‘Wat vind je van het nieuwe recept?’ vraagt ze aan haar man. Zelf vindt ze het best lekker.
‘Ik trek net zo lief een bal gehakt uit de muur,’ zegt hij kortaf. Ze had het kunnen weten. Wat ze ook doet, ze doet het nooit goed. Dagelijks zaagt hij één voor één de poten van haar stoel. Hij is een totale beginneling als het om gevoel gaat.
Elke dag loopt ze zijn moeder na. Ze brengt haar eten, verschoont haar en wast haar vuile onderbroeken. Hij noemt dat haar “verrotte plicht.”
Vanmiddag is ze naar de kapper geweest.
‘Was-ie gesloten?, vroeg hij toen ze thuiskwam, en voegde er neerbuigend aan toe: ‘Kappers… weggegooid geld voor vrouwen van jouw leeftijd, Vlek.’
Vlek. Ze heet helemaal geen vlek. Ze heet Marit. Hij noemt haar Vlek omdat ze een wijnvlek over het grootste gedeelte van haar linker gezichtshelft heeft.
Woede borrelt in haar omhoog. Ze verslikt zich in haar laatste hap rijst, schuift haar keukenstoel naar achteren, en laat een glas vollopen onder de kraan.
Ze kijkt op hem neer zoals-ie daar aan tafel zit. Zijn kolossale buik; zweetdruppels op zijn bovenlip; zijn dunner wordend haar; en zijn hand die steevast om een blikje bier geklemd lijkt. En wie haalt dat bier voor hem? Ze voelt zich een kleurloze huissloof, een onopgemaakt bed.
‘Wat sta je daar te staan, mens? Ruim liever af!’ snauwt hij haar toe.
Ze voelt ze zich doodmoe. Alsof ze wordt omgeven door een zware, loden deken die op haar drukt, en haar de adem beneemt. Alleen al het idee aan de dagen en nachten die ze nog met hem moet doorbrengen, in de wetenschap dat hij nooit zal veranderen… Ze wil het niet, maar in haar ogen wellen tranen op. Hij ziet het en grijnst.
‘Ren maar weer jankend naar je moedertje,’ schampert hij, ‘daar ben je goed in.’
Ze trekt haar jas niet aan. Dat is niet nodig voor zo’n klein stukje.
In de schuur pakt ze op de tast wat ze zoekt, en loopt terug naar de keuken, de keukentafel, en de keukenstoel. Het lachen vergaat hem als hij de elektrisch zaag in haar hand ziet. Die avond komt ze een heel eind.
Dit verhaal doet me denken aan mijn buuv van 91. Ze draagt al haar hele leven zo gezichts-wijnvlek met haar mee. Ze is er nooit echt aan gewend. Ze is weduwe vanaf haar 58e. Haar man stierf niet aan de zaagsnede maar gewoon aan een hartaanval. Ze heeft er veel verdriet en 5 kinderen aan overgehouden. Als ik op de koffie kom vertelt ze steeds hetzelfde en ze eindigt vaak met: ‘ach als Henkie dit toch eens had kunnen meemaken.’
Nee, ze was niet van de zaag. Maar gelukkig heb ik hier wel weer even kunnen griezelen.
RIL !
Ik heb kettingzagen gerepareerd en weet wat voor onheil ze kunnen aanrichten.
Ril, ril, ril!
Dat is je fantasie die op hol slaat, Sir Hulk :-))
Soms ben je een beetje angstaanjagend, Kakeltje 😉
Dat is dan jouw eigen fantasie, Elke 😉 Want ik heb niet geschreven dat ze de
zaag ook in hem zet!
Zo , en nu alle poten onder de tafel en de stoelen vandaan zagen, valt ie lekker op zijn kop….wat een piepvent,
Zij is toch veel te goed om hem een koppie kleiner te maken, ze heeft hem gewoon even haar spierballen laten zien en is toen vertrokken 😉
Op naar een beter leven.
Laten we daar op drinken!
Is hij nou ook nog kwaad omdat ze met zijn zaag aan de slag gaat?
De man heeft dus ook geen gevoel voor humor.
Nee, en gebrek aan humor is wel zo’n beetje de slechtste eigenschap die een mens kan hebben 🙂
Jeetje Mirjam hoop dat het bij de meubels bleef anders moet ze nog voor een goeie gaan zitten ook ;)…….
En… loopt Saartje al los? Ben benieuwd naar een foto van haar…:-)
Fijn weekeinde!
hai Kakelino!
ik moet sterk denken aan George en Mildred. Heb je daar ooit iets van gezien?
Oplossing: zo snel mogelijk wegwezen!!
Laat hem maar een andere slaaf zoeken…
Je hebt het zo goed geschreven, dat je gewoon een hekel aan hem krijgt! En dat is je ware… Yep!
Dagdag…
Houd die pen maar goed vast… je doet het geweldig…
XX, Marloulou
.
Ja, George en Mildred! Toen ik nog thuis woonde (late Middeleeuwen…) keek ik daar altijd naar.
Dat stond garant voor veel lachsalvo’s 😉
Ik heb nog een leuke foto voor je. Ga ‘m direct naar je mailen!
Baai baai en sliep taait 😉
xxx
gnagna gna, wat ben je toch heerlijk gruwelijk……
Wat een misselijke vent. Al is haar reactie wel heel drastisch? Toch?
het is geen beginneling wat gevoel betreft, voor beginnelingen is er nog hoop. voorhem dus absoluut niet.
Even een kritisch vraagje, is het nu zijn moeder of haar eigen moeder waarvan hij denkt waar ze heen gaat?
Het verdict luidt…
sommige stervelingen die als beklaagden in de rechtbank staan
zou men in feite beter belonen
omdat ze aan de wereld tonen
dat men niet levenslang vernederingen moet blijven ondergaan
Vreselijke drama’s hebben altijd ergens een begin, Mirjam.
Knap verhaal weer!
Lenjef
Lenjef! Wat fijn weer wat van je te horen 🙂
Heb je tussendoor even tijd tijdens het klussen?
Dankjewel voor je reactie. Je hebt ‘m weer prachtig verpakt in dichtvorm.
Liefs Kakel
Hoppa…. ze laat niet meer met zich sollen!
Mooie tekening daarboven !
Ja, wat een plaatje, hè?
Van het internet geleend, dus leef je uit als je ‘m wilt!
Juist.. bewijs maar eens dat je wel wat kunt… 😉 Hij drap zal wel tussen zijn billen lopen.
Love As alwyas
Di Mario
Haha, die laatste zin: LOL
Reken maar dat zulke relaties bestaan.
Ik had die zaag eerder al even aangezweept als ik haar was geweest.
Ze had idd veel eerder haar (ijzeren) tanden moeten laten zien…
Dat ruimt lekker op! Had ze jaren eerder moeten doen!
Wat een vreselijke man.
Liefs Petr@
Ha…een bondgenoot! 😀
Oei..haha, ja je zou zo’n vent he, wat een misbaksel. Poten onder de stoel wegzagen en hem dan in z’n stront laten zitten!
wowwww. kakel,
ik zie het gebeuren, maar ze kan beter zo weggaan, want zo’n vent is geen dag cel waard,
wat jammer dat het zo gaat,en tóch hé, gaat het in veel relaties zo,
waarom zijn mensen oooooooit aan elkaar blijven hangen vraag je je af, waarom die vernederingen.
oh kakeltje toch, n relatie lijkt zo leuk, maar in deze zou ik niemand wensen:-)
meesterlijk geschreven vrouw kukeleku, bijzondere gave heb je:-)
sweet greetjes,
xxx
Je bent weer iets te royaal met je lofuitingen, maar toch bedankt 😉
Alwees kiep smaailing :-))
baai baai swietie xxx
oeps, hoe dramatisch, ze was beter gewoon weggegaan, ik zie ze daar al staan met haar zaag en hij zit daar….
…op zijn stoel met vier poten…
:o)
ik wens je een fijne vrijdag en voor straks een heel tof weekend
Vast om de poten onder zijn stoel uit te zagen??
Wie weet is ze daar al tevreden mee…
Een mooi verhaal. Ik kan me alleen niet voorstellen dat een vrouw zich zo laat piepelen in onze cultuur. Ze had toch allang weg moeten gaan.
Vandaag de dag denk ik niet meer.
Gelukkig maar!
Als ze er maar mee wegkomt, dat was mijn eerste gedachte na het lezen van dit verhaal. Ik hoop dat ze ook iets bedenkt om hem definitief te doen verdwijnen zonder dat ze in de problemen komt 😀
Heerlijk verhaal Kakel!
Ze verzint wel iets.
Een buurtbarbecue of zo.
Oh nee, dat heb ik niet geschreven!
Geniaal geschreven, dat zonder meer maar ja… zij heeft zijn gedrag vanaf het 1e begin getolereerd dus tja eigenlijk…… heeft ze alleen aan zichzelf te danken dat ze zich zo voelt…. of is dat nu heel kort door de bocht van mij?
Nee, dat is niet kort door de bocht. Tijdens het schrijven was ik me dat ook bewust.
Maar ik denk dat jouw opmerking wel past bij de vorige generatie vrouwen.
Die waren veel neerbuigender. De “nieuwe” generatie doet het stukken beter…
Liefs xxx
Jammer dat het zover moet komen, zij in de bak en hij dood.
Dat is jouw interpretatie van het verhaal.
Zo staat het niet in de tekst 😉
Maar leuk dat je je zo inleeft.
ja, als je er langzaam in groeit tellen andere gevoelens, dit harde stelt dan niks voor. Denk ik zomaar hoor.
Die avond komt ze een heel eind whoehahahaha! Wat is dat toch met onderdrukte vrouwen die steeds wraak willen nemen … je bent er goed in Kakel!
Ik heb werkelijk geen idee waar het vandaan komt, maar het schrijft gewoon zo lekker.
En deze vind ik zelf heel netjes: ik laat het aan de fantasie van de lezer over.
Heerlijk verhaal. Ultieme wraak.
Met een big smile gelezen…
🙂
Jemig Mirjam, ik was meer voorbereid op iets door zijn bier of zo. Maar de elektrische zaag, ben bang dat ze niet alleen de poten onder zijn stoel wegzaagt.
Dus jij zegt: dit verhaal is minder geschikt voor mijn bundel 😀
Volgens mij gaan ze scheiden van tafel en bed. Voor elk de helft, netjes in twee gezaagd 😀
Hoh, je mag er niet aan denken om met zo’n smeerlap getrouwd te zijn.
Dit vind ik een HEEL inventieve reactie!
Tja…. héél erg drastisch die zaag, ze zou béter gewoon bij hem weg kunnen gaan want met die zaag komt ze beslist in de problemen.
Ik zou eerder zeggen dat hij in de problemen komt. Okeej: inkoppertje 😉
Maar ik begrijp je reactie.
Oeps… dat gaat niet goed aflopen…. je bouwt het heerlijk langzaam op en laat dan onze fantasie op de loop gaan. Mooi!
Eindelijk van dat “gezaag” af zal ze denken. Hahhaha geweldig verhaal weer Mirjam!
Bedankt! Leuk dat je weer een reactie achterlaat.