Het bruidsboeket

Geplaatst op door

Schrijfuitdaging WE-300 van Plato voor de maand juli met als thema: ontgroenen.

Goedkeurend kijkt Sander naar de manchetknopen die hij zojuist van zijn aanstaande heeft gekregen: parelmoer met goud omrand. Ietwat gespannen maakt hij ze vast.
Als vanzelf gaan zijn gedachten terug naar zijn eerste trouwdag. Liselore en hij waren jong, zelfbewust en hoopvol gestemd voor de toekomst. Ze hadden een plezierige baan, kregen twee gezonde dochters, financieel ging het voor de wind, ze hadden een druk sociaal leven…en vonden dat alles doodgewoon.

Had hij toen maar beseft dat hij goud in handen had.
Dat het met een vingerknip voorbij kon zijn.
Dat het met een vingerknip voorbij wás.

Het ziekenhuis had na een standaardoperatie een fout gemaakt, en van de ene op de andere dag was hij weduwnaar en de wereld niet langer een roze suikerspin.
Sander had het gevoel verdwaald te zijn in zijn eigen leven. Ter wille van zijn meiden
– hun meiden – leefde hij op de cruise control; de structuur van zijn werk hield hem overeind.
Als jij vandaag mocht kiezen of hij opnieuw met Liselore of met zijn aanstaande vrouw zou trouwen, was de keus gemakkelijk. Maar lieverkoekjes worden niet gebakken.
Hij snuit zijn neus in de zakdoek die bestemd is voor zijn vreugdetranen.

Beneden, heuvelafwaarts, ziet hij de bestelwagen van de bloemist aan komen rijden. Wanneer deze de oprijlaan bereikt heeft, loopt Sander naar de voordeur om het bruidsboeket in ontvangst te nemen.

Het is een zwoele, warme nacht. Hun voeten knarsen over het grind en verstoren de rust op de anders zo stille omgeving.

Zijn aanstaande was eerst verbluft geweest over zijn suggestie, had tijd nodig gehad om aan het idee te wennen en had uiteindelijk ingestemd met zijn verzoek.
Samen leggen ze het boeket op de grafsteen. Al zal Liselore altijd een leegte blijven die ruimte inneemt, Sander is klaar voor zijn leven met Karin.

 

80 gedachten over “Het bruidsboeket”

    • Dankje, Anneke. Ik heb altijd moeite met schrijfopdrachten. Niet omdat ik het niet wil, maar er komt meestal niets in me op. Hoe harder ik mijn best doe, hoe minder er komt. Als ik er dan niet meer aan denk, komt er vanzelf iets omhoog borrelen. Blijf voor mezelf ook een raadsel waar het verhaal dan vandaan komt.

      Antwoorden ↓

  6. Sommige lege ruimtes zijn vol, zij het met vergane momenten…..
    En geef de ruimte aan die herinneringen….
    Dan is er ruimte voor nieuwe ….

    Mooi schrijven van je weer…

    Antwoorden ↓

  7. Goede zondagmorgen lief Kakeltje. Wow, wat een mooi geschreven verhaal alweer, heel ontroerend ook. Je wist er zoals steeds een heel onverwachte pointe aan te breien… schitterend!

    Antwoorden ↓

  8. Zeg het met bloemen

    bloemen trekken er zich geen fluit van aan
    waarom ze worden gegeven
    het is hen om het even
    of ze rond een wiegje of op een zerk staan

    Diep-zinnig schrijfsel, Kakeltje!
    Lenjef

    Antwoorden ↓

    • Diep-zinnig (-: Jij knipoogt naar mijn vorige blok.
      Je titel van je reactie past perfect bij mijn verhaal!
      Dankjewel voor je lieve compliment.

      Antwoorden ↓

  9. Poehh Mirjam, wat een mooi verhaal.. Schiet er helemaal van vol..
    Natuurlijk wil en moet hij verder. Dit is een nieuw begin maar wel met een prachtige afsluiting van zijn vorige leven.. Nu kunnen ze verder..
    Lieve groet

    Antwoorden ↓

  10. Mooi gebaar, dat bruidsboeket op haar graf leggen. Zo blijft ze er toch nog een beetje bij horen. Weer een knap geschreven verhaal Kakeltje, echt iets voor jou .

    Antwoorden ↓

  11. ha die Mirjam
    ja en het wordt steeds later , maar dan weer vroeger
    ben blij met je lach en dat de pps goed beviel

    ik zie dat jij ook op Ria’sweb komt , ik kan daar sinds enige tijd geen reactie meer geven , zou jij dat haar kunnen laten weten , ik heb geen idee waarom dit is

    wens je een heel fijn weekend
    lieve groet , Karel

    Antwoorden ↓

  15. WOW!
    Ik schreef dit gisteren ongeveer in dezelfde trant naar Treeske.

    Het liefste heb je de oude situatie weer terug met het door mij zo gemiste gezinsleven.
    Maar dat komt niet meer terug.
    Dus heb ik nu het allerbeste alternatief.

    Een WE op mijn lijf geschreven.

    Antwoorden ↓

  16. Dit verhaal doet me heel sterk denken aan mijn broer, die zijn eerste vrouw verloor door een chronische ziekte, en nu gelukkig is met zijn tweede vrouw (weduwe), die bloemen zette bij de foto van zijn eerste…

    Antwoorden ↓

  18. Héél erg mooi, zó zou het eigenlijk moeten gaan in dit soort situaties. Een overleden partner blijft immers altijd deel uitmaken van iemands leven.

    Antwoorden ↓

  19. Mooi geschreven.. en uit het leven gegrepen (wanneer je net als ik met enige regelmaat ronddwaalt op een website voor alleenstaande (gescheiden of verweduwd) ouders…)…

    Antwoorden ↓

    • Dankje. Ik ken iemand die zich te pletter zoekt naar een nieuwe vriendin en er tegelijkertijd nog niet aan toe is (zijn eigen woorden; niet de mijne.)

      Antwoorden ↓

      • Ik denk dat 75% van de alleenstaande met datzelfde ambivalente gevoel rondloopt.. 😉

  20. Ontroerend verhaal, Kakel. Het zal niet altijd meevallen maar probeer van iedere dag wat te maken is de wijze les die we hieruit kunnen trekken. “Alles wat een ander overkomt kan jouw morgen ook overkomen” zie mijn wijze moeder altijd.

    Antwoorden ↓

    • Volgens mij, als je aan vrouwen vraagt wat hun grootste angst is, is dat dat hun man/kind(eren) iets overkomt.
      Bedankt voor je compliment.
      Lieve groet

      Antwoorden ↓

  24. Een mooi gebaar en een goed begin.
    De liefde verklaren aan je overleden partner, het respect wat die nieuwe echtgenote zo betoond aan haar voorgangster.
    Voor beide een nieuwe start.

    Antwoorden ↓

  25. ahhhhhh wat lief,

    van haar ook, dat geeft al aan dat ze een echte lieverd met een groot hart is,
    dat vind ik fantastisch..
    zoal ik jou ook fantastisch vind maar dat wist je al lang 🙂

    hier valt de regen met bakken uit de lucht en koelt het lekker af, de deuren staan wagenwijd open en alles wordt nat..
    kan mij het schelen:-)

    dikke zoen
    xxx

    Antwoorden ↓

    • Ik heb nog een foto van jou van vorig jaar, dat je bellen staat te blazen in de stromende regen.
      Jij bent een soort Pippi Langkous (-: En je woont in mijn ♥ Maar dat wist je ook al.
      Hier is trouwens geen druppel gevallen. Heeft als nadeel dat ik de plantjes water moet geven.
      Maar mij hoort niemand klagen met dit weer.
      Dikke kus

      Antwoorden ↓

  27. Ahhhh Kakelinoooo,

    ik zit hier een beetje te huilen.
    Echt waar!
    Wat mooi en hoe droevig, maar ook zo lief!

    Wel een goed idee!
    Als ik nou ooit nog eens met mijn prins ga trouwen (zit er overigens niet in, maar toch, als…) dan leg ik mijn bruidsboeket ook op het graf van mijn eerste man.
    Heeft hij ook eens wat…

    Dag schat!
    Dit verhaal krijgt van mij een 10+!
    En een zoen van de juf…

    X, Marlou

    .

    Antwoorden ↓

    • Ik wist niet dat jouw eerste man is overleden. Jouw leven heb ik “opgepikt” door het bloggen. Soms sijpelt er wat informatie van Dien doorheen maar dat zijn maar druppeltjes.
      Het was niet mijn bedoeling dat je moest huilen…
      Maar je kan genieten met je verloofde en dat is veel waard. Net als die zoen van de juf (-:
      Dikke kus

      Antwoorden ↓

  30. het is goed geschreven zoals altijd, want schrijven kan je goed
    en het zal wel aan mij liggen, maar ik heb hier veel gemengde gevoelens mee…
    @->- voor jou

    Antwoorden ↓

    • Je hoeft het ook niet eens te zijn met wat ik schrijf. Dit verhaal heb ik verzonnen.
      Ik kan me moeilijk in de mensen van mijn verhaal verplaatsen want mijn man en ik zijn al 26 jaar samen.
      Je bent altijd vrij om te denken wat je wilt!
      Zonnig weekend, Lutje.

      Antwoorden ↓

      • zo is het….
        en ieder mens heeft ook zijn gedachte
        leve de meningsvrijheid 😉
        @->- voor jou

    • Sorry, Karel. Ik wilde geen oude wonden open krabben.
      Op je blog te lezen ben je een sterke man. Maar wat er werkelijk in een mens omgaat, blijft vaak gedeeltelijk een raadsel.
      Houd je taai! Ik wens je een zonnig weekend.
      Lieve groet

      Antwoorden ↓

    • Zei ik iets over schrijven?
      Elke keer als ik het nieuwe woord zie bij Plato, denk ik: oh, daar kan ik niets mee. Dan ga ik zitten verzitten en er kómt ook niets. En ineens is het daar. Dan lees ik een zin in de krant, of zit wat voor me uit te staren en floepens, dan heb ik een onderwerp. Ik zou willen dat ik iets meer grip op mijn hoofd heb. “Nog meer grip?” hoor ik mijn therapeut vragen (-:
      Dankjewel voor je altijd even lieve reacties!

      Antwoorden ↓

      • Je reageerde bij mij op Bijbaan:-) Bij elk nieuw woord bij Plato zit ik 3 á 4 dagen te dubben en juist als ik denk hij bekijkt het maar is het er.
        Liefs, Ria

  38. Mooi, droevig verhaal. Misschien kan hij het best meteen met Karin op wereldreis gaan. Je weet maar nooit. De dood van de eerste vrouw bracht me trouwens droeve herinneringen. ’t Is al 38 jaar geleden maar vergeten…nee!.

    Bedankt voor je berichtje. Zou je er in het vervolg een linkje bij kunnen doen . Deze keer doe ik het.

    Antwoorden ↓

  39. Een mooi maar verdrietig verhaal ,het leven kan zo hard zijn ! Een mooi ontroerend einde . Goed geschreven Mirjam
    liefs Elisabeth

    Antwoorden ↓

  40. een mooi verhaal
    en een boodschap, als het goed gaat ren dan niet door het leven, sta stil en besef hoe mooi het is

    ons schrijftalentje heeft het weer gedaan, jij vertelt in een kortverhaal alles wat nodig is om even na te denken

    Antwoorden ↓

    • Soms ben ik er verbaasd over wat 300 woorden kunnen vertellen.
      Elke keer bij een volgende “opdracht” denk ik: dat lukt me nooit. En hoe harder ik mijn best doe, hoe minder inspiratie ik heb.
      Het zal jou wel bekend in de oren klinken: door de vermoeidheid vallen we vaak stil en krijgen we meer oog voor het kleine.
      Lieve groet, An!

      Antwoorden ↓

    • Jij vat het mooi samen, Hans.
      Nog bedankt voor de tip van je zoon op fb. Ik ga zeker een bestelling bij hem doen.
      Ik kijk weer uit naar je volgende show. Het is er niet van gekomen zelf een verzoekje aan te vragen, maar dat doet niets aan de muziek af.
      Zonnig weekend!

      Antwoorden ↓

      • Het is een vakman, of kunstenaar mijn zoon en hij geniet er volop van.
        Met een bestelling maak je hem altijd blij, kan hij weer investeren.
        Ik ga de zomer gewoon door met de Bankshow. 🙂 Hans

  42. Mooi verhaal! Het hoort bij de jeugd, zorgeloos de toekomst tegemoet zien. En meestal zijn er ook geen beren op het pad, maar als ze er zijn, dan kunnen ze de toekomstverwachtingen aardig doorkruizen.

    Antwoorden ↓

  43. ………………tjaaaaaaaaaaaaaa daar is ze weerrrrr………….knalt als een echte kakelvers over het www ;-0

    P.r.ac.h.t.i.g.

    xxx

    Antwoorden ↓

    • Jij hebt altijd direct, onmiddellijk, meteen je verhaal klaar bij de lancering van een nieuw woord.
      Ik kan niet anders dan afwachten of en zo ja wat erin me opkomt. Van alles en nog wat maar zelden het juiste verhaal (-:
      Zonnige groet

      Antwoorden ↓

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *