Bella het beest

Ik spoel even terug naar de vakantie.

TRING! We hebben een beller!
‘Hallo, met Mirjam.’
“Ha Schone zus. Die Bella is een mooie, hoor!’
‘Ja! Hoe gaat het met d’r?’
‘Nou, zegt Zwager nonchalant: ‘ze ligt languit naast me!’
‘Wat?’ stamel ik. Languit naast ‘m? Hoe kan dat nou? Amper vijf dagen zijn wij uit Bella’s oog, en dan ook al uit haar hart?
Zich van geen kwaad bewust wrijft Schoonbroer het er nog wat in: ‘Als ze al niet geaaid wordt, vráágt ze er om. Ze loopt bedelend rondjes en maakt bromgeluidjes…echt bizar!’

Ja, vertel mij wat…de overloopster. Ik begin al spijt te krijgen van mijn advies aan de Konijnenopvang om Bella’s kattenbak (die zij als toilet gebruikt) op een strategische locatie neer te zetten.
‘Eh… hoe zit het met haar toiletfouten?’ informeer ik vergenoegd, wetend dat zij ritsen keutels náást de bak produceert.
‘Ach, wat maken die paar droge keuteltjes uit? En wat jij zei, hè, over bananen, ze doet inderdaad alles voor een hapje; ze spring gewoon bij me op schoot! Oh, oh, wat een beest!’ 

Nee, nou wordt ie helemaal mooi! Er komt een heel lelijk woord voor Bella in me op: het begint met een S en eindigt op loerie.
‘Nou joh,’ besluit Zwager. Geniet nog van de vakantie, wij zorgen wel voor de konijnen.’
‘Hartelijk dank,’ zeg ik, ‘ik zal het niet snel vergeten.’

Bella’s overloopgedrag irriteert me. Met veel plezier zou ik haar ergens aan een boom binden, maar dan bijt ze vast het touw door. Ineens gaat me een lichtje op voor een gepaste straf: Bella moet dringend op dieet. Steeds was ik te zwak haar lieflijke blik te weerstaan, maar zodra ik terugkom van vakantie zal het genoegen geheel aan mijn kant zijn!

Maar stel nou eens dat een konijn een geheugen heeft van slechts drie of vier dagen? Dan kan Bella er dus niets aan doen. Hmpf.

Thuis besluit ik de proef op de som te nemen. Terwijl de Konijnenopvang van de koffie nipt, loop  ik naar de keuken om Bella’s geheugen te testen. Ik open de koelkast, trek de groentelade eruit en beweeg een plastic zakje. Het ritselt. Doorgaans een “snacktijdteken” voor een altijd hongerig konijn. En wie komt daar aangesjeesd met de snelheid van een kruisraket? Bella het Beest.

Met een geheugen van welgeteld… 15 dagen! Het harteloze loeder. 

3 gedachten over “Bella het beest

  1. Ze had natuurlijk een goed tehuis gevonden zo. Ook wel ondankbaar van je hoor dat je er niet blij mee was. Had je liever een treurende en neit etende Bella gehad. Hoewel dat was wel weer goed geweest voor haar dieet. Heb het ooit met een oppaskind gehad, na twee weken kwamen de ouders hem ophalen en hij moest er in het begin even niets van hebben. Vond het gewoon rot voor de moeder. Was gelukkig weer gauw over hoor.

Laat een antwoord achter aan Anneke Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *