomaar in je armen beland

    Mijn hart vol dromen, mijn bikini vol zand (x3)

    is het goed als ik in monokini ga

    fijne avond groet

    • Je mag de zon ook voor morgen regelen. Ik kijk niet zo krap (-:
      Jij mag van mij in je monokini maar ik neem er geen voorbeeld aan. Lang leve de zomer!
      Dank voor je uitgebreide, dichterlijke bijdrage.
      Lieve groet.

  12. Heel in de verte kán ik me voorstellen dat je , rijdend op een drukke snelweg, niét op het rempedaal trapt ( dat mag volgens mij zelfs niet) wanneer verdwaalde watervogels zich inderdaad het verkeer mengen. De enige keer dat het me gebeurde was het verkeer gelukkig goed te overzien en kon ik met wat laveren en licht remmen het beest omzeilen. Dat kan niet altijd, we willen géén kettingbotsing natuurlijk, zelfs niet als dat een eend of gans het leven kost . Maar als jij er rustig kunt fietsen is het géén snelweg. en zo te horen ook niet druk dus deze oen is gewoon een L(ompe) U(ltra) L(amlendeling).
    Geniet van weer wél van hoe je de hufter aansprak.

  13. Wat een vreselijke man! Arme eend.
    Ik houd niet zo van mannen die hun gebrek aan alles wat een man een man maakt denken te kunnen compenseren met zogenaamd dure auto’s. Gesteld dat ze überhaupt kunnen denken dan.
    Ik houd trouwens veel van mannen in een eend. Dát zijn pas leuke auto’s!
    Over eenden gesproken.
    Lieve groet x

  14. ha lieve Kakelino,

    wat een hufter zeg!!
    Ik zou een kras in z’n autodeur zetten met een scherpe sleutel.
    MStukje in de krant dan?
    Hij kan dit toch niet zomaar doen… bah en bog eens bah…

    Droevige zaken…
    X, Marlou

  15. zo’n potlood kan wel eens heel veel waard worden hoor als er overal elektronisch gestemd zal worden 🙂
    Rosa besefte zelf dat het nu echt wel nodig was om te gehoorzamen

    wat vreselijk van de eend, er zouden zware straffen op moeten staan, moedwillig een dier doodrijden, hoe kan je het

  16. Om een hond goed op te voeden kan ik dus bij jou in de leer! Ik onthoud het.
    Hoe doe je het, zomaar een eend dood rijden!? Ik sta al op de rem voor een mier. Bij wijze van spreken dan. Gelukkig ben je rad van tong.

    • Vooral Roos heeft veel tijd gestoken in de opvoeding van Rosa. Ik ben vooral van het consequent doorvoeren (-:
      Op zo’n man zou ik een halfuur willen losgaan met een plastic zwaard…

  17. gadverderrie kakelino je meent het, gewoon doodrijden en doorrijden??
    wat een galbak… heb je z’n kenteken niet, ik zou ook ziedend zijn werkelijk zeg..
    smeerlap…
    Voor rosa heb ik een boontje:-) dat is zo’n toppertje hé, daar kun je nog eens ergens mee komen…
    geweldig…. wat een heerlijke schat…
    ze zeggen weleens zo baasje zo hond hé 🙂

    dag lieve schat
    xxx

    • Hello Dien!
      Gewoon doorrijden, de misselijke gluiperd. Ik hoop dat-ie het aan z’n knieën krijgt.
      Hahaha: zo baasje, zo hond (-: Kun je nagaan hoe lief jij bent!
      Dikke liefs *smak*

  18. Hier moesten de rode potloden na afloop mooi worden ingeleverd.
    Nou mondkapjes, vind het nog steeds wennen.
    Ik opende slaapkamerraam en hoorde: tuut tuut.
    Dan had je de boeken al heel lang in huis.
    Rosa luistert toch altijd goed.
    Hé bah zo’n ego mannetje, heeft daar ook een auto voor nodig en een dode eend.
    Stond er onder het kentekenplaat dat het een lease bak was?

    Ot. Je verzoekje ligt op het log Bankje voor de volgende show.
    De shows staan allemaal op: http://logbankje.nl

    • Dat mondkapje went nog steeds niet. Weer buiten staan en dat ding af doen, voelt als een bevrijding.
      Rosa heeft haar goede momenten (-:
      Ja, onder de kentekenplaat stond de naam van de leasemaatschappij.
      Dank voor het draaien van mijn verzoekje!

      • Was bij de tandarts, ben buiten gaan staan werd misselijk van het mondkapje in de wachtkamer.
        Rosa is wel een heel lieve hond, het is een goedaardig ras.
        Oh, dat was het, dan heb je hem goed gestraft.

        Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
        Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”

  19. Lak aan alles volk rijdt meestal in een grote bak en misdragen zich met een stalen smoel. Parkeren op de stoep, parkeren in de bocht, draaien in de straat met eenrichtingsverkeer. Bij mij om de hoek zit een klein kwaliteitswinkelcentrum, zo wordt het tenminste genoemd, dat heeft een aantal van dergelijke klanten.
    Brave hond, toch?

    • Grote ego’s rijden in grote auto’s.
      In de bloemenwinkel waar ik werkte, kwamen ook dergelijke klanten. Dat waren de grootste vrekken.
      Een héél brave hond.

  20. Ik mocht mijn potlood niet houden… gelukkig maar,
    al die troep in huis. Bij mij zal het ook 20 graden
    mooier zijn als het warm is.

    Huh… een maand, wat hebben jullie voor Bieb. Bij ons blijft
    de reservering een jaar staan. Dat zijn toch data die je beter
    kunt behappen.

    Die Rosa, die weet precies wanneer ze moet pieken.. als je het niet verwacht.

    Wat een hufter zeg.. Je kunt toch wel even remmen. Met z’n leasebak.
    Pfff, zo’n auto willen we niet eens.

    Love As Always
    Dimario

    • Ik wilde mijn potlood naar je opsturen maar je hebt geen belangstelling (-:
      Zie je: een bieb waarbij een reservering gewoon een jaar blijft staan. Dat zouden ze allemaal moeten doen.
      In een pooierbak wensen wij niet te worden gezien.
      Lieve groet ♥

  21. Geef een hufter wat een hufter toekomt: tegenwind. De middelvinger mag overigens ook.
    Wist je overigens dat je met zulk een rood potlood ook blauw kunt schrijven? Jahaaa: een b, een l, een a, een u en een w op een blaadje papier. 😉
    En je hond krijgt zowaar manieren! Nu die cabriohufter nog.

    • Zo iemand wens ik in stilte toe dat-ie last krijgt van z’n knieën.
      “Wist je overigens dat je met zulk een rood potlood ook blauw kunt schrijven?” Ik trapte erin, hè?
      Wat Rosa betreft is er zeker hoop.

  22. Eerst bedankt dat je een van de Stolwijkse gietijzeren bruggen in beeld brengt. En dan gaan we het even over de hufters in het verkeer hebben. Alhoewel, dit soort mensen zijn waarschijnlijk altijd en overal hufterig. Ze hebben een voorkeur voor grote dure auto’s. Toen ik verleden week een boek had opgehaald in Gouda liep ik terug naar parkeerterrein Klein Amerika. Samen met een echtpaar van mijn leeftijd werden we daar bijna geschept door een vrouw in een dure auto die pardoes over de brede rode strook reed die voor voetgangers is bestemd. Toen ze terug kwam rijden, ze zocht blijkbaar iets of iemand heb ik haar aangehouden en haar verteld dat ik er begrip voor had dat ze razende haast had, maar niet om daarom niets ontziend mensen bijna overhoop te rijden. Haar mond viel open en ik heb haar nog een prettige dag gewenst. Ik blijf beleefd hè maar dat was ik niet geweest tegen dat heerschap dat jij trof. Ik kan heel ordinair worden!!!

    • Die bruggen hebben iets!
      Mensen met grote ego’s rijden meestal in grote auto’s. Over een voetgangersstrook scheuren kan echt niet. Wat een goeie actie van jou door haar aan te houden. Daar is lef voor nodig. En je bent beleefd gebleven; ik ben trots op je. Hopelijk heeft ze er iets van opgestoken, al is dat soort types zelden tot zelfreflectie in staat. Ik word alleen ordinair als iemand over mijn grens gaat.

  23. Hier zijn we gelukkig nog gespaard gebleven van verkiezingen. Achteraf hebben ze zoveel tijd nodig om te beslissen wie met wie zal regeren dat het weer tijd is voor de volgende verkiezingen.
    Mensen hebben rare manieren op de weg. Zo leer je sommigen jammer genoeg kennen;

    • Bij verkiezingen heb ik altijd het idee dat ze de dag na de verkiezingsuitslagen de kiezers alweer vergeten zijn…
      Heel nare mensen!

  24. Hier mochten we de potloden niet meenemen, je moest ze in een mandje gooien, dan werden ze schoongemaakt. Geen rood potlood bij de verzameling Ikea potloden dus!

    Ik rem alleen voor beesten als dat veilig kan, dat is meestal gelukkig zo. Die sufferd in zijn cabrio had, als ik het verhaal goed lees, vast veilig kunnen stoppen voor die eend. Nu heeft hij laten zien dat mensen met een beperking niet alleen in een Mercedes busje vervoerd worden.

    • Eigenlijk heb je recht op dat potlood want iedere burger heeft ervoor betaald.
      Mocht je nood hoog zijn, kun je er een op MP kopen.
      Je mag niet generaliseren maar mensen in grote bakken hebben meestal net zo’n groot ego.
      Jij had geremd want daar had je alle gelegenheid voor.

  25. Dat rode potlood is dus een kadootje in ruil voor die euro in de bib. ’t Moet niet altijd van dezelfde kant komen, Mirjam.
    Complimenten zijn zeldzaam tegenwoordig, maar dat was zeker een verdiend!
    Zonde voor de eend…
    Lie(f)s.

  26. jullie kregen er zo maar een rood potlood bovenop, hier hangt dit stevig aan de ketting..

    flink van Rosa..

    een hufter, een beter woord vind ik er niet voor

    prettige start van de week Mirjam

  27. Wat knap dat je een lease-auto zomaar herkent. Ik zou niet weten hoe of waaraan. Of was het bluf op goed geluk?
    Ben ook blij met het rode potloodje. We hebben eens iets gekregen van de staat. Niet te geloven toch?

    • Onder aan de kentekenplaat staat een smalle strip met óf de naam van de garage óf die van de leasemaatschappij.
      Geweldige opmerking: “We hebben eens iets gekregen van de staat. Niet te geloven toch?”

  28. Hebben jullie net een duif gered en dan zie je een eend vermoord worden voor je neus. Triest dat mensen zo zijn.

    Van Rosa werd ik wel weer vrolijk alhoewel ik bang ben voor honden. Ik kijk altijd heel erg goed uit of mensen hun hond onder controle hebben als hij/zij losloopt.

    Je bibliotheekverhaal begrijp ik niet. Bedoel je dat de standaardwachttijd een maand is of de leentermijn?

    • Ben je zo oud, heb je nog niets geleerd in het leven…

      Bij kleine kinderen en hardlopers roep ik Rosa ook naar me toe. Uit voorzorg.

      Ik bedoel de reserveertijd: de tijd tussen het aanvragen van het boek en het werkelijk kunnen lenen. Bij populaire boeken is een maand niets.

  29. ha die Mirjam

    en smaakte het potlood 🙂

    ja ik kijk er naar uit +20 graden en windkracht 2 ten alle tijden in de rug

    als je Grutto’s hoord bij het open slaapkamer raam , woon je heel erg mooi

    ja de biep kan wel wat centjes gebruiken

    mooi hé zo’n goed getrainde hond

    ik wist niet dat je aan een kentekenplaat kan zien dat het een leasebak is , weer wat geleerd
    die hufter had geluk dat ie jou trof , ik had hem denk ik uit die bak geslagen en naast de dode eend gelegd pppffftttt

    rustige avond groet

    • Hej Karel,
      Vroeger kauwde ik op plastic pennen maar ben daar mee gestopt. Potloden smaken vies, bah.
      Als ik altijd wind-mee wil op de fiets, koop ik wel een elektrische (-:
      We wonen zeker mooi. De natuur ligt om de hoek.
      Onderaan een kentekenplaat zit een smalle strook waar de naam van de lease-maatschappij op staat. Ik heb weinig verstand van auto’s maar ik kan goed lezen.
      Fijne week!

      • aha zo herken je dat dus , weer wat geleerd
        heerlijk hé zo wakker worden van de nationale vogel
        ik denk steeds meer om een elektrische fiets te nemen , maar ze zijn me te duur 🙁
        dus je likte 1 x en het potlood is in de la voor de eeuwigheid 🙂

        ik ben niet zo thuis in haarkleurmiddel , dus ik neem je woord er voor hihi
        het gaat de komende dagen ietsje omhoog met de temperatuur , komt vast goed
        fijne avond groet

  30. Aan een rood potlood, behoort gewoon gelikt te worden, het staat zelfs in de voorwaarden van de fabrikant.
    Ik heb er al aardig wat hoor, ik neem altijd een kniptang mee, om het kettinkje door te knippen.
    Martin heeft gelijk hoor, dit weer heeft niets met lente te maken!
    Hier hoor ik weleens gut o gut, dan heeft de buurvrouw, weer eens haar kunstgebit uitgespuugd.
    Goh, tegen de tijd dat jij een door jou aangekruist boek hebt, zit het vol ezelsoren en koffievlekken….onleesbaar!
    Heel verstandig Van Rosa, om met windkracht 7 die tegen haar poeperd blaast te gaan zitten.
    Eend zal wel “verward” geweest zijn, net als een hoop mensen tegenwoordig.
    Maar dat mag reden zijn om het arme dier plat te rijden…HUFTER!
    Lieve groetjes, Edje.

    • Vroeger beet ik altijd op plastic pennen maar daar ben ik mee gestopt. Potloden smaken vies, bah. Zelfs een gratis exemplaar, vrees ik.
      Ik heb standaard een snoeischaar in m’n jaszak maar ik heb nog nooit aan een kniptang gedacht (-:
      Dat is waar: veel biebboeken zitten onder de vlekken.
      We zijn het weer eens, Edje.
      Lieve groet ♥

Laat een antwoord achter aan Neeltje Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *