De netelige situatie

Teun stapte het grand-café binnen en ging aan een tweepersoonstafeltje bij het raam zitten.
Een kerel sleepte een kerstboom achter zich aan en gooide ‘m naast de deur van het etablissement op de grond. Binnen begroette hij de uitbater joviaal: ‘Mijn beste wensen nog! Ik kom voor m’n gratis bakkie koffie.’
‘Gratis koffie?’ zei de eigenaar. ‘Dat is een vergissing.’
‘Het stond in de krant,’ hield de man vol.
‘Géén advertentie van ons,’ antwoordde de uitbater kortaf.

De man van de kerstboom liep als een geschopte hond weg en liet als blijk van waardering de deur openstaan.
Kwaad beende de eigenaar hem achterna: ‘He! Neem je boom mee!’
De wegloper draaide zich even om en riep: ‘Smerige vrek!’
Een juiste typering, constateerde Teun tevreden.
‘Dat is toch niet normaal?’ zei de uitbater terwijl hij de winterkou buitensloot, en vroeg aan Teun wat hij wilde drinken.
‘Een koffie, graag.’

Terwijl Teun in het kopje roerde, legde hij met zorg het erbij gekregen speculaasje apart.

De kerstbomen naast de deur stapelden zich op.
Binnen liep alles in het duizend. Toeristen wilden uitsmijters, kantoorpersoneel broodjes, dames een high-tea en ex-kerstboombezitters koffie.
Die laatste groep was het grootst en brutaalst. Ze bezetten met hun auto’s alle parkeerplaatsen, en een oude dame had zelfs het lef haar mini-boom mee naar binnen te nemen. Bij iedere stap die ze deed, dwarrelden naalden op de grond. Het personeel – een echtpaar van middelbare leeftijd – raakte zo overprikkeld dat hun zenuwen wel moesten exploderen.

Razend van drift plakte de uitbater een met dikke stift beschreven vel papier naast de deur. Mensen die het lazen kiepten hun boom morrend bij de stapel die er al lag, en keerden het café de rug toe. Niets was meer zeker in het leven en dat begon al op twee januari. De rest van het jaar zouden ze het pand zeker mijden.

Uit zijn jaszak pakte Teun een plastic zakje. Hij belegde de van huis meegenomen boterhammen met twee speculaasjes en begon te eten.
Direct liep de eigenaar naar hem toe: ‘Meneer, u zit hier al de hele ochtend en heeft slechts twee koffie besteld! Het is niet toegestaan meegenomen etenswaren te nuttigen.’ Op zijn gezicht stond geschreven dat zijn glimlach voor de rest van de week in stukken lag.
Teun zag het als geestelijke fysiotherapie om niet te gaan schuddebuiken. Hij hield zijn gezicht zo neutraal mogelijk, en antwoordde mild dat hij pas zou vertrekken wanneer het hem beliefde en dat dat pas was nadat hij zijn boterhammen had opgegeten.

De aderen in de nek van de uitbater zwollen nog verder op.
Zich geen raad wetend met zichzelf en de situatie liep hij naar buiten. Bij het zien van de berg naaldbomen op zíjn stoep kon hij nauwelijks ademhalen en belde hij de politie. Die raadde hem aan de gemeente te bellen. De gemeente zei: ‘Wij versnipperen geen kerstbomen van particulieren.’
‘Ik ben geen particulier en het zijn NIET mijn kerstbomen!’ loeide de eigenaar als een misthoorn door de telefoon.

Teun stond bulderend van de lach op, pakte zijn telefoon en maakte een foto van de stapel dennen die het waterige zonlicht begonnen te verduisteren. Zijn spel zat erop. Het plaatsen van de advertentie in de lokale courant had hem heel de ochtend reuring opgeleverd, en het was hem elke eurocent waard geweest.
Had de uitbater zijn kleindochter maar niet moeten belazeren. Merel had met hard werken in de drukke decembermaand 60 euro tip verdiend, en die had de eigenaar  in eigen zak gestoken.

Na de foto rekende Teun de koffie af. Hij gaf geen tip. Hij keek wel uit.

124 gedachten over “De netelige situatie

  1. Goede middag Kakel, wat een prachtverhaal. Ik ken ook een ondernemer die zijn personeel benadeeld door de fooienpot in te pikken. Mijn zoon heeft daar een zomer gewerkt en hij zou hen in de volgende zomer beter betalen, toen bleek dat ze een dubbeltje per dag meer kregen. Toen midden in het seizoen, eisten ze meer geld en dreigden met de hele groep op te stappen. Toen moest hij wel meer betalen want iedereen die vakantiewerk wilde doen was al voorzien en hij kon geen andere scholieren meer krijgen. En de fooienpot moest ook eerlijk worden verdeeld. Mensen die in de keuken werken zorgen dat het eten goed is en er leuk uitziet, die konden geen fooi krijgen (of gelijk in hun zak stoppen)
    Dus ik kan die Teun goed begrijpen moet ik zeggen.

    • Wat een misselijk mannetje die ondernemer. De jeugd heeft hem wel goed aangepakt. Een dubbeltje meer bieden is ronduit schandalig.
      Op tv zag ik een keer een aflevering van Gordon Ramsey (of zoiets.) Hij kwam in een restaurant waar de baas ook alle fooien inpikte. Hij hield bij hoog en bij laag vol dat fooien verwerkt waren in het salaris van het personeel. Gordon liep toen het restaurant in en sprak gasten eropaan wat ze ervan vonden dat de bediening de fooien moesten afstaan. Toen waren alle rapen gaar (-:

  2. Ben er eens even voor gaan zitten, vooral het einde vind ik een hele goeie.
    Hier stond de hele dag een gemeenteautootje te wachten op kerstbomen die maar niet wilde komen. Om 15 uur reden ze weg en dan kwamen 8 bomen vanuit het bejaardenhuis. Maar helaas: de kar was al weg dus bomen maar ergens neergepleurd.

    • Je maakt het mee! Je staat erbij, kijkt ernaar en kan het niet geloven.
      Zou het bejaardenhuis de gemeente nog gebeld hebben, anders liggen die bomen er volgend jaar nog. Tenzij de jeugd er de brand insteekt…

  3. Goede morgen Kakeltje.
    Wow, wat een knap geschreven, heel hilarisch verhaal, ik heb het met stijgend plezier gelezen. Hoe kom je er toch altijd bij, je moet wel een heel grote verbeelding hebben!
    Blij dat ik jou en je blog ken, ik kom hier altijd graag voorbij!

  4. Hoe bedenk je het, Mirjam. Een plezierig leesbaar verhaal met een zo logisch plot dat ik niet zou hebben getwijfeld wanneer je er het stempeltje ‘waar gebeurd’ op zou hebben geplakt.
    Heerlijke kost in het nieuwe jaar – ik lust er meer van!

  5. Heyhey Kakeltje,

    wat een lekker verhaal weer. Het loopt als een trein en je zit echt te wachten op het plot (huh? of is het “de”plot??)… Schitterend!! Ik heb zo’n vermoeden dat het Roos is overkomen!
    Mijn dochter is ook eens zo nadelig bejegend in het pannekoekenhuis waar ze haar vakantiebaantje had. Ze was toen nog echt een jonkie. Toen later bleek dat de eigenaar ook nog eens graag aan “zijn” meisjes zat heb ik haar daar weggehaald en de eigenaar met de politie gedreigd.
    Eigenlijk had ik hem moeten aangeven…

    Die wraakactie van Teun is echt helemaal te gek! I ❤ Teun!

    Dag Lieve Kakel… tot over een hele dikke week. Ik ga met mijn dochter naar Israel!
    ❤❤❤

  6. Hoera het is een mens…

    velen worden geboren in een zweem van zweetlucht
    met tien vingers en tien tenen
    en twee voeten en twee benen
    sommigen met weinig verstand en heel veel hebzucht

    De uitblater is zelfs door blinden direct in mijn laatste zin te vinden, Mirjam. 🙂
    Lenjef

  7. loontje komt om z’n boontje….
    en die man is echt niet goed bezig, hopelijk komt hij er nooit achter wie dit in de krant heeft gezet :o)
    Een @->- voor jou.

  8. wahahahahahhaah Kakelino…
    jij bent NIET te evenaren 🙂

    geweldig wat een prachtige wending krijgt dit verhaal weer, dat zal hem leren

    dag lieve schat

  9. Tja, je hebt uitbaters en je hebt uitbaters. Maar de fooi van je personeel achterover drukken maakt je geen uitbater maar een gemene geldgeile vrek. Z’n verdiende loon, ook al is dit verhaaltje fictie. Er zijn er genoeg die werkelijk zo zijn.

  10. Waarschijnlijk had hij beter wel gratis koffie kunnen schenken en er voor 3 euro een stukje appeltaart bij verkopen, dan was de schade nog beperkt geweest.

    • Het beste had hij de gratis koffie kunnen geven aan mensen die hun eigen boom weer mee naar huis namen.
      Maar jouw tip spreekt me meer aan.

  11. Ik zie dat soort verhalen dan ook echt voor me en zit al te gieren om het idee en denk zou dat zo graag eens doen 🙂 Doet mij opeens denken dat wij als kind zo’n paar adresjes hadden in de buurt die we niet mochten en en zo nu en dan een vereerden met een bezoekje. Heeft u nog oude kranten ja hoor jongens momentje. Even later kwam het slachtoffer buiten adem terug met grote stapel kranten. Ik pakte rustig de eerste krant , keek naar de datum en zei , sorry niet oud genoeg. Daarna moest je rennen natuurlijk.

    • Ik ben slecht genoeg om dit ook te willen doen. Maar dan moet het wel een heel gluiperige en slechte uitbater zijn. Dus als jij er eentje weet (-:
      Jij was een soort Pietje Bell vroeger! Ik was meer een softie maar later is het – zoals je lees- goedgekomen.
      Poot voor Happy.

  12. ha die Mirjam
    ja het is een mooi taaltje , die Brel kan ik niet als muziekbarbaar zijnde hihi
    ja mooi pps geeft een goed beeld
    en de moppen zijn goed , al blijken die verkeersborden en politie echt zo te zijn
    storm is geluwd hier
    slaap wel groet

  13. De goede wensen zijn al snel vervlogen.
    De kerstbomen hebben hun vredige uitstraling geheel verloren door de mensheid.
    Dat is een wel verdiende wraakactie, moet de uitbater ook maar eerlijk blijven.
    Teun verdient een lintje. Hans

    • Mijn vader smeerde vroeger altijd mijn boterhammen. Kreeg ik speculaasjes in een plastic zakje mee zodat ze hard bleven.
      Sportieve groet: you run girl!

  14. Leuk verhaal, is vast waargebeurd (mijn dochter heeft ook eens zoiets meegemaakt, daar hield de eigenaar alle fooi voor zichzelf – ze was er gauw weer weg).

    • Ik heb het uit mijn duim gezogen maar dat er zulke eigenaren zijn, verbaast me niet.
      Blijkbaar leren ze er ook niets van want personeel zal er niet lang blijven…

  15. Wauw… deze kan ik wel voorlezen voor het slapen gaan aan Yaron en Shirel. Dit vinden ze vast leuk. Helemaal als die man zo uit zijn vel springt.,

    Love As always
    Di Mario

    • Ik zou het wel een eer vinden als je dat deed.
      Maar zitten er niet te veel moeilijke woorden in? Maar die verander jij natuurlijk gewoon even (-:
      Lieve groet

  16. Moet ik toch direct aan de Engelse uitdrukking “Revenge is a dish best served cold” denken. Waarin de uitgesteldheid van de wraak in dit geval in het nieuwe Jaar was en steenkoud goed bedacht, Kakel Dahl!

    • Zullen wij een schrijfpartnerschap beginnen? Jij hebt zulke geweldige ideeën!
      Mijn vader smeerde vroeger altijd mijn brood, en dan deed hij speculaasjes in een apart plastic zakje zodat ze knapperig bleven…
      Groetjes

      • Zit ik al de hele tijd te reageren bij Anneke en Rietepietz en ik kom er niet in . wachtwoord niet goed en ik gebruik dit wachtwoord al zo lang.
        Pech dan maar niet reageren tot het probleem is opgelost en daarvoor heb ik pc vriend nodig die ziek is. Balen

      • Wat je eventueel wel kan doen is je reactie naar ze mailen.
        Hun e-mailadressen staan in je blog. Dan zijn ze toch bereikbaar voor je.
        Vervelend als een wachtwoord ineens niet werkt. Ik kan je er helaas niet mee helpen.

    • Mijn Rabobank-achtige logo?
      Ik heb de foto’s op m’n blog aandachtig bekeken. Ik weet hoe het betreffende logo eruit ziet, maar het kwartje valt niet.
      Help me even als je wil.

  17. Ooit verkocht ik kerstbomen, een hondenbaan.

    Maar van dit verhaal heb ik genoten!

    Beste wensen voor jou en je lezers en nog veel plezier in 2018.

    Vrolijke Nieuw Jaar groeten,

    • Ik heb ook ooit kerstbomen verkocht! Een diepe droefenis.
      Dank voor je vriendelijke groet.
      Voor jou ook de allerbeste wensen. Dat het een schrijfrijk jaar mag worden!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *