‘Wat is je vraag voor deze In.nerlijke Reis?’ vraagt Tanja, de natuurgeneeskundig therapeute.
‘Waarom ik bij het inslapen hevige stuipen heb,’ zeg ik. ‘De medicijnen van de neuroloog helpen niet meer; ik ben ten einde raad…’
(Voor de niet-ingewijden. Uit mei 2016: Drama)
‘Voel je je onveilig in huis? Ben je bang ik het donker?’ wil ze weten.
Ik schud nee.
‘Ik denk dat het met weerstand te maken heeft,’ zegt ze. ‘Jouw hoofd is te sterk. Je zit erg in je mentale weerbaarheid.
Nou, daar is geen woord Spaans bij.
‘Wil je nog koffie of thee?’
Nee, ik wil korte metten. Deze solo-expeditie in het arctisch gebied knelt als een kei in mijn schoen, dus kom maar op met die in.nerlijke geit.
Tanja zet een doos tissues bij me neer voor het geval mijn traanbuizen gaan jeuken.
Ik háát tissues.
De Reis is een soort geleide meditatie: ogen sluiten, lichaam ontspannen en een trap met tien treden afdalen.
‘Waar sta je?’
‘Ik sta buiten.’ Logisch, daar ben ik het liefst.
‘Kies maar een vervoermiddel en een bestemming.’
Een zijspan lijkt me wel leuk en ik wil graag naar het strand.
‘Waarom wil je naar het strand?’ vraagt Tanja.
‘Ik wil mijn tranen naar de zee dragen.’ Ik hoor het mezelf zeggen en schrik ervan. Mijn tweede gedachte is: daar zit een verhaal in (-:
‘Probeer niet te denken,’ adviseert ze, ‘blijf bij je gevoel.’
Ik loop over het strand tot ik met mijn voeten in het water sta.
‘Wat wil je doen in zee?’
Dat is me een raadsel.
‘Als de zee kon praten, wat zou-ie dan zeggen?’
‘Kom maar,’ zeg ik. Hoe weet ik dat nou weer?
Dat “kom maar” klonk anders best vriendelijk. Als die grote, machtige zee mijn vriend is, wie is dan tegen mij? De kust is – zeg maar – veilig.
Ik ga steeds dieper de zee in, totdat ik koppeltje duikel en me naar beneden laat zakken. Het water is helder en glad. Horizontaal dobber ik boven de bodem. Er breekt een koortsachtig verlangen naar rust in me uit en hier is het! Mijn schedel stroomt leeg. Complete stilte, nergens ruis in mijn hoofd; een ultieme rust.
‘Is het fijn daar beneden?’ vraagt de therapeute.
O ja, zij is er ook nog.
‘Ik wil hier wel blijven,’ zeg ik.
‘Denk je dat je daar kunt slapen?’
‘Ja, dat denk ik wel.’
Terug op het strand sta ik op een harde, zwarte steen. Ik probeer op het zachte zand te stappen maar dat lukt niet.
‘Wat is die steen?’ vraagt Tanja.
‘Weerstand,’ zeg ik. Zo langzamerhand kijk ik nergens meer van op.
‘Waarom zit die weerstand daar?’
‘Omdat-ie m’n vriend was. Ik had ‘m nodig om te overleven.’
‘Heb je ‘m nu nog nodig?’
Ik schud m’n hoofd.
‘Bedank de weerstand dat hij je vriend was en zeg dat hij kan ophoepelen.’
Zonlicht schijnt door mijn kruin naar binnen en vult mijn lijf.
Ineens komen er tranen als een vloedgolf over me heen.
‘Maak het groter,’ zegt Tanja en frommelt tissues in mijn handen.
Huilen doe ik altijd als ik alleen ben en het liefst met de stofzuiger aan; vandaag laat het zich niet regisseren. Tanja blijft me tissues geven.
‘Laat de regie los,’ moedigt ze me aan. ‘Geef je over, dan komt er ruimte voor in de plaats.’
Ze kleedt het leuk in. Het verdriet komt en gaat in golven. ‘Geef me heel de doos maar,’ zeg ik. Wat maat het uit? Mijn gezicht ziet er toch al uit als een afdruiprek.
Het laatste restje zwart verdwijnt. Ik word rustiger en haal onbeschaamd mijn neus op.
‘Hoe voelt het?’ vraagt Tanja.
‘Opgeruimd,’ zeg ik naar waarheid. En dan mag ik mijn ogen weer open doen.
Sinds de Reis heb ik voor het inslapen geen heftige schokken meer gehad. Geen als in: nul komma nul. Het voelt als toveren: slapen is niet langer een onmogelijke droom.
Stel dat ze na het slaaponderzoek in het ziekenhuis nog iets aan het gebrek aan een fatsoenlijke REM-slaap kunnen doen, den ben ik een gelukkig mens.
Ondanks het zware thema heb ik weer breeduit zitten lachen. En wat fijn dat je niet meer ligt te spartelen in bed…
Nu nog wat dieper kunnen slapen en de zon blijft schijnen..
<3
Mijn “eigen” therapeut was er ook bij. Hij verslikte zich in zijn thee en begon te hoesten. Ik zei: ‘Ik ben blij iets van je te horen, Theo.’
Tanja was niet gewend dat er grappen gemaakt worden tijdens reizen (-:
Mooi om te lezen Mirjam en dank je wel voor het deelgenoot maken van jouw reis. Blijkt toch ook dat 3 x best vaak scheepsrecht is *knipoog*. Ik zeg dan ook gewoon Gefeliciteerd en wens je dat wat je nodig hebt op het vervolg van je reis. Dikke knuffel
Driemaal is scheepsrecht. Daar heb je helemaal gelijk in.
Fijn weekend en lieve groet.
Krachtig, dit !
Dankjewel.
Hee, mijn reactie wordt niet geplaatst. Ik vrees een gevalletje discriminatie, nu ik aan het vertellen was dat je beter langs een spoorlijn kan gaan liggen dan in die ernstig vervuilde zee tussen de plasticsoep en vissen die hun behoefte in het water doen.
Langs de spoorlijn luisteren naar de stoomlocomotieven, beter kan toch niet? Tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke oeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke……
Je reactie heb ik uit de bodemloze put van spam gevist. Foei, mij te betichten van discriminatie!
Waarschijnlijk nog Askimet het getjoeketjoek niet aan. Net als ik (-: Daarom heb ik ‘ietsje ingekort. Klachten graag melden bij de directie.
Fijn weekend!
De kust is veilig? Door de zoute wind roest de auto. In de zee zwemmen kwallen en vissen, die in het water poepen. Dan heb ik het niet eens over vissen met tanden. Dan zijn er nog muien die je zomaar mee kunnen sleuren de open zee in, zodat je heel ver moet zwemmen voor je ooit weer aan de wal komt.
Nee!
Ik adviseer je te dromen van stoomlocomotieven, heel rustgevend. Beeld je in dat je in het gras ligt terwijl er een stoomtrein aan komt. Tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke
En is die dan eindelijk voorbij en hoor je hem in de verte verdwijnen, komt er weer een aan!
tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke tjoeke
Hachelijk?
Roesten auto’s door de zoute zeewind? Nou en? Als mijn fiets er maar niet van roest!
Ik rijd wel een keer met m’n broer mee in een trein naar Duitsland (-: Helemaal voorin, vrij uitzicht…Dat is pas hachelijk!
Maar ik waardeer het dat je met me meedenkt.
Tsjoekende groet.
Mijn reacties in de spambox, heel hachelijk! Maar misschien wel terecht? 😉
Ik weet niet waarom. Misschien door de hoeveelheid tekst? Met plezier ont-spamd, hoor (-:
Kent iemand die geweldige sterke vrouw
Die zich aan therapie onderwierp
Zichzelf liet weken in een zee
Kon loslaten
Kon laten gaan
Kan huilen zonder stofzuiger
Hoe sterk is de eenzame fietser die kromgebogen over het stuur ZICHZELF een WEG baant
Ik ken nu zo een iemand
Snap alleen niet waarom iedereen met Rem naar bed wil
“Kan huilen zonder stofzuiger.” Ik moest lachen en huilen tegelijk (-:
Mooie woorden, man! Ik heb ze opgeschreven in m’n schrift. Kan ik er af en toe eens naar kijken als ik iets extra’s nodig heb.
Maar die laatste zin, leg me die eens uit: Snap alleen niet waarom iedereen met Rem naar bed wil.
Iedereen heeft het over een Rem-slaap.
Dan denk ik, “wie wil er allemaal met Rem naar bed?”
Wat slim van jou! Ik dacht aan een kerel en voelde me al niet goed worden.
Ja, met deze Rem wil ik wel slapen ♥
Dank voor je uitleg.
Ik ook van jou (-:
De eerste keer dat ik dit blog kwam lezen heb ik niet gereageerd. Ik zou niet eens geweten hebben hoe te reageren. Zo’n ingrijpende reis te weten maken bij jezelf … faut le faire zou de fransman zeggen. De rust die het je brengt is je van ganser harte gegund. En ja, ’t was met vallen en opstaan maar het is het resultaat dat telt. Liefs.
Het was mijn derde Reis. De eerste mislukte: alles bleef zwart. Waar ik was of wat ik ook deed. Ik kon de controle niet loslaten.
Deze laatste was een mooie. Mijn ziel en zaligheid heb ik erin gegooid.
Dank, Anna, voor je lieve woorden!
Fijn weekend en lieve groet.
Fantastisch! Reizen is prachtig, al is het maar in gedachten. Gefeliciteerd met dit prachtige resultaat! x
Waar je in gedachten al niet kunt komen.
Dankje, Terrence.
Super om te lezen dat het steeds beter gaat met slapen, ik word er helemaal blij van!
Wat zou je van mij denken 😀
Dikke kus.
Ha Mirjam,
een reis naar binnen, je overgeven en dan maar kijken wat er naar boven komt
ik heb bewondering voor jou, soms worden dromen waar……
waar je nu in zit lijkt te werken ,ik wens je het aller beste.
Je afbeelding daar zou ik de bibbers van krijgen………
heel veel liefs
groetjes Christiene.
Het klinkt zo eenvoudig, hè? Meestal als ik iets eng vind, doe ik het zo snel mogelijk drie keer achter elkaar maar om de regie los te laten, man, man…
De foto van de schommel vind ik juist heel kalmerend. Zweven in het luchtledige, in het niets.
Niet meer naar kijken dan!
Fijn weekend en lieve groet ♥
O Kakel, wat heerlijk dat je de stijgende lijn te pakken hebt! Ik hoop zo – en daar gaan we ook van uit hoor! – dat het lukt deze vast te houden! Wat is goed slapen dan toch lekker hè. Ik kan me er echt op verheugen om ’s avonds naar bed te gaan. Sterker nog: het is nu 16.30 uur en ik verheug me NU al op mijn bed! 😀 😀
Helemaal met dit weer: vroeg donker en gestage regen (-:
Dat is het voordeel van de herfst en de winter: je bed is zo lekker knus en warm.
Dikke kus.
ha die Mirjam
dat is zeker 1 die altijd klopt , al konden we begin herfst nog wel wat dunne kleding aan , maar dat is nu echt wel gedaan 🙂 , we zullen zien wat het ons brengt de rest van het jaar
aan feestdagen doe ik niet , of eigenlijk elke dag hihi , want als ik wakker wordt ben ik jarig 🙂
ik doe die folders bij dag licht hoor , en heb er ook de tijd voor , en die neem ik ook , tot nu toe bijna een jaar nu en nog geen slecht weer gehad , houden zo 🙂
fijne avond groet
Oké, dus het is niet zo dat de folders ’s ochtends vroeg op een bepaalde tijd in de bus moeten liggen?
Vaak denk ik ook aan het bezorgen van de krant. Ik haal twee dingen door elkaar. Zal de leeftijd wel wezen (-:
Fijn weekend en warme groet.
deze folders worden op maandag en dinsdag bezorgd en ik dacht dat ze op dinsdag voor 19:00 in de bus moeten zijn
ik ben ook geen 20 meer hoor , heb dit allemaal opnieuw moeten leren hihi
fijne avond groet
Prachtig hoe je je innerlijke reis beschrijft. Soms vinden mensen dit soort zaken zweverig maar ik niet. Zelf mediteer ik ook. Elke moren een uur na de koffie, dat weer wel.
Ik had er heel veel moeite mee. De eerste Reis gebeurde er niets omdat ik de controle niet kon overgeven. Alles bleef zwart. Stapte ik door een deur was de volgende ruimte weer donker. De tweede ging iets beter, dit was een mooie Reis. Ik heb bewondering voor je meditatie elke ochtend. Ik heb het een half jaar geprobeerd. Tweemaal daags een half uur maar het lukte me niet.
Bedankt voor je lieve en wijze woorden.
Jeetje Mirjam, wat goed dat deze vrouw je eindelijk los kreeg!
Wat een wonder!
Ik ben heel blij voor je!
En de zee en het strand, je weet ik ben er dol op. Eigenlijk heel gewoon en toch zo bijzonder.
Liefs Petr@
Dit was de derde Reis. Van de vorige twee bakte ik weinig omdat ik de controle niet kon loslaten. Alles bleef zwart om me heen. Werd er tureluurs van. De therapeute zei: ‘Jij bent een harde noot om te kraken.’
Dat laat ik niet op me zitten, dacht ik (-: Tanja is een lieverd, anders was ik niet zo ver gekomen.
Jij woont dicht bij het strand, héérlijk!
LIefs Kakel
Wat prachtig. Van tekst en inhoud. Blijf reizen en slapen
Een heel mooie samenvatting, dankjewel!
oh, je gedachten zijn net als je schrijven
ik heb nooit zo’n gedachten,
Ik hoop dat je nu heel goed slaapt
Eén @->- voor jou
Soms word ik horendol van mijn eigen gedachten en zou ik mijn hoofd bij het naar bed gaan op mijn nachtkastje willen leggen.
Het is goed dat we allemaal anders zijn. Dank voor je bloemetje.
Lieve groet ♥
Off topic, de prijs van het boek is € 999,00 ongeveer 30 euro per kilo 🙂
Sohoho! Ik had de helft gegokt, zat ik er toch flink naast (-:
Dank voor het melden.
Die reis heeft dus toch een hoop losgemaakt en je geholpen om wat beter te slapen.
Ja de zee ik ben blij dat ik er zo dicht bij ben. Als ik verdriet had of heb, breng ik mijn tranen ook naar de zee, ze neemt die aan en is dan weer wat zouter.
Mijn eerste bundeltje gedichtjes heette ook : “Water naar de zee” daarin heb ik een hoop ellende verwerkt, zomaar, zonder reis.
Meis ik ben blij voor je dat je toch wat aan die therapie hebt gehad. Trouwens l uithuilen is goed, maar je kunt het niet altijd, dit keer wel en dat ruimt lekker op.
Ik had echt therapie nodig. Viel op een gegeven moment bijna uit elkaar. Er is vroeger zoveel gebeurd en ik hield alles voor mezelf.
Ik heb respect voor je dat jij het via je gedichten/het schrijven kon verwerken. Mijn “therapie” was mijn racefiets en hardloopschoenen. Tot ik ineens door de vermoeidheid niets meer kon.
Water is reinigend, louterend. Heel raar: ik wist niet waar ik naartoe wilde en in de zee voelde het als thuiskomen.
Uithuilen bij een ander kan ik nauwelijks. Dan voel ik me een slachtoffer en dat wil ik niet zijn.
Dank voor je lieve woorden, Haba.
Ook voor mij betekent de zee heel veel denk soms dat ik op de verkeerde koek geboren ben
Je innerlijke reis heeft je deugd gedaan. Zo goed te weten dat je nu veel beter slaapt
Voor vannacht en al die andere nachten heel veel slaaprust en een lieve knuffel
De Reis heeft ook iets in mijn hoofd veranderd: ik wil blijven leven. Dat heeft zeker te maken met hoe ik nu slaap.
Ik zag er huizenhoog tegenop maar ben blij dat ik de stap gezet heb.
Dikke kus.
De zee is een ideale plek om tot rust te komen door alles te laten uitwaaien. Het geluid van de golven is dan als muziek.
Hopelijk vind je uw nachtrust terug.
Veel succes met die “reis” verder.
Zo maken we allemaal onze eigen levensreis. Met eb en vloed… Ik houd van de zee!
Warme groet
Die reizen naar binnen …. geen plek op de wereld evenaart dat.
Ik wens je heerlijke fijne dromen toe….
Typisch weer een mooie uitspraak van jou!
Dankjewel en warme groet.
een heel heftige reis Kakeltje, maar t heeft je goed gedaan, flink dat je dat kan
je omschrijving was bijna therapie voor ons, k ging helemaal mee
Zonder eerst vier jaar “gewone” therapie had ik deze Reis niet eens kunnen maken.
Ik had een Chinese muur om me heen gebouwd. Komt tijd, komt raad…
LIeve groet.
“als een afdruiprek” je weet je woorden wel te kiezen
maar wel een Reis die de moeite meer dan waard was Mirjam
groeten
Zonder humor kan ik blijkbaar niet leven. Het is mijn redding, denk ik.
Lieve groet.
Wat zou ik graag hier iets héél moois schrijven, maar het allermooiste heb je zélf allemaal al beschreven, en hóe! Ik laat het dan maar met heel diep uit m’n hart gefeliciteerd te zeggen! Gefeliciteerd met het feit dat je die steen weg kon doen en met die grote waterval weg kon laten spoelen. Wat zal Roos trots op je zijn!
Als iemand altijd de juiste woorden in een reactie kan vinden ben jij het wel. Deze ook weer, hoor! Wijze woorden: met een waterval de steen wegspoelen.
Dank je, je bent een lieverd ♥
Die Reis was echt vallen en opstaan..
Zo mooi beschreven!
Ik hoop zo dat het echt lukt, dat die stuipen wegblijven en je goed kunt slapen!
Hoewel de ene mens aan 3 uur genoeg heeft en de ander wel 10 uur nodig heeft. Ieder mens heeft het nodig!
Sterkte en een dikke knuffel!
Ik heb het gevoel dat de stuipen wegblijven. Er gebeurde nog meer tijdens de Reis maar het wás al zo’n lang verhaal… Door de rest heb ik voldoende zelfvertrouwen gekregen waarmee ik verder kan.
Helaas behoor ik tot de mensen die toch wel een uur of 8 per nacht nodig hebben. Maar de grootste hobbel heb ik genomen.
Dank voor je lieve woorden en een dikke kus.
Hopelijk blijft dat zo! Jeetje, dat moet nogal een Reis geweest zijn dan.
Mooi dat je ervoor open staat.. nuchter als je eigenlijk bent. Soms moet je wel eens andere dingen toelaten dan de ‘normale’ dingen. Een kanjer ben je! XXX
Open staat? (-: Dat was nou juist het probleem. De eerste reis mislukte. Alles bleef zwart, wat ik ook probeerde, waar ik ook heen ging.
Ik kon de regie niet overgeven. De tweede ging ietsje beter. Vlak voor deze Reis heb ik mezelf flink door elkaar geschud. Dat heeft geholpen!
Dank voor je lieve woorden en een dikke kus.
ha die Mirjam
en ik zag deze reactie van je als gein bedoeld , want ook ik maakte alleen maar gein hoor
maar denk dat het blommetje van vandaag wel weer 1 en ander goed maakte 🙂
een verwende allergie dus 🙂 nu van bloemen houden is een goede allergie
en ik maakte 2 goede keuzes , 1 voor het afvallen en 1 voor de camera
en beiden zullen me goed bevallen , wegen doe ik zondag wel en de camera als de centen er zijn
fijne middag groet
Je bent goed bezig, Karel. Zowel in het echte leven als op je blog (-:
Warme groet.
als ik wist hoe , zou ik nog gaan blozen Mirjam 🙂
frisse groet
Ach, fietsvrienden/bloggers onder elkaar (-:
toppuuurrdddddddddddddddd
en ja die remslaap, kon dat maar met een pilletje verstrekt worden hè?
wat zouden we dan toch in een andere mood opstaan eke morgen
xxx
Ik sta al maanden in de wacht voor een slaaponderzoek. Blijkbaar ligt heel Zuid-Holland wakker…
Dikke kus.
Ik hoop dat je slaapproblemen verleden tijd zijn en je heerlijk verder kunt dromen. Slaap lekker Kakel.
Liefs
De stuipen zijn weg en dat is zó’n enorme opluchting, dat kan ik nauwelijks beschrijven.
Je lieve reactie is luid en duidelijk over gekomen ♥
Heerlijk dat de stuipen weg zijn ,Als nu ook de remslaap in orde komt wat zul je je dan een ander mens gaan voelen.
Je verdient een warme dikke knuffel
‘Toen’ las ik je nog niet…
‘Wees blij als je het niet begrijpt…’, ‘k begrijp je dus maar als te goed, hoe langer, hoe beter…
Weer krijg je me woordeloos, Mirjam. ‘k Heb heel veel respect voor je.
Knuffel,
Lie(f)s.
Zo hebben we allemaal onze levensweg te bewandelen. Ken jij iemand wiens leven een rechte asfaltweg is?
Ik heb fouten gemaakt. Dingen die gebeurd zijn, heb ik diep weggestopt en op een gegeven moment heeft me dat ingehaald.
Er waren mensen die het niet begrepen. Die anoniem een mail stuurden dat het leven een geschenk was, enzo enzo. Lang leve de delete-knop.
Dank voor je lieve woorden, Lies!
Afdruiprek. Je bent geweldig, wist je dat al. Mooi dat je nu beter kunt slapen..
Love As Always
Di mario
(-: Wat is het leven zonder humor?
Nee, dat wist ik nog niet…Dankjewel ♥
De reis was de moeite waard dus….fijn!
Achteraf was-ie inderdaad fijn (-:
Wat fijn voor je! Goed slapen is zoo belangrijk, weet er alles van. Begin ook eindelijk weer een beetje een goed slaapritme te krijgen
LIefs,
Roelien
Slechte nachten breken je dagen. En het went nooit…
Dank voor je mail. Jij ook sterkte gewenst.
Lieve groet ♥
Ik heb geen gedicht voor je 😉
Maar wat een mooi relaas … het lijkt wel of ineens alles (ook in je hoofd) door deze sessie opgehelderd wordt … zelf ervaar ik zee en strand als helend en ook een flinke huilbui heeft een zelfde werking. Ik hoop dat je dit kunt vasthouden, Kakel.
Die Innerlijke Reis is een vast onderdeel van het kPNI-plan. Het zwaarste deel wat mij betreft. Heb me er ernstig tegen verzet (mijn overleving-strategie) maar zag er toch de zin van in.
Zonder eerst vier jaar “gewone” therapie had ik dit niet eens gekund.
Mijn hoofd voelt schoongespoeld. Nog steeds. En ik heb een levensdrang als nooit tevoren. Daar ben ik zo blij mee!
Dank voor je lieve woorden. Daar is geen gedicht voor nodig (-:
Geniet alvast van deze stap die er door hard werken is gekomen. En wie weet, kom je nog een stapje verder. Volmaakt zal het nooit worden, want dat bestaat niet. Hoop dat je dat opgeruimde gevoel kan vasthouden.
Het laatste wat ik verwacht, is wel een volmaakt leven (-:
Ken jij trouwens iemand wiens leven over een rechte asfaltweg loopt? Ieder krijgt zijn deel.
Ik houd het opgeruimde gevoel losjes vast…
Het mijne in ieder geval niet. Ieder huisje heeft zijn kruisje, zei mijn moeder en het is waar. Het is maar goed dat we niet achter la die voordeuren kunnen kijken…..
Het is ook overal wat. Ieder krijgt het hare of zijne voor de kiezen.
Vooral je kind(eren) zou je het willen besparen…
Lieve groet.
ik test even of reactie lukt. Zo ja kom ik later terug
Luid en duidelijk, Ria!
Het is je gelukt. Grote klasse.
Walsend door het leven…
onder het hemelgewelf
is er niets
zo fascinerend als de menselijke geest
het is de eigenzinnige dirigent van ons wezen
helaas kunnen sommigen geen partituur lezen
de vaak
ondraaglijke gevolgen
zijn voor het lichaam, het is al altijd zo geweest
Ik hoop dat Klaas Vaak onvermoeibaar op jouw deur blijft bonken, Mirjam. 🙂
Lenjef
Ik las de titel niet als: walsen als in dansen, maar walsen wanneer iemand over jou heen is gewalst. Omdat het omschrijft waar ik tegen moest vechten.
Door de rest van je gedicht kon ik het dansen weer voor me zien; het “losse” van het leven. Klinkt dat raar voor jou?
Die laatste regel maakte me hard aan het lachen (-: Een traan en een lach, Lenjef.
Dank daarvoor ♥
Mirjam, wat een mooi stukje. En wat fijn dat je je weerstand hebt kunnen laten varen (in Zee;-)
Voor een controlefreakje als jij is dat echt een hele overwinning. Het zal vast meer gaan veranderen, niet alleen je slaap, maar ook in het dagelijks leven.
Mooi dat je de zee koos, ik had hetzelfde gedaan. En soms, als ik het even niet meer weet, als ik mezelf een beetje kwijt ben of niets meer overzie, dan zoek ik haar op, de zee.
Ik heb daar toen ik 26 was een gedichtje over geschreven:
Klein Klein meisje
aan de Grote Zee
met je handje in papa’s hand
-want je bent nog maar net twee-
luister je naar de Golven
Klein Klein meisje
aan de Grote Zee
Niets meer in de hand
Niemand met je mee
Maar als je Luistert
naar de Golven
voel je je weer even twee;
Hetzelfde Kleine meisje
aan dezelfde Grote Zee
Liefs, Narda xxx
Wat een juweel van een vondst: ik heb mijn weerstand laten varen in zee (-:
Weet je wat het mooiste cadeau is? Dat ik wil blijven leven. Er is iets verandert in mijn hoofd. Raar hè, door zoiets “zweverigs.” Jouw zus had er vast raad mee geweten…
De eerste Reis was een mislukking. Alles bleef zwart. Moest ik een deur opendoen, stond ik weer in een andere zwarte ruimte. Tanja vond me een harde noot om te kraken maar ik kon niet anders.
Ik koos de zee heel impulsief. Terwijl ik nooit bij mijn gevoel kan. Blijkbaar zit het dus toch ergens.
Heel mooie je gedicht. De eenvoud ontroert me. Het leven kan je zo aanvliegen dat je het liefst weer twee wilt zijn en aan je vaders hand wandelt.
Je gedicht heb ik gekopieerd. Gewoon voor privé, voor “de heb.” Zonder jouw toestemming zal ik het nooit gebruiken.
Dank voor je lieve en bemoedigende woorden.
Dikke knuffel ♥
Wat fijn voor je Mirjam, niet kunnen slapen lijkt mij verschrikkelijk.
Lieve groetjes van Edward.
Ja, ik kan weer inslapen! Het leven was eerst zwart/wit maar ziet er nu kleurrijk uit.
Een prachtig verslag van deze helende reis. Geweldig dat je van die stuipen verlost bent. Dikke knuffel.
Een hele opluchting, Marja!
Lieve groet ♥
Dag lieve schat, Kakelinootje…
Dank je wel, dat je dit met ons wilt delen.
Daar is best veel moed voor nodig…
En jij bent gewoon een moedig mens.
Dank je dank je…
♥♥♥
.*♥*…║║║║╔╗*♥*
…*♥*.╠╣║║║╗…..**
*♥*….║║╚╝╚╝……..
Marlou
Volgens mij ben ik moedig op de verkeerde manier.
Naar buiten toe lukt het me meestal altijd, maar naar binnen toe…
Ik heb ervan geleerd: wonderen bestaan nog. Dat geeft een mens (zelf)vertrouwen.
Dank voor je virtuele knuffel. Je voelt als een dichtbij-mens ♥
Dikke kus.
Zou het dat zijn wat mij ook naar zee trekt, Zo ver weg en ik denk er iedere dag wel een keer aan.
Qua natuurschoon heb jij het in je omgeving getroffen.
Zou het ook niet zijn: wat je ver haalt is lekker?
Dat je iedere dag aan de zee denkt, vind ik bijzonder!
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
je bent al een héél gelukkig mens, dat je dit allemaal mee mag maken weten je…
hoe lullig het ook klinkt…. veel mensen leven om dood te gaan ooit…
maar jij….
jij komt in elke plooi en elke hoek, onder elke rotsblok wil jij zijn, zó intens als jij….
dat kost kreum.. maar dan heb je ook wel wat..
kakelino……. gij zijt een wonder 🙂
xxx
Hahaha: dan heb je ook wel wat (-:
Jij weet er een mooie draai aan te geven. Ik zie het meer als: ik worstel en kom soms boven…
Dien, ik vond je reactie zo mooi, ik heb ‘m in mijn schrift geschreven!
Dank voor je inspiratie ♥ Zoals altijd. Jij bent een licht, weet je dat? En niet hard lachen en meteen “dwaallicht” roepen, want ik kèn je, hè?
Dikke knuffel
toevallig schreef ons blog vriendinneke mamaloutje vandaag over licht:-)
alléz…. dat kan geen toeval zijn:-)
dag lieffie, doe maar gerust een beetje worstelen…
maak er maar mudwresling van:-) ook keigaaf 🙂 ik doe mee 🙂
<3
xxx
Modderworstelen (-: Met Rosa. Wat een plezier zouden we hebben. Waarom doen we zulke dingen niet?
Zeker verleerd als kind. Nee wacht, mijn kleren mochten nooit vies worden…
Maar nu ben ik eigen baas. Olé!!
Dikke knuffel Dienelidino ♥
Ben met je mee gereisd naar de zee, herken de golven en de wind.
Je verhaal treft diep, het is doorbijten en de lichtpuntjes blijven zien.
Je kunt het. Hans
De eerste Reis bleef letterlijk donker. Er gebeurde niets.
Des te mooier is deze beloning…
Dank voor je aanmoediging!
soms is het een diepe, heel diepe put.
Het blijft knokken, maar als je dat niet meer doet is alles verloren. Hans
Precies, zo zag ik het ook.
Als ik iets eng vind, doe ik het meestal zo snel mogelijk drie keer achter elkaar, maar de regie loslaten…pfff…
Maar het eindresultaat telt.
Dank voor je motiverende woorden. Je hebt het haarfijn aangevoeld.
Als ik kon toveren, dan zou………
Ja dan zou alles of bijna alles veranderen, of gewoon veel. Hans
Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”
Wat zou dat mooi zijn, als iemand kon toveren maar ik vrees dat dan daar weer oorlogen over uitbreken.
Wij houden het gewoon gezellig met een prettig muziekje erbij (-:
Ik wens je een droog weekend, Hans!
Geweldig dat je die schokken niet meer hebt nu inderdaad nog goed kunnen slapen. Ik hoop zo dat het werkt.
Het werkt nog steeds! Er gebeurde meer tijdens de Reis (het was al zo’n lang verhaal. Dapper dat je het gelezen hebt…) waardoor ik er vertrouwen in heb dat de stuipen wegblijven.
dit lijkt goed! Vind de foto eronder ook leuk. Op de schommel en dan in de ruimte naar…..
Mijn gezicht ziet eruit als een afdruiprek… Mooie uitspraak. Kan ik mss nog iets mee. Schoot in de lach en gelijk welde er een snik op. Wat is dat nou weer.Mss ga ik vanoavond op bed ook wel denken aan het strand.
Thanks a lot!!
Love, WIlma
Gave foto, hè? Die stuurde een lezertje (van 11 jaar) me een tijd geleden toe. Ze vroeg of ik op deze schommel zou durven zitten.
Doe iets met dat afdruiprek. Wanneer de tijd er voor jou rijp voor is.
Zonder vier jaar vrijwillige “gewone” therapie, had ik deze Reis niet eens kunnen maken. De eerste mislukte grandioos. Alles bleef zwart.
In je hoofd kun je overal naartoe. Meestal ga je liggen tobben maar als je bewust naar de zee wilt, kan dat ook!
Ik wens je moed en vertrouwen ♥
Uiteindelijk komt het vast wel goed, geduld hebben en volhouden, en vooral hoop houden, want hoop doet leven.
Geschiedt deze geleide meditatie onder hypnose of leef jij je gewoon zo sterk in?
Moge je de heling vinden die je al lang zoekt, want niet of moeilijk kunnen slapen is beslist geen lachertje.
Dit gebeurde zeker niet onder hypnose, want daar had ik nooit mee ingestemd. Controlefreak, hè?
De eerste Reis mislukte: alles bleef zwart. Er gebeurde niets. ‘Je bent een harde noot om te kraken,’ zei Tanja. Ik zag dat als een uitdaging en vond dat ik me over “moest” geven.
Ik vond het werkelijk een wonder. Dank voor je lieve woorden. Jij bent meestal de komiek, maar nu ontroer je me.
ha die Mirjam
heb met verbazing en verbijstering , je oude blog gelezen , met recht een drama genoemd
Rosa heeft je daar volgens mij door helpen komen , toch
en dan nu hier boven is te lezen dat je beter en makkelijker in slaap valt , en dat is goed , want goed slapen doet zoveel goed
dus ik zeg voor nu
slaap wel
Het hele gezin heeft me er doorheen gesleurd. Ik zag toen letterlijk geen lichtpuntje meer.
Sinds deze Reis is er iets veranderd in mijn hoofd: ik voel een enorme levensdrang!
Lieve groet.
een pracht gezin
en jij er nu ook weer volop zin in
houden zo
lieve groet
Die zee hé.. als je gestrand bent trekt ze je weer vlot en komen fijne dingen weer boven drijven en de rest verzuipt…goh en dan hoef je er enkel maar aan te denken. Ik wens je veel slaap toe en gooi het hele strand naar je toe en voel me super Klaas vaak…in gedachten hé
Dieneke! Wat een juweel van een reactie. Ik heb ‘m opgeschreven.
En meteen weer een abonnement op je genomen want je was weg-ge-ebt (-:
Lieve groet.
Ik hoop het van harte voor je Mirjam…… niet kunnen slapen is slopend…..
Slecht nachten wreken zich overdag…
Ik heb weer goede moed!