Superman

Op de havo had ik als examenvak “textiele werkvormen.”
De lerares was allesbehalve exciting, om met Kool and the Gang te spreken. Ze had een gelaat vol groeven; een levensgevaarlijk gebrek aan humor; en ze was idolaat van Calvijn. Aan een wand in het lokaal hing zijn portret en ze leefde volgens zijn keurslijf van gelovige orde. Ze wilde een goddelijk overzichtelijke klas.

Na het behalen van onze theorie Kunstgeschiedenis, hadden wij twee aaneengesloten uren praktijk. Onze examenopdracht luidde: brei of haak een plant. Wij geeuwden demonstratief en kregen prompt sterk de drang ons te amuseren. De lerares was echter de totaalweigeraar onder de docenten bij wie niet gepraat mocht worden.

Om niet in slaap te vallen, besloten we te gaan zingen.
Unaniem kozen we Superman van Gruppo Sportivo. Een klinkende tekst (vooral “dogshit on your shoes” bekte lekker) met swingende loopjes, en je kreeg het met geen mogelijkheid uit je hoofd.
Het zingen bereidden wij terdege voor door ons in groepjes te verdelen. “De muziekzingers” moesten beginnen; dat waren de brutaalste meiden. De rest verdeelde zich in “zangeressen” of “tralala-meisjes.”

Ellen gaf het sein door met haar breinaalden op de tafel te slaan. Al bij de eerste tonen van de “muziekzingers” kreeg de docente het op haar heupen.
‘Stilte!’ gilde ze, ‘Stilte! Jullie tarten alle geloof!’ Ze keek elke leerling aan als een kat die naar vogeltjes loert.
Wij waren niet te stoppen en voelden ons bijkans zelf Superman.
De juf liep naar de telefoon in een hoek van het klaslokaal en belde om versterking. Deze schandalige, goddeloze daad moest gestraft worden!

Daar stond de conciërge in de deuropening.
‘Meneer Taks!’ joelden wij in koor, want hij was een diepmenselijke man die met gemak druktemakers in het gareel hield.
Zijn ogen glinsterden. ‘O, Mevrouw Pols, u heeft een klas met enkel jongedames!’ Wat een feest, zag je hem erachteraan denken. Toen hij het tot op het bot gekrenkte gelaat van de lerares zag, verontschuldigde hij zich: ‘Sorry. Waarmee kan ik u van dienst zijn?’

‘Ik wil orde!’ brieste ze, ‘ik wil een speld op de grond kunnen horen vallen!’
‘Een speld?’ herhaalde de conciërge.
‘Ja, een speld, ja!’ Geagiteerd voegde mevrouw Pols de daad bij het woord. Ze trok een speld uit haar wrong en liet die vallen.
Het regende opmerkingen. Meneer Tak moest lachen maar verborg dat door snuivend adem te halen. Tot rust gekomen, sprak hij sussend: ‘Jezus veranderde water in wijn, en niet andersom. Zullen we wat water bij de wijn doen?

Hij bedacht een praktisch en heel TAKische oplossing: als wij niet zouden praten en zingen, mocht gedurende één lesuur een transistorradio aan. Op een popzender!

Mochten jullie in de klas praten en/of zingen? En hadden jullie een docent waarbij je “los” ging?

 

106 gedachten over “Superman

  1. In de muziekles mocht ik zelfs niet solo zingen , als we in koor zongen moest ik ver van achter staan en mimen als ik de tekst van het liedje maar kenden.
    En toch zing ik de hele, ( ieder vogel zingt zoals hij gebekt is) want ik kan niet zonder muziek.

  2. In het eerste middelbaar zat ik bij een broeder die de flower power ontdekt had en ons dit wilde bijbrengen. Soms eindigde het in een hilarische warboel.

  3. Wij hadden op de huishoudschool ook nog steeds godsdienstles van Zuster Mols een non van de Witte Zusters. Ze was alles behalve streng, ze wist zelfs ons te shockeren, door in een les over de vrouwelijke geslachtsorgaan te spreken maar benoemde het met het drie letterwoord, het was opeens voor een aantal minuten muisstil

  4. Ik weet dat ik naar de middelbare school ben geweest, maar veel herinneringen aan leraren heb ik niet. Wel dat het mij heel duidelijk werd dat ik nooit voor een klas zou gaan staan. Wat een stelletje etters waren wij (nou ja, ik natuurlijk niet).

    Ik herinner mij wel een aantal leraren op de MTS… die waren heel stellig van mening dat meiden niet op een MTS behoorden te zitten. Na twee en een half jaar heb ik het dan ook opgegeven. (We zongen daar regelmatig in de stellingen van het gereedschapshok: don’t worry, be happy).

    • Achterlijk om te zeggen dat de MTS niet voor meisjes is. En ook nog dom. Het gaat om de inhoud en niet om het plaatje. Het waren vast bejaarde, vastgeroeste mannen die er zo over dachten. Je hebt het er nog lang uitgehouden!
      Lieve groet

  5. Goh Kakeltjelief, zingen mocht ik beslist niet, als ik mijn keel openzette liep de hele klas weg *wink, big smile*. Maar nee, zo’n leraar of lerares heb ik nooit gehad dus dit experiment is aan mij voorbij gegaan. Blijkbaar niet aan jou en gelukkig maar, wat een schitterend verhaal heb je daar weer over kunnen plegen!
    OT: bedankt voor je lieve reactie meid en maak er een fijne dag van hé!

    • Ik zat in de derde klas van de lagere school toen de juf piano ging spelen. We mochten allemaal mee zingen. Tegen mij zei ze: “Houd jij maar je mond.” Heel begrijpelijk – gezien mijn zangtalent – maar wel ontzettend lomp.

  6. Onze docent Engels was een groot muziekliefhebber. Hij liet ons niet gewoon teksten vertalen maar via zijn koffergrammofoon naar The Beatles luisteren. Vervolgens moesten wij de Engelse teksten opschrijven en vertalen. Hij lette erg op je uitspraak. Nog steeds als ik in Engeland ben vragen inlanders uit welk deel van Engeland ik kom omdat zij mijn accent niet helemaal kunnen plaatsen. ‘Kom je uit Liverpool misschien?’ Tja, daar kwam The Beatles vandaan…

    • Wat een giller: kom je uit Liverpool 😉 Het zegt wel veel over hoe je leerlingen gemotiveerd houdt om aandachtig de les te blijven volgen.
      Wij mochten tijdens de Engelse les alleen Engels praatten. Het was wennen in het begin, maar ik heb er veel van geleerd. Ik lees nog steeds veel Engelse boeken, maar spreken doe ik het niet meer.

  7. Nou dat is jammer. Ik had ook gereageerd, een half uurtje herinneringen opgehaald, maar dit keer lijkt mijn reaktie inderdaad te zijn verdwenen. Heb je nog een reaktie op je vorige logje. Misschien is het toch niet alleen het feit dat de site de reakties vanaf de zoveelste op een nieuwe pagina zet.
    Waar ik ook aan heb gedacht is, dat ze misschien als enige nog een tijdsduurlimiet hebben, op hoe lang het reaktievak open kan staan. Dus dan moet je sneller typen dan ik kan als ik herinneringen ophaal.
    Nou ja, eens zien of dit wordt geaccepteerd. Verder vind ik de site mooi en duidelijk hoor, dus niet te snel denken aan verandering.

    • Ahhhh…had je er weer een epistel van opstel van gemaakt en is (meer dan) de helft verdwenen. Jammer, want ik lees je zo graag!
      Zelf merk ik natuurlijk niets hoe het gaat met reacties invullen want ik lees ze altijd binnen mijn blog. Misschien zou ik mezelf eens een commentaar moeten sturen.
      Bestaat zoiets als een tijdsduurlimiet voor reacties plaatsen? Ik ben technisch gezien een echte stakker maar in één ding ben ik wel goed en dat is typen.
      Lieve groet

      • Kun je inderdaad proberen , te reageren, maar zul je zien dat dan alles goed gaat! Er was toen ik begon met mijn blog in 2006 overal nog zo’n tijdslimiet, je moest snel schrijven, anders werd je reaktie gewoon opgeslokt door internet. Dat is gelukkig veranderd want ik ben niet zo’n snelle. Misschien dat het hier nog niet is veranderd; maar ik weet het niet.
        Ik had je o.a. nog bedankt voor jouw reaktie bij mij! Het moet inderdaad wel de juiste persoon zijn 🙂 Gaaf dat je dat merkte van het ritme, daar zit ik vaak het langst op te puzzelen! En dan loop ik bij het laatste vers alsnog helemaal vast… Maar soms lukt het, gelukkig, toch.

        Liefs van hierzo! ☼

      • Als ik een gedicht goed vind, lees ik meestal nog een of twee keer. Ritme in een tekst vind ik belangrijk en bij jou klopt het ritme ook altijd. Je verwent ons dus 😉
        Maar niet alles hoeft perfect te zijn. Zouden we alleen maar naar perfectie streven, dan vallen de pareltjes tussen de “gewoon” geschreven blogs niet op!
        Zonnige groet en liefs,
        Kakel

  8. Goede avond Kakel. Nee wij mochten niet zingen op het lyceum, ja wel tijdens de muzieklessen, maar verder was het opletten geblazen. Breien en haken was er ook niet meer bij, dat hadden we op de lagere school geleerd. Wel leerden we kantklossen, kleding naaien en weven, tijdens de handwerkles, ik had liever met de jongens meegedaan die hadden handenarbeid, maar ja dat was destijds gesplitst.
    Wel weet ik dat de rector en de conrector ons bij alle gelegenheden voorhielden dat we een voorbeeld moesten zijn als leerlingen van het lyceum. Ik hoor de conrector nog zeggen : “Dat doet een leerling van het lyceum niet” wanneer we eens buiten uit de band waren gesprongen. We mochten nooit betrapt worden op buiten op straat lopen eten, ons brood moesten we in de klas opeten voor we naar buiten gingen in de pauze. Ook was het streng verboden om in die pauze bij de kraam in de buurt van school een frietje te halen en dat op te eten. Dat werd bijna als een doodzonde tegen de etiquette gezien. Het kon je een strafmiddag opleveren wanneer je werd betrapt. Tja die ‘goede oude tijd’ was nu niet gelijk een vrije en vrolijke tijd. Maar ach het was dan ook best spannend om stiekem kroketjes te kopen en op te eten. Zolang je maar uitkeek om niet betrapt te worden.

    • Textiele werkvormen was natuurlijk alleen voor gevorderden. Nee hoor, ik plaag je maar 😉 Omdat ik twee jaar in het Sophia Kinderziekenhuis was opgenomen, heb ik geen school gehad. Ik mocht de derde klas overslaan maar moest van tevoren per vak wel een soort toelatingstoets maken. Ik haalde maar voor zes vakken een voldoende en had een zevende vak nodig. Voor TW hoefde je niets te kunnen. Kunstgeschiedenis was er een onderdeel van en dat vond ik boeiend.
      Jouw school was wel héél streng!

  9. Jaaaaaaaa de handenarbeid leraar…. in tegenstelling tot alle anderen was hij een jonge man… met lang haar en een baard altijd gekleed in een verschoten spijkerbroek met slobbertrui…. een groter contrast dan tussen hem en zijn collega’s was toen onvindbaar…

    Hij had altijd de radio aan tijdens de lessen en was ook de enige die weigerde te accepteren met meneer aangesproken te worden… wat een prachtmens, heb daar nog fijne herinneringen aan.

    Onze conciërge en alle overige leraren leken op die lerares van jou.

    xxx

    • Wij hadden een heel toffe geschiedenisleraar. Hij was de eerste homo op een christelijke school en daar waren wij (de leerlingen) nog trotser op dan hij. Alles was bespreekbaar binnen de les. Op passages in de bijbel die ons niet aanstonden, zei hij: ‘Is prima, gewoon zo laten. Je hoeft niet alles te geloven. Geloven is een privézaak” In 1979 was dat!
      Die handwerkjuf was van de zwarte-kousen-kerk. Hoorde helemaal niet thuis op onze school.
      Dikke kus

  10. Ik heb leuke en strenge leraren gehad, voor beide was wel wat te zeggen. Hoewel ik een erg rustig en braaf meisje was is me toch 1 incident bij gebleven. Ik moet 14 of 15 geweest zijn en vanwege mijn keus voor de exacte vakken zat ik in een klas met alleen maar jongens. We waren wat aan het klieren en vervelen en ik zat op een (hoge) tafel mee te lachen. Voor ik het wist doken 4 klasgenoten op mijn benen af en werden mijn schoenen (Dr Martens) ieder aan een andere tafel vast gebonden. Ik kon er zelf natuurlijk niet bij om ze los te maken, dus ik was gedwongen om op de tafel te blijven zitten toen de leraar het lokaal binnen kwam. Hij vroeg me 3 keer om stil te zijn en op mijn kruk te gaan zitten voor hij in de gaten had dat het wel erg lastig was. Hij werd eerst kwaad, maar omdat ik er mee moest lachen vond hij het ook wel grappig volgens mij. Mijn klasgenoten zijn nog 15 min bezig geweest om mij los te krijgen, ze hadden mijn veters erg goed vast geknoopt!

    • Nou, dat is wel een bizar verhaal! Misschien iets voor de tv-serie: “Het leukste meisje van de klas.” 😉
      Andere meiden zouden zijn gaan gillen maar Dr. Martens-dragers doen dat uiteraard niet. Die wachten gewoon hun verlossing af.
      Leuk verhaal, Renee, dankje!
      Lieve groet

  11. Wij hadden een leraar waar veel mocht. Iedereen deed daar altijd zijn huiswerk, zingen dan nog niet maar wel wat kletsen. Hij kon prachtig vertellen mythologische verhalen. Dat ik daarvan nog aardig wat weet is aan hem te danken.

    • Sommige leraren zijn goud waard! Dat merk ik nu nog aan de verhalen van Roos. Vooral haar leraar Latijn was een toffe peer.
      Bijna de bruiloft van je zus: nu wordt het spannend!
      Lieve groet.

  12. Ik moet zeggen..ik zing/zong niet in het openbaar 😉 maar volgens mij gebeurde dit soort dingen ook niet bij ons. Of mijn geheugen laat mij in de steek 😉

  13. Ja, die vakken had je toen nog op school, en een streng regime.
    Ik zat op de LTS, ja de exacte vakken moesten we altijd stil zijn, maar tijdens de praktijklessen was het wel gezellig, toen nog zonder radio. Hans

    Ot. Je verzoekje ligt op de Bank voor de volgende show.
    De shows staan allemaal op: http://logbankje.nl

  14. Ik heb 12 jaar bij de nonnekes in school gezeten en van praten, muziek of dergelijke was geen sprake.
    We werden nogal streng gehouden alhoewel we sommige leerkrachten hadden in het middelbaar die wel schappelijk waren gelukkig maar

  15. jawel kakelino….
    ondergetekende was ook wel een klier in de klas hoor,
    maar we hebben wel ook leuke leerkrachten gehad, gezellige lui op een enkeling na..

    kijk je nu tv op twee ??
    ik hoop het toch zo …
    een programma over slapeloosheid kakeltje

    xxx

  16. nee hoor, praten in de les zat er zeker niet in, of het waren enkele durvers bij leerkrachten die weinig gezag hadden
    ik was een stille, nog altijd haha
    alhoewel ik wel eens in t eerste middelbaar op straf gestaan heb omdat ik in de gang net voor het binnengaan van de klas nog antwoorde op een vraag van een vriendin, we mochten pas op onze stoel gaan zitten na excuses 🙂

    • Suf om daar je excuses voor aan te moeten bieden. Ergens moeten ze natuurlijk een grens trekken en dat zal de drempel van het klaslokaal wel geweest zijn. Heb je ook nog straf gehad of was het excuus voldoende?
      Ik was ook heel meegaan op school. Alhoewel ik in havo 4 en 5 wel populair was. Dat had ik nog nooit eerder meegemaakt…
      Lieve groet

  17. Praten was uit den boze behalve tijdens tekenen, gym en handvaardigheid en dan alleen nog als het functioneel was.
    Duhuh…

    In de eerste hadden we een vrouwmens voor Frans wat geen orde kon houden. Silence! Silence! schaalde het elke minuut door de klas. Ze is niet verder gekomen dan het eerste half jaar. Toen is ze in een dwangbuis afgevoerd..

    • Bij ons is ook de Franse lerares weggepest. Kon totaal geen orde houden. In de klas stond een grote radio waarop we soms naar een Franse zender moesten luisteren. Had iemand een klein radiootje meegenomen van huis en achter die joekel van school gezet. Op Hilversum 3 uiteraard. De Francaise begon aan alle knoppen te draaien maar er veranderde niets. Toen is ze overstuur naar de amanuensis gehold. Die had het meteen door. Achteraf toch wel zielig…

      • Jawel hoor, maar ik was wel vrij lui. Dit moederkindje heeft geen kleuterschool gekend en moest direct naar het 1e studiejaar.

  18. Het was een gezellige boel bij ons op school, het zingen is een keer voorgekomen zover ik mij kan herinneren…. daarna was het verboden, zal wel zijn dat ons gezang niet om aan te horen was, …..en dat vonden we zelf ook … 😉

  19. Onze lerares Frans hebben ze inderdaad weggepest. Daar heb ik niet aan meegedaan. Ik was een erg stil en braaf meisje toentertijd.
    Het klopt niet dat ze wraak namen bij de examens maar ik kan me er wel iets bij voorstellen!

  20. Martelaren voor zichzelf

    godvrezende
    fanatiekelingen
    zitten zelden goed in hun vel

    zelfs in de hemel zien deze zielige lui de hel
    alles wat leuk is, is voor hen een zondig spel

    waanzin helaas
    is van alle tijden,
    wie de ogen opent ziet dit snel

    Godzijdank ben ik een atheïst. 🙂
    Lenjef

  21. Prachtig verhaal en toch dikke winst behaald door jouw klas met die radio!
    Ook ik stam nog uit “de strenge schooltijd”, nog van , met je armen over elkaar zitten en een draai om je oren enzo, al waren dat meestal de jongens die dat “verdienden” .
    Handwerken vond ik wel leuk maar praten in de klas was dus niet bij, maar ja, ik ging dus in ’55 van de HHschool af, er is daarna vast wel het nodige veranderd;-)

    • Dan hebben ze jou waarschijnlijk ook (op de lagere school) de “liefde” voor bij breien bijgebracht met naalden drie en een katoenen draad? Wat een worsteling was dat. Het leek wel een taakstraf!

      • Voor mij niet want ik kón toen al breien, wel eenvoudig werk natuurlijk maar toch. Dat leerde je in die tijd vaak thuis al omdat breien een welkome aanvulling was voor de kleding.

      • Ik heb mezelf truien leren breien omdat ik geen leuke kon vinden. Voor een tientje kocht ik twee zakken breiwol bij Zeeman en ging aan de slag. Toen m’n eerste trui af was, was de ene mouw tien centimeter langer dan de andere 😉 Nou ja, al breiende, leer je 😉 Echt goed leren breien heb ik van mijn lieve oma geleerd. Nog steeds doe ik het graag. Nu “zit” ik aan de sokken.
        Lieve groet

  22. Wij zouden dat vroeger nooit gedurfd hebben. Je kreeg zo al straf genoeg.
    Ik heb uren in alle hoeken van de klaslokalen gestaan en ook de gang was me heel vertrouwd. Nablijven och daar waren ze thuis aan gewend.
    Ja ja de nonnetjes van Liefde :-@

    • Op de lagere school heb ik ook vaak in de hoek en op de gang gestaan. Omdat ik zat te kletsen.
      Ik heb niet bij de nonnetjes gezeten. Als ik al die verhalen lees, heb ik niets gemist 🙂
      Lieve groet

  23. Hahahaha…weer heel leuk geschreven Mirjam. Nee, zo’n juf of meester (zo heten ze toen nog) heb ik niet gehad, en in de klas herrie schoppen, daar hadden wij geen tijd voor. Wij hadden het véél te druk met de overschrijf blaadjes en het opdreunen van de tafels.

  24. Een vervelende lerares was van handwerken. Zij had samen met mijn moeder op de industrieschool (zo heette dat destijds) gezeten voor naaldvakken.

    Ik was niet zo netjes met handwerk en naaien en dan kreeg ik elke keer de opmerking: dat doet je moeder veel netter!

    • De zesde klas van de lagere school was tof: mocht je kiezen of je op handwerken of handarbeid wilde. Ik koos voor handenarbeid en een jongen uit mijn klas wilde heel graag leren breien. Ik vond dat zo leuk!
      Je had eigenlijk je moeder jouw handwerkjes moeten laten maken. Kijken wat de lerares dan gezegd had 😉

  25. Haha wat een leuk verhaal!
    Is het trouwens nog gelukt om een plant te haken?
    Mijn beste herinneringen heb ik aan meester op de lagere school, hij was heel cool, speelde gitaar en kon prachtig tekenen. Hij heeft nog een keer een tekening van mij gemaakt maar waar die is gebleven??

    • Ik heb een boom gebreid en gehaakt. Een kunstzinnige (hatsjoe!) boom, ofwel: een fantasieboom 😉 Geen idee meer hoe dat ding er uitzag. Ik weet nog wel wat twee meiden voor moois hadden gemaakt. De één een groep cactussen in een grote schaal en haar vriendin een magnolia. Maar die gingen zelf “textiele werkvormen” studeren.
      Die tekening heb je vast ergens op zolder bewaard! Kan me niet voorstellen dat je die hebt weggegooid. Zit een leuk blogje in (ik geef discreet een tip, haha.)
      Ik had een leraar Aardrijkskunde op de havo en als we onze mond niet hielden ging hij met zijn nagels over het schoolbord. Als ik er aan denk, voel ik weer de rillingen…
      Lieve groet

  26. Ik had een leuke middelbare school en we hadden een muziek leraar, zo’n type met een baard en ribfluwelen broek, die ons allerlei mogelijk muziek liet luisteren. Dan kwam hij weer met een stel langspeelplaten aansjouwen, leuk. En met onze biologieleraar trokken we de duinen in. Het was een mooie tijd.

    • Op de middelbare school waar ik ben weggepest, hadden we ook een leuke muziekleraar. Hij droeg altijd zwarte kleren en was groot fan van The Beatles. Schreef hij de songteksten op het bord en mochten we die zingen.
      Dat van die biologieleraar vind ik geweldig! Zulke dingen blijven toch in je “hangen.”
      Lieve groet

  27. Ik kan me niet herinneren dat ik zo’n strenge leraar of lerares heb gehad. Niet dat we mochten zingen -zover ik me herinner- maar echt streng niet.
    Ik had me er niet thuis gevoeld vrees ik.

    • Die handwerklerares was de enige “rotte appel” op school. De andere leraren waren redelijk jong en hielden zelf ook wel van een verzetje.
      Met tekenles mochten we naar diergaarde Blijdorp. Streken we neer op het terras en tekenden we dieren na die op de suikerzakjes stonden 😉
      En ik zat op Vrije Expressie. Dát was leuk!

  28. Ik had ook Textiele Werkvormen als eindexamenvak 🙂 Truttige opdrachten kregen wij ook, echt creatief vond ik ’t niet. Kleding naaien is ’t nooit geworden, en breien/haken, nou, dat weer wel 🙂

    • Omdat ik de derde klas van de havo heb overgeslagen (niet omdat ik zo briljant was, maar omdat ik twee jaar in het Sophia Kinderziekenhuis gezeten heb) kon ik alleen vakken kiezen waar ik niet al teveel achterstand op had. Een “pretpakket” noemden ze dat toentertijd. Ik zag er pas de pret van in toen ik geslaagd was 😉 Grappig om te horen dat jij TW ook als examenvak had. Ik moest ook nog een Hardanger kleed borduren en een schilderij van allemaal lapjes. Ik houd van handwerken maar dat kwam zeer zeker niet door school!
      Lieve groet

  29. Ik had over het algemeen wel chill leraren. Alleen die invaller van Godsdienst.. die ons wel even een lesje zou leren. Hij gaf ook les aan de MTS en zou ons wel even onder de duim krijgen. Binnen één lesuur hadden we hem naar de directeur gestuurd. Al vloekend ging hij daar heen.

    Love As Always
    Di Mario

  30. Wat leuk, ik heb natuurlijk gelijk weer even wat oude nummers afgeluisterd: Shave, Hey girl, Tokyo …wat een heerlijk jeugdsentiment. Ik zat in de Gruppo tijd net in de eerste klas. Herinner mij een busteisje naar Flevoland waarin wij alleen maar naar Gruppo luisterden. Bloedheet was het die dag. Over mijn vroege mavotijd heb ik al eens geschreven op mijn blog. Wij hadden juist een hele ‘hippe’ juf. Lenny heette ze. En Lenny vond het maar beter dat ik vèr weg bleef van de naaimachines. Wat een drama die handwerkles. Maar wèl gezellig;-)
    Liefs, Narda

    • Tokyo…and in my new Toyota, it’s nog so far away 🙂 Ze hadden echt geniale vondsten.
      Die juffrouw Lenny zou meteen mijn vriendin geworden zijn. Naaimachines en ik zijn ook een uiterst slechte combi, haha.
      Wij zijn met havo 4 drie dagen naar Texel geweest. Het heeft drie dagen geregend en we hebben alle dagen de liedjes van Grupo gezongen. We hebben vooral véél schapen en er waren twee toffe docenten mee.
      Dikke kus

  31. dat is al zo lang geleden…
    maar ik was eigenlijk altijd heel braaf en durfde niet veel
    ik heb nooit zoiets gedaan, en nooit zelfs straf gehad of zo

    • Op de lagere en middelbare school was ik ook best braaf.
      Ik kletste alleen te veel en moest daarom op de lagere school vaak in de hoek of op de gang staan.

  32. Fuck ze jat mijn idee weer (stop daar eens mee!) ik zou dr knettergek maken dat mens. Alleen haar vak en voorliefde was al genoeg en daarna het dat knotje van dat ku…

  33. Wat een leuk verhaal! Ik zie het zo voor me! 🙂
    Ik zat op een brave school in een brave klas met allemaal brave kinderen. Echt, lesgeven aan ons was een eitje!

  34. Ik was niet zo van de Gruppo Sportivo, maar als je er een vervelende docent mee op kast kunt krijgen, meteen draaien!
    Wij zongen wel af en toe, als we weer eens straf kregen: I fought the law and the law won. 🙂

  35. Onze docent scheikunde was een vrije gozer. Hij hing altijd onderuitgezakt in een stoel en droeg morsige jasjes en dasjes. Regelmatig riep hij: “Wie heeft er trek in moorkoppen?” En dan trok hij zijn portemonnee en mochten er twee leerlingen naar het bakkertje verderop.
    Ook haalde hij onverantwoorde proefjes uit. Smijten met een oude tv in een landje achter de school en gevaarlijke stofjes bij elkaar gooien, zodat we met spoed het lokaal moesten verlaten.
    Logisch waren ons gekwek en geratel zijn minste problemen.

    Je hebt jouw herinneringen weer heel beeldend verwoord. Wat een trieste muts was die juf van jullie. Hoe is ze uiteindelijk opgedroogd?

  36. O zo herkenbaar.
    Ik was geen held in handwerken. in de 1e kas moesten we 9 strengentjes haken. Zo’n enkele haaksteek (weet niet hoe dat heet) die werden gevlochten en dan met een knoopje (van huis meenemen) en een gehaakt lusje tot een haarband gemaakt. Mijn moeder en ik hadden kort haar en uitermate ongeschikt voor een , te grote, haarband. Daarna moest ik een lapje breien: 3 cm breed en 25 cm lang ongeveer. Dat moest worden opgerold en vastgezet. daarop 2 poppetjes creatief gemaakt en je had een speldenkussentje. # jaar over gedaan. Verder weinig nuttigs gemaakt. Maar in de 6e klas wilden we de radio aan tijdens de les. Dat mocht zachtjes. Maar toen kwam de hit “kom uit de bedstee mijn liefste”. Dat was toch wel goddeloos en toen mocht de radio niet meer aan. Inmiddels had ik het kleding maken uitgevonden en dat kon ik wel. Niet met de patronen uit 1900 die zij voorstelde en tekende, maar wel met een kooppatroon. Ik had op de handwerkdag steevast hoofdpijn. al vanaf de eerste klas en de tweede les. Ik kan nog steeds niet breien en haken en dat komt door dat mens. Zuur maar wel zeer godsvruchtig. Waarschijnlijk veel jonger dan ze op mij overkwam, toen.

    • De bedoeling van handwerkles is dat ze je enthousiast voor het vak willen maken.
      Zo’n enkele haaksteek heet een losse 😉 Dat haarband-project vind ik een giller.
      Ik heb een soortgelijk speldenkussentje gemaakt maar dan met twee vierkante gebreide lapjes, een stukje schuim en een gelukspoppetje. Ik heb het nog steeds, het zit in m’n naaidoos. Niet dat ik er bijzonder gehecht aan ben.
      Breien en haken ben ik daarna wel leuk gaan vinden maar dat heeft wel lang geduurd. Naaien kan ik voor geen centimeter.
      Leuk, je uitgebreide reactie!

      • Je zegt het alsof je er rouwig om bent. Zal ik je een foto van mijn gebreide speldenkussen sturen? Wie weet knap je daar wat van op?
        Ik heb zelfs mijn gebreide babysokjes en gehaakte ballenzak nog bewaard. Geen idee waarom, zo heel “bewaarderig” ben ik niet. Ik denk dat vandaag een goede dag is om ze in de vuilnisbak te mieteren!
        Dikke kus.

      • Nee hoor absoluut niet rouwig. Het was de vervelendste juf en de ergste les vanaf dag 1. Voor je het weggooit stuur me maar een foto.
        Kan nog wel aan mijn moeder vragen of zij nog iets heeft, maar dat denk ik niet.
        KUs en knuffel terug.

        PS ik ben nu helemaal suiker- en ook zoetstof-vrij

      • Is goed, die foto komt eraan!
        Suiker- en zoetstof vrij, wat goed. Voel je je er ook beter bij? Hoelang geleden ben je gestopt?
        Ik heb een notitie van de foto gemaakt, dus hoop het niet te vergeten. Duik morgen mijn oude naaidoos in 😉
        Lieve groet

    • “It’s empty and i have it.”
      Mission a Paris vind ik ook een leuk nummer. Haar vriendje is van de Eiffeltoren gesprongen/gevallen en dan zingt ze:
      I’ll buy a dictionary,
      and look up what you said to me,
      when you fell down…
      Echt humor!

  37. Praten, zingen en/of muziek in de klas was totaal uitgesloten. Er werd opperste concentratie gevraagd. Maar af en toe was er wel ruimte tot discussie. Georkestreerde discussie, weliswaar.
    Geen wonder dat we na de lessen feestten gelijk de beesten, haha.

  38. ojee dat weet ik niet meer hoor 🙂 is al een aantal dagen geleden hihi
    maar zulke zuurpruimen tegen over geinmakers zijn er denk ik door de jaren heen overal wel geweest 🙂

Laat een antwoord achter aan די מריו Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *