Over de rooie

Geplaatst op door

Het gebeurt in de vakantie.

De deur van het winkeltje gaat open en er stapt een mevrouw binnen.
Net op dat moment vis ik een jurkje uit een rek met kleding, en onderga een aanval van koopzucht. Het jurkje is zó hemelsblauw, het hier al die tijd op mij liggen wachten. Wat een juweeltje, en voor zó weinig!

Er ontstaat een gesprek in mijn hoofd.
Wat moet ik nou met een júrk? Die draag ik nooit, want een jurk tocht. En de laatste keer dat ik een jurk droeg, was dat niet meer dan twintig jaar geleden?
Maar dit is niet echt een jurk. Ik kan er toch zo’n geval onder dragen, een legging?
Zo’n broek die ze in de winkel een 7/8 model noemen, maar bij mij altijd net over de knie valt, omdat mijn benen zo’n eind doorlopen naar boven?
Ja maar, wat zal Lief dit leuk vinden!
Volgens mij schrikt-ie zich eerder te pletter.
Nou en? Ik wil ‘m, ik wil ‘m, ik wil ‘m! Punt.
Hopelijk is de maat goed, want hij hing eenzaam en verlaten tussen de rest van de jurkjes.

Een mevrouw met wel vier, vijf, zes jurkjes over haar arm, loopt naar me toe en zegt: ‘Pardon, waar heeft u dat jurkje vandaan?’
Althans ik vermoed dat ze dat vraagt, want zij spreekt Frans en ik minimaal.
‘Plus,’ zeg ik, met een handgebaar van: jammer, maar helaas, dit is de enige.
Zou ze het jurkje even mogen bekijken?
Kijken? Ja hoor. Maar met de ogen dan, hè, niet met de handjes.
Haar hand met duur gemanicuurde nagels, probeert het hangertje uit de mijn hand te trekken, maar ik houd het stevig vast.

De mevrouw draait zich om naar de verkoopster, en vraagt iets.
Op dat moment ben ik afgeleid, de madam rukt het jurkje uit mijn handen, en verdwijnt er mee in het pashokje. Met een ruk trekt ze het gordijn dicht.
Wat een lef, zeg! Is ze nou helemaal van de pot gerukt? Ik loop naar het gordijn en ruk het met dezelfde snelheid weer open. De madam slaakt een gil.
‘Stel je eigen niet zo aan,’ zeg ik, ruk de blauwe jurk van het haakje en loop naar de verkoopster. Die jurk zal ik hebben. Al is de maat niet goed en moet ik er thuis de glazen mee afdrogen, hij is van mij!
Ik pak mijn pinpas uit m’n portemonnee.

Nee, zegt de verkoopster, ik kan hier niet pinnen, alleen contant betalen. Daar aan de overkant, wijst ze, kan ik geld opnemen.
Oké, dan doe ik dat.
De verkoopster stopt de jurk in een plastic tasje en legt het onder de toonbank.

Ik loop naar de betaalautomaat, neem geld op, steek weer over en word bijna ondersteboven  gereden door een rode auto. Een Ferrari. Ik ben totaal niet autogevoelig, maar deze auto herken ik. De persoon achter het stuur heeft iets vaag bekends, maar wat?

Terug in de winkel loop ik naar de verkoopster achter de toonbank en geef haar het biljet.
‘Plus,’ zegt ze.
Plu? Hoezo plu? Oh…plus? Heeft ze het jurkje niet meer?
Non.
Hoe kan dat dan? Wát! Verkocht? Echt waar?

Aan die… ah…nu valt het kwartje… Aan die bekakte badmuts in de Ferrari, natuurlijk. Ik moet me beheersen om niet te gaan schreeuwen. Verkocht aan die kakmadam, omdat ik maar een luizig toeristje ben.

De verkoopster zegt dat ze nog wel genoeg andere leuke jurkjes heeft.
Veeg daar maar je mond aan af.
Ik wens haar een afzichtelijke bult van hard werken toe en verlaat de winkel.

Stel, dat jij nu in België bent, en je ziet een blonde troela in een hemelsblauw jurkje voorbij scheuren in een vreselijk lelijke, rooie Ferrari, dan weet je dat ze mijn jurkje aan heeft. Het inhalige, achterbakse, grofstoffelijke, verwende pestloeder. Zo, lekker, dat is eruit.

75 gedachten over “Over de rooie”

  1. Ze durfde haar vast niets te werken na al die jurkjes die ze er al gekocht had. En daar sta je dan met je goed fatsoen. Met geld is alles te koop. Al zal het bij haar gewoon hebzucht zijn geweest. Leuk omschreven, hopelijk heeft het opgelucht!
    groetjes Mickey

    Antwoorden ↓

  3. Tuurlijk, geen probleem. Heb vage plannen in oktober die kant op te gaan, dus maak je niet druk, ik zal dat varkentje wel eens even voor je wassen;-)
    X

    Antwoorden ↓

  4. Wat een verwaande, verwende tuthola, die denkt dat ze de wereld bezit door haar smerige centen.
    Mocht ik haar hier tegenkomen, er zijn hier veel Belgische toeristen, dan zal ik passende maatregelen nemen. Terwijl ze aan het pootje baden is op het strand, neem ik alle kleren, handdoeken en de zonnebrandmiddelen mee. Kan ze kilometers lopen en verbranden gnagnagna

    Antwoorden ↓

  8. Je moet wel iets meer vertellen over die Ferrari hoor, anders herken ik hem niet. Op zn minst het model, is het een oude zoals de 308 en 328 waar Magnum ooit in rond reed, is het een Testa Rossa uit Miami Vice, is het een minder bekende klassieker zoals de 512 BBi, de voorloper van de Testa Rossa. Of is het een echte klassieker, zoals de 250 gt uit de film Ferris Buellers day off?
    Of heb je het over een nieuwer model, een 348 (mislukt model), een 360, 430 of 458? Of een California met klapdak?
    Of is het meer een circuit monster, een 512 BB, een 330 p3, een F40 of een F50? En dan heb ik alleen nog maar de bekende modellen genoemd!

    Ik zou heel onaardig zijn geworden tegen die dame in de winkel, ze legt iets voor jou apart en verkoopt het direct daarna aan iemand anders. Dat is uitermate onbehoorlijk!

    Antwoorden ↓

    • Heb je zoveel Ferrari’s? Jij bent zo te lezen een echte die-hard fan. Ik kan me niet eens herinneren dat Magnum in een Ferrari reed terwijl ik geen aflevering oversloeg.
      Mijn hart klopt er maar voor eentje: de Colnago Ferrari!
      Het is moeilijk ruzie zoeken met iemand de je taal niet spreekt, maar ze heeft me begrepen. Ik had haar moeten bespugen, maar daar ben ik te elegant voor, haha.

      Antwoorden ↓

  9. Tja, dit kan ook alleen jou overkomen. Ik loop al zeven jaar in België rond maar nooit heb ik het meegemaakt. Maar je hebt er natuurlijk exemplaren bij.
    Hoe dan ook, dit was weer zo’n hilarisch stukje waar je patent op hebt. Je weet al bij regel twee: dit gaat heel verschrikkelijk aflopen.
    En…. jawel!!

    Antwoorden ↓

  10. Hé… ben je eens een keertje in mijn vaderland dan overkomt jou zoiets *zucht* het is echt wel naar hoor! Een plaatsvervangende sorry voor zoveel onbeschoftheid 🙂

    Antwoorden ↓

  11. De naakte waarheid

    de drang
    om iets te bezitten
    ontbloot soms een verborgen kant

    van hen die in een winkel iemand zien lopen
    met een hebbeding dat ze zelf wilden kopen

    de gevolgen
    staan vaak
    op de voorste pagina van elke krant

    Lenjef 🙂

    Antwoorden ↓

  12. Wat een rotstreek! Zou ze ‘vaste klant’ geweest zijn, of een bekende van de verkoopster, zodat ze dit één-tweetje achter je rug om hebben gekokstoofd?
    Zou zij wel de jurk gepast hebben voordat ze ‘m kocht? Zo nee, dan hoop ik dat deze Ferari-tut-hola nu met jurk zit, die haar van kant nog wal past en verschrikkelijk lelijk staat.

    Antwoorden ↓

    • Ze zal wel vaste klant geweest zijn. Maar die jurk staat haar vast niet zo charmant als hij mij zou hebben gestaan:-) Ik heb goede hoop dat ze de rits niet dicht kreeg.

      Antwoorden ↓

  14. Als man zijnde …..
    Ik zag gisteren wel een hemelse dame in een hemelsblauw jurkje, die er hemels uitzag in dat hemelsblauwe jurktje… maar dat was op een terrasje in NL…….
    Het gebeuren heegt wel een accent in je vakantie gezet 😉 die je niet vergeten bent, zie hier het verhaal.

    Antwoorden ↓

  16. Nou ja zeg, ik zag net hier in het dorp een Ferrari met een blond loeder erin met een blauw jurkje aan.
    Maar ja, toen wist ik nog niet dat ik haar moest arresteren!

    Antwoorden ↓

  17. hahahaha – wat een loeder zeg. Dat is toch wel het toppunt van hebzucht, kenmerkend voor lui die zich Ferrari’s e.d. kunnen veroorloven. Dat Petrus haar maar in haar blote kont naar de hel mag laten lopen.
    Je verhaal leest weer als een trein – en ach, een Kakel in een jurkje? Zeg nou zelf… xx

    Antwoorden ↓

  18. Ohhh wat een dragonder !! Mocht ik haar tegen komen laat ik haar gewoon even struikelen ,zo iemand verdient het om eens goed op haar plaat te gaan .
    Liefs Elisabeth

    Antwoorden ↓

  21. Hahaha heerlijk verhaal.
    Tja, ik denk dat de jurk gewoon niet voor jou bestemt was, en dat een groep meeuwen de rode Ferrari dagelijks helemaal onder schijten. 😆
    Nou ja, dat laatste wens ik die tut in haar wagen toe. En dat ze in een maand zoveel aankomt dat ze die jurk niet meer aan kan 😆

    Antwoorden ↓

    • Haha, ik heb blauw gelegen om je commentaar:-) Vooral die meeuwen zie ik voor me, net als in het verhaal van Pluk en de Pettenflat. Herinner jij je dat nog of is het te lang geleden dat je eruit voorgelezen hebt?

      Antwoorden ↓

  22. Jemig Kakeltje, zeg wat een vreselijk mens, maar die verkoopster was ook niet fris hè, zoiets kan natuurlijk niet!
    Maar oh wat zou ik ook vreselijk balen… Maar goed, je bent je frustratie wel kwijt nu hè, hoop ik dan toch voor je!
    Fijne dag! Liefs

    Antwoorden ↓

  26. Wat een bitch! Ik werd plaatsvervangend kwaad!
    Jammer dat we niet met z’n tweeen waren, jij geld halen en ik het jurkje met mijn leven bewaken!

    Antwoorden ↓

  29. Hahaha, hohoho…wat een krengen lopen er toch op de wereld, je moet het maar durven!
    Fantastisch beschreven, de ergernis en woede dropen zo van het verhaal dat ik het kon voelen 😀

    Antwoorden ↓

  30. Gezien ze frans spreekt zal ze wel in Brussel of Wallonie wonen. Jammer dat ik haar waarschijnlijk niet tegen het lijf zal lopen en haar eventjes onder handen ga kunnen nemen.

    Antwoorden ↓

  33. als ik haar zie blijf ik haar aankijken( je weet wel he) en dan vraagt ze : Heb ik iets van je aan? Ik: Ja die jurk!! Die is niet van u! Zomaar meegenomen.
    Hopelijk joudt ze hem wel aan, want jij hoeft hem niet meer. Je zou er geen glas meer mee willen drogen toch?
    Groet,and stay calm!!

    Antwoorden ↓

    • Ik denk als jij een paar seconden streng naar die jurk kijkt, dat-ie vanzelf in brand vliegt.
      Zelfs mijn k*nt zou ik er niet meer mee willen afvegen;-)

      Antwoorden ↓

  35. soms moet je toegeven aan je verlangen of de wil om het toch te kopen.
    Afgunst bij andere kunnen tot diefstal leiden, zo is dat gewoon terug pakken.
    Wat een brutaliteit zeg.
    Niet pinnen, nou zeg je mag het jurkje echt niet hebben.
    Wat een asociale mensen, prijs je zelf rijker dat je zo niet bent. Hans

    Antwoorden ↓

  40. Ik zal mijn ogen de kost geven kakeltje en kom ik haar tegen volg ik haar wie weet gaat ze wel een winkel binnen om.andere jurkjes te passen en ja als ze dan even uit het pashokje komt en in de spiegel kijkt of dat wat ze wil kopen haar staat ga ik vlug het pashokje in en dan … Kun je volgen lief kakeltje

    Antwoorden ↓

  41. Hij kwam me inderdaad bekend voor maar hij blijft mooi en zeker de moeite om nog een keer te publiceren haha. Ben vorig jaar in België geweest maar niemand in een blauw jurkje gezien hoor… Die durft er niet mee buiten te komen.

    Antwoorden ↓

  42. Hahaha, zo stond ik vandaag in de winkel… wel of niet dat leuke jurkje kopen.. met alle redenen die hierboven staan. Maar geen troela, laat staan een met een Ferrari, aanwezig in de winkel… ik heb het jurkje zelf maar teruggehangen.

    Heerlijk verhaal… en nu hopen dat dat mens niet in dat jurkje past 🙂

    Antwoorden ↓

  43. Mensen met geld menen altijd dat ze alles kunnen maken, alsof ze nog niks heeft.
    Als ik haar tegenkom laat ik haar struikelen, met de hatelijke groeten van jou 😉

    Antwoorden ↓

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *