Het N’woord

Begin deze week was de inenting tegen baarmoedershalskanker in het nieuws en moest ik denken aan Kindliefs prikken van vorig jaar.

 

Septemer 2009:

Vandaag gaan we Kinds derde en laatste inenting halen in Schoonhoven. Ze ziet er toch weer tegenop. “Wil jij mij afleiden als ik op de prikstoel zit’?” vraagt ze. ‘Tuurlijk wil ik dat. Ze neemt huiswerk mee voor onderweg; dan heeft ze afleiding. “Mag de muziek aan?”vraagt ze, “dan leer ik mijn Latijn makkelijker.”

 

Het rijdt snel aan. Binnen in de sporthal is het druk. Kind ontbloot bibberend een arm en gaat op de stoel zitten. “Kijk, daar heb je Suzanne!” zeg ik enthousiast. “Suus! Waar?” vraagt ze blij. Tsjakka, dat was de prik. Na afloop krijgt ze een boekje mee, nog een sticker plus een pepermuntdoosje. Vijf minuten later zitten we alweer in de auto.

 

Het boekje blijkt ‘hot’. “Oooh! het gaat over tongzoenen,”zegt ze, “…linksom, rechtsom…” hoor ik haar mompelen. “Watte“, vraag ik verbaasd. Geen antwoord. Ze giechelt. “Hihi, het gaat ook over n**ken,” zegt ze. In het boekje wordt alles bij de naam genoemd en geen details worden haar onthouden. Sodebillen, dat boekje wil  ik straks ook even vasthouden! Ik zie dat ze het er wel een beetje warm van krijgt. Geconcentreerd leest ze verder (had ze dat de net ook maar met haar huiswerk gedaan.) Zodra ze het boekje uitheeft, stelt ze  mij achteloos de meest intieme vragen. Nou ja, zeg; pfff, nu krijg ik het warm, zeg maar gerust héét. Zij intussen verblikt of verbloost niet. “

 

De volgende dag. Kindlief komt thuis uit school. Ik schenk een emmer verdunlimonade voor haar in, en geef haar een stroopkoek erbij. “Enneh…”informeer ik voorzichtig, “hebben jullie het onderweg of op  school nog over het boekje gehad?” Welk boekje?”informeert ze. “Ja duh, dát boekje,”zeg ik. “Oh, nee. Nou ja, heel even maar. Dus niet lang ofzo.” “Geen …eh… diepe gesprekken?” peuter in nieuwsgierig verder. “Neuh.” Meer laat ze niet los.Hmm. Da’s nou jammer. Heb ik eens zin om intieme vragen te stellen, is mevrouw niet thuis.

 

8 gedachten over “Het N’woord

    • beheerder@kakelbont.freeweb.nl
      195.241.232.8 Submitted on 2010/04/06 at 9:49am
      @ Janny: Kindlief kwam een keertje uit school, mevrouw was amper 6 jaar, vroeg ze heel achteloos aan me: “Mam, wat is n**ken.” Ik haar een korte kinderuitleg gegeven. Laat ze er direct op volgen: “Mag ik een snoepje?” Dat zijn ook wel de leuke dingen voor de mens!
      @ Avalanche: Hoi! Jammer, ik heb gisteren gefietst (KKKoud) en had je graag tegengekomen!
      @ ekiM: Bedankt voor je goede zorgen! Henry is inmiddels bekend. De smurf geef ik het voordeel van de twijfel.

  1. Hi, hi, dit is een grappig blogje! Ik weet nog dat onze jongste, na een van dit soort gesprekken, ineens allerlei heel specifieke vragen, in heel specifieke bewoordingen aan me stelde. En geloof me: ik kreeg het daar net zo warm van als jij. Ik wist toen werkelijk niet wat ik daar nu allemaal op moest antwoorden, want hoever ga je daarmee? Gelukkig is het allemaal goed gekomen hoor!

  2. mmmmm……….., je noemt het n.woord en meteen krijg je figuren als Henry Tm en Renesmurf op je site. Blijft voorzichtig Mir………

    Groeten,
    MM

    • Dag Renesmurf: ja, geloof ’t of niet, maar daar heb ik over nagedacht. Ik vind eh neuken nogal grof. Jij niet dan? Zullen we ’t anders voortaan maar op ‘smurfen’ houden?

  3. haha.. dat boekje had ze als afleiding beter voor de tijd kunnen lezen ipv van huiswerk! Maar uhhh heb je het zelf nog gelezen dan? 😉

  4. Dat kind is uitstekend opgevoed! Je hoeft niet bang te zijn dat die in zeven sloten tegelijk loopt, zoals men vroeger placht te zeggen. Goed zo.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *